To be continued~
“MALAKAS ang kapit ng bata pero hindi ibig sabihin ay pababayan na niya ang sarili niya. Alagaan mong mabuti ang asawa mo.” Hindi maalis sa isipan ni Cloudio ang mga salitang binitawan ng doktor nang dalhin niya si Ilana sa hospital pagkatapos mawalan ng malay. Hindi niya alam kung paano magrereact. Clearly, bago palang nalaman ni Ilana ang pagbubuntis. It was the reason she was crying so hard. Kumuyom ang mga kamao ni Cloudio saka napayuko. Ginulo niya ang sariling buhok at napatingin kay Ilana na walang malay sa hospital bed. Biglang nahawi ang kurtina at tumambad kay Cloudio ang nag-aalalang mukha ng stepsister ni Brian na si Lovella. “Is she alright?” Bago pa makasagot si Cloudio at gumalaw na si Ilana. Mabilis na tumakbo sa tabi ng kaibigan si Lovella samantalang tumayo si Cloudio sa isang tabi at pinagmasdan si Ilana. Ang nag-aalalang mukha ni Lovella ang namulatan ni Ilana. Nakasuot pa ito ng scrub uniform at bakas sa mukha ang takot. Ilana blinked, remembering what
MAINGAT na inaayos ni Ilana ang isang bouquet ng pinakamahal na bulaklak habang nakaupo. Isang malaking bouquet ito ng tulips at gusto niya palagi na perpekto ang arrangements niya. Cloudio’s flowershop is doing great. Four months after nito magbukas ay naging maganda ang reputasyon nito. Bukod sa dinadayo sa ganda ng mga fresh na bulaklak at perpektong arrangement ay malakas rin ang hatak ng guwapong owner. Napalingon si Ilana nang marinig niya ang paggalaw ng wind chime. Natatabunan siya ng kumpol ng mga bulaklak kaya hindi niya makita kung sino ang pumasok. “Good afternoon, sir!” Masiglang bati ng isang staff nila. Napangiti si Ilana. Alam na niya kung sino ang dumating. Kanina pa nga niya ito hinihintay e. “Si buntis?” Mas lalong napangiti si Ilana. He’s been addressing her that way ever since her baby bump showed. Hindi siya nagpalaglag. Tinangka niya pero hindi niya kinaya. Hindi niya kayang parusahan ang isang buhay na wala namang kasalanan sa kaniya. “Nag-aayos po ng flo
PAGOD pa si Ilana nang magising. Madaling araw na at nakita niya na nakaupo sa sofa si Brian habang tulog na tulog at bahagyang nakayuko. Nakaunan naman sa hita nito si Lovella. Nang lumingon si Ilana sa upuan sa gilid ng kama ay nakita niya doon si Cloudio. Gising at nakatitig sa kaniya. “Hi…” Masuyo ang ngiti nito. “Tulog ka pa. Saglit ka palang nakatulog.” Umiling si Ilana. “Si baby?” “She’s fine. Healthy. She looks like you. Napakaganda.” Napangiti si Ilana. “Samahan mo ako. Gusto ko siyang makita.” Tumayo si Cloudio. “Kukuha lang ako ng wheelchair.” “Gusto ko na siyang makita, Cloud. Lalakad nalang ako.” Bahagyang naningkit ang mga mata ni Cloudio. “Tigas ng ulo.” Lumapit ito sa kaniya at nagulat nang pinangko siya nito. He carries her like she’s as light as a paper. Ininguso nito ang dextrose stand. “Itulak mo.” Tumango lang si Ilana at itinulak ang dextrose stand nang magsimulang maglakad palabas si Cloudio. Nang makarating sa kwarto kung nasaan ang baby ay agad na tu
GUMUHIT ang malaking ngiti sa mga labi ni Ilana nang makita kung sino ang pumasok sa silid. Kasama ito ni Lovella na dumalaw ulit matapos ang dalawang araw.“Ate!”“Ma’am!” Agad na yumakap sa kaniya ang dating nurse ng ama. “Wow, ma’am! Ang ganda ganda niyo na lalo. Ang laki ng pinagbago niyo mula noong huli ko kayong makita. Wala ka nang eyebags, ma’am. Maganda na rin ang katawan mo, ma’am, hindi ka na buto’t-balat.”Nginiwian ni Ilana ang babae. “Namamangha ka ba o nilalait mo ako?”Humagikhik ang babae. “Kumusta ka na, ma’am? Tama si Ma’am Lovella, mukha kang halaman na bagong dilig kahit pagod sa pag-aalaga ng baby.”Kinunutan ni Ilana ng noo si Lovella. “Anong pinagsasabi mo? Saka magkakilala ba kayo?”“Ipinasok niya ako sa hospital na pinagtatrabahuhan niya, ma’am.”Humalakhak si Lovella. “Alaga ng tamang tao ang tawag riyan, ate. Kaya ako maghahanap ako ng tamang tao para magmukha akong bulaklak na mayaman sa dilig.”“Anong dilig ang pinagsasabi mo riyan? Tumigil kayo! Baka mama
ILANA was discharged from the hospital a week ago, and she’s starting to feel the weight of motherhood. Thankfully, she could adjust just fine because of Cloudio. Palagi itong nakaalalay. Palaging nakabantay. He barely goes home. He’s sleeping on the couch in her apartment’s living area. Tuwing maririnig nito ang iyak ng sanggol ay walang pag-aalinlangan itong pumapasok sa silid niya para patahanin ang nasa crib na baby. “Puyat ka na naman. Pupunta ka pa sa club bukas.” Hindi napigilang puna ni Ilana habang pinagmamasdan si Cloudio na umiinom ng tubig. Alas dos ng madaling araw at nabulahaw silang dalawa sa iyak ni baby Nayi. The nickname Nayi was given by Lovella. Nagpresinta na rin itong magninang sa binyag. “Okay lang.” Ngumiti ng matamis si Cloudio sa kabila ng puyat. “Masaya naman ako.” Ilana smiled at him. She can clearly feel the changes in their relationship now, and it became stronger. Umungot si baby Nayi sa crib kaya agad na lumapit ang dalawa. Bahagyang ngumuso a
MATAMANG nakatitig sina Ilana at Cloudio sa isa’t-isa. Ang mga mata’y nababalot ng mga emosyong nag-uumapaw. Cloudio couldn’t help but think about what good he did in his previous life that his wish was granted without fail in this lifetime. Ilana was showing the same emotion he feels, and it’s more than a dream come true. Nalulunod sila sa titig ng isa’t-isa nang biglang umiyak si baby Nayi. Agad na tumayo si Cloudio upang isayaw-sayaw ang sanggol pero ayaw nito tumigil sa pag-iyak. “Basa na siya.” Napansin ni Ilana na basa na ang lampin. Agad silang pumasok sa kwarto. Maingat na inilapag ni Cloudio si baby Nayi sa kama. Kumuha naman ng malinis na lampin si Ilana para palitan ang sanggol. Si Cloudio na ang nag-alis ng lampin nito. “She pooped,” deklara ni Cloudio. Agad nitong kinuha ang baby wipes at ilang gamit para malinisan ang baby. Marahan ang dalawa—bawat hawak ay may ibayong pag-iingat. Matapos palitan ng lampin ay natigilan ang dalawa nang makarinig ng ingay mula sa baby.
PINAGMAMASDAN ni Ilana si Cloudio na nagsasampay ng mga ginamit na lampin ni baby Nayi. Hindi kakikitaan ng pagod ang mukha nito na tila ba enjoy na enjoy pa sa ginagawa. Mula sa sala ay tanaw niya ito sa balkonahe. Lumabas sila ni Lovella sa kwarto bago pa nila magising si baby Nayi sa pag-uusap nila. Sa sala nila ipinagpatuloy ang pag-uusap hanggang sa lumabas sa laundry room si Cloudio para isampay sa balkonahe ang mga nilabhang lampin. “May nangyari na ba sa inyo?” Nasamid si Ilana sa sariling laway at namamanghang tiningnan si Lovella na nakangisi. “Kapapanganak ko lang, Lovella.” Humalakhak si Lovella. “So, kapag naghilom na ang sugat, pwede na?” Naramdaman ni Ilana ang pagkalat ng init sa kaniyang mukha. Napailing siya. “Normal naman iyon sa magkarelasyon.” “Yieee! Grabe talaga!” Natawa si Ilana sa reaksyon ng kaibigan. Pumasok naman si Cloudio mula sa balkonahe at lumapit sa kanila. Naupo ito sa kaniyang tabi saka sumubo ng isang piraso ng cookies na kinakain nila ni Lov
ISANG malakas na sampal ang lumagapak sa pisngi ni Gray nang mag-angat siya ng tingin sa babaeng pumasok sa opisina. Michelle’s face was red. Her eyes were bloodshot and full of tears. Punong-puno ng hinanakit ang mga mata nito habang nanginginig ang kamay na lumapat sa kaniyang pisngi. Gray’s expression retained its calmness and coldness. “What do you want?” “Is it true?” Her voice even cracked. Bahagyang tumagilid ang ulo ni Gray. “Seeing you crying like that, I supposed you heard from your father.” Suminghap ang dalaga. “How dare you?!” The corner of Gray’s lips slowly rose in a cold, sinister smirk—predatory, like of a serpent. “You challenged me, I just accepted it.” Marahan ang iling ni Michelle—puno ng galit. “You lied to me! Pinaniwala mo ako na pakakasalan mo ako pero niloko mo lang ako! You’re even planning to bankrupt my family's business! Ang sama sama mo!” “That's what you get for threatening Ilana's life. And you know what? I can be worse than that, Michelle. Try h
ALAM ni Ilana na mahirap nang ayusin ang mga bagay na nasira. Tulad ng tiwala na hindi na mahirap ibalik ng buo. Hindi mapapantayan ang bawat sakit na naranasan niya habang pilit na inaabot ang kaligayahan at tahimik na buhay. Sa paglakad niya sa diretsong daan ay may mga tao siyang nasaktan hanggang sa hindi niya namalayang naliligaw na pala siya at hindi na makita ang paroroonan.Her failed marriage with Gray was planned. She just tried to fight for it pero alam niyang iyon talaga ang kahahantungan.“Mama, thank you sa pagtupad ng wish ko.”Napatingin si Ilana sa batang katabi. Yakap nito ang isang malaking manika. Nakatirintas ang mahaba at tuwid nitong buhok at kitang-kita sa mga mata ang kislap ng kaligayahan. Ngumiti si Ilana at hinalikan ang pisngi ng batang babae. “Basta para sa baby ko.”“Mama, may isa pa akong wish.”Bahagyang hinarap ni Ilana ang anak. Nasa eroplano sila pauwi sa Pilipinas. Seventh birthday na ni Nayi sa isang araw at nagrequest ito na magcelebrate ng birt
HINDI mapakali si Ilana habang palakad-lakad sa harap ng emergency room. Akala niya ay ayos lang ito pero nang kinaumagahan ay nilalagnat na ang bata kaya naman agad niya rin itong dinala sa hospital. Nayi was checked last night after everything, and although Ilana knows this might happen, she’s still shocked.Habang palakad-lakad ay natagpuan ng mga mata ni Ilana si Grant na naglalakad sa hallway at padaan sa gilid niya. Nakita siya nito at agad na bumalatay ang pag-aalala sa mukha.“Anong nangyari?”Tiningnan ni Ilana ang emergency room. “Nagkaroon ng mataas na lagnat si baby.”Napabuntong-hininga si Grant. Kinagat naman ni Ilana ang pang-ibabang labi. Hindi niya nakumusta ang kalagayan ni Gray dahil kagabi ay agad na rin siyang nahiwalay sa mga ito. Nang dumating kasi ang pamilya nina Gray at Grant ay agad nang umatras at umalis si Ilana.“Kumusta…si Gray?” Hindi napigilang tanong ni Ilana.“Nasa ICU,” pabuntong-hiningang sagot ni Grant. “Kritikal siya at kailangang tutukan ng dokto
HABANG nakatingin at nagmamakaawa si Ilana kay Tres ay biglang gumulong mula sa kung saan si Grant. Duguan ang mukha nito at may sugat sa kilay habang nakahiga sa harapan niya at sapo ang tiyan.“Grant!” Lumuhod si Ilana sa harapan ng lalaki.Umubo ito at dumura ng dugo. “I’m fine…”Mula sa pinaggalingan ni Grant at lumabas ang isang lalaking may malaking katawan. Hindi ito kilala ni Ilana pero tiyak niyang kasama ito ni Tres nang kunin ang anak niya.Pinagmasdan ni Ilana ang lalaki—malaki ang katawan at mukhang sanay makipagpatayan.Muling tiningnan ni Ilana si Tres. “Tres, please…ibalik mo na sa akin ang anak ko. Ako nalang ang parusahan mo. Ako nalang…”Tumawa ang lalaki. “Ibabalik ko naman siya sayo, Ilana. After ten years.”Nanginig ang mga labi ni Ilana. “W-What?”Maya-maya pa ay lumabas si Gray. Nagulat si Ilana nang makitang may tama ng ng baril ang tagilan nito pero pinipilit pa ring maglakad.Dumura ito ng dugo at tiningnan ng masama si Tres. “Ibalik mo ang anak ko, gago ka!”
WALA nang magagawa ang pagsisisi at paninisi kaya imbes na magsalita pa ay nanahimik nalang si Ilana. Hanggang sa nasa loob na siya ng kotse ni Gray para puntahan ang mga ari-arian ng mga Fortunato ay hindi siya nagsasalita. Ramdam naman niya ang pagsulyap-sulyap ni Gray sa kaniya.“I’m sorry..” Basag ni Gray sa nakabibinging katahimikan. “I’m sorry kung…nadamay kayo sa gulo ng pamilya ko.”Ilana looked outside. “Tres holds a grudge against my father, Gray. Girlfriend niya ang namatay na kapatid ni Cloud.”Nawalan ng imik si Gray nang marealize ang gusto niyang iparating. Parehas na silang tahimik hanggang sa nakarating sila sa property na tinutukoy ng kausap ni Gray sa telepono.Isang lumang mansion. Neo-classical style. Luma na ang pintura pero malinis pa rin na tila alaga.“This is the place…” Ani Gray habang inaalis ang suot na seatbelt. “Ichecheck ko sa loob. Dito ka lang, Ilana.”Tumango si Ilana. Gusto niyang sumama sa loob pero ayaw niyang magsayang ng oras. Isa pa ay baka may
“ILANA, hindi ka pa pwedeng umalis.”Umiling si Ilana sa ina ni Gray. “Ma’am, kung kayo ang nasa kalagayan ko hindi rin kayo mapapanatag.”Bahagyang natigilan ang ginang. “Naroon na ako pero…”“Hindi po ako matatahimik. Kailangan kong makita ang anak ko. Hahanapin ko siya kahit saan pa ako makarating.”“Ilana…” Bago pa makababa ng hagdanan si Ilana ay tinawag siya ng senyora na kanina pa nakikinig.Humugot si Ilana ng malalim na hininga. Alam niyang malaki ang kasalanan niya sa pamilya ni Gray at hindi niya masisisi ang mga ito nang magalit ito at palayasin siya. Isa sa dahilan kung bakit nangingilag siya sa senyora. Nahihiya siya.Dahan-dahang humarap si Ilana. Walang kahit na anong galit o pagkamuhi na mababakas sa mukha ng matanda.“I’m sorry… For not fighting for you.”Bumigat ang dibdib ni Ilana. Napalunok siya at kumuyom ang kamao. “Sorry din ho sa mga…nagawa ko. Pero senyora, hindi ko kailangan ang awa niyo.”“Alam ko…” Tumango ang senyora. “At hindi ako naaawa sayo, Ilana. Gus
“ANONG sinabi mo?” Pakiramdam ni Brian ay nabingi siya. Tumawa si Tres at naglakad sa harapan niya. “I said Cloud knows. Lahat-lahat. “Tangina, magkasabwat kayo? Niloko niyo si Ilana?” “I didn’t.” Umiling si Tres habang nakataas ang dalawang kamay. “Hindi ko siya niloko. Una palang sinabi ko na sa kaniya na ‘wag siyang magtiwala sa mga tao sa paligid niya. Ayan tuloy…” “Fck you, Tres! Pakawalan mo ako, hayop ka! Papatayin kita!” “See how karma works, Brian? It was cunning.” “Anong karma ang pinagsasabi mong hayop ka? Sadyang malaki lang ang diperensya mo kaya ginawa mo ito! Nasaan ang hayop na Cloudio na iyon? Dalhin mo siya dito. Tangina!” Bumukas ang pinto at natawa muli si Tres. “Well… I don’t really have to bring him here.” Pumasok si Cloudio—walang emosyon ang mga mata. Nagwala si Brian sa kinauupuan. “Hayop ka, Cloud! Pinagkatiwala ko siya sayo tapos traydor ka palang demonyo ka? Hayop ka, mamamat-y ka rin!” Humugot ng malalim na buntong-hininga si Cloudio. “Brian—” “W
MATAAS na ang sikat ng araw nang magmulat ng mga mata si Brian. Nakagapos ang mga kamay at binti niya sa kinauupuan. Bahagyang tumagilid ang ulo niya habang inaalala ang mga nangyari bago siya nawalan ng malay. Naabutan nila nina Tres at Cloudio ang dumukot kay baby Nayi pero may bigla nalang pumalo sa ulo niya at nawalan siya ng malay. “Fuck!” Malutong na mura ang pinakawalan ni Brian habang sinusubukang pakawalan ang sarii. Tyempo namang bumukas ang pintuang nasa harapan niya at pumasok ang isang taong hindi niya inaasahang makita sa sitwasyon niya. “What the fck is this, Tres?” Kuyom ang mga nakagapos na kamay ni Brian habang tinitingnan ang kaibigan na naglalakad palapit sa kaniya. Magulo ang buhok nito pero kalmado ang hitsura. “Makakagulo ka lang, Brian.” Kumunot ang noo ni Brian. “You fcking did this?” Bumuntong-hininga si Tres, tila dismayado. “Wala ka naman kasi dapat sa binyag. Bakit ba pumunta ka pa? Talent mo bang saktan ang sarili mo?” Inuga ni Brian ang sarili sa k
“SUMAGOT ka, Gray!” Puno ng frustrasyon ang boses ni Ilana.Umiling si Gray. “Hindi ko gagawin iyon, Ilana. Hindi ko kukunin sayo ang anak natin!”“Then, why are you leaving?!” Halos magwala si Ilana habang nakaturo sa mga maleta. Nawalan ng imik si Gray at napatitig sa kaniya. Mas lalo namang tumindi ang paghihinala ni Ilana.Gulat ang pamilya ni Gray sa mga naririnig.“Anong nangyayari?”Hindi pinansin ni Ilana ang ina ni Gray, sa halip ay dumiretso siya sa hagdan para pumasok sa kwarto ni Gray. Ramdam niya ang pagsunod nito sa kaniya.“Ilana—”Pabalyang binuksan ni Ilana ang pinto ng kwarto ni Gray. Dumiretso siya sa banyo, sa walk-in closet, saka muling lumabas at binuksan ang iba pang silid. Natigilan siya nang may isang kwarto na nakalock.Hinarap niya si Gray. “Buksan mo ito.”Bumalatay ang sakit at takot sa mga mata ni Gray. “Ilana, that’s Grant’s room. Ayaw niyang pabuksan—”“Bubuksan mo o sisirain ko?!”Walang nagawa si Gray. Kinuha niya ang susi sa sarili niyang kwarto bago
PAIKOT-IKOT si Ilana habang umiiyak, nanginginig ang mga kamay at mabilis ang paghinga. Nagkakagulo sa paligid at walang malay si Lovella. Paulit-ulit na tinitingnan ni Ilana ang bawat sulok ng garden—umaasang nasa paligid lamang ang kaniyang anak pero wala…wala siyang makita at mas lalo siyang natatakot sa bawat segundong lumilipas.Tumakbo palabas si Ilana sa pag-asang mahahanap si baby Nayi pero bigo siyang muli.“A-Ano pong nangyari?” Sinubukan niyang pigilan ang isa sa paalis na sanang bisita. It was her neighbor.“Ilana, ang anak mo! May kumuha nalang bigla sa kaniya. Nahimatay ang kaibigan mo nang mauntog matapos itulak.”Mas lalong tumindi ang takot ni Ilana. Naalala niya ang sulat na natanggap niya.“A-Ano pong hitsura ng kumuha sa kaniya?”“Hindi ko nakita ang mukha niya, hija. Matangkad siya at nakasuot ng itim. Agad siyang hinabol ng kasintahan mo at ng dalawa pang lalaki.”“S-Saan po s-sila pumunta?”“Doon!” Itinuro ng babae ang direksyon. “Sumakay sila ng kotse. Ang mabut