Nayien
NAKALABAS na ako sa hospital at deretso sa airport ang tungo ko ngayon dahil na post pone ang fight ko nong isang araw. Dapat nasa Amsterdam na ako ngayon pero dahil may nangyari pang iba.
"Sweetheart are you really sure about this?" Tanong ni Daddy habang nagmamaneho sa kotse.
"Yes Daddy. I am very sure about this. I want to make a new memories for my future child. I want to start a new life together with my child." sabi ko at ni-ready ang passport ko.
"Okay. Ayaw mo namang magpapigil kaya sige. You know that I support you. Just take care of yourself and my grandchild, okay?" Tumango ako at nginitian siya.
"I will Daddy." sagot ko.
Nakarating kami sa airport at nagpa-alam na ako kay Daddy. Isang maleta lang naman yung dala ko at isang shoulder bag. Hindi sumama si Mommy dahil pinagbawalan siya ni Daddy.
Galit parin yata sila sa isa't isa at sinabihan ko na silang ayusin nila ang problema ni
Nayien MAAGA AKONG nagising kinabukasan kasi maganda ang tulog ko kagabi. Naligo ako at nagsimula na sa morning ritual ko na may kasama ng morning sickness. Naduduwal ako between alas singko at alas sais ng umaga. Iyon na ang nakasanayan kong oras na gising. Iyon na nga ang alarm ko tuwing umaga. Pagkatapos kong maligo ay nagluto ako ng umagahan. Maaga yatang nagutom ang baby ko sa tiyan eh. Napangiti ako habang hawak ko ang tiyan ko at nagluluto ako ng fried rice at sunny side up egg and bacon. Tapos nag-timpla rin ako ng gatas para lumusog si baby sa tummy ko. Nagtake narin ako ng vitamins na nireseta ng doctor ko nong na-ospital ako. Magana akong kumain at pagkatapos ay naghugas ng pinggan. Pagkatapos ay nagpalit ako ng panlakad para maaga akong makabalik mamaya. Nagsuot lang ako ng simpleng itim na dress na may white bias on the lining and put a black coat on top of it. I hung my sling bag on my shoulder and I walked out of the room. 
Nayien IT'S BEEN TWO months since I lived here. My baby bump was a liitle visible now. I'm so happy. Regular din ako na nagpapa-check up at masaya ako na healthy naman daw ang baby ko. Nag take din ako ng mga vitamins para sa baby ko at para na din sa sarili ko. Magana rin akong kumain kaya medyo tumaba ako. Yung dating fifty kilos ko ay naging fifty nine kaya yung mga dalang damit ko ay hindi ko na nagagamit. Mga bago na yung mga damit ko. Ang madalas ko lang na isinusuot ay yung mga maternal dress na dahil medyo halata na kasi yung tiyan ko. Madalang na rin akong lumabas rito sa unit ko. Si Mrs. D. yung madalas na bumibisita sa'kin rito. Sinasabihan ako kung ano ang mga dapat kong gawin kapag naka-panganak na ako though nanonood naman ako ng mga videos about pregnancy. May pregnancy lesson din ako every end of the month. Tatlo palang ang in-attend-an ko na lesson dahil three months palang naman ang tiyan ko. Ang dating pinaglihian ko na si Sam ay picture nalang niya ang ti
Nayien I WEAR THE big coat he gave me. It was very fragrant that it seems like familiar to me. I just couldn't remember where I smelled it before. We roamed around the city trying to find the young coconut I am craving for. It was eleven in the evening already and still we can't find a young coconut. We even go to the night market to see and asked them if they had a young coconut but failed. "Why are you craving for a fruit that isn't here?!" He sulked as his eyebrows meet at middle. "What can I do? It was the fruit I am craving right now and I can't help it. " Pahina ng pahina ang boses ko kasi parang mauubusan na ako ng pag-asa na makakain pa ako ng buko. Huminto ang kotse niya sa isang convenient store at binilinan niya akong huwag nalang akong lumabas. Pumasok siya sa convenient store at wala pang sampung minuto ang nakalipas ay bumalik na siya. Busangot ang mukha. "How is it?" Tanong lo agad. Umismid naman siya.&nb
Nayien NA-ALIMPUNGATAN AKO sa tunog ng doorbell ko na nagmumula sa labas ng unit ko. Sino ba ang nangbubulabog ng ganito ka-aga? Tumingin ako sa wall clock at namilog ang mata ko. Eight o'clock? Gulat akong napatingin sa bintana ko. Ang sinag ng araw ay nakakasilaw na. Bumangon ako at kumuha ng roba tapos isinuot ito. Pagkatapos kong isuot ay naglakad na ako papunta sa pinto para pagbuksan ang tao na nasa labas. Binuksan ko ang pinto at nakita ko si Mr. D. na may dalang dalawang basket at puno ito ng mga prutas na sari-sari. "Good morning Nayien. Sorry ah, nagising ba kita?" Paumanhin niya na may kaunti siyang ngiti sa labi. Ngumiti ako at umiling. "Hindi naman po, Mrs. D." sabi ko at niluwagan ang pagkakabukas ng pinto ko. "Sorry talaga." sabi niya at pumasok na sa unit ko. Dumiretso siya sa kusina at sumunod naman ako. Nilapag niya ang dalawang basket sa counter at isa-isang kinuha ang mga prutas mula sa bask
Nayien NAKASAKAY kami sa kotse niya at kasalukuyan ng nagba-byahe papunta sa OB ko. Nakatingin lang ako sa labas ng bintana. Inaliw ko ang sarili ko sa mga taong naglalakad sa side walk ng Amsterdam na busy sa kani-kanilang gawain. Isang oras ang nakalipas bago kami nakarating sa hospital kung saan naroon ang OB ko. "You can leave now, thank you for the ride." sabi ko nong nakalabas na ako sa kotse niya at sumilip lang ako sa bintana para magpasalamat sa kanya sa paghatid sa akin. Nagulat nalang ako ng bigla siyang lumabas sa kotse niya at lumapit sa akin. "I already said to you that, I will go with you today. Wherever you would like to go." sabi niya at inakbayan ako. Tinanggal ko ang kamay niya na nakapatong sa balikat ko. Mabigat kaya. "Take off your heavy arm on my shoulder." Sabi ko at lumayo sa kanya. Tumawa siya at lumapit ulit sa akin. "Come on, I want to be your best friend." U
Nayien NASA ISANG mall kami habang mag-go-grocery kasama ko si Harry. Out of stock na kasi kami kaya kailangan ngmag-grocery. Hindi niya sana ako papayagan kasi nga malaki na iyong tiyan ko. Mahihirapan daw akong maglakad. Okay lang naman ako. Healthy naman ako kaya kayang kaya ko namang maglakad. Medyo paranoid din ang isang ito minsan eh. "Are you sure you can walk?" Tanong ni Harry ulit sa'kin. Naririndi na ako sa kakatanong niya. Pang walong beses niya ng naitanong ang tanong na iyan. Malapit ko na talaga siyang masipa. "I already said yes, Harry. I'm not disable!" sagot ko at sumakay sa escalator. Sumunod siya sa'kin at hinawakan ako sa siko. Napa-irap nalang ako sa kawalan. Napaka-OA niya! Nang makababa na kami ay naglakad ako papunta sa mga gamit ng pambata such as wet wipes, diapers, baby powder, baby cologne, and the likes. Marami na naman akong nabili noon pang maliit pa ang
Nayien ISANG ORAS NA ako rito sa may park habang iniinda ang sakit ng tiyan ko. Parang naghihilab na ewan. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Panay yung himas ko sa tiyan ko at napapangiwi minsan. Parang kinakabag ako na ewan. Pinagpapawisan rin ako ng malamig. Hinimas ko ulit ang tiyan ko kasi sumakit na naman. Hinagilap ko sa loob ng bag ang phone ko para tawagan ko si Harry kasi nasa opisina siya. Ayoko sanang mang-abala sa kanya pero baka lang kasi ngayon na iyong due date ko. Baka advance lang yung doctor kasi bukas pa naman iyong due date ko. Nakapag-empake na rin naman ako ng mga gamit na kakailanganin ko sa hospital. Nang makita ko iyong number ni Harry ay tinawagan ko agad siya. Matagal pa bago siya nakasagot. Baka may meeting siya or something pero talagang masakit na iyong tiyan ko. "Hello," sagot ni Harry. May bahid ng pag-alala yung boses niya kasi minsan lang naman ako tumatawag sa kanya kapag kailangan lang naman talaga.&nb
Nayien NGAYON YUNG LABAS namin sa hospital. Si Harry ang nag-ayos ng mga gamit habang ako naman ay buhat-buhat ko ang munting anghel ko. "Ready?" Tanong ni Harry ng matapos siya sa pag-aayos ng mga gamit. Kahapon nakarating si Daddy at isang oras ang makalipas ay dumating si Mommy. Na-alala ko nga kahapon. Daig pa nila ang teen agers kong mag-iwasan. Well, si Daddy lang naman ang umiiwas kay Mommy, si Mommy hindi naman. Hindi sila nagkibuan nang nagkasalubong sila sa may pinto. Pareho silang natigilan pero si Daddy ang unang nakabawi at hindi pinansin si Mommy. Bumalatay ang sakit sa mukha ni Mommy pero agad niyang napalitan iyon ng matamis ngunit malungkot na ngiti. Linagpasan lang naman siya ni Daddy at nakangiti siyang naglakad palapit sa kinaro-roonan ko. Gusto ko sana silang magka-ayos pero hindi ko alam kong ano ang gagawin ko. Mag-move on nalang kasi. I'm sure na iyon din ang gusto ng tunay kong Mommy.