KABANATA 9

If that jerk didn't drag me here then I will not be in this awkward situation.

What am I going to do in a room full of Montealegre boys? Even their father is here. I'm just greatful that Zander isn't here and I don't know where is he.

"Who's she?" If I am not wrong he's Ryder, the one who asked.

I awkwardly smiled and talk bago pa man may masabi si Matias. "Hello po. I'm Zea Sancheco po, bagong katulong po sa hacienda. Napagutusan lang po ako ni madam Patricia na dalhin ang mga pagkain."

"Oh nice. Hello Zea, I'm Ryder. I'll tell in advance, wag mo na kong tawaging sir or seniorito just my name is fine." Ryder approached me. He looks friendly and fine. He smiled at me that makes me relax a bit.

Tumango at tinanggap ang kanyang kamay para makipag kamay. Nang humiwalay ay inakbayan naman niya si Caleb na tahimik lang din sa kanyang tabi. He looks serious pero hindi gaya ng sa kapatid niyang masyadong cold.

"And here's my brother Caleb." Ngumiti ako kay Caleb. He looked at me seriously. Animo'y kinikilala niya ako. Kumunot ang kanyang noo. "You looked familiar."

"H-huh?" What familiar? Did he knew me? "Anong ibig niyo pong sabihin?" Maang-maangan ko.

Nanatili ang kanyang mata sa akin sabay napailing. "Nah. Sorry I thought you're someone I knew. Anyway Caleb nga pala. Kinagagalak kitang makilala." He smiled. Tsaka nilahad ang kanyang kamay na siya kong namang tinanggap.

Nakahinga ako ng maluwag. Akala ko ay may nakakilala na sa akin. I'm really hoping na wala talagang makakilala sa akin dito lalo na at hindi ko nagawang magdisguise para maitago ang identity. I don't know if grandfather is looking for me since wala akong nasasagap na balita na may naghahanap sa akin.

"That's our father, Richard." Turo niya sa kanyang ama na nakaupo sa hiwalay na upuan. Tumingin sa akin si sir Richard at tumango. Ngumiti ako sa kanya. Hindi ko mabasa ang emosyon sa mukha niya.

"So mag-isa ka lang bang nagpunta dito?" Napatingin ako kay Ryder ng magtanong siya.

"Wait lang. Hindi mo man lang kami papakilala sa kanya?" Biglang singit ni Agosto.

"Ah yeah. Agosto." Parang napipilitan pang pakilala niya.

Pigil ang pag-irap ko sa kanila ng lumapit sila at nagpakilala. "Grabe talaga. Anyway kilala mo na ako right? Nagkakilala tayo nung unang araw mo dito di ba?"

Pilit akong ngumiti. "Ay talaga ho? Sorry hindi ko ho maalala." Kunwari pa akong nagulat.

"W-what?"

"Sorry bro mukhang mabilis talagang makalimutan kapag pangit." Singit pa ni Matias sabay tapik sa balikat ni Agosto.

Hindi ko na naitago pa ang pag-irap kay Matias kahit nasa harap ng kanilang ama. So yabang, parehas lang naman silang pangit.

"Ilang beses na kaming nagmeet ni angel, so of course mas kilala niya ako kaysa sa inyo. Sa gwapo kong 'to hindi ako makakalimutan. Right, angel?"

"Unang-una hindi Angel ang pangalan ko. Pangalawa kilala lang ho kita bilang isang kargador akala ko kasi trabahador ka sa hacienda eh pasensya kung napagkamalan kita." Bakas ang pambabara ko sa kanya.

Natawa si Ryder sa sinabi ko ganun din si Agosto. "What? Kargador? Damn. Wala ka pala bro napagkamalan ka pang kargador." Pang-aasar pa ni Agosto sa kanya.

Napasimangot tuloy si Matias. "Tsk. Atleast gwapong kargador."

Pikunin. Hmp.

Hindi ko na pinagtuanan pa ng pansin ang pag-aasaran ng dalawa at tumingin kay Ryder na nakatingin din sa akin.

"Mag-isa lang akong nagpunta dito pinahiram ako ni madam ng sasakyan." Sagot ko sa tanong niya kanina.

"Really? Marunong kang magdrive? Nice." Ngumiti ako at tumango.

Buti na lamang at hindi siya nagtanong kung paano ako natuto.

"Anong kotse ang pinahiram sa'yo? Sa pagkakaalam ko ay walang ibang available na kotse sa hacienda."

"Kay sir Zander."

"What?" Bakas ang gulat sa kanyang mukha. Ganun din sila Agosto at Matias na natigil sa pag-aasaran.

"May problema ho ba?" Nagtatakang tanong ko.

"Zander let you drive his car?"

Naguguluhang tumango ako. 

"Where's kuya? Unfair!" Reklamo ni Agosto. "Bakit nung hinihiram ko ang kotse niya ayaw niya akong pahiramin?"

"The same! How I want to also have a car like his. Ni hindi niya rin ako pinahiram." Parehas na reklamo ng dalawa.

"Can't believe this." React din ni Ryder.

Okay?

"Do you have his permission?" Tanong din ni Caleb.

Umiling ako. "Wala naman si Zander nung ginamit ko iyon. Si madam ang nagpahiram sa akin." Paliwanag ko.

"Si mama?" Nagtaka si Ryder. "This is interesting huh. What do you think?" Baling niya kay Caleb. Caleb shrugged but there's a ghost smile on his lips. Mukhang nagkakaintindihan ang dalawa kahit hindi sila nag-uusap.

Hindi niya pinapahiram ang kotse niya? Well its a given kung katulad ng dalawang loko lang din naman ang hihiram ay hindi rin ako papayag.

"Seems like the cold prince is melting." Dagdag pang pahiwatig ni Ryder na hindi ko maintindihan.

Tumayo na ako at ihahanda na sana ang pagkain nang saktong bumukas ang pinto ng silid at pumasok ang taong ayaw kong makita.

Nagtama ang aming mga tingin at tumagal iyon ng ilang segundo. Akala ko ay may sasabihin siya pero ano pa nga ba ang aasahan ko. Iniwas niya ang kanyang tingin at pumasok na parang hindi ako nag-eexist. Napa-ingos ako at hinanda ang pagkain sa lamesa.

"You don't have to do that." Napa-angat ako ng tingin at natigilan sa paglabas ng mga pagkain ng pigilan ako ni sir Caleb.

"Sir trabaho ko po ito--"

"Just Caleb"

"Huh?" Nagtatakang tumingin ako sa kanya.

"You don't have to be formal with me."

Why? I'm not used of calling them sir and madam, but I have to since I'm an employee and they're the employer. I can't be comfortable with them, especially to boys dahil ayaw ko rin ng isyu.

Ngumiti na lamang ako at piniling hindi sumagot. Hindi na rin ako tumulong sa pag-aayos dahil hindi talaga ako hinayaan ni sir Caleb na tumulong. Kanya-kanya rin silang kumuha ng pagkain nila.

Akmang aalis na sana ako since ang trabaho ko lang naman ay dalhin ang kanilang pagkain ay hindi rin natuloy ng pigilan ako ni sir Caleb at inayang kumain.

"Hindi na tapos na akong kumain." Tanggi ko pero mukhang ayaw makisama ng tyan ko nang bigla itong tumunog.

Nahihiya akong tumingin kay sir Caleb.

Natawa siya at iling na inalok ako ng pagkain. "Well your tummy doesn't want you to lie."

Wala na akong nagawa kung hindi ang sumama sa kanilang pag kain. Habang kumakain ay tahimik lang akong nakikiramdam sa kanila.

"Kuya you're so unfair, bakit si Zea babe pinahiram mo ng kotse mo samantalang ilang beses akong humiram sayo hindi mo ako pinahiram." Rinig kong reklamo ni Agosto.

Zea babe? The heck. How I want to rip off his mouth.

"Kaya nga! Kapatid mo kami pero mas inuna mo pa siyang pagamitin." Dagdag pa ni Matias.

Pero what is he saying? Hindi naman si sir Zander ang nagpahiram sa akin ng kotse niya. Its his mom who let me use it.

Napatingin ako kay sir Zander na busy sa pag kain at hindi pinansin ang pagrereklamo ng dalawa.

"Yeah why is that kuya? I'm smelling something. May dapat ba kaming malaman?" Sumali na rin sa usapan si sir Ryder.

Really? They're making it a big deal.

"What?" Bakas ang pagkairita sa boses ni sir Zander.

Hindi man nakatingin pero kuryoso din akong marinig kung bakit nga ba big deal sa kanila na nagamit ko ang kotse ni sir Zander.

"Anong smelling something Ryder?" Tanong ni Matias.

"Its between me and kuya. Hindi kayo kasali sa usapan."

"Aba't!"

"Don't make it a big deal Ry." Sagot ng lalaki.

"Okay." Simpleng sagot lang ni sir Ryder but I can sense na hindi siya naniniwala.

Si Caleb lang na nasa tabi ko ang hindi nakikisali at parang walang pakialam sa pinag-uusapan nila.

"Sir Caleb." Tawag ko sa kanya.

Tumingin siya sa akin. Lumapit ako ng kaunti para ibulong ang sasabihin. "Dapat ba akong matuwa dahil ako bukod kay sir Zander ang nakagamit ng kotse niya o dapat matakot dahil hindi naman siya ang nagpahiram sa akin kundi ang mama niyo."

"Well feel free to be happy and don't worry they're just OA. They have there own car and Zander hate sharing his thing pero, since si nanay naman ang nagpahiram sa iyo I think he'll let it pass." Mahinang tugon niya.

Napangiwi ako. "You think? Ibig sabihin di mo rin sure?"

He shrugged. "Yeah. That's the part where I'm not sure." He just said then continue eating.

Napakagat ako sa labi ko. Nang mag-angat ako ng tingin ay ganon na lang ang pagakagulat ko ng maabutan kong nakatingin sa akin si sir Zander na masama ang tingin or its just my imagination?

Mabilis rin kasi siyang umalis at tinapos na ang pagkain. Tumayo ito at naglakad na patungong pinto.

"Where are you going?" Tanong ni Ryder.

"Home." Maikling sagot nito.

"Uuwi ka na?" Singit pa ni Agosto.

"Yeah."

"Pasabay!"

"No."

Napanguso tuloy si Agosto sa sagot nito. "Damot!"

Nang makaalis si sir Zander ay bigla kong naalala na nasa akin pa ang susi ng kotse niya. Hindi ba niya gagamitin iyon? Nagmamadali ko ring tinapos ang pagkain. Nang matapos kumain ay tumayo na rin ako at niligpit ang pinagkainan.

"Oh? Aalis ka na rin?"

"Nope. Bibigay ko lang ang susi kay sir Zander." Sabi ko kay sir Ryder.

Tumango lang siya sa akin. "Okay! Kami nang bahala rito. Sabay ka na lang sa kanya since iyon rin naman ang ginamit mo kaysa maglakad ka pauwi. I think he doesn't mind."

I think? So 'di mo sure?

Napangiwi na lang at tumango. Nagpalaam na ako sa kanila at lumabas na rin para hanapin siya. I'm just going give the key and I don't have plan na sumabay sa kanya.

Pagkalabas ng gate ay hinanap ko siya sa may parking nagbabakasakaling naroon siya pero wala kaya lumapit ako sa kotse niya para sa hanapin siya. Ganon na lang ang gulat ko ng pagkabukas ng pinto sa may driver seat ay prente siyang nakaupo roon.

Natigilan ako at hindi agad nakakilos.

"Get in."

"Huh?"

Tumingin siya sa akin. "I said get in."

Nataranta naman ako at agad na sinunod ang sinabi niya.

"Keys." Sabi niya sabay lahad ng kamay. Agad ko naman iyong binigay.

Kinuha niya ito at pinagana ang makina. Wala sa isip ko namang naisuot ang seatbelt nang pinaandar na niya ito paalis.

"San tayo pupunta?"

"Home."

Huh? Sabi ko uuwi akong mag-isa! Just what the heck happened?