Sa sunod Red, kapag manghaharana ka iyong gising na ang mga tao sa mansion. Pati kalapit na mansion nila Chyrll nagising saiyo. Akala nila December na April lang pala.
Chyrll Point of view. Mahaba man ang taon na hinintay ko, nagawa ko parin na matapos ang Pre-law course na gusto ko. Tatlong taon na lang bubunuin ko, matutupad at magiging ganap na akong abogada! Kakatapos lang ng graduation namin. Ngayon ay magkasama kami ni Rasselle at ni Marian dito sa bar. Gusto namin e celebrate ang aming pagtatapos. Hindi man kami kumpleto ngayon ang mahalaga ay dumalo sila ng graduation namin. "Kapatid, grabe ang sasarap ng mga boys na sumasayaw sa stage." Humahangang turan ni Rasselle. "Baliw ka, magalit niyan saiyo si Rage. Alam mo naman ang lalaking 'yon masyadong seloso." Sagot ko naman. "Seloso nga, tinatago naman ang relasyon sa ibang tao. Mga kaibigan nga walang kaalam-alam na sila na, naku po Rasselle kung ako sainyo hiwalayan mona yang si Rage habang maaga pa, kaysa umasa ka lang na saktan ka niya." Sabi naman ni Marian. "Pumunta ba tayo dito para pag-usapan ang lovelife ko. Huwag ka ngang ampalaya diyan Marian, hindi ka lang crush ng crush
Chyrll Point of view Wala akong masakyan, hindi ko matawagan si kuya Arnolfo dahil pinag bakasyon ko muna ito dahil wala naman na kaming pasok. Umuwi ito ng probinsya nila. Sa condo ko ako ngayon nakatira, regalo sa akin ni Daddy. Sa condo mona ako ngayon, para hindi na si Red pumunta ulit sa mansion ni Daddy para hindi na ito mangharana ng ganuong kaaga. Sira ulong lalaki na iyon, sumabay pa sa pagsikat ng araw ang pagharana niya. Akala ko tuloy ng araw na iyon ay pasko na dahil napakalakas ng volume ng speaker nito ng dala. At mabuti na lang din hindi na ako kinulit pa ni Daddy harapin ko si Red non. Tulog is life kaya ako ngayon. Bihira na ako gumimik dahil inuna ko mona ang aking pag-aaral kaysa ang lumandi ako. Kaya ang lahat ng lalaking nagtatangkang manligaw sa akin noon ay binasted ko. At ito namang si Lance, hindi nadadala sa akin, kahit ilan beses ko ng pinahiya ay patuloy parin ang pangliligaw na ginagawa. Nakatayo ako ngayon dito sa waiting shed habang nag-aabang ng
Chyrll Point of view Sa wakas may taxi nang tumigil sa aking harapan. Makakauwi na ako, nangangawit at sumasakit na talaga ang paa at puwit ko dito kakaupo at tayo dito sa waiting shed. May pinakita sa akin ang taxi driver na isang sulat sa isang papel na laminated at may nakasulat ditong " Ma'am san po kita ihahatid?" Basa ko sa nakasulat. Kibit balikat na lang ako, pipe seguro. "Sa Redstone Marcos Residences (RMR) Boni Avenue Manong." Wala sa mood kong sagot sa taxi Driver. Hindi alam ni Chyrll na ang VIP Unit na regalo sa kanya ng kaniyan ama ay pag-aari pala ng lalaking iniiwasan niya. At hindi din alam ni Chyrll na ang driver ng taxi ay si Red. Hinanap ko ang phone number ni Aria at dinialed ko ito.. Ilang ring ay sinagot ni Aria ang tawag ko. "Hello, kapatid." Sagot sa kabilang linya. "Hindi na ako magpapaligoy ligoy pa kapatid, pwede bang ipaalbularyo mo yang kuya mo. Sinasapian na yata yon ng masamang ligaw na espirito o ng engkanto, lakas ng amats ng kuya mo."
Chyrll. Ang dami naming tawa ni Rasselle dahil kay Marian. Iniwan namin ito sa isang botique. Ngayon naman ay pumasok kami ni Rasselle dito sa botique ni Issa, ang dami ngayong mga new limited edition na mga bags at sapatos ngayon dito. Ang mall na ito ay pag-aari mismo nila Kuya Eutanes, pangalawa ito sa malalaking sikat na shopping mall dito sa ka Maynila-an. Ang mall nila Aria ang pinakamalaki dito at sikat na sikat na puntahan at pasyalan ng mga tao dahil sa kakaibang ambiance nito ayon sa survey. Tanaw namin si Marian sa labas dito sa loob ng botique. Hinahanap kami nito hanggang sa makita kami na pinapanuod siya, tumakbo kaagad ito sa amin, at hindi nito napansin na ang entrance ng malaking botique ni Issa ay naka revolving door. Paikot-ikot lamang ito. Hinatak ko ang kamay ni Marian palapit sa amin dahil nahihilo na ito. "Hoy, lumapit ka nga sa akin!" Tawag ni Marian sa isang salelady ni Issa dito sa botique. "Yes ma'am. Ano pong kailangan mo sa akin?" Magalang na tanong
Red Point of view. Ng makita ko si Chyrll na umiindak i sa waiting shed ay tumigil ako sa pagmamaneho. Bumaba ako kahit malakas ang ulan. Nilapitan ko ito na sumasayaw parin. Inalis ko ang headset nito sa kanyang tainga, nagulat ito sa akin. Inis na inis ito sa akin. Ayaw din nito magpahatid sa akin kaya may naisip ako. Kinausap ko ang lolo ni Jeran na taxi Driver na kung pwede ay maarkila ko mona ang taxi nito na pinapasada. "Okay lang hijo. Ganyan din ako nong kabataan ko, lahat gagawin ko mapansin lang ako ng babaeng mahal ko." Sabi ni lolo. "Salamat po, lo. Pero atin atin lang po ito ha, huwag mo po sana magkukwento kay Jeran o kahit na sino sa mga kaibigan ko. At lalong lalo na kay Szarina bulinggit." Sabi ko kay Lolo. Mapang asar pa naman ang mga yon kaya sekreto ko lang itó. Sumakay na ako ng taxi, pagkatapos ko magpaalam kay lolo. Gusto ko ng tumawa ng hindi ko tinatanggap ang pera na inaabot sa akin ni Chyrll dahil hindi ito makapaniwala na piso lang ang baba
Chyrll point of view. "Dalawang linggo na lang ay flight ko na patungong Las Vegas, Nevada." "Sigurado ka ba, kapatid, na doon mo ipagpapatuloy ang pag-aaral mo?" malungkot na tanong ni Rasselle sa akin. "Bakit naman biglaan ang pagpapasya mo?" "Kapag doon ko pinagpatuloy ang pag-aaral ko bilang isang International Criminal Law, mas marami pa akong matutunan," paliwanag ko kay Rasselle upang mas maunawaan ako nito. "Ang sabihin mo, gusto mo lang umiwas kay Red," nakanguso na sagot nito sa akin. "Hindi ah, alam mo naman ang pangarap ko diba? Kaya huwag ka ng magtampo sa akin, sege ka iiyak na ako dito. At saka hindi si Red Simon ang dahilan ng pag-alis ko." Paliwanag ko pa. "Mamimiss kase kita, alam mo naman na ikaw lang ang palaging nandito sa tabi ko. Kaya, hindi mo maiaalis sa akin ang makaramdam ng lungkot." Ani pa ni Rasselle. "Tatlong taon lang naman ako don, at kapag bakasyon naman ay uuwi din ako dito. Kaya, magkakasama parin naman tayo noh. "Lahat na lang umaali
Isang laro na lang ay may mananalo na sa aming dalawa, dahil pareho na kaming may tig dalawang panalo na. Kinakabahan ako, samantala si Red Simon ay pa easy easy lang at may ngiti pa sa kanyang labi. Sa inis ko dito ay sinipa ko ang binti nito sa ilalim ng lamesa. Ako naman ngayon ang napangiti dahil napangiwi ito sa ginawa kong pagsipa sa kanya. Siraulo ang lalaking ito, nagagàwa pa niyang ngumiti, samantalang ako, hito kinakabahan sa huling laro. Kumuha ako ng isang stick ng sigarliyo sa kaha at sinindihan ko ito. Nakakadalawang hits pa lang ako ay inagaw na ito sa akin ni Red Simon. "Paano ba yan? Isang laro na lang, kapag natalo kita, girlfriend na kita ngayon." Nakangiti nitong sabi sa akin. "Huwag ka monang magsaya, Red Simon dahil hindi mo pa nasisiguro na ikaw nga ang mananalo sa larong ito." Inis kong sabi sa kanya. "Ipamigay mona," utos ko sa lalaking banker namin. Sinimulan na nga nito ibigay ang baraha. Unang dampot ko sa baraha ay Queen (Q♠️) pangalawa
Red Simon. "Good morning, hijo. Mukhang maganda ang gising mo ngayon ah?" Pagbati sa akin no Lolo. "Good morning po Lo. Um, hulaan mo Lo, kung bakit ako masaya ngayong araw?" Masayang sabi ko kay Lolo. "Mukhang magandang hulaan ito, apo ko. Pero bakit nga ba masaya ang apo ko. Umm, hula ko nakabuntis ka." Sagot ni Lolo. "Lo, naman. Bakit ganyan naman ang hula mo? Babaero man ako, pero hindi ako nag-iiwan ng bakas, kaya mali ang hula mo." Kakamot kamot ako ng aking batok na sabi ko kay Lolo. "Sabihin mona sa akin apo. Matanda na ako, huwag mona akong pahirapan pa na pahulaan kung bakit ka nga ba maganda ang gising mo?" Reklamo agad ni lolo. "Si Lolo, talaga. Ang gusto palagi hindi nahihirapan." Natatawa kong sabi. "Sabihin mona lang kasi apo, dahil na eexcite na akong marinig saiyo kung bakit masaya ka ngayon." Pagpupumilit ni lolo sa akin. "Ganito po kasi Lolo, kahapon, inaya kong lumabas ang babaeng gusto ko. Pumayag siya, tapos nagkaroon kami ng kasunduan. Napag kasun
Pinagpahainga ko na ang mga anak ko, pagkatapos ko silang paliguan at bihisan at pakainin. Hindi ako makapaniwala na kasama ko na sila, nahahawakan at nayayakap, nakakausap. Marami silang sugat na naghilom na sa katawan nila tanda na grabe ang dinanas nila sa kamay ng mag-ina. Tumutulo ang aking luha habang sinasabon ko ang kanilang madungis na katawan. Hindi ko imagine na habang sinasaktan sila ay nagmamakaawa sila at humihingi ng saklolo. Gusto ko ng magpahinga dahil sobra na akong napapagod, pagod ako sa lahat ang buong pagkatao ko. Nagpapasalamat parin ako dahil hindi ako pinabayaan ng panginoon sa aking mga pagsubok.. Bago umalis sila Red dito sa Mansion ay sinabi sa amin na hawak na ng mga kapulisan ang mga magulang ni Lance, dahil sangkot din ang mga ito sa mga katarantaduhan ng kanilang anak. ••• Kinabukasan ay maaga parin ako nagising kahit paumaga narin ako nakatulog. Gusto kong ipaghanda ng masarap na agahan ang mga anak ko. Gusto kong iparanas sa kanila kung ano
Chyrll. Nandito na kami ngayon sa Mansion ni Daddy. Hindi parin ako kinikibo ng mga bata simula ng dumating kami dito. Pinatawag ni Daddy ang family doctor namin na si Tito Henry na ama ni Szarina. Gusto kong patingnan ang mga anak ko kung maayos lang ba sila dahil nararamdaman ko na nagkaroon sila ng trauma. Si Rochelle ay pinaghahanap na ng mga awtoridad, pinaanunsyo na ni Daddy sa buong Pilipinas kaya hindi na rin siya makakaalis pa ng bansa upang magtago. Nagbigay narin kami ng award. At napag-alaman pa namin na matagal na silang kaalyado ni Lance Morales na isang leader ng mafia. Dahil biglaan ang pangyayari na pagsugod sa kuta nila ay hindi na kami nagawa pang tulongan ng organization nila Tito Juanito. Galit ang nararamdaman ko ngayon. Gusto kong maghiganti sa lahat ng ginawa nila sa akin, ngunit may batas na dapat sundin. Kaya, ibibigay ko na sa kanila kung ano ang nararapat na parusa sa mag-ina. "Senyorita, nasa labas parin po ng mansion si Sir Poge. Gusto ka daw pon
Chyrll. "Red! Sa likod mo!" Sigaw ko ng makita kong may isang kalaban na lumitaw. Mabilis ang pagkilos ni Red, bumagsak ang lalaki sa sahig na wala ng buhay. Lumabas na ako sa aking pinagtataguan. Dumiritso kami ng takbo sa pangalawang palapag. Lahat ng kwarto ay binubuksan ni Red habang na kaniyang likuran lang ako. Iisa na lang na silid ang hindi nabubuksan. Hindi ito mabuksan kaya, sinipa niya ito, at ganun na lamang ang gulat ko, naka gapos ang mga anak ko. At nakatutok ang baril ni Lance sa kanila. "Huwag kayong lalapit, sabog ang bungo ng mga batang 'to!" Galit na sigaw sa amin ni Lance Morales ng sipain ni Red Simon ang pinto. Naninikip na ang dibdib ko, bumabalong na ang mga luha ko, sa aking mga mata. Wala akong magawa. Takot na takot ang mga anak ko. "Nakikiusap ako saiyo, Lance. Huwag ang mga anak ko! Ibigay mona sila sa akin, please! Ano ba ang ginawa ko saiyo?" Nakikiusap kong sabi. "Anak? Anak mo kami? Tanong sa akin ng anak kong lalaki na namana sa akin ang buh
Red. Gusto kong sugurin ang pinagkukutaan nila Lance Morales ng makita ko ang kalagayan ng mga bata, kung hindi lang ako pinigilan ng aking mga kaibigan. Galit na galit ako sa aking sarili, dahil ramdam na ramdam ko sa aking puso na ako ang ama nila. Lukso ng dugo ang nararamdaman ko kahit cctv ko lang sila nakita. Halos madurog ang puso ko, na nasa ganun silang kalagayan. Hindi ko alam na habang nagpapakasaya ako may mga anak na pala akong napapabayaan na hindi ko alam. Gusto kong basagin ang mukha ni Lance. Gusto kong madurog ang buto niya sa mga kamay ko hanggang sa malagutan siya ng hininga. "Dude, dito ka lang, samahan mona lang dito si Chyrll. Kami na ang bahala sa pagligtas sa mga bata. Hindi namin hahayaan na makatakas sa amin ang hayop na Lance na iyan." Kausap sa akin ni Eutanes. "Sasama ako, gusto kong ako ang dudurog sa mukha ng hayop na yon!" Galit kong sagot. "Dude, tama si Eutanes. Samahan mona lang si Chyrll dito, at ipakita mona lang sa kanya ang mga anak n
Chyrll Hindi ako mapigilan ni Red Simon. Hindi ko sasayangin ang mga oras na ito. Papunta na kami ngayon sa Probinsya ng Laguna. Malapit lang naman dito ang Cabuyao Laguna, kaya hindi na ako mag aaksaya pa ng oras. Iniwan namin si Sherely sa Mansion nila Tito Juanito para sa kaligtasan nito. Nagtataka ang mga ito sa biglaang pag-uwi namin. At wala din silang magawa sa desisyon kong puntahan agad kung saan tinago ang mga anak ko. Ngunit hindi sila pumayag na ako lamang. Ang lahat ng tauhan ay pinulong at sinabihan na humanda na dahil may biglaang paglusob. Alam narin nila Daddy na nakauwi na ako. Samo't sari ang aking nararamdaman ngayon, ang hirap ipaliwanag. Kinakabahan ako na nanasasabik, hindi ko alam kung paano ko sila tatawagin na anak, tawagin sa pangalan na hindi ko pa alam, dahil hindi ko matandaan na binigyan ko ba sila ng sarili nilang pangalan. Nakaparada ngayon ang sasakyan namin sa malayo sa hide out ng mga kalaban. Maigi na rin yong nag-iingay kami dahil buhay na
Red. Kasama ko ngayon dito sa aking mansion si Chyrll. Dito panatag na ang loob ko. Lahat ng aking tauhan ay sinabihan kong maging alerto sa paligid, dahil ang kalaban ay hindi basta-basta. Kausap ko kanina si Daryl, nasa Pilipinas na ngayon si Lance Morales. Alam kong si Lance Morales ang may pakana ng nangyari kanina sa bahay ni Chyrll. Inutusan ko si Daryll na huwag lulubayan ng tingin si Lance, dahil nararamdaman ko na nasa kanya ang mga bata. Masyado na akong naiinip, ayaw ko ng patagalin pa ito. Habang pinagmamasdan ko ang aking sarili sa salamin ay tumunog ulit ang aking phone. "Damn, Dude! Bakit hindi mo sinasabi sa amin na may problema ka palang kinakaharap!" Galit agad na bungad sa akin ng aking kaibigan na si Eutanes sa kabilang linya ng sagotin ko ang tawag nito sa akin. "Dude, ayaw ko naman na makaabala pa sainyo dahil may pamilya na kayo. Tahimik na ang pamumuhay ninyo, ayaw ko ng gu- "Dude, ano pa at naging magkakaibigan tayo, tarantado!" Galit na sabi din
Pagdating namin sa bahay ko ay wala kaming naabotanh buhay na kalaban. Si Sherely agad ang hinanap ng aking mga mata. "Nasan si Yaya?" Nag-aalala kong tanong sa mga tauhan ni Red, ang ilang sa kanila ay sugatan. May mga Police na rin ang dumating at si Red Simon na anag bahalang makipag usap sa mga iyon. "Sherely!" Tawag ko pa. "Kanina po Senyorita nandiyan pa, pinagtago ko po muna, pero po ngayon ay hindi ko na po nakita ng balikan ko." Sagot ng isa lang tauhan ni Red. "Shit!" Mura ko. "Sherely! Sherely!" Tawag ko. Pumasok na ako sa loob ng aking bahay, wala parin akong nakikita na Sherely. "Sherely, nasaan kana!" Kinakabahan na ako, baka may isang kalaban pa ang natira at baka dinukot na si Yaya. "Nakita mo ba?" Tanong agad sa akin ni Red ng sumunod ito sa akin dito sa loob. "Hindi. Hindi kaya, dinukot nila si Sherely?" Tanong ko. "Ang sabi sa akin ni Jay, lima lang ang nanloob dito. Kaya, impossible na may makatakas pang isa." Sagot sa akin ni Red. "Baka, natatak
Chyrll. Pinagmamasdan ko ang sarili ko sa aking salamin. Hindi ko alam kung hanggang saan ako magiging malakas? Sunod-sunod ang patak ng luha sa aking damit. Sobrang sakit parin kapag naalala ko na niloko ka nilang lahat noon. Pinunasan ko ang aking luha pagkatapos kong ilabas ang lahat ng aking sama ng loob. Hayaan ninyo mga anak, makakasama ko rin kayo. Sana maayos lang ang kalagayan ninyo, sana hindi kayo nakakaranas ma pagmalupitan ng mag-inang demonyo na iyon. Pilit kong pinapatatag ang aking kalooban para sa aking mga anak. Kapag magkakasama na kami, titira kami sa malayong lugar na walang makakakilala sa amin at doon kami mamumuhay ng payapa na walang gulo. Pagod na pagod na ako sa ganitonh siya, aanhin ko naman ang karangyaang pamumuhay kung ganito naman kagulo. Mas gugustuhin ko pang tumira sa bundok. Lumabas ako ulit ng aking silid. Hindi ko na naririnig ang pagwawala ni Rochelle sa labas, pupuntahan ko si Carlyn. Kapag wala parin akong mapapala sa kanya, ipapa bi
Red. Nakatingin lamang ako sa aking asawa habang galit na galit itong kinakausap ang kaniyang kapatid. Kahit ako ay nakakaramdam ng galit dahil sa pagtatangka nito sa buhay ng asawa ko. Kung naging lalaki lamang ito ay baka kanina ko pa itong nasaktan kahit anak pa ito ni Tito Wilson. Kanina galit na galit si Rochelle ng sabihin ko sa kanya na hawak namin ang kaniyang anak. Sila pa ang may ganang manakot, eh sila itong nagsimula ng gulo... Seguro naman ngayon ay malalaman na namin kung saan nila tinago ang mga bata, dahil hindi namin pakakawalan ang babaeng ito hangga't hindi sa amin sinasabi ang totoo. Tunog ng malakas na sampal ang maririnig dito sa bawat sulok ng silid ng isang abandunadong gusali "Sabihin mona sa akin ang totoo Carlyn kung gusto mo pang mabuhay! Ayaw mo naman segurong mamatay sa kamay ng mga lalaking hayok sa laman."Pagbabanta ni Chyrll. Pero isang ngisi lang ang sinagot ni Carlyn. ⁰ "Hindi ko magagawa sa akin yon Chyrll dahil magagalit saiyo si Daddy.