LOGINSarah & Harrison
SARAH Villegas- Salvador. Isang artista. Sikat, maganda, mayaman, highest paying actress, sikat sa mga role bilang isang kontrabida ng primetime, nagkalat ang buong mukha sa billboard, laman ng social media at nakapangasawa ng hot, irisistable and business tycoon billionaire na si Harrison Salvador. Kung tutuosin nasa kanya na ang lahat — noon 'yon. Pero ngayon, isa na siyang laos, kinalimutan, kontrabida na siya ng sarili niyang buhay at pakiramdam niya na isa na siyang losiyang Napabuntong- hininga si Sarah nang nakita niya ang commercial ng former colleague actress niya na si Clara Ramirez. Kahit na kasi nasangkot ito sa malaking scandal dati, nag ka- anak na at nakapangasawa rin ng isang bilyonario na katulad niya— sikat pa rin ito. Samantala siya, heto naiinggit. Kaya pikit na lang talaga ang mga mata niya. Kaibigan niya naman si Clara, at wala siyang intension na masama rito, pero hindi niya maiwasan mainggit. Lalo na sa mga kasamahan niya dati sa showbiz na kakakasal pa lang ngunit may mga anak na. Mabait naman si Harrison. Ayon nga lang, ten years later, hindi pa rin sila binibiyayaan ng anak. Wala naman problema sa kanila. She's healthy and active, eating the right food and following all the OBGYN advice. Kumapit na rin sila sa religious belief na pag sayaw sa Obando. Maging si Harrison, ay complete naman ang sp*rm count, kumakain ng tama at kakapa check lang nito noong nakaraan confirming na hindi ito baog. Ang kaso, sadyang masaklap lang yata sa kanila ang kapalaran. Nakatanaw sa malayo si Sarah nang hindi niya namalayan na nariyan na pala ang kanyang asawa. H******n siya nito mula sa likod niya. Habang tanaw ang magandang tanawin ng buong Baguio. Nasa paanan ng bundok kasi nakatayo ang kanilang mansyon. Pati lugar na napili nilang tirhan ay perfect para magtirahan sa gabi pero wala pa rin, hindi pa rin sila binibiyayaan ng anak. Naputol ang kanyang pag-iisip nang maramdaman niya ang mga labi ni Harrison sa kanyang batok. Mainit. Mabagal. Pamilyar. Pero may kung anong kulang. Hindi dahil hindi niya mahal ang asawa niya — mahal na mahal niya ito. Pero parang pareho na silang pagod. Paulit-ulit na lang. Calendar method. Ovulation tracker. Prenatal vitamins. S*x on schedule. S*x na parang may mission. "You're thinking again," bulong ni Harrison habang yumakap sa kanya. "Kung iniisip mo kung kelan tayo makakabuo… wala pa rin akong sagot, love," dagdag nito, bahagyang natawa pero may lungkot sa tinig. Hindi na sumagot si Sarah. Ayaw na niyang ulitin ang parehong usapan. Dahil ayaw niyang masira ang araw nila at masira ang mood ng gabi nila mamaya dahil mag try nanaman sila. The mood was set, naramdaman ni Sarah ang bahagyang pag-igting ng yakap ni Harrison. Parang gusto siyang hilahin pabalik sa kasalukuyan. Sa halip na lumaban, hinayaan niyang bumigay ang balikat niya at sandalan ang dibdib nito. Naamoy niya ang paborito nitong cologne, woody at may halong spice — pabangong nakaka-aliw at pamilyar. Hinawakan nito ang kamay niya at dahan-dahan siyang inikot para humarap sa kanya. Kahit sampung taon na silang kasal, hindi pa rin nawawala ang impact ng itsura ng asawa niya sa kanya. Gwapo, matangkad, at laging may aura na parang siya lang ang babaeng nasa mundo. "Let me take care of you tonight," bulong nito, halos dumampi lang sa tenga niya ang hininga niya. Parang biglang nawala ang bigat sa dibdib niya. Hinaplos ni Harrison ang pisngi niya at hinalikan siya sa labi, marahan sa simula, saka unti-unting naging mas madiin. Walang pagmamadali, walang pressure — parang gusto lang nitong ipaalala sa kanya na mag-asawa pa rin sila bago ang lahat. Niyaya siya nito papasok sa kanilang kwarto. Sa bawat hakbang, parang naaalis ang bigat ng mga alalahanin niya. Nang makarating sila sa kama, naupo siya sa gilid habang si Harrison ay lumuhod sa harap niya, tinanggal ang suot niyang tsinelas at minasahe ang kanyang mga paa. "Para kang pagod na pagod," wika nito, nakatitig sa kanya na parang wala siyang ibang nakikita. Napangiti si Sarah at bahagyang natawa. "Pagod ako, pero hindi sa'yo." Tumayo si Harrison at muling h******n ang kanyang batok, this time mas matagal. Naramdaman niyang bumababa ang hininga nito sa kanyang balikat at unti-unting gumagapang ang mga halik. Mainit. Mabagal. Pamilyar — pero ngayon may halong pagnanasa. Nahiga sila sa kama at inangkin niya ang labi ng asawa. Damang dama nila ang bawat isa. Itong gabi nag-aalab ang kanilang puso at sinantabi muna nila ang pressure na makabuo. Just them. Just love. Bumangon si Harrison at pumunta sa maliit na console table sa gilid ng kwarto. Pinindot nito ang remote at nagsimulang tumugtog ang paborito nilang vinyl — mabagal, jazzy, may konting rasp sa boses ng singer na parang iniimbita silang sumayaw. "Seriously?" tawa ni Sarah, pero hindi maitago ang ngiti. "Gabi-gabi ba gusto mong gawing pelikula ang buhay natin?" "Oo," sagot ni Harrison habang binabalik siya sa gitna ng kama, marahang hinahaplos ang baywang niya. "Gusto kong maramdaman mo na hindi lang ito about… trying." Kinagat ni Sarah ang labi niya. "And what exactly are we doing, Mr. Salvador?" "You," bulong nito, mapanukso ang ngiti. "Just… you." Mainit ang halik na sumunod, pero hindi nagmamadali. Isa-isa nitong tinatanggal ang mga butones ng suot niyang pang-itaas habang patuloy silang nagbibiruan. "Nakaka-pressure ka kapag ganyan ka tumitig," pabulong niyang reklamo. "Good," sagot nito na may kasamang ngisi. "Gusto kong maramdaman mong babae ka. Hindi lang asawa. Hindi lang trophy wife. Just… my Sarah." Sa pagkakataong iyon, natawa siya — pero sa halip na mawala ang mood, lalo lang siyang napalapit dito. "Harrison Salvador," mahinang saad niya habang hinahaplos ang buhok nito. "Kung hindi pa rin tayo makabuo ngayong gabi, kasalanan mo." "Huh," natatawang sagot nito habang dumudulas ang mga halik pababa sa kanyang leeg. "Challenge accepted." Nagpatuloy ang musika sa background, natabunan ng halakhak at mga mahinang ungol ang buong kwarto. Tumayo si Harrison at hinila siya para sumayaw sa gitna ng kwarto. Nakayakap ang braso sa leeg nito, at dahan-dahan silang umiindayog na parang bumalik sila sa first dance nila noong kinasal sila. “I miss this,” bulong ni Sarah habang nakapikit, inaamoy ang cologne nito na halo na sa natural na amoy ng balat. “I miss you,” sagot ni Harrison, mas malalim ang tinig, halos pabulong. Naglakbay ang kamay nito pababa sa baywang niya, dumudulas sa kurba ng balakang. Dahan-dahan siyang pinihit nito at ngayon nakatalikod siya dito, nakasandal sa dibdib niya. Hinila nito ang kanyang buhok sa gilid at hinalikan ang batok niya, mabagal, mainit, at paulit-ulit hanggang maramdaman niya ang pagbilis ng tibok ng puso niya. “Harap ka sa’kin,” utos nito, mababa ang boses. Pagharap niya, kinuha nito ang laylayan ng kanyang blusa at marahang hinubad, parang sinasamba ang bawat pulgada ng balat na lumalabas. Hindi nagmamadali si Harrison — parang gusto nitong maalala niya ang bawat segundo. Nang matanggal ang suot niya, dinampi nito ang labi sa pagitan ng kanyang mga suso, hindi para pasiglahin agad, kundi para pasalamatan ang katawan niya na palaging nagbibigay sa kanya ng kaginhawaan, kahit pagod. “Beautiful,” bulong niya, halos parang panata. Dahan-dahan din niyang tinanggal ang butones ng polo ni Harrison, isa-isa, habang nakatingin sa kanya na parang ito ang pinaka-gwapong lalaki sa mundo. Nang mahubad ito, naamoy niya ang init ng balat nito, at hindi niya maiwasang hagurin ang matigas nitong dibdib at balikat. “Hindi ba tayo dapat…” tanong niya pero naputol ang salita nang halikan siya nito ulit — mas mainit, mas gutom, pero hindi pa rin nagmamadali. Hinila siya nito papahiga sa kama, maingat, para bang mahalagang ritual ang bawat kilos. Nasa ibabaw na ito ngayon, ang isang kamay ay nakahawak sa kanyang pisngi, ang isa naman ay dahan-dahang humahaplos pababa sa kanyang tiyan. “Relax,” bulong nito. “Tonight, walang schedule. Walang tracker. Walang mission. Just us.” Ramdam niya ang init ng hininga nito sa kanyang balat habang dumudulas ang mga halik nito pababa sa kanyang leeg, balikat, at tiyan. Hinaplos niya ang buhok nito at napakagat-labi, isang mahinang ungol ang lumabas sa kanya nang maramdaman ang labi nitong dumaan sa puson niya. Hinaplos ni Harrison ang kanyang hita bago marahang hinila pabuka. Hindi bastos, hindi marahas — parang sinasabi nito na gusto niyang sambahin ang lahat ng parte niya. “Sarah,” bulong niya, nakatitig sa kanya. “I’m going to make you forget everything tonight.” At doon nagsimula ang mas mabagal pero mas mainit na gabi nilang dalawa.“Hey Kikay.” Matipid niyang bati.“Heyyaaa, cousin.” At agad na bumungad ang signature smile nito, ‘yong ngiting parang may alam, laging may tinatago, at may nakakainis na confidence na natural lang sa isang tulad ni Frances Ashley 'Kikay' Carmona.Nakakasilaw pa ang pulang lipstick nito. Nag-uumpisa pa lang ang araw pero para kay Kikay, its party time na.Sopistikada. Mapangahas.At higit sa lahat… hindi basta dumadalaw lang sa kanya si Kikay.Nalukot ang noo ni Bernard. Hindi niya kayang magsalita muna. Medyo halata pa rin ang mukha niya na galing sa pag-iyak kahit na nakaligo na siya. Masama pa rin ang loob niya at naka-emboss sa mukha niya ang hinagpis dahil sa nangyari sa kanya kanina.Pero si Kikay… is being Kikay. Hindi mo matatakasan ang instincts nito.Tumayo siya mula sa sofa, naglakad papalapit, nakatukod ang isang kamay sa bewang, parang ina-audit ang buong kaluluwa niya.“So…” Mahina pero
NAKARATING siya sa bahay nila Marky.Tahimik ang buong subdivision, malayo sa ingay ng Maynila. Ang lamig ng hangin ng Tagaytay ay parang mas lalo pang nagpabigat sa dibdib ni Bernard.Paglapit sa pinto, ramdam niya ang panginginig ng daliri niya habang kumakatok. Pinakalma niya ang sarili niya. Isinantabi niya muna ang kutob niya.Medyo matagal siya sa labas na kumakatok. Mahigit dalawang minuto na yata ito. Hinaplos niya ang mga braso niya dahil ramdam niya na ang lamig.Kumatok muli siya. Pagkalipas pa ng ilang segundo, bumukas ang pinto.Si Tita Maggie ang nagbukas sa kanya na nagtatakip ng balikat gamit ang shawl, mukhang bagong gising, halatang nagulat. “Bernard?” Malaki ang mga mata nito. “Anong… ginagawa mo rito?”Huminga nang malalim si Bernard, pilit na pinapakalma ang boses.“Tita… si Marky po. May naiwan siyang importanteng bagay. Ihahatid ko lang.” Pagdadahilan niya.Hindi kumibo si Tita Maggie. Tumingin lang ito sa kanya nang matagal. Sobrang tagal na parang may binaba
WALANG driver si Bernard at kahit bodyguard ay wala siya napaka simple niya lang kung tutuosin. Isa siyang bilyonaryo at kabilang siya sa hot young bachelor billionaire sa Asia. Na feature na rin siya sa mga Forbes at kung anu-ano pang lifestyle platforms. Oo ang kanyang suot at sasakyan ay mamahalin pero iyon na ito, walang ni isang abubot sa katawan kahit mamahaling relo ay wala. Lulan ng kanyang Porsche 911 Carrera na kulay light blue, nagbuntong hininga siya nang maalala niya nanaman ang sinabi ng mommy Bernadette niya sa telepono. Napahilot siya ng kanyang sentido.Ayaw niya mag-overthink o maging praning na may ginagawang kabulastugan ang boyfriend niya na si Marky. Wala naman kasi siyang katibayan at saka ngayon pa kung kailan mag-popropose na siya? They have been together half of his life, since high school. Sabay rin silang pumasok ng university at parehas na business course ang kinuha nila. Sa totoo lang, sapat na sapat na iyon para mag settle down sila. Napapagusapan na ri
"SIR, Mrs. Lozano is on line 1." Untag ng secretary ni Bernard na si Alice. He's been busy dahil malapit na ang pasko at double time sila sa mga ginagawa nila. Madaming trabaho sa kanilang logistic company. Actually hindi lang naman kapag malapit na ang holiday sila maraming trabaho, halos araw-araw yata ginawa ng diyos ay sobrang dami niyang ginagawa. Ngayon lang dahil papalapit na ang pasko ay hindi lang doble kung hindi triple pa.Hindi siya nag- angat ng tingin sa kanyang sekretarya at abala pa rin si Bern sa kanyang ginagawa. Matipid lang siyang nagtango. Kinuha niya ang telepono, nilagay kanya tainga ngunit ang mata niya ay nakadikit pa rin sa binabasang report."Hello mom." Kaswal niyang sagot."Anak! Kailan ka uuwi? Kailangan ka namin dito ng dad mo— dahil may bisita tayo at may papakilala ako sa'yo— nako matutuwa ka sa kanya — tingin ko— magkakasundo kayo ni Jenny — kailan ka ba kasi magaasawa?— time is ticking and I need a grandson or a granddaughter— I think, it will be cu
ANG HALIK AY mas mainit pa sa kumukulong tubig. Mapupusok at mapanganib. Halos mawalan sila ng hininga nang kumalas. Ramdam na ramdam na ni Kikay ang umbok ni Bugatti na kumikiskis sa kanyang pinakatatago pa dahil may kapirasong tela pa ang humaharang doon. "Ahh..." Ungol ni Kikay. Malamyos ang galaw ng binata na nakakubabaw sa kanya. Para bang inaakit siya nito sa lambot ng galaw ng katawan nito. "Gusto kong paligayahin, Ashtrix." Bumaba ang mga halik muli ni Bugatti. "I wanna make sure your satisfaction is guaranteed." "I like the sound of that..." Sabi nito sa pagitan ng mga ungol niya. Ibinaba ni Bugatti ang natitirang tela at bumungad sa kanya ang pinakatatago nitong hiyas. Halos hindi naging parte ang damit nila sa katawan at unti-unti itong nawala. Hindi niya hinayaan na magkalayo ang mga katawan nila. Dahan-dahan niya itong inihiga, halos nakadapa, pero marahang inalala
NAKAKAAKIT, halos mapakagat ng pang-iibabang labi niya si Kikay, habang pinapanood ang bayarang lalaking malamyos ang mga galaw habang sinasayawan siya nito sa saliw ng musika na ang title ay, 'Shower Me With Your Love by Surface.' Tanging boxer's brief lang ang suot. Halos pumalakpak ang tainga ni Kikay sa tuwa. This is the kind of entertainment she should get. Mukha talagang na- exceed ng Euphoria ang expectations niya. This is the kind of service that she's paying for and will pay more."Tama na ang pagsayaw, Bugatti." May kislap sa mga mata ni Kikay. "Tara na dito sa kama at tikman mo na ang masarap kong kike." Walang preno na sabi niya sa barayang lalaki."Ayaw mo bang sinasayawan ka ng ganito?" Tanong ni Bugatti habang papalapit sa kanya."Gusto pero basa na kasi ako ang yummy mo kasi." Nakangising sambit ni Kikay. Ang tingin niya ay parang bata na nakakita ng paborito niyang mascot.Nagkatapatan sila ng mukha. Langhap na nila ang parehong hininga. Napasinghap si Kikay nang hin







