Hindi makapagsalita si Hiraya, pinagsisihan niya kung bakit pumunta pa siya roon sa apartment ni Jack kagabi. Kung sana’y pumunta na lamang siya sa ospital at doon tumambay ngunit ayaw rin naman niyang makita siya ng mga magulang nito na umiiyak at nagpapakalasing dahil sa paghihiwalay nila ng lalaki.
Pero sinasabi ng isip niya na hindi niya dapat pagsisihan ang lahat dahil ginusto niya ang lahat ng nangyari sa kanila ni Reyko. Nasarapan din siya sa mga oras na iyon at hanggang ngayon hinahanap-hanap pa rin ng katawan niya ang halik at mga haplos ni Reyko.
Siguro ito na ang tamang panahon na tuluyan na siyang kumawala kay Jack, ito na rin ang huli nilang pagkikita. Wala siyang nararamdaman sa mga oras na iyon gusto niya lamang na mawala sa harap ng lalaki.
“Uulitin ko, Hiraya, nakipagtalik ka ba sa kaibigan kong si Reyko? Sagutin mo ako!” galit na tanong ni Jack sa kan’ya kaya napapikit siya.
Huminga ng malalim si Hiraya at nagsalita, “Ano naman kung nakipagtalik ako sa kan’ya, Jack? Sa mga oras na iyan, hiwalay na tayo! Wala ng namamagitan sa ating dalawa!” galit ding katwiran ni Hiraya ngunit napailing si Jack.
“Wala akong naalalang nag-break tayong dalawa, Hiraya. At hindi ako pumapayag sa hiwalayan kagabi, naiintindihan mo ba?”
Napangisi si Hiraya, “Jack, pinili mo kagabi iyang kababata mo, at sa oras na pinili mo siya sabi ko ay break na tayo. Pinapili kita kung kaya’t ginusto mo ring makipaghiwalay sa akin ‘di ba? Isa pa, gusto mo pa bang magpakasal sa akin, tanggap mo pa rin ako kahit na nakipagtalik ako sa kaibigan mo?”
Umigting ang panga ni Jack, susuntukin sana siya nito ngunit hindi siya nito natamaan dahil ang pader pala ang pinutirya ng lalaki.
“Excuse me, pwede bang padaanin niyo muna ako?”
Napatingin sina Hiyara at Jack kay Reyko na ngayo’y malamig ang ekspresyon.
Tila ba nagkaroon ng pag-asa si Hiraya at napakapit sa braso ni Reyko. “Salamat at dumating ka na. Let’s go out here.”
“Okay.” Tumango lamang si Reyko at hinayaan niyang hilain siya ng binata. Wala namang nagawa si Jack kung ‘di ang titigan sila at hindi man lang nakapag-react agad.
Hanggang sa pumasok sila sa elevator at sumakay sa kotse. Pinaandar naman ng binata ang kotse at ilang minutong nag-drive, hindi nakayanan ni Hiraya na magtanong kay Reyko.
“Saan tayo pupunta, Reyko?”
“Sa condo ko…”
Nagulat naman si Hiraya dahil sa sinabi ng binata. “A-Ano? S-Sa condo mo? Hindi pwede, ihatid mo na lang ako sa bahay namin,” nag-pa-panic na sagot ni Hiraya sa binata.
Huminto ang kotse kung kaya napalingon sa kan’ya si Reyko. “What should I do? Narito na tayo sa parking area ng condo ko. Akala ko ba sasama ka sa akin at papaligayahin ulit ako para makalimutan mo si Jack? Hindi ba’t idinimay mo ako sa magulong relasyon niyo para makawala kay Jack kanina?” taas-kilay na tanong ni Reyko sa kan’ya kung kaya’t napakagat siya ng labi.
Totoo ngang ginamit niya ang lalaki upang makawala kay Jack ngunit hindi naman niya gustong makipagtalik ulit dito. Gusto lang niyang makauwi ng matiwasay sa bahay nila.
“Natatakot ka ba?” nakakalokong ngisi ni Reyko sa kan’ya. Sobra ang pagsisisi ni Hiraya na sumama kay Reyko, dapat ay tumawag na lamang siya ng taxi nang makaalis sa building na iyon.
Pero nang sandaling hinila siya ni Reyko papalapit upang yakapin siya at humalik sa leeg niya, tila ba lahat ng binuong pader niya para sa lalaki ay biglang gumuho. Gusto niyang itulak ang lalaki ngunit sabi naman ng katawan niya ay sumabay lamang sa ginagawa nito.
Ang parking lot ay napakadalim kung kaya’t wala namang makakakita sa kanila kapag may dumaan.
Nakaramdam si Hiraya ng pagkahiya dahil alam niyang gustong makipagtalik ni Reyko rito mismo sa kotse nito. Hindi niya akalaing magagawa niya ito sa public space mismo.
“Naiilang ka ba? Hindi niyo ba ito ginagawa ni Jack?” tanong ni Reyko sa gitna ng halik at pagsipsip nito sa kan’yang leeg. Impit na napaungol si Hiraya dahil doon.
“Uhmmm. H-Hindi…” Para bang biglang nanggigil si Reyko sa mga oras na iyon, ang halik nito sa kan’yang leeg ay bumaba sa dibdib.
Reyko sucked Hiraya’s nips and played with his tongue while his right hand massaged her other breast and pinched it.
Hindi naman mapigilan ni Hiraya ang mapasinghap dahil sa sobrang sarap. Naramdaman din niyang tumutulo na rin ang katas niya sa kan’yang panty. Malaya namang hinawi iyon ni Reyko dahil nakapalda lamang siya. Mabilis nitong binuksan ang zipper at nilabas ang malaki at mahaba nitong alaga.
Hanggang sa marahas na pinasok ni Reyko ang alaga nito sa kan’yang naglalawang kaselanan.
“Oh, God!” sigaw niya nang sandaling bumaon ang alaga nito sa kan’ya.
“Fck, you are so tight!” bulong ni Reyko. Nang sandaling iyon biglang nagkaroon ng liwanag banda sa kotse nila.
“May tao ba rito?” sigaw ng isang gwardya habang iniilawan ang kotse mabuti na lamang at tinted ang kotse ni Reyko kung kaya’t hindi sila napansin ng gwardya.
Kumatok pa ang lalaki sa bintana at nagsalita. “May tao ba rito?”
Sa sandaling iyon walang humpay siyang binayo ni Reyko at walang pakialam kung may tao man sa labas ng kotse. Pinipigilan din niyang mapaungol at baka marinig sila ng gwardya sa labas.
“Mukhang wala namang tao,” bulong ng gwardya at umalis na.
Roon lang siya nagpakawala ng malakas na ungol. Bigla namang tinakpan ni Reyko ang kan’yang bibig. “Shhh. Hindi pa nakakalayo ang guard.”
Bawat paggalaw ni Reyko sa kan’ya ay umuungol din siya.
“Fck! fck!!” sigaw ni Reyko nang sandaling nilabasan ito sa loob niya.
Nang maka-recover ay agad na bumalik si Reyko sa driver seat at walang lingong-lingong inayos ang sarili habang si Hiraya naman ay hingal-hingal na inayos din ang nakalaylay na damit.
“Iuuwi na kita,” malamig na saad ni Reyko kaya napa kunot ng noo si Hiraya.
“Akala ko ba roon tayo sa condo mo?”
“Nagbago na ang isip ko. Hindi ako nagpapapasok ng ibang babae sa condo ko.”
Nawalan ng gana si Reyko sa babaeng kaharap. Sabagay madali lang naman talaga ito magsawa. Sabi nga ng iba, isang p********k lang ay agad na nitong iniiwan ang isang babae. Ang iba naman ay binabayaran pa nito upang tuluyang lubayan siya.
Isa lamang si Hiraya sa mga babaeng iyon, matapos na gamitin ay itatapon na lang ng basta. Alam ni Hiraya iyon kung kaya’t hindi siya papayag na walang makuha sa lalaki.
Kinuyom niya ang kamao at ibinigay ang address niya sa binata. Ilang oras lamang ang nakalipas nang makarating sila sa isang barong-barong na bahay.
“What a cheap house, just like the owner,” bulong ni Reyko habang nakasilip sa bintana.
Nainsulto naman si Hiraya at hindi makapagsalita.
“Get. Out…”
Wala namang nagawa si Hiraya kung ‘di ang buksan ang pinto ng kotse kahit na nanghihina pa rin siya.
“Ano pala ang gusto mo?” Agad na natigilan si Hiraya, sa mga oras na iyon alam na ng dalaga na tapos na nga talaga si Reyko sa kan’ya.
“Anong ibig mong sabihin?” kunot-noong tanong ni Hiraya. Napahinga ng malalim si Reyko at malamig na tinitigan siya.
“To tell you the truth, hindi naman kita type, Hiraya. Okay lang naman, nag-enjoy akong katalik ka ngunit tapos na akong gamitin ka. Alam mo namang we only f#ck for fun, right? Nagsawa na ako kung kaya’t ayaw ko ng makipag-sex sa’yo.”
Napaawang ang bibig ni Hiraya ng walang habas na sinabi iyon ng binata sa kan’ya. “Nagsawa ka na sa akin? Ngunit i-ikaw ang nakauna—”
“Ahh iyon lang naman pala ang pinoproblema mo? Magkano ba iyang virginity mo?” tanong ni Reyko.
Gustong magalit ni Hiraya sa lalaki ngunit tinatanong nito kung ano ang gusto niya at magkano ang halagang nais niya, wala siyang choice kung ‘di ang tanggapin iyon dahil nasa bingit ng kamatayan ang kan’yang ina.
“Napakasama mo, Dr. Reyko.”
Hindi man lang natinag si Reyko at napataas pa ng kilay sa kan’ya.
Ngumisi si Hiraya at napasandal pa sa kotse. “Bigyan mo ako ng dalawang milyon pati na ang gamot na bagong release ng grupo niyo. Iyong nagpapagaling sa sakit na cancer.”
Gulat naman ang ekspresyon ni Reyko, paano nalaman ng isang dalagang ito na may na-formulate silang gamot para sa sakit na cancer at effective pa iyon.
“Kaya ba nilapitan mo ako para lang sa gamot?” kunot-noong tanong ni Reyko sa babae.
Ngayon ay nabisto na siya ni Reyko kung kaya’t napangiti siya sa lalaki. “Ang gamot na iyon ay malaking tulong sa ina kong may sakit. Hindi ko naman afford iyon at ang tanging solusyon sa problema ko ay ikaw, Dr. Reyko Takahashi.”
Napahinga ng malalim si Hiraya, this is a negotiation, wala na siyang pakialam pa sa dangal niya basta’t mapagaling niya lang ang pinakamamahal niyang ina.
“Dr. Reyko, ginawa ko ang lahat ng gusto mo, hindi ba’t dapat lang na bumawi ka sa akin? Tinanong mo ako kung ano ang gusto ko, hindi naman siguro kawalan ng supply ang limang box ng gamot ‘di ba?”
“Limang box??” tanong ni Reyko. “Hiraya, hindi ka naman gano’n kaimportante. Sino ka ba? Isa ka lang namang babaeng bayaran at pampalipas-oras ko lang. Mas mahal at mahalaga pa nga ang gamot na ito kaysa sa buhay mo.”
Nilunok niya ang pang-iinsulto ni Reyko sa kan’ya. Bayaran? Ito lang naman ang nakauna sa kan’ya, ni wala nga siyang ibang nakatalik.
“Limang box lang naman, mayaman kayo, ‘di ba? Isa pa, iyan ang gusto ko kapalit ng paggamit mo sa katawan ko, umaangal ka pa?” nakangiting sabi ni Hiraya sa binata.
Wala namang nagawa si Reyko kung ‘di ang kunin ang isang plastic sa loob ng compartment nito. May naka-stock kasing gamot doon. “Tatlong box lamang iyan. Kapag naubos pumunta ka na lamang sa assistant ko at doon humingi. I’ll also wire that fcking two million on your account! Now… GET OUT!”
Parang biglang nanlamig ang puso ni Hiraya nang marinig ang sinabi ni Mayumi. “Mayumi… Seryoso ka ba talaga?” Tumango si Mayumi at ngumiti ng matamis. “Oo naman. May kasalanan sila sa akin kung kaya't bakit ako magba-backout? Ano ang rason kung bakit hindi ako lalaban? Ang lalaking iyon! Magbabayad siya sa ginawa niya sa akin!” basag ang boses na sabi ni Mayumi. Nakaramdam ng kaba si Hiraya, sobrang nag-aalala siya sa mangyayari sa hinaharap. "Mayumi..."“Hiraya, hayaan mo ako. Huwag ka ring matakot sa asawa mo. Kahit anong pananakot niya sa'yo huwag na huwag mo siyang papansinin. Sino ba siya? Pareho lang naman tayong mga tao at ginawa ng Diyos. Kung gusto mong hiwalayan siya, hiwalayan mo. Huwag mo na kaming isipan pa,” naiiyak na sabi ni Mayumi habang hawak-hawak ang kamay niya. "Noong nalaman kong buntis ka at si Reyko ang ama ay sobrang natakot talaga ako. Kilala ko kasi ang lalaking iyon pero alam mo, nanalangin ako sa poong maykapal na sana tratuhin ka niya ng mabuti dahil
On the way na sana si Hiraya upang kitain si Marco nang may natanggap siyang tawag mula kay Alena. Sabi ng nasa kabilang linya ay nahulog daw si Mayumi sa hagdan ng kanilang mansyon at ngayon ay naka-admit sa ospital upang bigyang lunas ang mga sugat at bali sa katawan. Agad na sinabi niya sa kanyang driver na bumalik at pumunta sa address ng ospital. Nang makarating sila roon ay lakad-takbo ang ginawa ni Hiraya habang hawak-hawak ang kanyang maliit na umbok ng tiyan. Maingat siyang tumakbo papunta sa operating room kung saan naroon ang kanyang kaibigan. Nakita niya roon si Alena na umiiyak kung kaya't nilapitan niya ito. “A-Ano ang nangyari?” tanong niya kay Alena nang makalapit siya sa dalaga. “Pupunta sana kami sa’yo at yayayain ko sana siyang magliwaliw dahil alam kong marami na siyang iniisip pero n-nang makarating ako sa loob ng kanilang bahay nakita ko na siyang duguan at nakahandusay sa ibaba ng hagdan.” Si Alena ay nanginginig ang katawan pati na ang labi nito habang nag
Napataas ng kilay si Reyko dahil sa sinabi ni Hiraya. Kita niya ang pagyuko ng asawa sa kanya, hindi man lang niya alam kung ano nga ba ang ekspresyon nito. Kung umiiyak na ba ito o ano. Ngunit sa tingin ni Reyko ay malungkot ang babae. "Ano pa ba ang silbi kapag sinabi ko sa'yo ang problema ko? Wala ka na rin namang pakialam sa akin, tama? Hindi naman ako humingi ng tulong sa'yo, kaya ko namang solusyon ang lahat ng ito basta't huwag ka na lamang makialam sa akin. Please lang," sabi nito sa kanya. Ang boses nito ay malumanay at rinig din niya ang mahihinang hikbi nito. Napakuyom naman ng kamao si Reyko hanggang sa nagsilabasan na ang mga ugat nito sa kamay dahil sa sobrang ini. Ngayon na alam na niyang may problema ang asawa, hindi niya ito papalampasin. Hindi niya makakayang huwag pansinin ang mga nangyayari dahil wala rin naman talaga siyang pakialam doon sa kaibigan ng first love niya. Hinding-hindi niya iyon papalampasin kahit na kaibigan pa ito ni Andrea. Nanginginig ang kata
Hindi talaga makapaniwala si Andrea sa sinabi ni Hiraya, alam nito na gusto ni Hiraya si Reyko. At kasal ang dalawa, napailing si Andrea dahil sa nangyayari. “Tini-test mo ba ako, Hiraya? Alam mong hindi ako gusto ng matandang iyon. Kapag nalaman niyang dahil sa akin ay makikipag-divorce ka kay Reyko ay ipapatapon na naman niya ako sa ibang bansa! Hindi ba’t tama ako?” natatawang sabi ni Andrea. “Isa pa, hindi naman ako nauubusan ng lalaki kung kaya’t bakit pa ako papatol sa asawa mo? Hindi naman ako katulad mo pati ex na ng kaibigan ay pumatol pa rin.” Tumingin lamang ng seryoso si Hiraya sa kaibigan. Ilang taon na ang nakalipas ngunit sobrang ma-pride pa rin ito. “Kahit ano pa lang paliwanag ko ay hindi ka pa rin pala naniniwala. sabihin mo, useless lang pala ang pakikipag-usap ko sa’yo ngayon,” nakangiting sabi ni Hiraya kay Andrea. Napatayo na lamang siya at napailing. “Alam ko kung bakit ka nagpakita sa akin, dahil iyon kay Kalyx ‘di ba? Alam mong may ebidensya ako laban sa in
Biglang naalala ni Marco ang nangyari kay Mayumi kung kaya’t agad niyang binalita ito kay Reyko, "Alam mo ba ang nangyari kay Mayumi?"Nagulat si Reyko nang marinig ang sinabi ni Marco, "Anong nangyari sa kanya?""Hindi pa ba sinabi sa 'yo ng asawa mo?” Ilang segundong natahimik si Marco at nagpatuloy, "Grabe naman, wala talagang tiwala sa’yo ang asawa mo, pati gantong kalaking bagay ay itinatago niya sa’yo. Sabagay, naiintindihan ko rin naman siya… May ginawang hindi maganda si Kalyx Lee kay Mayumi, mukhang natatakot siguro ang asawa mong makialam ka at mas lalong mapahamak ang kaibigan niya.""Hay! Mukhang hindi ka na talaga niya mahal.. Wala na rin siyang pakialam sa’yo, Reyko." Matapos na sabihin iyon ay ibinaba agad ni Marco ang telepono at napahigikhik.Si Reyko naman ay nanatiling nakatingin sa cellphone habang napapakunot ang noo. Kanina ay tinawagan niya ang babae, ngunit talagang nasa ospital nga ito. Sinabi niya pang nakikipaglandian ito kay Rhob kanina.‘Mukhang hindi ka n
Natigilan si Hiraya nang marinig ang pamilyar na boses ng babaeng tumawag sa kanya. Matapos ang ilang segundo, dahan-dahan siyang lumingon at napatingin sa babaeng nakatayo sa ‘di kalayuan. Hindi pa siya nakakapagsalita, ngumiti na ang babae at mahinang tumawa sa kanya, "BFF! Ilang taon na tayong hindi nagkikita? Apat? Lima? Hindi ko na rin maalala, kumusta ka na?” Naka-Chanel na damit ang dalaga, medyo kulot ang hanggang baywang nitong buhok, napakatangos din ng ilong at sobrang kinis ng mukha. Subalit ang mga mata nito ay blangko sobrang hirap basahin kung ano talaga ang nararamdaman nito. Sobrang nagbago na ang kaibigan niya, mas gumanda pa ito lalo. Hindi na katulad ng dating simple lang.Nanlaki ang mga mata ni Hiraya at napakuyom ng kamao. Parang nanlalamig ang buong katawan niya.Si Andrea ang nasa harapan niya. Wala ng iba! Bumalik na nga ito! Hindi nga talaga siya namamaklikmata kanina. Ngunit hindi niya maintindihan— kung bumalik na ang dalaga, bakit pa ito nagtatago sa