“Uuwi ka talaga sa Iloilo?” Kaila asked me. I nodded while fixing my things, katatapos lang ng final exam namin ngayong second sem. Hindi ko namalayan na ganoon kabilis lumipas ang mga panahon. Parang noong kailan lang ng unang tumungtong ako sa law school.“Uwing-uwi na ako sis, miss ko na pamilya ko.” Sabi ko sa kanya at saka siya natawa.“Sino ba naman ang hindi makaka-miss kung sa buong buhay mo ay parang rito ka na talaga nakatira sa manila. I mean, since college ka pa rito diba. But, hindi ka pa ba pagod?” Sabi niya.“Syempre pagod, pero lulubusin ko na ag pagod ko sa byahe para pagkauwi sa bahay whole day akong matutulog ng bongga.”“Oo nga naman, may point din.”“May gala ka ba? Bakasyon with family or ano?” tanong ko sa kanya.She shrugged. “Hindi ko pa alam, baka tambay lang ako sa hospital,” sabi niya.“Gagi ka, hulog na hulog ka na ba talaga dyan kay Doc?“Hindi ko pa alam, sobrang attracted talaga ako sa kanya kahit sobrang sungit.” Tumawa ako sa reaksyon niya.“Gagi, mu
Pagkatapos ng dalawang araw since nagtext nga si Lexus sa akin na dadaan siya ng Iloilo ay hindi na ako magkamayaw na padaliin ang oras. I don’t know kung bakit ganoon ako na-excite sa pagdating niya. And to add from it, ang gulo ng closet ko ngayon dahil naghahanap ako ng dress na babagay sa akin dahil ngayon nga ‘yong dating niya. Diba?! So weird! And 6:30 pa lang ngayon ng umaga!But aside from that, medyo weird lang ako sa part na nagpe-prepare ako ngayon sa pagdating niya when in fact I still haven’t received any texts from him. But why am I expecting him to text me? Girlfriend gano’n?Kaya I stopped panicking muna dahil hindi pa naman sure talaga kung bumyahe nga siya ngayon. So with that, nagpunta na lang ako ng instagram and nag-scroll. I saw a nice post from Kaila who’s wearing her bikini top and her short, then I commented a fire emoji.While scrolling, I saw a notification that Belle was live in IG, I was curious with the live so I clicked it and I saw Lexus’s face right aw
After our lunch, we decided to stroll a bit in the city. I guided him kung saan ang way, then noong medyo na-bored na kami, I brought him in Jaro Cathedral. Because no Iloilo trip is ever complete without dropping by here and it was hailed as Iloilo’s oldest churches kaya must have talaga ang pagbisita rito.We entered the Cathedral and find a seat sa last part of the line. I was about to kneel to pray when I tilted my head to see him.“Magdadasal ka?” I asked him.“Uhh…I don’t k-know.” He said, unsurely. Agad na nangunot ang noo ko sa sinabi niya.“You should pray. You should repent, thanks, say sorry, tell him your wishes, and say I love you to him.” Sabi ko. Para naman akong nanay niya nito na tinuturuan siyang magdasal.“I don’t know what to say.” Sabi niya. I heaved a sigh at umupo muna.“Just say what your heart wanted to say. You can pray anything naman to him dahil naririnig niya lahat ng mga gusto mo sa buhay, well kahit hindi naman directly kasi alam niya kung ano ‘yong des
Hindi ko alam kung paano ko nakain o naubos ‘yong order kong Batchoy sa ganoong estado dahil ramdam ko talaga ang kilig sa buong sistema ko. I did not know that a small hair tie could mean something and make me so blue.Iiyak talaga ako kapag naiwala ko ‘tong bigay na back-up hair tie ni Lexus.“Babalik na ba tayo sa Zuri?” I asked him nang matapos kaming kumain.“Maybe oo, gabi na tapos magda-drive ka pa.” sabi niya.“Grabe, quarter to six pa lang naman, umuuwi nga ako ng bahay alas-otso eh.”“Are you suggesting something kung ganoon?” sabi naman niya.“Wala naman akong sinasabi, it’s just that ayoko pa talagang umuwi dahil maaga pa naman.”“You’re driving, and your parents…baka nga hinahanap ka na nila ngayon.” He added. So thoughtful naman.“Nakapagpaalam naman ako ng maayos.”“May sina-suggest ka yata eh kaya ayaw mo pang umuwi.” Sabi niya na puno ng suspetya.“You’re right,” I said.“I knew it. But are you sure hindi ka pagagalitan ng parents mo?”“Sure ako, promise.”“So…saan ta
“Oh? Bakit ang aga mo yatang umuwi ngayon?” Takang tanong ni Mama sa akin nang makapasok ako sa loob ng bahay. Nasa living area siya kasama si Papa na nanunuod ng balita.See?! Masyadong maaga pa talaga ‘yong 7pm na uwi ko. Ayaw lang maniwala ni Lexus. Usually kasi 10 pm talaga ang uwi ko rito sa bahay kapag nakakauwi ako dahil sinusulit ko ang mga araw ng pananatili ko rito sa Iloilo.“Ah…napaaga ng hang-out ma. Pasok lang ako ng kwarto.” Sabi ko at diretsong pumasok sa kwarto ko at saka humilata. Kinuha ko ang cellphone ko sa bag ko para itext si Lexus.‘I’m home.” I texted him. Sabi kasi niya ay etext ko siya kapag nakauwi na ako sa bahay.‘Good. Kumain ka na rin.’ He texted back.‘Busog pa ako sa kinain natin kanina kaya baka hindi na ako mag-dinner.’‘Yeah right. Same, baka ‘di na rin ako.’‘Safe trip bukas! Hope you enjoyed your little stay here!’ – sabi ko sa text. Nag-cr muna ako saglit dahil ihing-ihi na ako. Lumabas din ako ng kwarto pagkatapos dahil tinawag ako nina mama at
“Date me for 1 week.” He said after I asked him what his supposed consequence is after I lose the racing game in swimming.“Huh? Anong ibig mong…s-sabihin?” I said while stuttering.“Date, as in where two people do stuffs, and to tell you that’s not a question, it’s a statement.”“Bakit gusto mong idate kita? Nakakabigla ka naman.”“What do you think then?” sabi niya. Napa-isip ako ng medyo slight kasi, sobrang sudden naman ng tanong niya.“Wait…” I said first while trying to sink all his words. “Gusto mo ba ako?” I added a question with my eyes slowly getting bigger and bigger.I heard him sighed and looked away for a while.“I know I’ve been a jerk last day, at alam ko rin na may hinihintay kang sabihin ako but I didn’t because I was too shy to even start a conversation with it.” sabi niya. Ewan ko at bigla na lang akong napangisi sa kanya, I mean hindi ko maitago dahil kinikilig din naman kasi ako.He now looks like a boy next door who was too shy to even look at a girl. Ay pota n
Hindi ko akalaing pagkatapos ng small break namin sa law school ay babalik ako ng Manila na may boyfriend na, parang ang real-quick lang isipin. But gaya nga ng sabi ko, bakit ko pa patatagalin eh nararamdaman ko rin naman?Since maganda nga ang mood ko the moment na bumalik ako ng Manila, wala na akong ginawa sa buhay kundi ang magbasa ng magbasa. Noon medyo nagbibigay pa ako ng allowance sa sarili ng medyo mahabang break-time to do some stuffs or just do nothing, ngayon ay sobrang konti na lang dahil mas naging masipag pa ako lately.Ito ba ang nagagawa ng may jowa sa law school?“Ramirez,” our professor called me. On-deck ako for recitation kaya hindi talaga malabo na hindi ako matawag. Prepared naman ako kaya keri lang.“In the case of Demara v. Court of Appeals, was a crime committed?”“Yes, there was a crime committed. The Supreme Court ruled that when factual impossibility occurs because extraneous circumstances unknown to the actor or beyond his control, rendered the intended
As I heard Cha’s scream, I run fast immediately. As I got inside Kaila’s unit, from there on, I saw Kaila’s wrist covered by her own blood, slowly trying to cover the white floor with redness.I didn’t know what to do at that moment, maybe because I was also in shocked to see her on that situation. But as soon as I heard Cha’s cry, lumapit ako saka dinaluhan si Kaila, sinabihan ko rin si Cha na pigilan niya ang patuloy na pagdurugo ng palapulsuhan ni Kaila kahit na taranta rin ako. Dali-dali akong naghanap ng towel sa kwarto ni Kaila.Nang makanap ay agad ko itong ipinalibot sa palapulsuhan nito. I then called an ambulance for emergency because Cha was shivering to even hold a phone, and then after that I tried calling Kaila’s mother right away using Kaila’s phone.“No, d-don’t call her. Kaila won’t like this.” Cha said crying while still holding Kaila’s wrist as gentle as possible.I sighed hard while looking at her.“I know she won’t like it but they are Kaila’s parents Cha. They sh