Zoe Colette's POV
Alas-sais na ng gabi nang magising ako. Hindi ko alam na ganun kahaba ang naging tulog ko.
"You're awake."
Kinusot-kusot ko ang aking mata pagkaupo ko.
"Hmmm..." Nilambing agad ako ni Miles na kumandong sa hita ko at hinalik-halikan ako.
Inilibot ko ang mata sa paligid at tanging anino lang ng mga bata ang nakita ko dito sa sala.
Hindi pa ba siya umuuwi?
"Tita, daddy gives me this recipe. He said this is our dinner." Inabot ni Mia ang maliit na papel sakin na siyang kinuha ko naman agad.
Hinalikan ako nito sa aking pisngi bago tuluyang lumayo sakin. Lumapit din si Mike at hinalikan ako.
Tiningnan ko ang nakasulat sa ibinigay na papel sa akin ni Mia at tatlong klase ng pagkain ang nakasulat doon na siyang ikinagulat ko.
Carbonara, beef stick and sushi.
"Where's your daddy?"
Zoe Colette's POVAndito kami ngayon sa labas at hinatid sila Mia. Hawak ko ng mahigpit si Miles at hindi ito hinahayaan na mahawakan ni Atlas at Kuya Chase."Bunso,lumalalimna ang gabi ibigay mo na si Miles sakin."Naiirita nang wika ni Kuya Chase.Umiling ako."Sila Mia na lang ang papuntahin niyo doon, iwan niyo na lang dito si Miles.""Tita, give up already, we need to go now. We will back tomorrow evening. "Walang emosyong wika ni Mike. Lumapit ito at hinawakan si Miles para kuhain mula sa akin."Babalik talaga kayo bukas, huh. Promised yan?"Paninigurado ko dito.Tumango ito,"Promised po, Tita."Napabuntong hininga ako bago ko hinayaan na kunin niya mula sakin si Miles."Mas may tiwala ako sayo kaysa sa iyong ama."
Zoe Colette's POVHindi ako gaanong kumain ng hiniwa niyang beef stick para sa akin. Wala akong ganang kumain ngayon ng karne. Kumuha ako ng konting carbonara na ginawa ko. Ngayon ko lang napansin na masyado palang creamy itong ginawa kong carbonara.Sinubo ko agad ang carbonara na ginawa ko. Bigla kasi akong natakam dahil masyado itong creamy at napapalunok agad ako ng laway habang hinahalo palang iyon."Hmm..."Naglalaro ito sa aking bibig pagkasubo ko. It's so delicious and savory. Naramdaman ko ang paglapit ni Atlas sa tabi pero hindi ko na ito nagawa pang tingnan dahil muli na naman akong sumubo ng carbonara.Hindi ko pa nahihigop ang nakalabas na pasta sa aking bibig ng biglang hawiin ni Atlas ang mukha ko paharap sa kanya.Nagulat ako sa sunod na ginawa nito. Kinain niya lang naman ang nakalabas na noodles sa bibig ko. Hinigop niya iyon dahilan para maputol ito. Sunod ay dinilaan niya ang
Zoe Colette's POV"Do you know what happened to Mia?"Bungad kong tanong dito pagkaupo nito sa sofa."No, why Tita there's something happened to her?"Balik na tanong ni Mike. Nahalata ang pagtataka sa kanyang mukha.Hindi kasi sila sabay ni Mia na umuwi na siyang pinagtaka ko din kanina pa.Napabuntong hininga ako dahil sa nararamdamang pagaalala."I think, she's crying and lot of bruise in her body. When I'm ask what happened to her. She only answer me that she's fine."Naihilamos ko ang sariling palad sa aking mukha. Pangalawang beses na kasi itong umuuwi na may pasa sa kanyang katawan at hindi lang sa katawan dahil meron din sa kanyang mukha."But I do not believe her.""She's fine, don't worry about her Tita. She handles it in her own."Walang emosyong wika nito.Napataas naman ang kilay ko da
Zoe Colette's POV Mabilis kong kinuha ang cellphone ko sa bulsa ng maramdaman ko itong mag-vibrate doon. Ganun na lang ang saya at pagtataka nang makita ang pangalan ni Kuya Haley sa screen ng aking cellphone. "Hello, bunso?"Mabilis na sagot ni Kuya Haley sa kabilang linya. "Kuya, na patawag ka?"Nagtataka kong tanong. Napabuntong hininga ito."Are you still mad at me?"Seryosong tanong nito sa kabilang linya. "Wala na sa akin iyon Kuya Haley, wag mo lang sana ulit akongkokontrahinsa lahat ng mga desisyon ko sa buhay." Wala naman na sakin ang nangyaring pagaaway nila ni Atlas noon. Ang totoo nga nan nawala rin naman ang galit ko noong araw ding iyon. "Salamat naman kung ganun."Nabuhayan naman ang tono ng boses nito.
Zoe Colette's POVHindi ko alam kung anong pumasok sa aking isipan kanina, imbis kasi papasok ako sa loob ng coffee shop, humakbang ang mga paa ko papunta doon sa iskinita at ganun na lang ang gulat ko ng makita doon si Mia na binubugbog ng isang babae. May sinasabi din itong masasakit na salita na parang alam na alam niya talaga ang nangyayari sa buhay ni Mia.Sa sobrang galit ko nasaktan ko ito, ang galing kasing magsabi nang masasakit na salita kay Mia hindi niya naman alam ang buong kwento ng buhay nito. Nang sabihin ko kung sino ako ganun na lang ang gulat ng batang babaeng iyon at dali-daling umalis sa iskinitang iyon at nawala din ang mga kasama nitong tukmol. Naiwan kaming dalawa ni Mia, gulat na gulat pa din ang ekspresyon ng mukha nito.Napabuntong hininga ako ng tuluyan itong yumakap sa akin at tuluyan na nga siyang humagulgol sa pagiyak. Tanging pagyakap lang ang aking nagawa dahil kahit ako nagulat nang makita siya dito at hindi ko
Soe's POVNakipagpatentero pa ako kay Mixer, para lang matakasan ko ito. Nilalabag ko rin ang speed limit dito sa kalsada at halos paliparin ko na itong kotse makalayo lang ako sa kanya.Muli akong tumingin sa side mirror nitong kotse ko para tingnan kung sinusundan pa din niya ako. Nakahinga ako ng maluwag nang hindi ko na naaaninag ang kotse nito sa likuran ko. Binabaan ko din ang speed limit ng pagpapatakbo ko ngunit hindi pa rin ako nagpakampante para kasing itong kabote na bigla-bigla na lang sumusulpot kung saan-saan.Apat na taon na akong nanahimik at hindi ko akalain na mahahanap pa nila ako sa aking pinagtataguan, dahil sa isang pagkakamali kaya ako nakatakas sa kamay ni Atlas at nagpapasalamat ako dahil nangyari iyon.Ilang araw na akong nakikipagpatentero kay Mixer ngunit hindi pa din ito nagsasawang hanapin ako.Nagpalingon-lingon pa ako at naninigurado kung hindi niya talaga ako na sundan dito sa bahay ba
Zoe Colette's POVIsinama ko muli si Miles sa trabaho dahil baka masaktan lang ito ni Atlas kung mamimilit si Miles na makalapit sa kanyang ama. Hindi din kasi magandang iwan siya doon sa bahay magisa lalo na sa ipinapakitang ugali ngayon ni Atlas.Kung ano man ang problema niya, hindi dapat niya sinasaktanang anak ko at idinadamay. Walang muwang ang bata at tanging gusto lang ni Miles ay mayakap siya. Mahirap bang ibigay iyon sa sarili niyang anak? Ano ba kasing arte ang meron siya at nagkukulong siya doon aa lintik na kwartong iyon?! Hindi ko alam kung anong dahilan at kung bakit nagkukulong siya doon pero kung magtatagal siya sa ganyang gawain niya baka hindi na ako makapagtimpi pa sa kanya at ako na ang kusang kakaladkad sa kanya palabas sa kwartong iyon. Hindi na ako natutuwa sa kanya. Hindi na talaga!Nagaayos ako ngayon dito sa cashier area habang nilalaro naman ni Maisha si Miles doon sa dulong bahagi nitong cof
Zoe Colette's POV"Ikalmamo yang sarili mo baby girl, baka mali ka lang ngpagkakaintindisa gusto ni Mike. Imposimbleng gagawin niya ang bagay na iyon ng hindi nalalamanni Colette."Singit ni Maisha sa usapan bago nilapag sa harap ng babaeng 'to ang tubig na pinakuha ko."Uminom ka muna ng tubig atikalmamo yang sarili mo baka kung ano ang mangyari sa dinadala mo kung iiyak ka ng iiyak diyan."Sinunod naman ng babae ang sinabi ni Maisha, uminom ito nang tubig at kinalma ang sarili."Nasaan ngay-"Sabay-sabay na napukaw ang atensyon namin ng biglang pumasok itong si Mike dito sa coffee shop at hingal na hingal.Itatanong ko sana kung nasaan ngayon si Mike pero mukhang hindi na kailangan iyon kasi