LOGINLumipas ang taon ng pagsasama nina Khate at Anthony, ngunit tila walang pagmamahalan na namamagitan sa kanila, sapagkat iba ang minamahal ni Anthony. Mapagkakasunduan ba nila ang hiwalayan, o paglisan na lang ang tanging solusyon? Hanggang saan kaya tatakbo ang relasyon nila? Magkakaroon pa ba ng kulay ang pag-iibigang hindi nakulayan?
View MoreTrista’s POV
“I want a divorce and to end our mate bond.”
I didn't expect this to be the first thing my alpha husband said to me on the night of our 3rd wedding anniversary…
-Few hours ago-
“Please, Moon Goddess, open the mindlink!” I prayed, but it didn’t work. Liam had closed it.
I prepared a fancier-than-usual dinner for this special day, but my husband turned off the mindlink to me.
It's already 9:40pm, so I scraped his plate of steak and mashed potatoes, (now cold), into a container. My maid could take it home for her children. I worked hard on that dinner. I wanted someone to enjoy it.
I squinted as I tried to snap the lid shut. I reached for my glasses. My eyesight isn’t so great, so I have to wear these thick-rimmed glasses.
That’s more than I can say for my poor wolf, though. My wolf was born blind. There’s no glasses to help with that.
I sighed deeply and sat at the kitchen table. I’d been Luna of Blue Moon Crescent Pack for three years, but I didn’t feel like a Luna at all. Well, not a wife anyway. I felt more like a housekeeper.
Sure, I’d heard the rumors. ‘Trista isn’t Liam’s real mate. Her wolf is blind, and she's barely blind herself, so he doesn’t love her. That’s why he treats her more like a housekeeper than a wife’.
But that’s not true! I am his real mate. I’m just not his FIRST one. I’m his second chance mate.
I married Liam the month after my father died. My father was the Gamma to the old Alpha. Liam was about to become the new Alpha and his father sanctioned our marriage.
“Luna Trista?” My maid interrupted my thoughts. “Is there anything else you need tonight?” I flashed her a sympathetic smile. It was late and I had kept her too long.
“Of course not,” I said. “Go home and take care of those cute little puppies of yours.” She nodded her head. “Oh, and here. Take this.” I handed her the container of cold food. She graciously accepted it and scurried out the door.
I decided to change our bedding. That way, Liam would have a nice clean bed to crawl into when he came home. The sheets had spent the afternoon drying outside in the sun, so they smelled wonderful. He deserved to have a nice bed to come home to; he works so hard.
I heard the door open downstairs. Liam! Finally, he’s home! I nearly tripped on the stairs, I was so excited to see him! I could smell his scent before I saw his face, and inhaled deeply.
“Liam!” I declared, opening my arms to hug him.
He held up his hand though to stop me. There was something about the look on his face, something that made my stomach drop.
“What is it?” I asked him. I squinted to see his face. It was expressionless.
“I want a divorce and to end our mate bond,” he said flatly. “If you don’t agree, I’ll petition the elders on Monday.”
What? A divorce? The words hit me like a punch to the stomach. But…but why?
I stumbled backwards, reaching for the counter to steady myself. As his second chance mate, I knew that the bond between us would be a little shaky. Maybe even a little weak sometimes. But I was a good Luna to him, a wonderful wife. I doted on him and gave him everything he needed! How could he want a divorce?
“But…but I love you,” I stammered, fixing my glasses. “I’ve never done anything wrong. I know our bond isn’t the strongest, not yet. But it was blessed by the Moon Goddess.”
“I don’t care about that.” He refused to look me in the eye.
“Our bond will get stronger. I’ll…I’ll try harder. Anything you want. Please. Think about the pack, Liam.” My voice was weak and tears threatened my eyes. “You know a stable relationship between the Alpha and Luna is good for the continued development of our pack and…”
His sharp words cut me off. “Development? Good for our pack? You’re a blind wolf Luna. What good is that?”
His words cut deep. I’ve always been sensitive about my disabled wolf. And now he was using that against me. Sure, maybe having a blind wolf Luna wasn’t optimal, but I made up for it in other ways.
“I…my family is the oldest branch of ancient wolves. My…my father was the strongest Gamma,” I stuttered. “Our children, your heirs, they’ll inherit my family’s strong blood. I know they will.”
Again, he cut me off. But this time, he looked me dead in the eyes. “What heirs?”
I blushed. True, I hadn’t bore him any children yet. But that wasn’t entirely my fault. He always came home so late. He was always ‘so busy’. Did he expect me to conceive children on my own? Maybe I could have tried harder though. Maybe if we had children…
“I will sleep in the spare room tonight.”
“Liam, no,” I begged.
“So I’m assuming you don’t agree to the divorce?”
“No, of course not. I want to be married. To you.” My voice was small and weak.
“Fine. Then Monday morning it is. We will take the Rejection in the presence of the Elders. I don’t want to see you before then.”
I was speechless. My heart was breaking. I could feel it inside me, cracking down the centre. “Liam, please. Reconsider.”
“And don’t mindlink me anymore. If you change your mind, you can go straight to Beta Jack. Otherwise, I’ll meet you at the Elders on Monday morning. I just…” he held up his hand. “I really don’t want to hear your voice anymore.”
He walked right past me, knocking me on the shoulder as he went by.
I stood in the kitchen, my hands shaking.
What just happened?
A rejection?
I couldn’t even say the word out loud.
Ang araw ay tila mas maliwanag kaysa kahapon, ngunit hindi nito kayang takpan ang bigat na bumalot sa buong bahay ni Khate. Sa kabila ng bagong simula, may panibagong unos na kailangang harapin — ang mismong ama ni Anthony, ang makapangyarihang Don Richard Lee.Sa mga taon na nagsasama pa si Anthony at Khate sa Lee mansion, ay hindi niya lubusang nakilala si Don Richard, tanging si Señora Amanda lang ang kaniyang laging nakakadaupang palad. Tila wala siyang nalalaman pa dito dahil sa mismong kasal nila noon ay mas pinili nitong magtrabaho kaysa pumunta sa kasal na inorganisa lang ng pinunong Lee, ang ama ni Don Richard na si Don Arnulfo.Si Don Arnulfo pinakamataas na tao sa kanilang pamilya, sa ngayon, nasa lakeview manor na ito nananatili at pilit itong itinago sa kanya dahil alam ni Don Richard na magaan ang loob ng matanda kay Khate.Tahimik ang biyahe nila papuntang private estate ng mga Lee. Nakaupo si Khate sa tabi ni Anthony sa loob ng sasakyan, pinipilit panatilihin ang lakas
Nagising si Khate sa isang malamig na umaga, ngunit hindi niya alintana ang lamig ng panahon na bumalot sa kanya—kundi ang lungkot at pangungulila sa mga salitang binitiwan nila ni Anthony kagabi.Buong gabi siyang hindi nakatulog. Paulit-ulit sa kanyang isipan ang bawat kataga, bawat titig, bawat hawak ng kamay nito. Parang sinasakal siya ng damdaming hindi niya mapangalanan—pag-asa, takot, pagmamahal, panghihinayang… lahat ng iyon ay nagsisiksikan sa kanyang puso.Tumayo siya mula sa kama, humarap sa salamin, at tinanong ang sarili: Hanggang kailan ako maghihintay? Hanggang kailan ko pipigilan ang sarili kong lumaban para sa isang bagay na alam kong totoo? Hanggang kailan ako magpapanggap na ang pag-ibig ko sa lalaking ito ay laging nandito lang at hindi pa rin nagbabago.Nag-ring ang kanyang cellphone. Isang mensahe mula kay Anthony.“Magkita tayo mamaya. please. Hindi na ako papayag na magtago pa tayo. May kailangan kang marinig.”Napatitig siya sa mensahe, sabay napakapit sa kany
Napuno ng bigat ang dibdib ni Khate sa tanong ni Anthony. Hindi niya alam kung paano isasagot ang isang bagay na ni siya mismo ay hindi pa rin sigurado. Napuno ng katahimikan ang pagitan nila, ngunit sa loob ng kanyang isipan ay isang bagyong hindi niya matakasan."Khate..." Muling nagsalita si Anthony, ang tinig niya'y bahagyang nanginginig. "Kung babalik ka pa sa akin, sasabihin mo bang may pag-asa pa tayo? O huli na ang lahat?"Tinitigan ni Khate ang lalaking minsang minahal niya ng buong puso—at marahil, hanggang ngayon, hindi pa rin siya tuluyang nakalaya mula rito. Ang daming alaala ang bumalik sa kanyang isipan, ang mga masasayang araw nila, ang mga pangarap nila na sabay nilang binuo... at ang sakit ng paghihiwalay nilang dalawa.Muling nag-ipon ng lakas si Khate bago sumagot. "Anthony... Hindi ko alam."Bahagyang napapikit si Anthony, waring iniiwasan na ipakita ang sakit na dala ng sagot niya. "Hindi mo alam? O ayaw mong malaman?"Napalunok si Khate. "Takot akong malaman, An
Habang pinagmamasdan ni Khate ang repleksyon niya sa salamin, hindi niya maiwasang mapansin ang lungkot sa kanyang mga mata. Mula nang marinig niya ang sinabi ni Kyrrine, hindi na siya mapakali. Ano nga ba ang nalaman ni Anthony? At paano siya maghahanda sa muling paghaharap nila?"Khate," mahinang tawag ni Kyrrine mula sa pintuan. "Sigurado ka bang gusto mo siyang kausapin ngayon? Baka hindi ka pa handa."Huminga nang malalim si Khate bago tumango. "Kailan pa, Kyrrine? Hindi ko na pwedeng ipagpaliban ito. Kailangan ko nang tapusin ang lahat."Dahan-dahang lumapit si Kyrrine at hinawakan ang kanyang kamay. "Hindi mo kailangang gawin ito mag-isa. Kami ni Adrian, nandito lang."Napangiti si Khate, kahit na alam niyang may halong kaba ang kanyang damdamin. "Salamat, Kyrrine. Pero alam kong ito ay isang bagay na ako lang ang kailangang humarap."Pagkalipas ng ilang sandali, naroon na siya sa harap ng isang mamahaling restawran kung saan siya pinapunta ni Anthony. Tumigil siya sa tapat ng
Habang patuloy na lumalalim ang gabi, hindi pa rin mawala sa isipan ni Khate ang mga sinabi ni Anthony. Nakaupo siya sa veranda ng kanyang apartment, nakatitig sa malawak na siyudad na puno ng kumikislap na ilaw, ngunit tila wala siyang nakikita. Ang kanyang isip ay gulong-gulo, pilit niyang inuunawang muli ang lahat ng nangyari sa pagitan nila.Muli niyang narinig sa kanyang isip ang boses ni Anthony—ang sakit, ang hinanakit, at ang desperasyon sa kanyang tinig. "Hindi mo kailangang harapin ito mag-isa." Napapikit siya nang mariin, pilit na pinipigilan ang muling pagbalik ng mga alaala. Ngunit kahit anong gawin niya, bumabalik at bumabalik pa rin ito."Hindi mo na siya dapat iniisip, Khate." Biglang sabi ni Adrian, na tahimik palang nakatayo sa may pinto, pinagmamasdan siya. May hawak itong dalawang tasa ng kape, at marahan itong lumapit upang ibigay sa kanya ang isa. "Alam kong mahirap, pero hindi mo kailangang pahirapan pa ang sarili mo."Marahang tinanggap ni Khate ang kape at hum
Sa kabila ng kanyang mga sinabi, hindi mapakali si Khate. Kahit pa pinilit na niyang lumayo, may isang bahagi ng kanyang puso na hindi kayang magpakawala."Tapos na, Adrian. Tapos na," mahina niyang ulit, pilit pinaniniwala ang sarili na wala na siyang dapat pang balikan. Ngunit kahit anong pilit niya, alam niyang hindi pa tapos ang lahat. Hindi pa tapos ang sugat na iniwan ni Anthony—o marahil, ang sugat na iniwan niya sa puso nito.Tahimik lang silang naglakad ni Adrian palabas ng gusali, ngunit ramdam niya ang bigat ng presensya nito sa tabi niya. Hindi ito nagtanong, hindi rin ito nagpilit, ngunit ramdam niya ang pag-aalala nito.Pagkarating nila sa sasakyan, marahang binuksan ni Adrian ang pinto para sa kanya. "Khate, sigurado ka bang kaya mo?"Napayuko siya. Gusto niyang sabihin na oo, na kaya niyang kalimutan ang lahat, na kaya niyang itago ang emosyon niyang matagal nang nakakubli. Pero hindi na niya kayang magsinungaling pa."Hindi ko alam, Adrian," mahinang tugon niya. "Pero












Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments