MasukKaya ganito ang pakiramdam ng kapangyarihan.Talaga bang nasa akin ito sa lahat ng oras na ito nang hindi ko nalalaman?Aba, gagamitin ko na ito ngayon, kaya mag-ingat ka. Malaking bahagi ng pagbibigay-kapangyarihang ito ay ang makita ang ebidensya kung gaano ako kailangan ni Aleksei. Ang aking Ruso ay isang taong may kontrol sa malamig na kapaligiran, ngunit sa ngayon, siya ang pinakamalayo sa kanyang karaniwang sarili. Ang kulay abo ng kanyang mga mata ay natatakpan ng itim ng kanyang lumalaking mga pupil, ang mga ugat sa kanyang leeg ay tila pumipintig. Hinuhubad niya ang kanyang amerikana at kamiseta habang nakatitig sa akin na parang leon sa ibabaw ng isang tupa...at marahil ay dapat akong matakot. May mapanganib na intensyon na nakasulat sa buong kanya at hindi ito pamilyar.Pero alam kong hindi niya ako kailanman sasaktan. Ang lalaking ito na mag-aalaga sa akin sa pinakamahirap na panahon ng aking buhay. Ang lalaking ito na magpapagawa sa akin ng bahay dahil sa aking pagmamahal
Marami na akong naging pagtatalo sa anghel.Matagal na kaming nagkikita bilang tinedyer, kaya hindi na ito nakakagulat. Nang imbitahan ng isa sa mga nakababatang tutor niya si Georgina sa isang party, hindi na ako tinanong ni Georgina kung puwede siyang pumunta, alam niyang tututol ako. Sinubukan niya lang lumabas nang palihim, dahan-dahang dumaan sa kinaroroonan ko na naghihintay sa driveway, umiinom ng kape. Hindi kaaya-aya ang reaksyon niya. Lalo na nang isa-isahin ko ang hirap ng paghihintay sa isang labinlimang taong gulang na batang babae sa isang house party. Muntik ko nang ipaliwanag kung ano ang gagawin ko, sa dati kong buhay, kung makakasalubong ko siya sa isang party. At hindi ako nakaposas sa aking panata.Nakahiga na sana siya bago pa siya makakurap, napakalalim ng aking ari na mararamdaman niya ito sa kanyang maliit na lalamunan.Walang kapantay ang aking pagkauhaw kay Georgina. Bago ko pa man makita siyang malungkot sa beranda, ginugol ko na ang aking buhay sa pag-aalag
Wala sa kolehiyong ito. Wala sa kolehiyong ito?Hindi ko ba alam na may darating na ganito? Noong sinabi ni Aleksei na hindi niya ako iiwan, dapat ay tinanong ko pa siya. Sa kaibuturan ng aking isipan, hindi ba't palaging may paniniwala na hindi niya ako basta-basta maaaring ilipat sa dorm at umalis? Isa pa, na napakasamang...maling humiwalay sa kanya, pagkatapos ng lahat ng aming pinagdaanan?Pagkamatay ng aking ina, high school, ang aking driver's test, mga aplikasyon sa kolehiyo.Mga pagkulog at pagkidlat, mga pinsala, kalungkutan.Ang aking yugto ng takipsilim.Nandoon si Aleksei para sa lahat. Siya lang ang nandoon.Lalo na ngayong alam kong ang nararamdaman ng aking katawan noon ay hindi lang basta-basta...at kami ay oh – so – freaking compatible...ang hindi pagsasama ni Aleksei araw-araw ay pumupuno sa akin ng hindi maisip na kalungkutan. Hindi lang ako mahal ang lalaking ito, ngunit hindi maikakaila na may nagising sa loob ko. Mga mabangis at nakakapanghinang sensasyon na sa p
Mahal ako ng anghel.Ito ay isang hindi inaasahang balita.Ang plano ko ay patunayan ang aking sarili na isang karapat-dapat na asawa at bigyan si Georgina ng buwan, kung gugustuhin niya. Sa lahat ng aking imahinasyon sa aming buhay na magkasama, hindi ko kailanman inakala na mamahalin na niya ako...sa simula pa lang. At hindi sa huli, gaya ng inakala kong baliw na inaasahan ko. Bilang isang batang lalaki na lumaki sa isang malamig na tahanan, kasama ang isang solong ina na nagtatrabaho nang maraming oras upang makapaghanda ng kaunting pagkain sa mesa, natutunan ko na ang buhay ay hindi madalas na nagbibigay ng kaligayahan. Hindi ito ang nararamdaman ko ngayon, habang nakapulupot ang mga braso ni Georgina sa aking leeg.Tulad ng maraming mga batang lalaki sa aming kapitbahayan, ako ay kinuha noong bata pa ako ng isang lokal na Mafiya upang pataasin ang kanyang ranggo. Mga ranggo na patuloy na nauubos dahil sa karahasan sa mga lansangan ng Russia. Sa aking unang atas sa edad na labinda
Patas lang ang pagbabago, 'di ba?Matagal nang hinaplos ni Aleksei ang mga hormone ko na parang manunugtog ng alpa. Nabuhay ako para sa kanyang mga ngiti at ungol ng pagsang-ayon na parang ayaw sa kanya. Nagising akong mainit at pawisan dahil aksidenteng dumampi ang mga labi niya sa aking tainga habang magkayakap, na naging mga graphic na pelikula ang aking mga panaginip na pinagbibidahan niya. At ako. Hindi naging madali ang mabuhay sa bingit ng isang bagay na hindi ko lubos na naiintindihan ngunit sabik na malaman. At oo, marahil ang pagplano para akitin siya sa isang pampublikong aklatan ay medyo pabigla-bigla. Tutal, halos sinabi niya sa akin na aabot kami sa dulo ngayong gabi. Ilang oras pa lang mula ngayon.Nanginig ako nang husto habang binabagtas ko ang madilim na pasilyo, ang mga bota ni Aleksei ay malakas na humahampas sa marmol sa likuran ko. Ayokong maghintay para sa gabing ito. Malakas ang atraksyong ito sa pagitan naming dalawa, kaya medyo naiinis ako na inilayo niya ako
Oras na para sa tanghalian ni Georgina.Kapag hindi siya kumakain, lahat ng sinasabi ko ay mali. Para hindi kami ma-miss kumain.Natahimik siya simula nang sabihin ko sa kanya na nawawala ang mga gapos ko ngayong gabi. Tahimik at…hindi mapakali. Kumuha ako ng libro mula sa glove compartment at inilapag ito sa kanyang kandungan, pero sinimulan niya itong basahin nang patiwarik, kaya itinago ko ulit ito. Kinakapa ng kanyang mga daliri ang laylayan ng kanyang palda, ang kanyang mga paa ay nagsasagawa ng isang awkward dance routine, at patuloy siyang nagpapalit ng mga istasyon ng radyo, hindi tumitigil.May gana akong iparada ang kotse at hilahin siya sa upuan, sa aking kandungan. Iyon ang kailangan niya. Isang maayos at mahirap na pagsakay sa ari ng kanyang lalaki. Kahit na hindi pa niya ito namamalayan.Malapit na.May ilang mga bagay na dapat naming pag-usapan, bago ko kunin ang kanyang katawan. Pero kahit ako ay hindi sapat na hangal para ipaalam kay Georgina ang kanyang kinabukasan k




![ACADEMIC AFFAIRS [SPG]](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)


