Parang lantang gulay na umuwi si Glory sa Hacienda. Tahimik na ang buong lugar at natutulog na ang lahat. Madaling araw na siya nakauwi dahil nilinis niya pa ang buong Penthouse ni Ralph, iyon lang ang tanging magagawa niya upang makabawi rito kahit papaano dahil alam niyang galit pa rin ito sa kanya. Kumuha siya ng tubig sa ref at mabilis na sinalin iyon sa glass na baso at ininom, nahagip ng mata niya ang bote ng brandy na naroon kung kaya’t tinungga niya na lamang iyon, gusto niyang matanggal ang sakit na nararamdaman at makalimot. Galit na galit siya sa sarili dahil nakita niya kanina kung gaano nasasaktan si Ralph sa nangyari at doble ang sakit na nararamdaman niya ngayon dahil pakiramdam niya ay napagsamantalahan siya. Naisip niya na kung talagang mahal siya ni Ralph ay hindi iyon gagawin ni Ralph sa kanya ngunit hinaras siya nito at puro galit lamang ang nararamdaman nito sa kanya kanina habang nakikipagtalik. Nilasing niya ang sarili ng gabing iyon dahil hindi niya na naman
Nang makarating sila doon ay nagdadalawang isip pa si Glory kung papasok ba o hindi ngunit iginiya na siya ni Joaquin sa loob. Nakaayos na ang lahat pagdating nila sa Funeraria. Naroon na rin ang mga press people na sinusubukang makakuha ng statement sa pagkamatay ng isa sa mga business tycoon na si Mr. Romualdez na siyang pioneer ng Romualdez Group of Companies. May mga ilan ilan na bisita na rin ang naroon at nagpapaabot ng pakikiramay. Ang iba ay mga kaklase at dating ka trabaho ni Mr. Romualdez, ang iba naman ay mga taong natulungan niya at malaki ang utang na loob sa kanya habang ang iba naman ay mga investors at empleyado sa Romualdez Group. Nakita nila Glory at Joaquin si Renzo na nakatayo sa gilid ng pinto at abalang binabati at nakikipag kamay sa mga bisitang pumapasok. “Joaquin, I don’t think I can… baka magpang abot kami ni Ralph dito,” saad niya kay Joaquin. “Ano ka ba? Si Renzo ang pinunta natin dito, hindi si Ralph, at saka mukhang wala naman ang gago na iyon dito nga
Sa loob ng tatlong buwang hindi pag ta trabaho ay nag focus si Ralph sa kanyang pagiging F1 car racer. “Oh balik ka na, tol?” tanong ng isa sa mga kasamahan niya doon na si Kiel. “Ah Oo tol, balik na muna, nakaka stress sa work eh,” saad niya na ngumiti habang nilalagyan ng gas ang kanyang race car. “May show mamaya, kitakits!” saad ni Kiel at saka inapiran siya. Ang totoo ay wala naman siyang pakialam sa pangangarera. He was just racing to clear up his mind at hobby niya lang naman ito, bonus na lamang minsan na nananalo siya sa mga patimpalak kung kaya’t naging F1 car racer siya. Naalala niya pa ang unang trophy na natanggap niya sa pangangarera at sobrang saya niya ng masungkit iyon dahil naging proud sa kanya ang ama. Supportive ito sa anomang naisin niya kung kaya’t lumaki siyang masunurin at mabuting tao. Hanggang ngayon ay masakit pa rin sa kanya ang lahat kung kaya’t wala siyang kinakausap na kahit sino at abala lamang siya sa sarili niya. Nang tumunog ang bell ay pinahar
“I’m going home, Ralph,” saad ni Glory at saka tinulak ito ng marahan. “Ihahatid na kita,” saad ni Ralph. “No, I’m fine at saka lasing ka na, magta taxi na lang ako,” saad ni Glory na naghintay doon ngunit sa kamalas malasan ay walang taxi na dumadaan. “Insist. I’ll ride on you when we get home, este I’ll give you a ride home,” saad ni Ralph na hindi na alam ang sinasabi. “Bastos, tss,” singhal ni Glory at inirapan ito. “Ang sungit mo naman, ikaw na nga ‘tong may kasalanan sa akin ganyan ka pa? At saka hindi ako bastos, mamali lang ng salita. Unbelievable,” singhal ni Ralph habang hinahanap sa bulsa niya ang susi niya. “Hindi na nga, mag ta taxi na lang ako,” mariing paninindigan ni Glory ngunit biglang bumuhos ang malakas na ulan na may kasama pang kulog at kidlat. “Ugrrgh! Bwisit!” singhal ni Glory dahil nababasa na siya ng ulan at wala siyang dalang payong.“Wait. ito na, nahanap ko na ang susi,” saad ni Ralph at saka pinindot upang tumunog ang kotse niya. Susuray suray siya
Nagkalas sila sa paghahalikan at humarap si Glory sa kanya, kaagad namang naghubad ng boxer brief si Ralph habang nakatingin sa kanya at saka nito kinuha ang shower at itinapat sa dalawang malulusog na dibdib ni Glory. “Nagsabon ka na ba?” “Oo kanina,” tugon ni Glory ngunit kinuha pa ulit ni Ralph ang sabon at saka hinagod sa katawan ni Glory. “Sasabunan kita ulit,” Wala namang nagawa si Glory at napatingin na lang sa gwapong mukha nito habang hinahagod ng kamay nito ang sabon sa kanyang dibdib. Tila abala ito sa pagtingin sa kanyang mala kutis porselana at maputing katawan. Nakagat niya pa ang ibabang labi niya nang magtagal ang kamay ni Ralph sa kanyang pagkababae at tinapat doon ang shower habang hinahagod ni Ralph doon ang kamay. “Feels so good?” tanong ni Ralph ngunit hindi sumagot si Glory dahil sa hiya. Nilinis din nito ang sariling pagkalalaki. Kinuha naman ni Ralph ang kamay niya at pinahawak ang kanyang kahabaan dito, hinagod hagod naman iyon ni Glory pataas baba at saka
“Come on in, don’t worry, Glory is not here, nasa site visit siya, mamaya pa iyon uuwi,” saad ni Joaquin na pinapasok siya sa gate ng Hacienda Dela Vega. “I thought you’re mad at me why are you helping me now,” saad ni Ralph na nakabusangot ang mukha kay Joaquin. “I’m not mad at you, ayoko lang na sasaktan mo si Glory pero karapatan mong makilala ang mga anak mo kaya sino kami para humadlang, hindi ba?” saad ni Joaquin. “You really care about Glory, do you?” saad ni Ralph na napansin iyon kay Joaquin. “Alam mo, Glory and me… matagal na kaming magkakilala, since college kasama ko na siya, naging magkasintahan pa nga kami, pero wala eh.. Mukhang hindi kami para sa isa’t isa. My wife, Samantha came.. And then you came so.. Hindi na rin namin sinubukan ulit,” saad ni Joaquin. “Ahh, kaya pala tumanggi ka nung inaalok ka niya ng kasal noon,” saad ni Ralph. “You know, Glory maybe too harsh, too tough sometimes, too stubborn pero mabait iyon, lambingin mo lang iyon at suyuin mo ulit, ay
“Nasaan na ba kasi ang wallet ko? Hays!” singhal ni Glory habang hinahanap ang kanyang wallet sa bag ngunit wala kung kaya’t napilitan siyang mag withdraw sa ATM niya dahil hindi naman pwedeng wala siyang dalang pera kahit papaano sa site visit niya. “Hays, saan ko ba kasi nailagay iyon? Nandoon pa naman ang black card ko,” singhal niya pa sa sarili na inis na inis ngunit napatakip siya sa bibig ng maalala ang nangyari kagabi. Ang lagaslas ng tubig sa shower, ang mga paghalik ni Ralph, ang gwapong gwapong anyo nito, ang matipunong katawan, ang bawat paghaplos ng kamay nito sa kanyang katawan na nagdudulot ng matinding init at pagnanasa sa kanya.“Wallet, Glory. Focused! Wallet ang hinahanap mo, hindi si Ralph! Damn it!” asik niya sa isip na tila pinapagalitan ang sarili. “Ms. Glory, Ms. Glory?” saad ng client niya na si Mrs. Raymundo. “Oh uhm, yes?” tanong niya na biglang napatingin sa client niya. “Are you okay? You seem like day dreaming, are you in love?” tanong ni Mrs. Raymun
Nang makalayo ay kaagad na sinara ni Glory ang pinto ng board room at saka siya sumandal doon. Hindi niya gustong magsinungaling kay Ralph. Nadadala lamang siya ng takot dahil baka kunin nito ang mga anak niya sa kanya. Tumulo ang mga luha niya ng mga oras na iyon. Takot na takot siya, ni ayaw niya ng makita pa si Ralph dahil maayos naman silang mag iina kahit wala ito ngunit ngayon ay tila gumugulo ang sitwasyon dahil sa pagbalik ng alaala nito. Samantala, hindi maintindihan ni Ralph kung bakit nagkaganon dahil ang buong akala niya ay maayos na sila ni Glory ngunit hindi pa pala at ang malala pa doon ay pilit pa ring nagsisinungaling sa kanya ito kahit na alam niya naman ang totoo kung kaya’t nag laylow muna siya ulit ng dalawang linggo ngunit tumawag naman bigla sa kanya ang private investigator na hinired niya. “Hello Max? Any news?” “Hello Sir, hawak ko na po yung DNA test results,” “Ganon ba, sige, papunta na ako, magkita tayo sa coffee shop sa tapat ng building,” Nakipagkit