Echoes of Deception

“Anthony, tatlong taon na tayong mag-asawa, ngunit minsan hindi mo man lang ako nagawang haplusin ng may pagmamahal. Isusuko ko na ang pagsasamang ito para magpakasayo ng kerida mo. Pagkatapos ng gabing to, lumayas ka at hanapin mo siya! Pero sa ngayon, isipin mo muna ito na kabayaran ng mga pagmamahal na inalay ko sayo, okay…”

Pagkatapos magsalita ni Khate, idinantay niya ang kanyang katawan at hinalikan ang lalaking nasa harapan niya, hinalikan niya ito na ani mo’y parang nababalik at kahibangan na gaya ng gamu-gamo sa apoy.

Alam niya sa kanyang sarili na ang kanyang ginagawa ay kasuklam-suklam.

Ngunit minahal niya ang lalaking ito ng napakatagal kahit alam niyang napakahirap.

Ngayon, siya ay nagmamakaawa para sa kararampot na ginhawa.

“How dare you Khate!!”

Nagngangalit ang mga ngipin ni Anthony, at ang kanyang maseselan at gwapong mukha ay ay napuno ng galit.

Nais niyang itulak palayo ang babae ngunit ang kaniyang pagkabalisa at ang kanyang panghihina ay mabilisang dumaloy sa kanyang katawan, at hindi magawa sa kasalukuyang sitwasyon.

Ang pangahas na babaeng ito ay lakas-loob na naiset-up siya!

“There’s nothing I dare not…”

Pumatak ang luha sa gilid ng mga mata ni Khate, at ang kanyang paghalik sa ay bahagyang mas nagpumilit at nagmamadali, ang kanyang mga inosenteng mga kamay ay inihaplos at kinakapa sa mga bahagi ng katawan ng lalaking iyon.

Nais niyang angkinin at solohin ang kanyang pinakamamahal!

Galit na galit sa Anthony sa mga nangyayari sa kanya sa mga oras na iyon, subalit, ang sitwasyon ay hindi niya kontrolado.

At sa paglipas ng sandali, ang kanyang nagngangalit na galit ay napukaw ng bawat haplos at mga halik, at bahagyang nakaramdam na din siya ng init sa kanyang mga katawan, at ang sensation ay nagpalimot sa kanyang inisyal na pakiramdam. At sa huli siya ay nagpaubaya na lamang sa bugso ng kanyang damdamin.

Sumunod na araw, nagising si Khat ng madaling araw.

Sa mga oras na ito, tinitiis niya ang kawalan ng ginhawa, mabilisan siyang bumangon ng higaan, nagsuklob ng kanyang damit, pagkatapos ay kinuha ang divorce agreement na kaniyang naihanda ng matagal na panahon at inilagay niya ito sa ibabaw ng mesa sa tabi ng kanilang higaaan. Bago niya tuluyang lisanin ang kwartong iyon, tinitigan niya ng maigi ang lalaking payapa na nakahiga…

“Anthony, pinapalaya na kita. Simula sa araw na ito, tayo ay maghihiwalay na ng landas na tatahakin at wala na tayong makgiging pakialam sa buhay na ating haharapin.”

Pabulong na sinambit ni Khate ang mga katagang ito, sabay bawi sa kaniyang pagkakatitig sa lalaking kaniyang minsan na minahal, dumiretso na siya ng tingin, sabay talikod at naglakad palayo.

Sa kaniyang paglisan sa bahay ng pamilya Lee, siya ay nakaramdam ng puot at kalungkutan.

Tanging si Anthony lang ang lalaking kaisa-isa niyang minahal sa loob ng pitong taon!

Simula pa sa murang edad hanggang sa pagtungtong kolehiyo, siya ay nahuhumaling na sa kanyang katangian at palaging nais na masulyapan ang mukha nito.

Isa sa pinakamaliaking desisyon ng buhay niya ay ang piliing maipakasal sa lalaking iyon!

Ngunit, labis siyang kinamumuhian ni Anthony…

At ang eksaktong pagkakataong ito ay araw na maikasal siya sa pamilya nito.

Sa mga panahong iyon, ang pinakamatandang kasapi sa Bo Family ay malubha na ang sakit at nagnanais na maikasal ang kaniyang apo. At dahil ang kaniyang horoscope ay match, siya ang napili.

Para sa kaniyang ama at stepmother, mas mahalaga ang yaman kaysa sa kanya, kung kaya pinag impake nila ito ng gamit at ipinadala sa Bo Family ng hindi nagbibigay ng kahit anong paliwanag.

Nang gabing iyon, siya ay nababaliw sa tuwa at pananabik sa nalalapit niyang kasal.

Pero ng dumating si Anthony, ito ay nagpakita ng pagkadismaya. May pandidiri sa tinig nito na sinabing, “Khate, alam kong nababatid mo na hindi ikaw babae na gusto kong pakasalan, si Cassandra lang ang nararapat sa akin, at hindi ikaw! Siya lang tanging babae na nakatandang maging aking kabiyak, hindi ka nararapat sa akin!”

Sa puso ni Khate, alam niyang hindi obligasyon ni Anthony na magustuhan at mahalin siya nito.

Pero bulag siya sa pagmamahal at nag aasam pa rin na isang araw mahihimok din niyang mahalin siya ni Anthony.

Sa loob ng tatlong taon mula ng siya ay maikasal dito, siya ay nagsumikap na maging isang mabuting asawa.

Tuwing gabi pagkagaling sa trabaho ay pinaghahainan niya ito ng kanyang mga nilutong pagkain.

At sa araw-araw, kahit gaano pa kalalim na ng gabi ay matiyaga niyang inaantay ang kanyang pag-uwi, masiguro lamang niya na maayos ito at ligtas.

Kahit sa mga panahong lasing na lasing itong umuuwi galing sa mga social events, matiyaga niya itong inaasikaso kahit na hindi ito hilingin sa kanya ng asawa.

Kapag ito ay may sakit o mayroong mga minor injuries, siya ay na mas nag-aalala higit pa sa sinumang malapit sa kaniya.

Nung tag-lamig na sa kanilang bayan, siya ay matiyagang nagpapainit ng tubig para ilagay sa bathtub bago siya maligo, maaga rin siyang gumigising upang ihanda ang kasuotan na kaniyang isusuot upang hindi makaramdam ng labis na pagkaginaw.

Pero, kung hindi niya ito mahal, hindi na niya ito mamahalin pa.

Hanggang sa araw na bago ang kahapon, kaarawan niya ito, ngunit si Anthony ay nasa ospital kasama ni Cassandra, at sa mga pagkakataong iyon, napagtanto na niya ang lahat.

Ang lahat ng ito ay kanyang mga pangarap lang! At kailanman ay hindi niy mapapalambot ang puso ng lalaking kaniyang minahal sa buong buhay niya.

He belongs to another woman!

At ang puso niya ay sumusuko na!

….

Nagmulat na ng mga si Anthony, alas-dyes na ng umaga!

Dali-dali siyang bumangon, at ang unang pumasok sa isipan niya ay sakalin hanggang mamatay si Khate.

Siya ang President ng Lee Group, at kilala siya sa kaniyang angking katalinuhan. Siya din ay hindi basta bastang nagagapi sa business world.At walang sinuman ang mangangahas na siya magdusa.

Hindi niya akalain na siya ay mahuhulog sa bitag ng babaeng iyon!

Nagbabaga sa galit ang kanyang mga mata na hinahanap ang babaeng iyon. Subalit, ang nahagip na lamang ng kaniyang mga mata ay ang mga dokumento sa bedside table nila.

“Ano ito?”

Nangungunot ang noo niya na kinuha kung ano ang nilalaman nito.

Malalaking mga letra na ang nakasulat ay “DIVORCE AGREEMENT” ang tumambad sa kaniyang mga mata.

Nanliit ang kaniyang mga mata at ang ekspresyon sa kaniyang mukha ay biglang naiba.

Una, gumamit siya ng paraan upang makipagtalik sa kaniya, at ngayon nanghihingi ito ng divorce…parami na ng parami ang kanyang panlilinlang!

Hindi sumagi sa isipan ni Anthony na makikipahiwalay sa kanya ang kaniyang asawa.

Tumayo siya at nagsuot ng damit. Bumaba siya ng hagdanan ng mayroong pagbabanta sa mukha, tinanong niya ang kasambahay, “Nakita mo ba kung nasaan si Khate?”

Gulat at may takot na sumagot ang kasambahay, “Sir, ang inyo pong may bahay ay umalis na ng mansion noong madaling araw, dala-dala niya ang kaniyang mga gamit.”

At sa pagkakataong iyon, si Anthony ay nakaramdam ng pagkalito.

….

Makalipas ang anim na taon.

WMC Medical Research Institute.

Kakalabas pa lang ng laboratory ni Khate ay narinig na niya ang kanyang assistant na si Cecile, “Dr. Khate, ipinapatawag po kayo ni Professor Wang sa kanyang opisina, gusto daw po niya kayong makausap.”

Papungas pungas pa si Khate dahil magdamag itong gising at inaantok na, pero dahil sa kanyang narinig ay biglang nagising ang kanyang diwa.

“Anong sabi niya? Hindi maaari ito…ang research and development results ay nawasak ng dalawang batang makukulit na iyon, tama”

Huminga siya nga malalim si Cecile na may pag-aalala at sumagot, “Ano pa nga ba?”

Ang kaniyang amo na si Dr. Khate ay isa sa pinakamahusay at maabilidad sa larangang ng medical field kahit sa murang edad nito, at isa siya pinagmamalaking disciple ni Rhyang Wang na kilala naman na tanyag sa medical field, at kailanman ay hindi pa ito nagbibigay ng salita lalo na sa usaping iyon.

Ngunit sa pagkakataong ito, siya ang mapagbubuntungan ng sisi dahil sa dalawang cute na mga batang iyon.

Subconsciously, inaaliw ni Cecile ang kanyang amo, “Sa pagkakataong ito doc, three days na sunod-sunod kayong di lumalabas ng laboratory. Nag aalala na sina Miggy at Mikey sa iyong kalusugan. Araw-araw silang nag gugulo sa opisina ni Professor Wang…nakita ko ang mga buhok ni Professor Wang, parang di magtatagal mamumuti na naman ito agad.”

Pakarining ni Khate sa mga sinabi ng kanyang assistant ay bahagya siyang nakaramdam ng pagsakit ng kanyang ulo, subalit tatawa-tawa ito sa mga nangyayari.

Six years ago, nilisan ni Khate ang Lee Family at lumayo ng bansa.

Sa kanyang orihinal na plano, siya ay magsusumikap na mag-aral, pero sa hindi inaasahang pagkakataon, nalaman niyang siya pala ay nagdadalang tao.

Nang malaman niya ito, siya ay naguguluhan kung ipapaabort ba niya ito o hindi, ngunit ng dumating na siya ng ospital umatras siya at napag isip-isip niya na hindi pala niya kayang pumatay ng mga batang walang muwang.

Sa bandang huli, pinili niyang pangalagaan ang mga ito.

Sa gulat niya, siya ay nagdalang tao ng triplets, dalawang batang lalaki at isang babae.

Pero sa kanyang panganganak, nasawi ang batang babae dahil sa kawalang ng oxygen, at naiwan sa kanya ang mga pinakamamahal niyang mga anak na sina Miggy at Mikey.

Sa pag-iisip niya sa dalawang anak niya, nakaramdam siya ng pagmamalaki at galak sa kanyang puso sapagkat bawat isa sa kanila ay nagtataglay ng matataas na IQ.

Pero sa pag-iisip na siya ay mapapagalitan dahil sa kanyang mga anak, bigla siyang nanlambot.