12.ลองรัก (1)

เสียงหวานเบานั้นทำให้คนได้ยินใจชื้น อกเต็มแน่นด้วยความรู้สึกยินดีปรีดาราวมีผีเสื้อบินว่อนอยู่ข้างใน เขากอดรัดคนตัวเล็กแน่นขึ้นพร้อมยิ้มบาง

“ซันทำให้วุ้นใจเต้นแรง รู้สึกหวิวๆ ตัวเกร็งเวลาซันเข้าใกล้ แล้วก็เขินแบบที่ไม่เคยเป็นกับใคร”

พนิดายอมรับในทุกข้อที่เธอเป็น

“แต่เรื่องรัก...”

“ไม่เป็นไรครับ เรื่องนั้นผมรอได้”

“แต่รอเรื่องนี้ไม่ได้?”

หญิงสาวสวนขึ้นทันที คนถูกถามเองก็ชะงักไปเช่นกัน นึกหาคำมาอธิบายสิ่งที่ตนเองกำลังทำ

“ผมจะไม่แก้ตัว นั่นเพราะตัวกับหัวใจผมเป็นของคุณวุ้นไปแล้ว ก็อยากแต่จะใกล้ชิดคุณให้มากขึ้น”

แววตาคมไม่ปกปิดความรู้สึก และถึงจะยอมรับผิดเขาก็ยังขยับมาชิด ปากจรดปาก เหมือนกับที่เขาบอกว่าอยากใกล้ชิด

“ซัน”

“คุณวุ้นปฏิเสธก็ได้ครับ ผมก็แค่อดทนต่อไป”

ปากได้รูปแตะปากเธอนิดๆ เมื่อขยับ ใจสาวยังหวิวหวั่น สัมผัสของร่างกายยังคงอยู่ และร่างสูงกำยำก็ยังเบียดติดเธอไม่ยอมห่าง มือหนาประคองข้างแก้มลูบลงมาแผ่วเบารู้สึกถึงความทะนุถนอม ดวงตาคมจ้องนิ่งสบตาเธอสื่อถึงการรอคอย รอให้เธอเป็นฝ่ายเลือก

หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอด้วยความยากลำบาก อยากส่ายหน้าไม่ยินยอมแต่คำที่ชายหนุ่มเคยพูดไว้ก็ลอยเข้ามาในหัว

‘