Share
38
Fool
Isang malutong na sampal ang natanggap ko mula sa mga palad ni Yash paglabas ko shop. Nabitawan ko ang mga gamit ko dahil sa lakas ng impact. Halos mawala rin ako sa balanse. Leche.
Naghihimagsik ang kaniyang mga mata nang ako ay titigan. "Pasalamat ka, hindi pa ako nakabwelo. Kung hindi? Baka tumimbuwang ka na sa kinatatayuan mo, Aria." Gigil niyang sinabi.
I know the reason why she's outrageous. Maybe Evans told her that we have kissed two days ago when we were in Zambales. Para solid ang galit, sinugod ako rito sa shop. Oh, hell. This is the last time that I'll be serving here anyway.
Matapos ng nangyari roon sa kubo, iniwan ako ng police na 'yon doon. Sumuong siya sa malakas na ulan upang makalayo sa akin.
Related chapters
Envenomed 39
PoisonedMataman kong pinagmamasdan ang aking mga bisitang nasa bubog na bilog na mesa at nakaupo katabi ang ilang mga kasama.Masaya silang nag-uusap at glamurosang tumatawa habang nanonood sa entablado, kung saan may mang-aawit na inaalayan sila ng kanta.Mula sa teresa ng mansyon, hinagilap ng aking mga mata sina Evans. Sumilay ang ngisi sa aking labi nang matanaw sila sa dulong mesa kasama sina Yash, Dall, Elle at kung hindi ako nagkakamali ang pinsan niyang si Serzes La Galliene.Kapwa sila nanonood sa kumakanta sa entablado. Maliban kay Dall at Elle na gusto yatang pantayan ang Tom and Jerry kung mag-angilan.Sumimsim ako sa hawak kong wine. "It's my luck
Envenomed 40
Anger"L-Love, please...Wake up. W- Wake up for me, please." Yash tried to wake Evans for nth time.But he wasn't even moving nor breathing. He's gone.Bumuhos ang luha nito nang sandaling takluban na ng nurse ang katawan nito gamit ang puting kumot, indikasyon na ito ay binawian na talaga ng buhay.All of them, they were so miserable and hopeless that day. And there's no one to blame for other than me.Pigil ang luha kong pinagmasdan ang puting kabaong at malaking litrato ni Evans na pinaglalamayan ng kaniyang mga pinsan at ilang malalapit na kaibigan.They're all mourning. Crying. Grieving.
Envenomed End
PRIAM EVANS LA GALLIENELeaving someone you love is like drinking a poison. It kills.You don't want to leave yet but the world is making its way to eliminate you.I want to stay longer and spend the rest of my life with the woman I treasure the most. But how?Now that the poison I unconsciously drank is killing me.. Little by little.Right at this moment, memories suddenly appeared on my mind. Remembering the painful past.I closed my eyes in a half. Tears escaped."¿Qué estás haciendo, Phantom? ¿Qui&eacut
Envenomed Prologue
Mabilis ang pintig ng aking puso. Waring lalabas na ito sa kaniyang kinalalagyan. Nanlalambot na rin ang aking mga tuhod dulot ng kanina pang pagtakbo upang takasan ang mga lalaking kaklase ko na tinaguriang bully ng campus.Anumang oras ay maaari na akong sumalampak sa sahig, magalusan sa tuhod at hindi na kayanin pang tumakbo. No, I won't let them chase me!“Iyon!” Nabuhay ang pag-asa kong makapagtago at matakasan sina Zurich at Gabby nang matanaw ang isang Mercedes Benz na nakaparada sa labas ng LPU Campus Main gate.Tumatakbo, nilingon ko ang mga lalaki sa likod ko. Laking pasasalamat ko sa likod ng gusaling nilabasan ko at hindi pa sila nakakalabas mula roon.Binilisan ko pa lalo ang aking pagtakbo upang nang sa gayon ay makasakay ako sa Mercedes Benz upang magtago mula sa mga ito. Bahala na!Nang makapasok sa sasakyan, agad kong itinungo ang aking ulo, itinago ang
Envenomed Chapter 1
WorkTiningala ko ang shop na may dalawang palapag. Sa pinakataas ng pinto nakasulat ang Gravi-tea, pangalan ng shop. Samantala doon sa pinakatuktok naman ng shop mababasa ang pagkakakilanlan.“La Galliene,” mahinang basa ko roon, nakatingala at tutok ang mga mata.Napansin ko ang paninitig ni Sir kung kaya't mabagal ko siyang tiningnan mula sa likod. Napalunok ako nang magtama ang mga mata namin.Sa tuwing titingnan ko siya, parang tutulo ang laway ko. Ang gwapo kasi masyado at napakaangas ng dating. Bawasan lang ang kasungitan.“What are you standing for? Don't you want to leave?”Bahagya akong nataranta sa tanong niya. “A-Ah, Sir. Kasi gusto kong mag-work sa café mo kahit waitress?” Alangang sambit ko.His forehead knitted. “What? How old are you?” He asked in the most intimidating way. “You're too young, kid.”I gulped as
Envenomed Chapter 2
Lovely“Class dismissed.”Ang salitang iyon ng aming guro ang dahilan upang mabilis na magsikilos ang mga kaklase ko. Niligpit nila ang kaniya-kaniyang gamit. Nag-polbo, naglagay ng liptint at nagpabango pa.Samantalang ako ay nagliligpit din ng aking mga gamit ngunit hindi nagpapaganda. Real beauty doesn't need artificials.Matapos kong ayusin ang mga gamit ko ay nauna na akong lumabas ng room. Pupunta pa akong Gravi-tea.Ngunit kung minamalas ka nga naman. Sina Rich at Gabby, nasa may labas ng pinto ng room namin, halatang inaabangan ako.Ngumisi si Rich. “Nagmamadali ka yata, Miss SA? Saan lakad natin?” Tanong niya; napalunok ako kasabay ng paghawak nang mahigpit sa libro ko.Natawa si Gabby. “Wari ko'y takot si Arci, dude.” Pang-aasar niya.“A-Ano bang kailangan niyo, ha?” Matatag ang tinig kong ta
Envenomed Chapter 3
FriendsSumilip-silip ako mula sa labas ng shop ni Priam. Ang alam ko ay nakabalik na si Dall mula sa Spain kahapon kaya gusto ko siyang makita.Tamang-tama, ang klase ko pa ay 10 am. Sisilay muna kay crush.I prevented myself from smiling so wide when I saw him walking past the customers and directed to one of the coffee tables with a coffee in his hand and sat there comfortably.He wears black shades, forest green polo sleeves and the first three button was opened. Likewise, his polo sleeves was folded up to his elbow.Busy siya sa kakatipa sa phone niya at hinihiling ko na hindi sana ibang babae ang ka-text o kausap via social media!Halos magbuhol-buhol ang aking ugat sa katawan nang marinig ang malamig na boses mula sa aking likuran."Why don't you come in, Miss Yashrie Millen Relavamonte? Dall is there." Si Priam!
Envenomed Chapter 4
Important“Baby, wake up.”Unti-unti kong iminulat ang aking mga antok pang mga mata nang marinig ang panggigising ng aking kuya. “H-Hmm?”He kissed my forehead. “Wake up, Yash. Baka ma-late ka sa klase mo.” He said in a soft voice.Kinusot ko ang aking mga mata, bumabangon. Nakanguso akong tumingin sa kaniya. “I'm still sleepy, Kuya Kiel.”He chuckled. “Hindi ganiyan ang magiging alagad ng batas, Officer Yashrie Millen Relavamonte. A police officer is always aware. Hindi patulog-tulog.” He mocked.I winced. Bawal ba matulog ang mga iyon, kung gano'n?“Bangon na. I'd cook your breakfast already.”Nginisihan ko siya. “Magte-thank you na ba ako ha, Kuya?” Asar ko sa kaniya.“A simple hug will do, baby. Come one, hug me.” He opened his arms. Lumapit ako rito bago yumakap nang mahigpit.
Latest chapter
