LOGINCHAPTER 03: CEO OF VINCENZO IMPERIAL TRADINING CORP.
Pagbangon ko sa malambot na kama ay napatitig ako sa kwartong malayong-malayo sa nakalakihan ko. Sobrang tahimik din at malamig kaya sobrang ganda ng tulog ko! Nag-unat ako at kaagad na ibinaba ang kamay nang marinig ang pagbukas ng pinto ng bathroom. Nalaglag ang panga ko at napakurap-kurap habang nakatitig sa katawan ni daddy na kay aga-aga pero nakabalandra na! May suot siyang itim na pants sa pang-ibaba pero lantad ang maskuladong dibdib at tiyan niya. Kita rin ang liit ng bewang niya kumpara sa balikat niya. Kaagad akong nag-iwas ng tingin bago pa ako kapusin ng hininga. Maganda ang katawan ni daddy! Para siyang model ng mga brief na nakikita ko sa Mall. "Morning! How's your sleep?" nagsalita siya kaya muli ko siyang tinignan pero sa mukha niya lang ako tumitig. Pinupunasan niya ang basang buhok at kahit magulo iyon ay guwapo pa rin siya. Sana gano'n din ako! Kahit kasi magsuklay ako ay mukha pa ring buhaghag ang buhok kaya lagi akong pinupuna ni mama. "Good morning po, daddy!" bati ko rin sa kanya at simpleng ngumiti bago ako umalis sa kama at inayos ang makapal na kumot. "Pupunta ka na po sa trabaho mo?" tanong ko at lumapit sa salamin para suriin kung may muta ako at sinuklay ko na rin ang buhok gamit ang mga daliri. "Yeah. Change your clothes. I'll take you somewhere before going to work." Nanlaki ang mga mata ko at nilingon siya. "Talaga po?! Saan?!" atat na tanong ko. Biglang bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa excitement. Lalabas kami! Ibig sabihin, ipapasyal niya ako! Ngumisi lang siya at isinampay ang puting towel sa balikat niya bago niya ako nilapitan. "You'll know later," simpleng aniya at kumuha siya ng hair brush sa malapit na drawer bago siya pumwesto sa likuran ko. "Ako na po!" pigil ko dahil alam kong mahirap suklayin ang buhok ko. Minsan ay sumasabit sila dahil nagbubuhol sa isa't-isa. "Okay. Go and change now. Breakfast is ready," paalala pa niya bago siya tumalikod at nagbihis. Dumiretso agad ako sa bathroom para maghilamos at magsipilyo bago nagpalit ng damit. Paglabas ko ay nasa sofa si daddy at tumayo siya nang makita ako. Nakasuot siya ng itim na polo at sapatos. Bukas ang dalawang nauunang botones at nakatupi ang iyon sa braso niya. Kita tuloy ang braso niyang maugat at sa palapulsuan niya ay may silver na relo na halatang mamahalin. "Wear this." Ipinakita niya ang isang hoodie jacket na kulay grey. Paborito niya siguro ang kulay na iyon! Kaparehas ng mga mata niya. "Sa 'yo po 'yan, daddy?" tanong ko at lumapit sa kanya. Hinawakan niya ang laylayan bago iyon isinuot sa ulo ko. Ako na ang nagpasok ng braso ko sa dalawang butas at narinig ko ang mahinang pagtawa niya nang maisuot iyon sa akin. Napatitig ako sa kanya habang nakalabas ang mapuputi at pantay pantay na ngipin niya dahil malawak ang ngiti niya. "Damn, you're so tiny!" sambit niya at inalis sa ulo ko iyong hoodie. Inilabas niya pa ang buhok ko. Ramdam ko ang laylayan sa binti ko. Mas mahaba pa iyon sa short na suot ko. Hindi ko rin mapigilang matawa at inilislis ang tela para mailabas ko ang kamay ko dahil mahaba din ang manggas. "Para ko nang dress 'tong jacket mo, daddy!" "It's okay. You still looks good though," aniya at hinawakan ang kamay ko nang mailabas ko iyon. "Let's go!" anyaya niya at isinama ako palabas ng kwarto niya. Gaya kahapon ay binuhat niya ako pa-upo sa mataas na stool chair at tinabihan niya ako. "Finish your milk," aniya nang mapuno ng gatas ang basong nasa tapat ko. "Thank you po!" hindi ko mapigilang pasalamatan siya dahil sa hinanda niya. Sa susunod ay ako naman ang magluluto. Marunong akong magprito ng itlog at gumawa ng sinangag na kanin. Sandwich na may bacon, mga gulay, at dalawang klase ng sauce ang umagahan namin. Buo ang kay daddy samantalang nakahati naman sa dalawang hugis triangle ang akin. "What grade are you in next school year?" tanong niya matapos maibaba ang baso ng kapeng ininuman niya. "Grade six po," pagki-kwento ko at hinarap ko siya. "Pag-aaralin mo po ako, daddy? Gusto ko pong maka-graduate," hiling ko sa kanya. Napatitig siya saglit bago tumango. "Yeah. Don't worry," sagot niya bago siya tumuwid ng upo. Napangiti ako at muling kumagat ng sandwich. "But in one condition. I'll change your surname," dagdag niya pa ibinaba ang tingin sa labi ko sabay pinunasan ang gilid gamit ang hinlalaking daliri niya. "I'm your guardian now. I'll have your name under me." Tumango tango ako. "Okay po! Bale magiging Reina Vincenzo na po ang pangalan ko?" kuryosong tanong ko. Ipinunas niya ang daliring may ketchup sa tissue at umiling siya kaya kumunot ang noo ko. "You'll be Reina Andrada Vincenzo," may bahid ng ngiting banggit niya. "Ahh!" Nakahinga ako ng maluwag doon at napangiti rin ng malawak. Kasama pa rin pala iyong apilyedo ni mama. Mabuti na lang! "Sige po! Gusto ko po 'yon, daddy!" pag-sang ayon ko at hindi na rin akong makapaghintay na pumasok ulit sa School. Akala ko ay hihinto na talaga ako! Buti na lang, dinala ako ni mama rito kay daddy. "Sit," utos niya nang pagbuksan niya ako ng kotse. Iba iyon sa kotseng ginamit niya kahapon noong una kaming nagkita. Mas maliit pero mas magara. Pang-apatan lang ang upuan. Kaagad na nawala ang init sa balat ko na dulot ng mataas na sikat ng araw dahil sa aircon na nasa kotse niya. Hindi ko mapigilang mamangha dahil parang bago ang kotse niya dahil sa sobrang linis. Ang astig din, parang sobrang mahal nito! 'Di ko aakalaing makakasakay ako ng kotse noon pero ngayon, parang ito ang lagi kong sasakyan basta kasama si daddy. Nang pumasok siya ay kaagad na natalo ng pabango niya ang ng nakaka-relax na bango ng kotse. Grabe siguro magpabango si daddy o sadyang kulob lang kaya amoy na amoy ko ang panlalakeng bango niya! "Your seatbelt," aniya at yumuko siya palapit sa direskyon ko. "Paano po ba? Hindi ko kasi alam ikabit," nahihiyang tanong ko at sinundan ko siya ng tingin. "Just pull for this belt here and lock it to your left side," aniya at lumapit lalo para maikabit iyon sa kabilang gilid ko. Halos idiin ko na ang sarili sa upuan dahil sa sobrang lapit niya. Ramdam ko na ang paghinga niya sa balat ko sa bandang leeg dahil nakayuko siya banda ro'n. "But I'll do it for you everytime you're with me," paalala niya pa. Amoy na amoy ko ang toothpaste sa hininga niya. "Thank you po," sinserong sagot ko at pinanood kung paano niya kabilis naikabit ang seatbelt niya kaya nagsimula na rin siyang mag-drive. Pumindot pa siya sa screen ng gadget na nasa harap at narinig namin ang isang tugtog na hindi gano'n kalakas at hindi sobrang hina. Sakto lang. "Daddy, p'wedeng mag-kwento ka po? Gusto kitang makilala," hiling ko habang nagmamaneho siya at seryosong nakatingin sa harapan. "What do you want to know about me?" blankong aniya at hindi ako tinapunan ng tingin. Mukhang nag-iingat talaga siya sa pagda-drive. Gumilid ako ng upo para ituon ang buong atensyon sa kanya. "Saan po kayo nagkakilala ni mama?" may ngiting tanong ko. Gusto kong malaman kung paano nila minahal ang isa't-isa dati! "Let's not talk about that..." Huminga siya ng malalim bago ako nilingon. "Next question, baby?" alok niya at muling ibinalik ang mga mata sa kalsada. Nawala ang ngiti ko. Ayaw na niya sigurong balikan iyong naging relasyon nila ni mama. Sabagay, may sari-sarili na silang buhay! At thirteen years na noong nabuo nila ako. "Ahm, ganito na lang po. Ano pong work mo? Sobrang laki po ng building ng Company niyo tapos ang ganda ng bahay at kotse mo. Sobrang yaman mo, daddy!" hindi ko mapigilang mamangha sa kanya. "Hmm, well, I'm the CEO of our company—Vincenzo Imperial Trading Corp. It's an Import-Export business. We import Russian vodka and caviar here in the Philippines to supply bars, nightclubs, hotels, and restaurants. My family also own a mango farm and coffee plantation which we then export back to Russia. It's that simple," parang bored siya sa topic na napili ko. "Vodka at caviar? Ano po 'yong mga 'yon?" hindi ko mapigilang magtanong ulit. "Vodka is an alcoholic drink... alak. I have them at home but you can't try 'cause you're still a baby," paliwanag niya at saglit na tinginan ako habang nakangisi. Napanguso naman ako dahil parang nang-aasar siya pero at least, hindi niya ako hinahayaang uminom ng alak dahil bata pa ako para ro'n! "You can try caviar. It's just a bunch of eggs from Stergeon fish. It's rare and expensive. Rich people loves it but for me, tuyo is enough and better!" Malawak akong napangiti. "Tuyo?! Ako rin po! Favorite ko 'yon kapag umuulan tapos may monggo na sabaw!" hindi ko mapigilang magkwento na rin. Iyon kasi ang nakasanayan ko roon sa Ilocos. Muli niya akong tinignan at nakita ko rin ang pagngiti niya. "What other foods do you enjoy? Do you like sweets?" tanong niya at sumulyap sa akin. Mabilis akong tumango habang nakangiti. "Pwede po tayong bumili ng ice cream mamaya?" hiling ko sa kanya na may kaunting hiya. "Sure! What else do you want? I buy you everything!" narinig ko ang pagmamayabang sa boses niya kaya napaawang ang labi ko. Grabe naman pala magkaroon ng mayamang daddy! Makukuha ko lahat ng gusto ko! Si mama kasi ay hindi ako ginagastusan ng mga luho ko. Kailangan ko pang mag-ipon para makabili ng mga gusto ko. "Wow! Mall of Asia! Ang lawak po ng lugar, daddy!" tuwang-tuwa akong tumakbo para habulin siya nang maglakad na siya at iniwan ako sa dagat ng tao. Kaagad akong kumapit sa braso niya nang malapitan siya. Kahit kasi may suot siyang shades sa mga mata ay mahahanap ko pa rin siya dahil lumulutang ang tangkad niya. "Let's shop for your clothes first, then let's eat after," rinig kong aniya bago niya kinuha ang kamay ko sa braso niya. Napatingin ako roon habang naglalakad at akmang ibababa ko na ang kamay nang hawakan niya iyon. "Don't let go. Baka mawala ka," paalala niya at muling tumingin sa daanan. Napangiti na lang ako at napatingin sa stall ng ice cream na maraming nakapila. Gusto ko rin no'n pero mamaya raw sabi ni daddy. Pumasok kami sa isang malaki at maaliwalas store. Halos kuminang na ang mga mata ko dahil ang gaganda at ang cu-cute ng mga disenyo ng mga damit, dress, jacket, pants, skirt at pantulog. Merong pambata, teens at pang-adult! "Top first. Grab whatever you like," utos niya at kumuha ng shopping basket. Sinundan niya ako nang magpa-ikot ikot ako para tignan ang halos lahat ng damit na nakahilera pati na iyong nga nakasabit sa sulok at mga nakalagay sa mannequin. "That looks cute," puri niya sa kinuha kong short sleeve na damit na kulay puti at may print na mga cherry. May katerno pa iyong manipis na cardigan na crop top din ang disenyo at kinuha niya rin iyon para ilagay sa basket na bawak niya. "Buy normal clothes too, baby. Those are all cropped!" reklamo niya dahil nacu-cute-an ako sa disenyo ng croptop. Uso kasi iyon ngayon. Lalo na iyong mga fitted pero hindi naman iyong sobrang ikli na ng damit. Natatakpan pa rin naman ang puson ko sa tuwing itinatapat ko ang mga dami sa katawan ko. "Like this," aniya at inilagay sa basket ang plain na kulay baby pink na damit na may maliit na burdang disenyong na hugis korona na kulay dark pink. Sa likuran ay nakasulat roon ang salitang 'Princess'. Kumuha rin ako ng mga pambahay na damit at shorts, pati na ternong pantulog na pajama. Karamihan na nasa basket ay kulay pink, puti, black at krema. Iilan lang ang kulay red, grey, blue at yellow. "Don't you like to wear dress?" tanong ni daddy nang makabalik siya dala ang panibagong basket dahil napuno na iyong kanina. "Mahal po 'yong mga 'yon, 'di ba po?" nahihiyang tanong ko. At isa pa, masyado na rin akong napamili! "Tss! Nothing is expensive to your rich daddy." Umiling-iling pa siya at hinila ako papunta sa mga hilera ng dress na pang teenager. "Tell me which dress you like to wear." "Eto po!" Malaki ang ngiti ko nang ituro ang kulay baby blue na dress na sobrang cute dahil plain lang ang itaas at sa parteng ibaba ay tatlong layer na ruffle ang disenyo ng palda. "Then you'll wear a jacket to cover this thin strap?" tanong niya at hinawakan iyon. "Pwede rin po," sagot ko. Tumango na siya at itinapat pa iyon sa akin bago umigting ang panga niya. "Too short! Find one that is longer," utos niya at ibinalik iyon sa sabitan. "Nevermind. Come and choose among these long dresses here," tawag niya sa akin nang umikot siya sa kabilang aisle. Naroon iyong mga dress na parang pang-prinsesa dahil mahahaba at abot sa ibaba ng paa. "Mukha pong malaki para sa akin, daddy. Pang 15 years po pataas 'yang mga 'yan," nag-aalalang sambit ko at lumapit sa kanya nang kuhanin niya ang isang nakasabit na kulay puting dress at may maliliit na print ng bulaklak na kulay lavender. May ribbon din iyon, puff ang disenyo ng sleeve at square ang neckline. "Nah, no mini dress for you, baby!" pagdedesisyon niya at itinapat iyon sa akin. Nagbaba ako ng tingin para tignan iyon at hindi lampas sa paa ko ang dulo ng dress. Parang one o two inches pa bago ang paa ko. "See, I told you it will fit," pagmamayabang niya at naka-angat na ang sulok ng labi. Napangiti ako at kaagad na dinala iyon sa basket dahil sobrang ganda no'n! Gusto ko ang disenyo at maganda ang tela. "Thank you po daddy!" Anim na malalaking paper bag ang napuno nang lumabas kasi sa store na iyon. Lima ang dress na binili ko at lahat ay long dress at formal ang awra. Pakiramdam ko ay dalaga na ako kapag isinuot ko ang mga iyon! Iba iba ang disenyo at kulay nila. May short sleeve, long sleeve, puff sleeve, iyong tinatali na sleeve at isa na tube pero may cropped blazer na kasama. "Just buy any with your size and make sure you have enough," aniya nang makarating kami sa undergarments section. Mukhang ayaw niya akong samahan do'n para bumili ng panty ko at bra.CHAPTER 136: TEST Hindi ako mapakali habang naghihintay sa resulta ng mga test ni mama para mai-discharge siya. Marami siyang kailangang maipasa para ma-declare na stable na siya at hindi na magiging bayolente sa labas. Pati ako ay in-interview kung kaya ko siyang alagaan at kung ano ang gagawin kung sakaling atakehin ulit siya. Schizoaffective Disorder–Bipolar Type. Iyon ang diagnosis sa kanya ng Psychiatrist na naka-usap ko. Malamang, dahil sa hallucination niya na buhay pa raw si Daddy Dimitri. Bipolar din kasi paiba-iba ang mood niya at minsan, sobrang extreme ng emotion niya kaya hindi na ma-kontrol lalo na tuwing iritable siya. Si Tito Noel ang nagdala sa kanya rito. Nasa chart pa raw ni mama na may history siya ng pathological gambling at overspending kapag sobrang saya niya. Nagtangka rin daw siyang bawiin ang sarili niyang buhay dahil depress siya. At noong nagkasama kami sa Visitation Room, nakita ko nga ang mga symptomg ng pagiging Bipolar niya lalo na tuwing may trigge
CHAPTER 135: LAHI"Tara sa Acute Paid Ward," anunsyo ng clinical instructor naming si Ma'am Shiela. Sumunod ako at tumingin sa mga katabi kong ka-grupo na tuwang tuwa. "Yes, 'di na mabaho!" bulong ni Naomi dahilan kaya kumunot ang noo ko. Napaka-arte niya talaga. Nakakainis nga kasi ka-group ko na naman siya. Magkalapit lang ang apilyedo namin. S siya at V ako. At saktong may apat na kaklase namin ang nasa pagitan namin kaya no choice, magka-group na naman kami. "Sana, sa male tayo ma-assign. Baka may artista do'n!" hiling pa niya. Halatang 'di nakikinig! Bawal kami sa Acute Ward.Nagkaroon na kami ng tour noong isang araw sa Charity ward, ang government mismo ang nagbabayad para sa kanila. Nakapunta kami sa mga ward ng mga bata hanggang sa mga matatanda na karamihan, dementia patient. Masasabi kong may malaki ngang kaibahan sa mga kwarto lalo na mga gamit at sa kalinisan.Nandito sa Acute ward 'yong mga bagong admit. Sobrang aggressive daw nila kaya 'di kami pwedeng magtagal rito.
CHAPTER 134: 4 YEARSHuminto ako para sana batiin sila pero mabilis silang umiwas. "Excuse me po!" nakangiting ani Sandy."Sorry, miss!" si Lei na nakasunod sa kanya. Napahinto ako ng ilang segundo bago ako lumingon sa direksyon nila nang pumila sila roon sa counter para mag-order. Naka-puting nursing uniform pa si Sandy pero nakalugay ang hanggang sikong buhok niya. Si Lei, naka-casual na longsleeve top sa ibabaw ng puting t-shirt at pants. Suot pa niya sa magkabilang balikat ang pink na backpack. Malamang, kay Sandy iyon. Sila pa rin pala! Ang tagal na nila. Ang tagal ko na rin silang hindi nakita...Nanlabo ulit ang paningin ko dahil sa pangungulila sa dating mga kaibigan ko pero kaagad na naputol iyon nang mag-ring ang phone ko. Tumatawag si Francheska!Tumingala ako at kumurap ng ilang beses para tuyuin ang luha bago ko sinagot ang tawag niya. "Ate Reina! Anong suot mo ngayon? Ayun! Nakita na kita!" magkakasunod na aniya hanggang sa marinig ko mismo ang boses niya sa malapit.
CHAPTER 133: RESPONSIBILITY"Tama na, baby. Ang ganda mo na masyado..." bulong ni Vladimir mula sa likuran ko. Yumuko pa siya at niyakap ako mula sa leeg sabay sandal ng mukha niya sa balikat ko. Nanonod kasi siya habang nagmi-make up ako kaya awtimatiko akong napangiti at napahagikgik pa dahil sa kilig.Hinawakan ko ang maskuladong braso niyang nakapalibot sa akin bago ko iyon hinampas nang mahina. "'Wag ka nga d'yan, Vlad! Gusto mo na namang umisa, 'no?" nanunuksong pagtataray ko sa kanya bago ko ibinalik sa lagayan ang make up brush na ginamit ko sa powder blush. S'yempre, kinikilig ako sa puri niya. Pero dapat, cool lang at gusto ko rin siyang asarin."Nah-uh!" mabilis na tanggi niya at lumayo na habang malawak ang ngiti. "I just want to praise how gorgeous you are."Ngumuso ako nang humalakhak siya para tignan ang labi ko sa salamin. "Pero kulang pa sa lips ko, oh! Liner, lipstick at lipgloss pa," pagki-kwento ko sa kanya at binuksan ang drawer ng vanity cabinet ko para kunin ang
CHAPTER 132: BOYFRIENDInangat ko ang kamay para suklayin ang buhok niya at libangin ang kabadong sarili. "Attracted ako sa 'yo..." pagki-kwento ko sa kanya habang pinipigilang ngumiti sa kilig. "Ang pogi mo kasi! Tapos ang hot mo pa!" naiinis na reklamo ko.Tumawa na naman siya at gigil na pinisil ang bewang ko kaya nakiliti ako roon at umalis na sa ibabaw niya. Imbes na ibalik ako ay tumagilid siya ng higa. Itinungkod niya ang siko sa kama at ibinigay niya ang buong atensyon sa akin na parang gustong-gusto niyang makinig.Nahihiya akong nag-iwas ng tingin at humiga na lang sa unan imbes na harapin siya. "What else? I wanna hear more, baby," nanlalambing na dagdag niya kaya napatalikod ako at yumakap sa unan dahil sa kilig. Bakit ba gusto niyang malaman lahat?! Nakakahiya! Dumapa ako para umiwas nang yumakap siya sa bewang ko pero sumunod siya at pumaibabaw sa akin. "Vlad, please!" Itinulak ko siya dahil alam kong pulam-pula na ang mukha ko ngayon. Nagtago ako sa unan at hindi siya
CHAPTER 131: MILLIE"Is this enough for you?"Imbes na sumagot ay inirapan ko si Vladimir habang nagtatanong siya at naglalagay ng ulam na adobong chicken wings sa plato ko. Tatlong piraso na iyon at kahit nagugutom na dahil nakakatakam ang luto niya ay hindi ko pa rin siya pinapansin."Kukuha ako ng sa akin," pagtanggi ko at akmang tatayo pero sumunod siya at hinarangan ako."Ako na. Ano bang gusto mo?" mabilis na pigil niya sa akin. Kailangan ba talaga na ako ang magdesisyon sa lahat? "Just have a seat, please? Let me serve you," lumambot ang boses niya pero hindi ko magawang tumingin sa kanya.Naiinis ako kasi pakiramdam ko, na-basted ako kanina."Ayaw ko!" pagmamatigas ko.Narinig ko ang pag-ungol niya na parang nadismaya siya kaya ngumuso nang makatalikod sa kanya para itago ang ngisi. Bahala siyang mainis! Kanina kasi ang ganda-ganda ng mood ko, 'di siya gumanti. E 'di sana, bati na kami. E 'di sana, baka kami na ulit! Gano'n sana kabilis ang comeback namin! Pinutol pa kasi niy







