HINDI MASUKAT NI Wevz ang kaligayahan sa kanyang puso habang naka-tunghay sa tuwang tuwang sina Enzo at Thea. Kasalukuyang naka-sakay sila sa malaking Ferris Wheel na kung tawagin ay Wheel of Fate sa Enchanted Kingdom.
Ganoon din ang nakikita niyang kasiyahan na mababakas sa mukha ni Nathan. Mas naging malapit na ito sa kanila ni Syke. Hindi na rin ito naiilang sa tuwing tinatawag siyang mommy nito at daddy naman si Syke.
Natutuwa siya dahil nakikita niya ang natural na pagkalinga at pagmamahal nito sa mga kambal na itinuturing na ngayon nitong nakakabatang kapatid.
Nakikita din niya kay Syke ang pantay pantay na pagtrato sa mga anak maging kay Nathan. Siguro kung hindi lang siya umuwi ng Canada ay wala na siyang mahihiling pa....
Mabilis niyang iniwaglit sa isipan iyon.
KASALUKUYANG NAG-IISIP si Syke. Nasa gilid ng kalsada ang kanyang sasakyan at nag-iisip kung paano niya malalaman kung nasaan si Wevz.Kung ang binanggit nito sa liham ay mag-uumpisa ito kung saan nangyari ang aksidente nito limang taon na ang nakakalipas. Malamang ay nasa airport ito.Dali dali niyang pinaandar ang sasakyan. Kailangan niyang makasiguro. He dialed the number of this one person that can help him and put his mobile on speaker.Ngunit naka-ilang ulit na siyang nag-redial ay walang sumasagot sa kabilang linya."Damn! It!" Inis na saad niya at pagkuway tinawagan ang isang taong alam niyang palaging kasama ng unang tinatawagan."You have reached Nygel, sorry can't talk right now, leave your message after the beep.
LULAN SILA NG sasakyan ni Syke patungo sa bahay nito. Parehong walang namumutawing salita sa kanilang mga bibig.Nakatingin lang siya sa harapan, sa dinaraanan nilang kalsada. Nakikita niya mula sa sulok ng kanyang mata na panaka-nakang sumusulyap si Syke sa gawi niya. At panay ang buntong hininga nito.Pag-kuway itinabi nito ang sasakyan sa may gilid ng kalsada. Handa na siyang magtanong nang harapin niya ito ngunit ang pagtatanong niya ay naudlot nang iabot ni Syke sa kanya ang sing sing na hinahanap kanina. Huminga muna siya ng malalim at kinuha ang sing sing.Mas pinili niyang manahimik dahil hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya. Ilang saglit pa ay muling pinaandar ni Syke ang sasakyan.Kasalukuyan niyang sinisipat ang sing sing at maiging tinititigan ang mga
WALANG kapantay ang saya na nararamdaman ni Maridel/Wevz sa mga nakalipas na araw. Bagamat tutol si Syke, ay ipinilit pa rin niya na mag pa DNA upang makasiguro kung siya nga si Maridel. At iisa lang ang paraan para malaman iyon.Kaya naman kumpirmado ang lahat ng positibo ang resulta na anak niya ang kambal. Naipaliwanag na nila ng mabuti sa mga bata ang lahat. At katulad nila ay tuwang tuwa ang mga ito sa nalaman.Si Nathan, sa kabilang banda ay masaya ngunit alam niyang nitong mga nakaraang araw ay mukhang may nais itong sabihin na hindi kayang sabihin sa kanila ni Syke.Kaya nang araw na iyon ay ipinasya nilang puntahan ito sa silid nito at kausapin ng masinsinan."Tuloy po." Magalang na sagot nito nang kumatok sila mula sa labas ng pintuan ng silid nito.
PAKIRAMDAM NI WEVZ/MARIDEL ay napakaganda niya ng araw na iyon. Everybody is making her feel beautiful."Bru! This is it!" Tili ni Gia.Natatawang naiiling siya sa eksaheradang reaksiyon ng kaibigan."Naku! Naku! Grabe din naman ang universe sa inyo no? Sinong mag-aakalang ikakasal ka ulit sa asawa mo." Anito na tatawa tawa pa."Umayos kana nga diyan." Saway niya rito."Bru! Alam ko maganda ka ngayon, pero aminin mo, ako ang pinaka-magandang maid of honor sa buong universe diba?" Pangungulit nito."Oo na! Ikaw na!" Kunway napipilitang saad niya."I know right!" Anito at walang sabi sabing umalis na.
5 years ago HALOS WALA pa siyang tulog. Hindi niya alintana ang pagod at puyat. Nasa pinangyarihan siya ng aksidente ng asawa. Medyo nahihirapan ang mga rescuers dahil sa bangin nahulog ang sinasakyan ng kanyang asawa. Hindi siya madasaling tao ngunit ng araw na iyon ay hindi niya mabilang kung ilang beses na siyang nagdasal sa Diyos para iligtas ang asawa. She is his life. Ayaw niyang isipin na iiwanan siya ng asawa sa ganitong paraan. Hindi niya alam kung paano mabubuhay kung mawawala ito. "Sir, na-recover na po ang bangkay at nakita itong kwintas na ito sa pinangyarihan." Tinig iyon ng isa sa mga rescuers. Hindi siya makagalaw ng makilala ang kwintas na regal
"MOM, I'm okay, I landed safe and sound." Paniniyak ni Wevz sa kanyang ina. Kahit kailan talaga ay napaka-maalalahanin ng kanyang mga magulang. Lalo na ang kanyang ina. "Okay, ingat ka baby and always keep us up to date okay?" Habilin pa nito. Napa-buntong hininga siya. "Okay mom, bye, love you too." Nang makapag-paalam na ng mabuti sa ina ay mabilis niyang tinawagan ang kaibigang si Gia. But she is not answering her phone. Nagpa-linga-linga siya sa Ninoy Aquino International Airport. Kailangan niyang mag-tanong kung saan ang pinaka-malapit na mall na pwede niyang puntahan dahil wala siyang masyadong dalang mga damit. Sa mall nalang siya mamimili habang hinihintay ang kaibigan. Ayon sa kanyang ina ay dati silang naninirahan sa Pilipinas. Besides, ito ang kanyang lupa
"HOY! BRUHA! Kanina pa kita kinakausap! Akala ko bang gutom ka? Bakit hindi mo ginagalaw ang pag-kain mo?"Saka lang siya natauhan nang yugyugin ni Gia ang isang balikat niya. Hindi pa rin talaga siya makapag-get over sa mga pangyayari kanina. Nakakahiya talaga!"Napano ka ba? Hindi ka naman siguro na molestiya nung sumusunod sayo na lalaki." Patuloy pa rin ang kaibigan sa pagtatalak.Sinabi nalang niya sa kaibigan kanina na natakasan niya yung sumusunod sa kanya. Alalang alala pa naman ito sa kanya kanina."Natakasan ko nga diba?" Aniya rito."Anyway, hindi mo na kailangang maghanap ng hotel. Naipaalam na kita kay tita Emz at sa pinsan ko. Sa amin ka tutuloy!" Excited na wika nito.
MABUTI NALANG ay may sariling banyo ang ibinigay na silid sa kanya ni Gia. Pagka-labas niya sa banyo ay prenteng nakahiga sa kama ang kaibigan at mukhang hinihintay talaga siya. Ang usapan nila ay maliligo muna sila at pagkatapos ay iku-kwento niya ang tungkol sa lalaking inaakala niyang sumusunod sa kanya. Ah! Ayaw talaga niyang i-kwento dahil nakakahiya talaga pero kilala niya si Gia. Ubod ito ng kulit! "Mag-kwento kana bago kita ipakilala sa mga kasam-bahay dito." Anang kaibigan. Wala talaga siyang kawala dito. Sinimangutan niya ang kaibigan at umupo sa gilid ng kama. Ikinuwento niya rito ang mga nangyari kanina. At tama siya pagkatapos niyang mag-kwento ay ang lakas ng tawa nito. Tiningnan niya ito ng masama. "Kaibigan kita di