(Monina POV)
At di naman ata siya gagawa ng bagay na ikakasira ng relasyon namin.
Kung heto na ngang silid niya ang magiging silid ko, ibig lang sabihin, narito na din ang mga pamalit ko diba?
Kaya hinanap ko ang walk in closet niya. Nang pumasok ako, di nagkakalayo ang pagkatao niya sa ayos ng mga gamit niya. Nakahelera ang mga suit nito. Drawers ng mga necktie niya. Relo na pinagsisigawan, minsan lang sila ginagamit ni Cedrick at iba-iba bawat araw. Okey, siya na mayaman.
Nakapangasawa ako ng isang princippi na ubod ka-arte ngunit hari naman ng kamanyakan. Napailing ako.
Yang dalawang ugali ni Cedrick sa akin, walang epekto yan sa akin. Ahahaha. Madam Wu. Ang commander in Chief ni Cedrick. Ahahaha.
Witwiw.
Nang magtama ang mga mata ko sa…
Andito nga ang nakahandang wardrobe para sa akin. Kumikinang ang mga mata ko dahil nga sa lighting at pagka-ayos ng interior. Ang fr
(Cedrick POV's)“Is it your will thar Monica and Bianca, should be baptized in the faith of the Church, which we have all professed with you?” tanong ng pari sa amin ni Monina.Sa likuran namin ang mga ninong at ninang nito. Syempre di na mawawala ang mga kapatid namin ni Monina na nagpapaligsahan kung sino na naman ba ang magiging paboritong Uncle ng anak namin.Haist. Nang dahil sa kanila, nagiging spoiled ang mga anak ko.Monica and Bianca?Yeah, you heard it right, after several months ipinanganak na ni Monina ang dalawa naming princessa. At wag niyo na akong tatanungin kung sino ba ang nagpangalan sa kanila.“It is.” sagot namin ni Monina sa pari.“Monica and Bianca, I baptized both of you in the name of the Father, and of the Son, and of the Holy spirit.”Nakangiti kami ni Monina sa isat-isa.“You were God's Work of Art.”
(Vanessa POV)Nabitiwan ko ang isang pingan, ng marinig ko nga sa aking kasamahan na buntis na naman si Monina.Limang taon na ang nakalipas. Sinusubukan ko hanapin ang kaligayahan ko, ngunit talagang nakatali ako sa kanila. Gusto ko man kalimutan na silang lahat ngunit ginugulo parin ako ng isipan ko na ako dapat ang nasa katayuan ni Monina.“Anong nangyari Vivian?” pati pangalan ko binago ko.Tinalikuran ko lamang sa akin ang nagtatanong. Hinubad ang apron, saka pinalipad ito sa manager na puputak sana ang bibig.“Vivian!” sigaw nito sa akin. At sa inis ko kinuha ko ang kutsilyo.Nagsi-abante sila. Ngumiti ako. Sa loob ng limang taon nakakamiss din pala ang manakot. Ang pagkatao ko na kaya ko din itago sa mahabang panahon.“Bruha ka talaga!” saka ko itinusok sa mesa ang kutsilyo. Ngumisi sa kanila at dumiretso sa locker room at hinablot ko lah
(Monina POV)“Can we take Daddy's share?”“At yun kung ayaw mong ma-diabetes nito ang mga anak natin.” Lapag ko ng cake niya sa harapan.“Ever since babies di pa nakatikim ng cake si Daddy.”“It's delicious Dad.”“Whatever. Wag niyo laging kinakampihan ang Mommy niyo. Traydor din yan.” Ngumiti nga ako dito na medyo nasusupend ako dahil ang tagal tikman ni Cedrick. O kahit man lang itusok yung tinidor niya.“Ang laki ng hating yan Monina.”“Di mo naman uubusin.”“Di mo na ako kilala?” ang taong ayaw magsayang ng pagkain.“Just dig it Daddy! Mom, have a treasure with it.”Yun lang napatitig ako sa pinakamakulit na si Aaron. Batang to… kakampi ng Daddy niya.“Opsss. Sorry Mommy.”“Treasure? A ring
(Monina POV)Nagdalawang isip pa si Papa. Tumango ako sa kanya sabay ngiti dito. Atleast kung kapatid ko nga si Haiden, meron akong kapatid na sasapak kay Cedrick. Pero alam ko na di naman yun mangyayari.Saka minsan okey lang bigyan ng pagkakataon na magbago ang isang tao. Nasa processo sila ng buhay nila na kailangan natin gabayan para maging isang mabuti. Dahil habang meron pa tayong hininga, sinasabi ko nga meron pa tayong pag-asa.Hinayaan ni Papa na alalayan siya ni Haiden. Lahat kami nakatitig sa kanya pwera lang sa mga babies namin ni Cedrick na ang gagaslaw. Hahaha.“Relaxs di ko papatayin ang tatay ni Monina.” napansin ata ni Haiden.”But I want to know anong ginagawa ng Daddy ko sa picture?”Naka pause ang larawan ng apat na magkakaibigan. Ibig sabihin yung isang lalaking nakaupo sa likuran ni Mama na ang aura nito parang si Haiden. Sabi nga niya, tatay niya ito.&nbs
(Haiden POV)Aither bring me a bouquet of Tulips. Such a gay, but kung galing sa kapatid ko, sure I accept it.“Uncle Haiden, Mom and Dad once said to me that you are a bad guy.”Napabuntong hininga na lamang ako. It hurt me somehow, pero totoo naman talaga yun. I hope di ko yun ginawa.“But we don't believe them. You're the best uncle than Uncle Dominic because you gave us a lot of toys.”Napangiti ako.“This bouquet of Tulips, according to our Mom. It represents rebirth and charity. Rebirth because according to our parents, you change a lot for good. Charity because you learn how to give love. And we receive a plenty of toys.”Kid, toys are nothing for me, but if it can uplift a child heart, walang halaga ng salapi ang makakatapat ng kaligayahan na nakikita sa mga mata nila.“Thank you, Uncle Haiden.”'Cause w
(Secretary Lee POV)I never thought na, nang dahil sa kanila makikilala ko din si Cedrick. Sila ang nag-recommenda sa akin bilang secretarya sa buhay nito.Tiwalang-tiwala sa mga kakayanan ko. Kahit wala ngang ibubuga ang katawan ko. Magaling lang sa putukan ng baril, pero kung sparing na, wala ako riyan.Ngumiti si Rhoa sa akin. Si Rhio na natiling nakasandal sa dingding. Wala na siyang paki-alam sa pag-sasama naming dalawa at sa huli napatunayan ko din kahit paano na kaya kong ipaglaban si Rhoa.At sa ningning ng mga mata ngayon ng boss namin at asawa nitong si Monina, nagagalak ako na meron nga akong nai-ambag para maging ganito kasaya ang pagsasama nila.Miss Monina and Master Cedrick, alam kong naging inspirasyon kayo ng mga taong nakakakilala sa inyo. Ipagpatuloy lang ninyo ang walang katapusan na pagmamahalan.Sometimes the world was on our side, Sometimes it wasn't fair