Home / Romance / Echoes of Deception / Chapter 4 - Frigidity

Share

Chapter 4 - Frigidity

Author: Spellbound
last update Last Updated: 2024-11-01 07:06:00

Si Khate ay may hinala rin sa isip niya... Maaari kayang ang maliit na batang ito ay pipi?

Nang maisip ang posibilidad na ito, lalo siyang naawa sa batang babae, at bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay auntie, okay?"

Habang sinasabi niya iyon, inilahad niya ang kanyang kamay.

Tiningnan siya ng batang babae nang nahihiya, at pero lumambot na ang kanyang ekspresyon nang marinig ang boses niya.

Hindi nagmadali si Khate, at naghintay ng may pasensya sa kanya, dahan-dahang tinatanggap ang kanyang sarili.

Matagal na nag-alangan ang batang babae bago dahan-dahang inilahad ang kamay kay Khate.

Nakita ito ni Khate at agad itong hinawakan ng marahan, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, at sinamantala ang pagkakataon upang muling suriin ito.

Ang distansya sa pagitan ng dalawa ay napalapit na din sa isa’t isa dahil sa ginawang ito ni Khate.

Ang katawan ng batang babae ay napakinis at may amoy gatas.

Lumambot ang puso ni Khate, ngunit hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namatay.

Kung nabuhay lang ito, dapat ay kasing laki niya ito!

Nang maisip ito, hindi napigilan ni Khate ang pagpapakita ng kaunting sakit at panghihinayang sa kanyang mga mata.

Parang naramdaman ng maliit na batang babae ang kanyang emosyon, at nanatiling walang kibo, ngunit ang kanyang malalaking mata ay palaging nakatitig sa kanyang mukha.

Kahit aniya alam kung hindi dapat ba niyang lapitan ang mga estranghero, ang auntie na ito ay talagang maganda... at sa ilang kadahilanan, may naramdaman siyang pagnanais na lapitan siya.

Nakita ang eksena, hindi napigilan ni Kyrrine ang mapasigaw, "Parang maselan ang batang ito, at hindi naman siya naiiba kumpara kayna Miggy at Mikey!"

Matapos ang pagsusuri ni Khate, pinakinggang niya ang sinabi ng kaibigan at tumango siya, "Sa tingin ko dapat siyang maibalik sa kanyang pamilya. Dalhin natin siya sa police station at tingnan natin kung makokontak natin ang pamilya niya."

Sa pagkasabing iyon ni Khate ay biglang hinila siya ng katabing batang babae. Ibinaba ni Khate ang kanyang mga mata nang may pagkalito. Nakita lang niya ang pag-iling ng batang babae, ang kanyang malalaking mata ay bahagyang namumula, at malapit nang umiyak sa susunod na segundo.

Malinaw na ang batang babae ay labis na tumutol sa kanyang panukala. Nakita ang nakakaawang hitsura ng batang babae, naramdaman ni Khate na halos nasasaktan ang kanyang puso.

Pero wala nang ibang paraan. Ang bata ay napakabata. Kung hindi niya isasama ang bata sa police station sa tamang oras, maaaring mapilitan siyang pasanin ang krimen ng pagdukot.

Sumakit ang ulo ni Khate. "Okay lang na hindi pumunta sa police station." Lumuhod siya para makipag-usap sa batang babae, "May number ng cellphone ba ang mga magulang mo? Pwede ko silang tawagan para sunduin ka."

Nang marinig ito, hindi na umiling ang batang babae, ngunit dumilim ang kanyang magandang mga mata.

Matapos maghintay ng matagal nang hindi naghihintay ng kanyang reaksyon, nagpasya na siya na dalhin sa police station, ngunit umiling muli ang batang babae.

Pinanood ni Khate ang paglabas niya ng isang panulat at isang maliit na sticky note mula sa kanyang bulsa, isinulat ang isang numero dito, at isinulat ang Daddy na pangalan sa dulo, at ibinigay ang sticky note sa kanya.

Itinaas ni Khate ang kanyang kamay para kunin ito, at ito nga ang numero dito, pinindot ang numero ng ama ng batang babae.

"Hala pipi nga siya." Sabi ng dalawang bata na sina Miggy at Mikey.

“Huwag kayong magsasabi ng ganyan sa kapwa ninyo,” bulong niya kayna Miggy at Mikey. Tumigil si Khate, nilingon ang dalawang anak niya, at nagbabala, “Masama ang magsalita tungkol sa mga taong hindi natin lubos na kilala.”

Agad tumayo nang tuwid ang dalawang batang lalaki at nakangiting tumingin sa batang babae nang may paghingi ng tawad sa kanilang mga mata.

Tiningnan sila ng batang babae at kusang lumapit kay Khate, ang kanyang maliit na kamay ay nakahawak pa rin sa laylayan ng palda ni Khate.

Hindi naman ito pinansin ni Khate, kinumpirma ang numero, at pinindot ang dial button…

Sa mansyon ng Pamilya Lee.

Pumasok si Anthony sa gate ng villa na may madilim na mukha, “Bumalik na ba si Katerine?”

Lumapit ang mayordomo na may nag-aalalang ekspresyon sa mukha at sinabi, “Hindi pa po Sir, hindi ko pa nakikita ang munting binibini.”

Pagkatapos niyang magsalita, naramdaman niya ang mababang presyon na nagmumula sa kanyang batang amo. Kinuyom ni Anthony ang kanyang manipis na labi sa isang malamig na arko, at mahigpit na nakakulong ang kanyang mga kilay. Lahat ng dapat hanapin na lugar ay naghanap na.

Saan pa kaya pupunta ang batang babae? Maaaring may nangyaring masama sa kanya? Nang maisip ang posibilidad na ito, isang pakiramdam ng pagkapoot ang nagtipon sa pagitan ng mga kilay ni Anthony, na parang gusto niyang sirain ang lahat ng bagay sa mundo.

Sa oras na ito, isang babaeng may magandang makeup ang nagmamadaling pumasok mula sa labas, ang tono niya ay napakainis, “Anthony, narinig ko na nawawala si Katerine? Totoo ba ‘yan? Nahanap mo na ba siya?”

Si Cassandra ang dumating! Ang taong gusto ni Anthony pakasalan!

Ngunit sa sandaling ito, nakita siya, ang mukha ni Anthony ay marangal nang walang galit, “Hindi pa nahanap! Tamang-tama ang pagdating mo, gusto kong itanong, ano ang sinabi mo kay Katerine ngayong hapon? Bakit siya tumakas mula sa bahay nang maayos siya?”

Natigilan si Cassandra sa kanyang tanong, parang nagulat siya, at pagkatapos ay tiningnan siya nang may pagtataka, “Anthony, ano ang ibig mong sabihin, pinaghihinalaan mo ba akong may ginawa kay Katerine?”

Tumambad sa mukha siyang medyo nasaktan siya, “Hindi ko ginawa ito magagawa Anthony! Hindi ito alam ng iba, at marahil ikaw ay hindi din ito alam. Sa loob ng maraming taon, tinuring ko si Katerine bilang sarili kong anak. Kahit na wala itong nararamdaman sa akin, palagi din akong mabuti sa kanya at hindi ko siya kayang sabihan ng mga malulupit na salita. Paano ko magagawa ang isang bagay para takbuhan niya ang bahay?”

Nang sabihin niya ito, nagpakita siya na parang nagdadalamhati na may namumulang mga mata, mukhang inosente.

Ngunit sa kanyang puso, na walang ibang nakakakita, kinapopootan niya ang batang pipi at nais na hindi na siya babalik!

Noong hapon, nagsabi siya ng ilang hindi magandang bagay kay Katerine, at sinabi sa kanya na kapag pinakasalan niya si Anthony, magkakaroon siya ng mas cute na mga kapatid.

Pag dumating ang mga oras na iyon, hindi na siya magugustuhan ng Daddy Anthony niya! Dahil ang maliit na bastardong ito ay pipi, hindi ito pinakitaan ng pagkagusto ni Cassandra.

Biglang nag-aalala si Cassandra na baka magsumbong si Katerine sa kay Anthony.

Pero hindi niya naisip na totoong lalayas ito sa mansyon!

Buti na lang at kusang loob siyang umalis, mas mainam na mamatay na lang siya sa labas, at mabulag na din!

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Echoes of Deception   Chapter 176 - Unforeseen Love Hate

    Ang araw ay tila mas maliwanag kaysa kahapon, ngunit hindi nito kayang takpan ang bigat na bumalot sa buong bahay ni Khate. Sa kabila ng bagong simula, may panibagong unos na kailangang harapin — ang mismong ama ni Anthony, ang makapangyarihang Don Richard Lee.Sa mga taon na nagsasama pa si Anthony at Khate sa Lee mansion, ay hindi niya lubusang nakilala si Don Richard, tanging si Señora Amanda lang ang kaniyang laging nakakadaupang palad. Tila wala siyang nalalaman pa dito dahil sa mismong kasal nila noon ay mas pinili nitong magtrabaho kaysa pumunta sa kasal na inorganisa lang ng pinunong Lee, ang ama ni Don Richard na si Don Arnulfo.Si Don Arnulfo pinakamataas na tao sa kanilang pamilya, sa ngayon, nasa lakeview manor na ito nananatili at pilit itong itinago sa kanya dahil alam ni Don Richard na magaan ang loob ng matanda kay Khate.Tahimik ang biyahe nila papuntang private estate ng mga Lee. Nakaupo si Khate sa tabi ni Anthony sa loob ng sasakyan, pinipilit panatilihin ang lakas

  • Echoes of Deception   Chapter 175 - The Fight to love again

    Nagising si Khate sa isang malamig na umaga, ngunit hindi niya alintana ang lamig ng panahon na bumalot sa kanya—kundi ang lungkot at pangungulila sa mga salitang binitiwan nila ni Anthony kagabi.Buong gabi siyang hindi nakatulog. Paulit-ulit sa kanyang isipan ang bawat kataga, bawat titig, bawat hawak ng kamay nito. Parang sinasakal siya ng damdaming hindi niya mapangalanan—pag-asa, takot, pagmamahal, panghihinayang… lahat ng iyon ay nagsisiksikan sa kanyang puso.Tumayo siya mula sa kama, humarap sa salamin, at tinanong ang sarili: Hanggang kailan ako maghihintay? Hanggang kailan ko pipigilan ang sarili kong lumaban para sa isang bagay na alam kong totoo? Hanggang kailan ako magpapanggap na ang pag-ibig ko sa lalaking ito ay laging nandito lang at hindi pa rin nagbabago.Nag-ring ang kanyang cellphone. Isang mensahe mula kay Anthony.“Magkita tayo mamaya. please. Hindi na ako papayag na magtago pa tayo. May kailangan kang marinig.”Napatitig siya sa mensahe, sabay napakapit sa kany

  • Echoes of Deception   Chapter 174 - If want me back, please promise to make it come true

    Napuno ng bigat ang dibdib ni Khate sa tanong ni Anthony. Hindi niya alam kung paano isasagot ang isang bagay na ni siya mismo ay hindi pa rin sigurado. Napuno ng katahimikan ang pagitan nila, ngunit sa loob ng kanyang isipan ay isang bagyong hindi niya matakasan."Khate..." Muling nagsalita si Anthony, ang tinig niya'y bahagyang nanginginig. "Kung babalik ka pa sa akin, sasabihin mo bang may pag-asa pa tayo? O huli na ang lahat?"Tinitigan ni Khate ang lalaking minsang minahal niya ng buong puso—at marahil, hanggang ngayon, hindi pa rin siya tuluyang nakalaya mula rito. Ang daming alaala ang bumalik sa kanyang isipan, ang mga masasayang araw nila, ang mga pangarap nila na sabay nilang binuo... at ang sakit ng paghihiwalay nilang dalawa.Muling nag-ipon ng lakas si Khate bago sumagot. "Anthony... Hindi ko alam."Bahagyang napapikit si Anthony, waring iniiwasan na ipakita ang sakit na dala ng sagot niya. "Hindi mo alam? O ayaw mong malaman?"Napalunok si Khate. "Takot akong malaman, An

  • Echoes of Deception   Chapter 173 - What I choose is right..

    Habang pinagmamasdan ni Khate ang repleksyon niya sa salamin, hindi niya maiwasang mapansin ang lungkot sa kanyang mga mata. Mula nang marinig niya ang sinabi ni Kyrrine, hindi na siya mapakali. Ano nga ba ang nalaman ni Anthony? At paano siya maghahanda sa muling paghaharap nila?"Khate," mahinang tawag ni Kyrrine mula sa pintuan. "Sigurado ka bang gusto mo siyang kausapin ngayon? Baka hindi ka pa handa."Huminga nang malalim si Khate bago tumango. "Kailan pa, Kyrrine? Hindi ko na pwedeng ipagpaliban ito. Kailangan ko nang tapusin ang lahat."Dahan-dahang lumapit si Kyrrine at hinawakan ang kanyang kamay. "Hindi mo kailangang gawin ito mag-isa. Kami ni Adrian, nandito lang."Napangiti si Khate, kahit na alam niyang may halong kaba ang kanyang damdamin. "Salamat, Kyrrine. Pero alam kong ito ay isang bagay na ako lang ang kailangang humarap."Pagkalipas ng ilang sandali, naroon na siya sa harap ng isang mamahaling restawran kung saan siya pinapunta ni Anthony. Tumigil siya sa tapat ng

  • Echoes of Deception   Chapter 172 - What is really happening?

    Habang patuloy na lumalalim ang gabi, hindi pa rin mawala sa isipan ni Khate ang mga sinabi ni Anthony. Nakaupo siya sa veranda ng kanyang apartment, nakatitig sa malawak na siyudad na puno ng kumikislap na ilaw, ngunit tila wala siyang nakikita. Ang kanyang isip ay gulong-gulo, pilit niyang inuunawang muli ang lahat ng nangyari sa pagitan nila.Muli niyang narinig sa kanyang isip ang boses ni Anthony—ang sakit, ang hinanakit, at ang desperasyon sa kanyang tinig. "Hindi mo kailangang harapin ito mag-isa." Napapikit siya nang mariin, pilit na pinipigilan ang muling pagbalik ng mga alaala. Ngunit kahit anong gawin niya, bumabalik at bumabalik pa rin ito."Hindi mo na siya dapat iniisip, Khate." Biglang sabi ni Adrian, na tahimik palang nakatayo sa may pinto, pinagmamasdan siya. May hawak itong dalawang tasa ng kape, at marahan itong lumapit upang ibigay sa kanya ang isa. "Alam kong mahirap, pero hindi mo kailangang pahirapan pa ang sarili mo."Marahang tinanggap ni Khate ang kape at hum

  • Echoes of Deception   Chapter 171 - I think it is not over yet...

    Sa kabila ng kanyang mga sinabi, hindi mapakali si Khate. Kahit pa pinilit na niyang lumayo, may isang bahagi ng kanyang puso na hindi kayang magpakawala."Tapos na, Adrian. Tapos na," mahina niyang ulit, pilit pinaniniwala ang sarili na wala na siyang dapat pang balikan. Ngunit kahit anong pilit niya, alam niyang hindi pa tapos ang lahat. Hindi pa tapos ang sugat na iniwan ni Anthony—o marahil, ang sugat na iniwan niya sa puso nito.Tahimik lang silang naglakad ni Adrian palabas ng gusali, ngunit ramdam niya ang bigat ng presensya nito sa tabi niya. Hindi ito nagtanong, hindi rin ito nagpilit, ngunit ramdam niya ang pag-aalala nito.Pagkarating nila sa sasakyan, marahang binuksan ni Adrian ang pinto para sa kanya. "Khate, sigurado ka bang kaya mo?"Napayuko siya. Gusto niyang sabihin na oo, na kaya niyang kalimutan ang lahat, na kaya niyang itago ang emosyon niyang matagal nang nakakubli. Pero hindi na niya kayang magsinungaling pa."Hindi ko alam, Adrian," mahinang tugon niya. "Pero

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status