HINDI na mabilang ni Lara kung ilang beses siyang napasigaw dala ng hindi maipaliwanag na kaligayahan na nang mga sandaling iyon ay walang patumanggang inihambalos ni Joaquin sa kanyang kasarian.Masyadong exposed sa paningin nito ang kanyang kaharian kaya naman walang kahirap-hirap nitong nagawang lapain ng husto iyon. Sa kahit papaanong paraan na gustuhin nito.Sa paraan ng pagsibasib ni Joaquin sa kanya, pakiramdam niya ay sadya nitong inuubos ang lahat ng katas na posible nitong makuha mula sa kanya.“Lalabas na,” aniya sa pagitan ng magkakasunod na paghingal.Hindi niya alam kung narinig ba siya ng kanyang nobyo o hindi dahil sa halip na sumagot sa anumang pamamaraan na alam niyang pwede nitong gawin ay nagpatuloy lamang ito.Masyadong mapanganib at talagang hindi na niya kaya tiisin pa dahil nang mga sandaling iyon katulad na nga lang ng sinabi niya, malapit na siya sa kanyang first release. At kung hindi titigil ang binata sa ginagawa nitong paglapastangan sa kanyang pagkababae
MAHIGPIT ang naging pagkapit ni Lara sa balikat ni Joaquin nang maramdaman niya ang isang buo at malalim na penetration na pumuno ng husto sa kanya. Kinagat ng dalaga ang pang-ibaba niyang labi upang kahit papaano ay magawa niyang pigilan ang ligayang nag-uumapaw ng sandaling iyon sa kanyang buong pagkatao. Pero hindi ganoon ang nangyari. Hindi pinayagan ni Joaquin ang kagustuhan niyang pigilan ang maingay niyang pagtugon sa pamamaraan ng pag-angkin nito. Dahil sa huli ay sinimulan na naman siyang martilyuhin ng magkakasunod na pananalasa ng binata. Mariin ang naging pagpikit ni Lara dahil doon. Pakiramdam niya ay hinahaplos ng mainit na kamay ang buong katawan niya at iyon ang nagbibigay sa kanya ng nakakapasong pakiramdam. Pero kahit sabihin pang nakakapaso at mainit ang pakiramdam na iyon ay hindi kailanman hahangarin ng dalaga na mabawasan ng kahit kaunti ang alab niyon. Dahil ang ganoong klase ng pakiramdam ang isa sa mga pinakagusto niya. “Oh this is so good!” sigaw niya n
KUNG ilang beses siyang nagawang dalhin ni Joaquin patungo sa dako pa roon, hindi masabi ni Lara. Bukod pa roon ang pakiramdam na parang hindi napapagod ang binata sa ginagawa nitong pamamaraan ng pag-angkin sa kanya.Not long until the young man decided to lay her with her stomach in bed. Pagkatapos noon ay naramdaman niyang ibinuka ni Joaquin ang mga hita niya. Hindi niya napaghandaan ang sumunod nitong atake.He pushed his hardness inside her again. Subalit sa pagkakataong iyon ay sa kaniya nang likuran.Mahigpit ang naging pagkapit ni Lara sa bedsheet kasabay ang malakas niyang pagsigaw.Ibinigay ni Joaquin sa kanya ang lahat marahil kalahati ng bigay nito saka nito sinimulang hagupitin ng magkakasunod na pananalasa ang pagkababae niya.“Goooodddnesss! Joaquin!” she screamed saka muling sinundan ang sinabi ng isang malakas na halinghing.Hindi nagsalita ang binata. Sa halip, gamit ang isa nitong kamay ay inabot nito ang kaniyang mukha saka siya hinalikan sa kanyang mga labi.Lalon
INIHATID rin siya ni Joaquin nang gabing iyon.Kailangang aminin ni Lara na nakakaramdam siya ng hiya sa kanyang ama tuwing umuuwi siya at galing sila ni Joaquin sa bahay sa bahay nito. Although iyon ang ikalawang beses kung tutuusin. Hindi pa rin niya maiwasan ang makaramdam ng ganoon. Sa kabila iyon ng katotohanang engage na sila ng binata.Pasado alas nueve pa lamang nang maihatid siya ng nobyo. Pero inisip pa rin ni Lara na uuwi rin kaagad si Joaquin. Kaya naman labis niyang ikinabigla nang marinig ang sinabi ng binata sa kanyang ama na si Rodolfo.“May gusto po sana akong sabihin sa inyo, Tito Rodolfo,” ani Joaquin.Iyon ay nang mailapag ni Lara ang tasa ng kape sa center table na nasa sala.Hindi sumagot si Rodolfo at sa halip ay tango lang ang naging pamamaraan nito ng pagresponde sa sinabing iyon ni Joaquin.Agad na kumabog ang dibdib ni Lara sa kaniyang narinig. Awtomatiko siyang napatitig sa gwapo at perpektong mukha ni Joaquin na ngumiti lang sa kanya.“Bakit hindi ka maup
MAAGA ang pasok ni Lara kinabukasan. Opening ang schedule niya kaya kinailangan niyang gumising ng mas maaga. Hawak ang mug ng mainit na kape nang lumabas si Lara ng terrace. Inasahan na niyang makikita roon si Rodolfo na abala sa pagwawalis ng kanilang bakuran. Pero iba ang nabungaran niya. Agad na nagsalubong ang mga kilay ni Lara nang makitang may kausap na batang lalaki ang kanyang ama. Nasa labas ito ng bukas nilang gate. Ang batang lalaki na sa tingin niya ay nasa pagitan ng sampu hanggang labing isang taong gulang ay pamilyar sa kanya. Si Leandro. Giliw na giliw ang tatay niya sa batang iyon. Hindi naman siya nagtaka kung bakit. Mahilig talaga sa bata ang kanyang ama. Si Leandro ay batang ulila na sa ina at nangangalakal sa lugar nila. Masipag ito at mabait. Minsan nang naikwento sa kanya ng tatay niya tumakas ang bata sa poder ng amain nito gawa ng pananakit. “Tay,” untag ni Lara sa ama niyang abala noon sa pakikipag-usap kay Leandro. Nilingon siya ng bata na matamis pa
“HINDI ako makapapayag sa gusto mong mangyari, Joaquin! Nasisiraan ka na ba ng bait? Magpapakasal ka sa isang disgrasyada?” Mula sa pag-aayos ng kurbata sa harapan ng salamin ay napahinto si Joaquin sa narinig niyang sinabi ng kanyang ama. “Wala kayong karapatang tawagin siya ng ganoon, Papa,” ang mariin niyang sabi saka tinitigan ng tuwid sa mata ang matanda. Isang nakakalokong tawa ang pinakawalan ni Joaquin Sr. Pagkatapos noon ay muli itong nagbuka ng bibig upang sagutin ang kanyang sinabi. “Really? Ito na nga ba ang sinasabi mo. Sa dami ng mga babaeng nagdaan sa kamay mo sa katulad ng babaeng iyon ka lamang babagsak at mauuwi. Nakakadismaya lang na ipinagpalit mo si Tanya sa isang mababang uri ng nilalang na katulad ng iyong nobya,” pagpapatuloy pa nito. Lalong nagpuyos ang kaloob ni Joaquin sa galit dahil sa kaniyang narinig. Kaya muli ay hindi niya napigilan ang sarili niyang sagutin ang kanyang ama upang ipagtanggol. “Mas higit si Lara kaysa kahit sinong babaeng nagdaan sa
“HINDI ko mapigilan, I’m sorry,” wika na Cynthia na umiiyak pang nagpahid ng mga luha.Nakangiting pinakatitigan lang ni Lara ang matalik na kaibigan. Pagkatapos noon mula sa pagkakaupo sa harapan ng kanyang working table ay tumayo siya at saka ito nilapitan.“Thank you so much, sa lahat,” aniya kasabay ang mahigpit niyang pagyakap rito.Gumanti rin naman ng mahigpit na yakap si Cynthia sa kanya. Pagkatapos noon ay ilang sandali silang nanatili sa ganoong ayos bago niya ito pinakawalan.“Kailan ang kasal?” tanong ni Cynthia sa kanya na nagpahid pa ng mga luha.Noon kumilos si Lara saka bumalik sa kanyang mesa para ituloy ang ginagawa.“Hindi pa namin napag-uusapan ni Joaquin ang tungkol sa date pero ang sabi niya sa akin at ang gusto niya eh as soon as possible,” sagot niyang hindi pa napigilan ang napangiti dahil sa kilig.Lalong umaliwalas ang mukha ni Cynthia matapos ang sinabi niyang iyon. “Mahal ka nga ni Joaquin kung ganoon,” anito pa.Humaplos sa puso ni Lara ang sinabing iyon
KATULAD ng inasahan ay nasorpresa ang kanyang ama nang ibalita niya rito ang tungkol sa mabilisang pagpapakasal nila ni Joaquin. Pero dahil nga simpleng tao lamang si Rodolfo at wala namang ibang hangad kundi ang maging maayos siya ay hindi naman ito nagreklamo. Sa halip ay niyakap pa siya nito ng mahigpit at muling binati.Iyon ay sa kabila ng katotohanang nakikita rin naman niya sa mga mata nito ang lungkot dahil sa nalalapit na nilang paghihiwalay.Kung tutuusin ay hindi naman big deal iyon dapat. Dahil pwede naman niya itong dalawin anytime. Pero ngayon lang kasi sila muling magkakahiwalay ng tatay niya kaya kahit papaano ay totoong nalulungkot rin naman siya.Simpleng white dress ang binili ni Joaquin para sa kanya nang araw ring iyon na magtungo sila sa mall. Dahil nga kinabukasan na ng hapon ang kanilang kasal ay wala ng time para magpagawa ng isusuot niya.Gabi nang araw na iyon nang ihatid siya ni Joaquin sa kanila at abutan niya sa kanilang bahay si Leandro na kasabay nang