The land of Trealvale has quickly plunged into darkness. The sky was completely dark with no visible stars. The cold breeze swept through all of my uncovered body parts. My body automatically emits heat and I feel warmer, perks of being a fire manipulator. I am thankful. I was up in the roof of our dormitory. Nakatunghay ako sa kabuuan ng aming eskwelahan, masyadong mataas ang pader nito para makita ko ang nasa labas. No one is out but me. Exactly what I want.
Tonight's weather is unbelievably cold. Nung nakaraan ay nabasa ko sa libro na tanging ang heart of Trealvale lang ang nakararanas ng four season. Ang Destruria ay summer at winter lang, 'yong Dredmore ay autumn lang at sa Irvaicean naman ay iba iba depende kung saang abode ka nagmula. Sa fire's abode, summer lang. Sa water's abode naman ay winter lang samantalang sa Air's abode ay autumn at sa Earth's abode ay spring. Mukhang palapit na ang winter sa Trealvale ngayon dahil sa lamig ng hangin.
"Do we really need to attend that party?" tanong ko kay Ryleigh na ngayon ay nakatayo sa gilid ng kama ko at may hawak hawak na gown habang ako naman ay nakahiga sa aking kama. Pinapapili niya ako sa mga iyon kung ano ang gusto kong suotin sa gaganaping party mamayang gabi. I'm not really fond of parties. Mas pipiliin ko na lang matulog kesa pumunta do'n."Ano ka ba naman, Tanisha. Tayo ang main guest doon syempre dapat nadoon tayo," wika ni Ryleigh habang kinakamot ang ulo niya. Napapagod na yata siya sa kakakumbinsi sa akin. Ano ba naman kase 'yan eh bakit kase kailangan pang gumawa ng party para sa amin. Ano 'yon? Farewell party? Sakaling hindi na kami makalabas ng buhay doon? Tch."Hindi mo ba narinig ang sinabi ni Headmistress kanina? Mamayang gabi ay ipapakilala na tayo sa lahat bilang mga opisyal na kalahok ng battle royale. Maraming taga-labas ang dadalo. Mahalaga ang battle royale ngayong taon at minsan lamang ito mangyare sa kasa
"Ang kapatid ng Emperatrice.." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya at kusa akong napalingon kay Acheron.'1%' wika niya sa isip ko. Posible kayang.."Ma..may kapatid pa ba sila?" tanong ko ulit kay Ryleigh pero si Lucian na ang sumagot. "Meron. Si Headmistress." Nawiwindang ako sa mga nalalaman ko. Kung ganoon posibleng ang Emperatrice o si Headmistress ang ina ko?"Bakit niyo ba inaalam 'yan?" tanong ni Donovan."Thank you."Imbis na sagutin ni Acheron ang tanong nito ay pinasalamatan niya lang 'to. Muli kong sinulyapan ang bangkay at sa gilid nito ay nakatayo si Headmistress na wala man lang bahid na kahit anong emosyon ang mukha. Posible kayang ikaw ang aking ina.."Pero sino kaya ang pumatay sa kaniya? Sigurado akong magagalit ang Emperatrice sa oras na makarating sa kaniya 'to," pahayag ni Ryleigh."Bakit hindi natin imbestigahan?" suhesty
Ryleigh's point of viewPag-alis ni Tanisha ay siya namang dating ni Lucian. Hindi ko alam kung paano siya nakapunta dito gayong bawal ang mga lalake sa dorm namin. Hindi ko man alam kung paano siya nakapunta dito ay tiyak ko naman na alam ko ang dahilan ng pagpunta niya."Tuwing umaalis siya, kay Prince Acheron siya napunta hindi ba?" diretsong tanong niya. Nababakas ko sa kaniyang tono ang pagkalungkot at tuluyan na ngang bumagsak ang mga balikat niya nang tumango ako."May gusto ka kay Tanisha no?" kaswal na tanong ko sa kaniya.Nagulat siya pero agad din siyang tumawa. "Ganoon ba ako ka-obvious?" natatawang tanong niya. Kung alam niya lang, tanga na lang siguro ang hindi
Third person point of viewPrenteng nakaupo ang isang ginang sa kaniyang balkonahe habang nakangising nakatunghay sa kaniyang sinasakupan."Hindi ko lubos akalain na ilang taon ko na silang nililinlang," ani niya sa sarili at humalakhak nang nakapangingilabot. Natigil lamang siya nang may tumikhim sa kaniyang likuran. Tumayo siya sa kaniyang kinauupuan para tingnan kung sino ang kaniyang bisita."Kamahalan, naririto po ang hari ng—" hindi na niya pinatapos ang taga-sunod at sumenyas siya na papasukin na ang naturang hari. Pagka-alis ng taga-sunod ay siya namang pasok ng hari. Agad na sumilay ang ngiti sa labi ng ginang nang matanaw kung sino iyon.Bahagyang yumukod ang hari at hinagkan ang ginang. "Kamahalan, ilang taon na ang lumipas ngunit hindi parin ako masanay sa bago mong katauhan.""Huwag kang mag-alala aking mahal, sandali na lamang. Kaunti
"You are the lost princess?" gulat na tanong ni Olivia. Yes, si Olivia 'yong lumabas galing sa dulong cubicle. Pagka-minamalas ka nga naman oh."No. I'm not," matigas na sagot ko. Aalma pa sana si Ryleigh pero pinanlakihan ko siya ng mata. Sumiksik siya sa gilid ko at bumulong. "Hindi ko maatim na panoorin ang babaeng 'yan na binabastos ang isang prinsesa lalo ka na. Kakalbuhin ko na talaga 'yang kahit isa rin siyang prinsesa." Mas lalo ko lang siya pinanlakihan ng mata at bumulong pabalik. "Let me handle this woman.""Anong binubulong bulong niyo diyan?" mataray na tanong ni Olivia. Kung pwede ko lang isampal sa kaniya ang mga alam ko, ginawa ko na but this is not the right time for that. There's always a perfect time for everything. "So you are claiming that you are the lost princess?" she asked with her brow raised.I slowly shook my head and raised my brow higher than hers. "I did not claim anything,
"The headmistress is planning something," Acheron muttered. I nodded my head to show my approval. "Definitely." Lumingon-lingon siya sa paligid para siguro tingnan kung merong nakakarinig o nakakakita sa amin. Nang masiguro niyang walang nakakakita sa amin ay lumingon siya ulit sa'kin."Let's talk about this somewhere else."I know exactly where is that somewhere else. Nauna siyang naglakad papunta sa hide out habang ako naman ay naka-sunod lang sa kaniya. Tinitignan-tingnan ko din kung may nakasunod sa amin. Wala naman kaya napanatag na ako. Pag-akyat namin sa hide out ay nagdiretso agad siya sa paborito niyang upuan at ipinagsalin ang kaniyang sarili ng tubig at inubos ito sa isang tunggaan lang. Hindi naman siya uhaw na uhaw no. Pinapanood ko lang ang mga bawat galaw niya at hindi mo maipagkakailang isa nga siyang prinsipe dahil sa pino ng mga galaw niya."We need to find out her plan. Kung ang trono ang gusto niya pero
Third person point of viewMalapit sa hardin ng kanilang dormitoryo ay taas noong naglalakad si Lady Allison. Ang bawat kapwa estudyante niya ay nangingilag sa tuwing mapapatingin sa kanila ang naturang binibini. Kilala siya ng karamihan bilang isang tahimik at misteryosong anak ng heneral. Ni hindi nangiti o natawa, laging walang emosyon ang kaniyang mga mata. Wala rin itong masyadong kinakausap na kahit na sino kaya nananatiling misteryo ang kaniyang katauhan. Kung siya ay ipalalarawan sa mga taong nakasalamuha na niya gamit ang isang salita ang tanging masasabi lang nila ay 'tuso'.Hindi lingid sa kaalaman ng lahat na isang Sarzon ang binibini ngunit ang hindi nila alam ay ang kakayahan nito bilang Sarzon. Sa taong pamamalagi niya sa unibersidad ng Trealvale kailan man ay hindi nila nakitang ginamit ng binibini ang kaniyang mana. Ang kaniyang natural na kakayahan sa pakikipaglaban ay matuturing ng malakas, paano pa kaya
A violent nudge to my elbow had me jerk awake. Upon opening my eyes the first thing I saw was the annoyed face of Ryleigh, her eyebrows almost formed one line from creasing too much. Let me guess, I've been in a deep slumber and she's been waking me up for too long."Eto kape," wika niya at inilapag ang tasa ng kape sa lamesita malapit sa kama ko. Still half asleep, I jumped out of my bed almost carrying my limbs. I turned my slightly open eyes on the table and lifted the cup then smelled it. The aroma of caffeine ran down my nostrils. How much I love mornings and coffees. The smell still lingers. I was about to drink the coffee when I remember something. It's a memory of me drinking an awfully done coffee."What is this? If this is a caffeinated slug then I don't want it," I said and place the cup back on the table. I swear to myself na hindi na ulit ako titikim ng kape na 'yon. Iniisip ko pa lang ay parang masusuka na ako.