Share
Chapter 58
“Tri? Wake up.”
Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko. And there I saw Liam sitting in driver's seat. Napaupo ako ng diretso ng wala sa oras. Tiningnan ko ang damit ko, I'm now wearing a hoodie and a pajama.
That's when I remembered na sumama nga pala ako sa kaniya. He let me borrow his hoodie and extra pajama in his car para maging komportable ako sa byahe.
And I think that's the reason kung bakit ako nakatulog.
He smiled at me. “Nandito na tayo.”
Hindi pa man ako nakapagsasalita ay lumabas na siya rito sa loob ng kotse.
Doon lang ako nagkaroon ng chance na tumingin
Related chapters
Embracing Imperfections Chapter 59
“I'm at the park, malapit sa condo mo,” I took a deep breath as I look at my engagement ring. “Can we talk?”Hindi siya agad nakasagot, but I know na narinig niya ang sinabi ko. I waited for a few seconds hanggang sa narinig ko na ang sagot niya sa kabilang linya.[Wait for me. I will be there as soon as I can]I nodded as if nandito siya sa harap niya. In-end ko na ang tawag namin ni Khael. Tumingin ako sa paligid. Wala pang ilang oras simula nang ibaba ako rito ni Liam.It's already afternoon. Ayoko muna sanang magpakita kay Khael, pero ayoko na sigurong patagalin 'to . . . Mas mahihirapan lang kami pareho.And every time na naala
Embracing Imperfections Epilogue
“Yes, take care of mr. and mrs. Gonzalez wedding anniversary.” Marami pang tinanong sa akin si ms. Rolyn and her team tungkol sa binigay kong project. I smiled at them nang magpaalam na silang aalis. By that ay agad akong sumandal sa swivel chair ko rito sa bago kong office. It's been a week since na promote ako sa position na 'to, and it's really really tiring already. Pinikit ko ang mga mata ko at magpapahinga sana nang may marinig akong kumatok sa pinto. Agad akong umupo ng diretso at pinapasok ang kumatok. “Hi, ms. Yasminn.” Smile immediately form into my
Embracing Imperfections Prologue
“Aalis na po kami, nay,” bungad ko pagkababang-pagkababa ko mula sa taas.Naabutan ko siya sa sala na nagtutupi ng mga damit na nilabhan niya kahapon. Napabuntong hininga na lang ako bago lumingon kay Val na nakasunod sa likod ko. “Tawagin mo nga si Tricia, sahihan mong tulungan dito si nanay,” utos ko rito.Agad ko siyang pinasingkitan ng mga mata nang kokontra pa sana siya. He just made a face at tatalikod na sana para bumalik sa taas ng biglang sumingit si nanay. “'Wag mo nang tawagin ang kapatid mo, may tinatapos pa 'yon na assignment,” pag tanggol nito sa kapatid namin.Napamasahe ako sa sentido ko bago inis na lumapit sa kaniya. Nilapag ko ang bagpack ko sa upuan at sinimulang tulungan siyang magtupi. Magsasalita pa sana si nanay pero agad ko na siyang sinabihan na 'wag nang ituloy ang sasabihin. Alam ko naman na papahintuin niya ako sa pagtulong sa kaniya. Umupo rin si Val
Embracing Imperfections Chapter 1
“Order for table 6!”Agad akong lumingon sa counter at walang ano-anong tumakbo sa gawi na 'yon. Kinuha ko ang isang buong tray at hinatid sa table na sinigaw ni kuya Marion, isa sa mga chef dito sa restobar na pinagtatrabahuhan ko.“One jumbo bowl of fried rice, buttered chicken and spicy chicken wings for table 6. Enjoy your meal,” nakangiting saad ko sa kanila.Dinistribute ko lang ang mga pagkain sa lamesa nila at aalis na sana nang may humawak bigla sa pulso ko. Lumingon ako rito ng nakangiti. “May kailangan pa po ba kayo, sir?”He smiled at me that makes my body shiver. Ang creepy niya pero dahil customer namin siya ay siyempre ngumiti pa rin ako sa kaniya.“Puwede mo ba kaming saluhan dito sa table namin, miss beautiful? Mag-e-enjoy lang tayo gaya ng sabi mo.”Patago akong huminga
Embracing Imperfections Chapter 2
“Gago ka ba?” He smirked sabay pitik sa noo ko. I immediately glared at him because of that. Tumayo na siya ng diretso sabay ngiti sa'kin. Aba, kung makaasta siya ay parang close kaming dalawa. “Ibang-iba ka na talaga, marunong ka nang magmura,” he laughed. “Madali lang naman ang magiging trabaho mo sa'kin eh, you'll just gonna pretend to be my tutor.” Kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya. “Teka, anong sabi mo? Pretend?” He nodded bago ulit nagpamulsa sa harap ko. “Yes, magpapanggap ka lang na tinututor ako para magawa ko ang gusto ko sa oras na 'yon,” natutuwang aniya. So, literally, pumunta siya rito sa lugar ko para lang tulungan ko siya sa kalokohan niya. Sobrang sama talaga ng lalaking 'to kahit ang mama niya ay lolokohin niya para sa kagustuhan niya. He really didn't deserve anything na nakukuha niya ngayon.
Embracing Imperfections Chapter 3
“Hindi ka iinom?” medyo inangat ko ang paningin ko nang magtanong siya.Umiling lang ako bago mas sumiksik sa kaniya nang maramdaman kong umusog palapit sa'kin ang kaibigan niya. I'm now sitting between him and his friend, though may iba pang katabi na babae ang kaibigan niya. But still, I'm conscious kapag nagdidikit ang balikat namin. Mas ayos pa na mapalapit ako dito sa lalaking kinaiinisan ko kaysa sa kaibigan niyang hindi ko naman kilala.I felt his stares at me nang mabunggo ko ng bahagya ang balikat niya. Umiwas na lang ako ng tingin habang pilit na pinapahaba ang damit ko para lang hindi masiyadong expose itong legs ko.“You should've just accept my offer instead na pumasok ka sa ganitong work,” he whispered while sipping on his drink.Huminga ako ng malalim. “No thanks, mas ayos na 'ko rito,” I lied.&ldqu
Embracing Imperfections Chapter 4
“Dapat nandito na siya ah,” naiinip na bulong ko sa sarili.Kinuha ko ang tubig na nasa harap ko at ininom iyon. Nandito ako ngayon sa isang cafe. Dito nakikipagkita si Liam. Sabi niya agahan ko. Ako naman ’tong si gaga ay inagahan nga.It's already Saturday pero kahit gano’n ay kakaunti lang ang tao rito sa cafe. It's quite quiet na mahihiya kang gumawa ng ingay. The cafe has a beautiful and a quiet vibe, halos lahat ng nakikita kong customer dito ay busy sa kaniya-kaniyang gawain, like studying. May iba na sa tingin ko ay gumagawa ng thesis nila.“Kanina ka pa?” tumingala ako sa kaniya.I waited for him until he sit down. Agad nitong hinubad ang suot-suot na sumbrero at sinuklay ang buhok gamit ang daliri niya. Binaba rin niya sa katabing upuan ang dala niyang bagpack. He's just wearing a simple white Celine shirt. Pa‘no ko nasabing Celine
Embracing Imperfections Chapter 5
“Oh, bakit ka nandito?”Kumunot agad ang noo ko dahil sa bungad sa akin ni Amber. I'm here inside the staff's room, kabibihis ko lang ng puting polo shirt. Wala naman uniform dito sa restobar na pinapasukan namin. Basta't naka polo shirt at pants ang suot mo ay ayos na.I'm now wearing our restaurants apron. Tinali ko na rin ang buhok ko bago hinarap si Amber.“Magtatrabaho, ano pa ba?” natatawang bigkas ko.It's already Monday. Medyo maaga ang pag time-in ko dahil maagang natapos ang last class ko.“Hindi ba't i-tu-tutor mo si Liam?” naguguluhan na aniya.I rolled my eyes when I heard his name. “Hindi ba't eme-eme lang ang tutoring na iyon? He just used me para ipalabas na nagtututor kami.”“Hindi ka ba natatakot na baka mahuli kayo ng mama
Latest chapter
- Embracing Imperfections Epilogue
- Embracing Imperfections Chapter 59
- Embracing Imperfections Chapter 58
- Embracing Imperfections Chapter 57
- Embracing Imperfections Chapter 56
- Embracing Imperfections Chapter 55
- Embracing Imperfections Chapter 54
- Embracing Imperfections Chapter 53
- Embracing Imperfections Chapter 52
