"Aray! Teka, ano ba'ng ginagawa mo?!" laking tanong ni Jehanne sa kanya.
"Wala kang itim na marka..." mahinang pagkakasabi ni Hogan. "Anong itim na marka ang sinasabi mo?" naguguluhang tanong ni Jehanne. "At puwede ba bitiwan mo ako dahil nasasaktan ako."Bumitiw si Hogan sa kanya at humingi ng paumanhin, "Pasensya na." Sinundan iyon ng pagtatanong niya ng, "Kailan pa nagsimula ito?"
"Ang alin?"
"Ang pananaginip mo." "Kahapon... sa tingin ko." "May iba bang nakakaalam na nanaginip ka?" "Si Andrei. Ang ibig kong sabihin, si Tony."Abot-tainga ang ngiti ni Hogan habang naglalakad para puntahan ang binabantayan niya sa silid nito. Ngayon ang ika-apat na araw ng pagsasanay. Sa mga oras na ito, dapat nakatuon na ang isip niya sa pagsasanay, pero kataka-takang hindi pa rin maalis sa gunita niya ang nangyaring pagyakap sa kanya ni Jehanne at ang kakaibang pakiramdam na hatid nito. Napaisip siya kung ganito rin kaya ang pakiramdam ni Fame sa tuwing niyayakap ito ni Andrei noong mga panahong may pagtatangi pa rito ang binata. Sa ilang taong pananatili niya sa mundong ito, wala ni isa man sa mga kakilala niya ang gumawa ng ganoon. Masarap pala sa pakiramdam kapag pinasalamatan ka, lalo na kapag niyakap ka, kahit na sabihin nating napakasimple lang naman ng ginawa mo. Nasanay rin naman kasi siyang mag-isa. Ayos lang nga sa kanya kahit na hindi niya makasama sina Fame, Harmony o Andrei sa loob ng isa
"Huwag! Huwag! Huwag please! Maawa ka sa akin!" sumamo ng isang babae. Nasa gulang na dalawampu siya. Maiksi ang kanyang buhok na hanggang baba at katamtaman ang taas ng kanyang ilong. Namamaga ang kanang pisngi niya na parang hinampas ng isang matigas na bagay. Dumudugo ang ibabang labi niya at nawala na rin ang isang pares ng hikaw niyang nakakabit sa kaliwang tainga. Walang patid sa pag-iyak ang babae. Awang-awa siya sa sarili niya dahil sa kahayupang ginawa sa kanya ng mga lalaking kasama niya ngayon. Kasama niya sa trabaho ang isang lalaki. Hindi niya kilala ang dalawa. Dinala siya ng mga ito sa isang liblib at madamong lugar dis oras ng gabi. Matapos gawin ang pambababoy sa katawan niya, nagtawanan ang mga ito na parang mga asong ulol. Ang katrabaho niya
Nakatayo sina Fame at Hogan sa labas ng Paraiso. Ipinagtataka ni Fame kung paano biglang naglaho sina Jarred at Jehanne; nawala ang mga iyon sa paningin niya samantalang kanina pa niya sinusundan ang dalawa. "Dito ko nga sila nakita, tapos bigla na lang silang nawala. Poof! Naglahong parang bula," sabi niya kay Hogan. Napataas ng kaliwang kilay si Hogan, na hindi naman kita dahil natatabunan ng buhok ang mga mata niya. Hindi siya kumbinsido sa sinabi ni Fame. "Imposible," pagkontra niya. "Magagamit lang natin ang ganoong klase ng kapangyarihan sa mundo ng mga tao. Hindi iyon puwedeng magamit dito dahil sa malakas na kapangyarihang bumabalot sa mundong ito. 'Di ba, sabi ni Cadis, hindi ka maka
"Maganda ba ang langit?" pagbasa niya sa pamagat. Binuksan niya ito at inilipat ang mga pahina. Nagsimula siyang magbasa ng ilang mga salita, pero hindi niya na naituloy nang pumasok si Andrei sa silid niya. "May ginagawa ka pala. Yayayain sana kitang lumabas," sabi nito. "Saan tayo pupunta?" tanong ni Jehanne. "Kain tayo!" masiglang alok nito. Binitiwan ni Jehanne ang binabasang aklat at sinundan niya si Andrei palabas ng silid. "Maayos na ba ang pakiramdam mo?" tanong ni Andrei. "Oo naman," nakangiting tugon ni Jehanne. "Masaya akong malaman iyan," sabi nito. &
Pakiramdam ni Jehanne naghihintay siya ng isandaang taon habang nag-aabang sa pagdating ni Cadis sa opisina. Nakaupo siya sa isang bilog na upuan na nasa tabi ng lamesa, samantalang nagpapalakad-lakad naman si Andrei at mukhang 'di mapakali. Tiningnan niya si Andrei at nabakas niya sa mukha nito ang matinding pag-aalala. Minsan nang nasabi sa kanya ni Andrei na matindi magalit si Cadis lalo na sa mga lumalabag sa batas. Iniisip niya kung matitikman niya kaya ang galit ng Panginoon nila sa pagkakataong ito. Mas maigi na rin siguro ang maipatapon sa limbo kaysa ipagpatuloy niya ang kalokohang gawain ng isang taga-bulong. Maya-maya, pumasok na si Cadis sa silid. Hanggang ngayon, natatakot pa rin si Jehanne kapag nakikita ito. Umupo si Cadis at hindi maipinta ang
"Mahal kita," pagtatapat niya. Sa kabila ng kadaldalan, napipi si Elana at tinitigan lang nang makahulugan si Andrei. "Ayos lang kung hindi mo ako mahal, kung hindi mo tanggapin ang pag-ibig ko," sabi niya kay Elana noon. "Hindi naman ako naghahangad na magustuhan mo rin ako o mahalin mo rin ako. Ang sa akin lang, nais ko lang maipahayag yung nararamdaman ko kasi kung hindi, baka bigla na lang akong sumabog! Hindi ko kasi mapigilan. Alam kong hindi tayo bagay. Maganda ka, mabait, at 'di pangkaraniwan. Samantalang ako... isa lang akong hamak na taga-sundo. Wala ngang kuwenta yung trabaho ko kung tutuusin! Matindi ang respeto ko sa iyo bilang prinsesa ng lugar na ito, pero sana mapatawad mo ako sa kapusukan ko." Ngumiti si Elana. "Hindi ka isang hamak na taga-sundo," sabi niya. "Para sa akin, isa kang masipag, maaasahan at marangal na nilalang. Sa katunayan, ikaw l
Napakunot-noo si Ashen. "Impormasyon?" balik na tanong niya. "Tatlong taon na ang nakalilipas, may isang kaluluwang dinala ng mga alagad mo sa silid. Pero sa tingin ko, aksidente lang ang pagkakadala sa kanya," pagbabahagi ni Hogan. Sinenyasan ni Ashen si Hogan na sumunod sa kanya para mas makapag-usap sila nang sarilinan. Nagtungo sila sa isang silid, ang opisina niya. Pagpasok sa loob, umuusok sa lamig ang buong opisina. "Puwede bang pakihinaan ang lamig at 'di ko nagugustuhan ang temperatura rito. Matinding lamig na ang naranasan ko sa labas," reklamo ni Hogan. Napabungisngi
Kalalabas lang ni Andrei nang makita niya si Hogan na nakasandal sa pader sa tapat ng pinto ng silid niya. "Hi, Tony!" bati nito sa kanya. "Ano naman ang kailangan sa akin ng lalaking walang mata?" natatawang tanong ni Andrei. Iyon kasi yung pang-asar niya kay Hogan dahil sa ayos ng buhok nito. Nilapitan ni Hogan si Andrei at inakbayan ito. "May gusto sana akong isangguni sa iyo, kaibigan," sabi niya. "Tutal ikaw yung kilala kong matinik pagdating sa mga babae." Natawa si Andrei sa sinabi ni Hogan. "Bakit? Pagkatapos ba ng walumpung taong pananatili sa mundong ito, may nagustuhan ka na rin sa wakas?" tanong niyang kinakabahan dahil baka isiwalat nitong