Sarah & Harrison
SARAH Villegas- Salvador. Isang artista. Sikat, maganda, mayaman, highest paying actress, sikat sa mga role bilang isang kontrabida ng primetime, nagkalat ang buong mukha sa billboard, laman ng social media at nakapangasawa ng hot, irisistable and business tycoon billionaire na si Harrison Salvador. Kung tutuosin nasa kanya na ang lahat — noon 'yon. Pero ngayon, isa na siyang laos, kinalimutan, kontrabida na siya ng sarili niyang buhay at pakiramdam niya na isa na siyang losiyang Napabuntong- hininga si Sarah nang nakita niya ang commercial ng former colleague actress niya na si Clara Ramirez. Kahit na kasi nasangkot ito sa malaking scandal dati, nag ka- anak na at nakapangasawa rin ng isang bilyonario na katulad niya— sikat pa rin ito. Samantala siya, heto naiinggit. Kaya pikit na lang talaga ang mga mata niya. Kaibigan niya naman si Clara, at wala siyang intension na masama rito, pero hindi niya maiwasan mainggit. Lalo na sa mga kasamahan niya dati sa showbiz na kakakasal pa lang ngunit may mga anak na. Mabait naman si Harrison. Ayon nga lang, ten years later, hindi pa rin sila binibiyayaan ng anak. Wala naman problema sa kanila. She's healthy and active, eating the right food and following all the OBGYN advice. Kumapit na rin sila sa religious belief na pag sayaw sa Obando. Maging si Harrison, ay complete naman ang sp*rm count, kumakain ng tama at kakapa check lang nito noong nakaraan confirming na hindi ito baog. Ang kaso, sadyang masaklap lang yata sa kanila ang kapalaran. Nakatanaw sa malayo si Sarah nang hindi niya namalayan na nariyan na pala ang kanyang asawa. H******n siya nito mula sa likod niya. Habang tanaw ang magandang tanawin ng buong Baguio. Nasa paanan ng bundok kasi nakatayo ang kanilang mansyon. Pati lugar na napili nilang tirhan ay perfect para magtirahan sa gabi pero wala pa rin, hindi pa rin sila binibiyayaan ng anak. Naputol ang kanyang pag-iisip nang maramdaman niya ang mga labi ni Harrison sa kanyang batok. Mainit. Mabagal. Pamilyar. Pero may kung anong kulang. Hindi dahil hindi niya mahal ang asawa niya — mahal na mahal niya ito. Pero parang pareho na silang pagod. Paulit-ulit na lang. Calendar method. Ovulation tracker. Prenatal vitamins. S*x on schedule. S*x na parang may mission. "You're thinking again," bulong ni Harrison habang yumakap sa kanya. "Kung iniisip mo kung kelan tayo makakabuo… wala pa rin akong sagot, love," dagdag nito, bahagyang natawa pero may lungkot sa tinig. Hindi na sumagot si Sarah. Ayaw na niyang ulitin ang parehong usapan. Dahil ayaw niyang masira ang araw nila at masira ang mood ng gabi nila mamaya dahil mag try nanaman sila. The mood was set, naramdaman ni Sarah ang bahagyang pag-igting ng yakap ni Harrison. Parang gusto siyang hilahin pabalik sa kasalukuyan. Sa halip na lumaban, hinayaan niyang bumigay ang balikat niya at sandalan ang dibdib nito. Naamoy niya ang paborito nitong cologne, woody at may halong spice — pabangong nakaka-aliw at pamilyar. Hinawakan nito ang kamay niya at dahan-dahan siyang inikot para humarap sa kanya. Kahit sampung taon na silang kasal, hindi pa rin nawawala ang impact ng itsura ng asawa niya sa kanya. Gwapo, matangkad, at laging may aura na parang siya lang ang babaeng nasa mundo. "Let me take care of you tonight," bulong nito, halos dumampi lang sa tenga niya ang hininga niya. Parang biglang nawala ang bigat sa dibdib niya. Hinaplos ni Harrison ang pisngi niya at hinalikan siya sa labi, marahan sa simula, saka unti-unting naging mas madiin. Walang pagmamadali, walang pressure — parang gusto lang nitong ipaalala sa kanya na mag-asawa pa rin sila bago ang lahat. Niyaya siya nito papasok sa kanilang kwarto. Sa bawat hakbang, parang naaalis ang bigat ng mga alalahanin niya. Nang makarating sila sa kama, naupo siya sa gilid habang si Harrison ay lumuhod sa harap niya, tinanggal ang suot niyang tsinelas at minasahe ang kanyang mga paa. "Para kang pagod na pagod," wika nito, nakatitig sa kanya na parang wala siyang ibang nakikita. Napangiti si Sarah at bahagyang natawa. "Pagod ako, pero hindi sa'yo." Tumayo si Harrison at muling h******n ang kanyang batok, this time mas matagal. Naramdaman niyang bumababa ang hininga nito sa kanyang balikat at unti-unting gumagapang ang mga halik. Mainit. Mabagal. Pamilyar — pero ngayon may halong pagnanasa. Nahiga sila sa kama at inangkin niya ang labi ng asawa. Damang dama nila ang bawat isa. Itong gabi nag-aalab ang kanilang puso at sinantabi muna nila ang pressure na makabuo. Just them. Just love. Bumangon si Harrison at pumunta sa maliit na console table sa gilid ng kwarto. Pinindot nito ang remote at nagsimulang tumugtog ang paborito nilang vinyl — mabagal, jazzy, may konting rasp sa boses ng singer na parang iniimbita silang sumayaw. "Seriously?" tawa ni Sarah, pero hindi maitago ang ngiti. "Gabi-gabi ba gusto mong gawing pelikula ang buhay natin?" "Oo," sagot ni Harrison habang binabalik siya sa gitna ng kama, marahang hinahaplos ang baywang niya. "Gusto kong maramdaman mo na hindi lang ito about… trying." Kinagat ni Sarah ang labi niya. "And what exactly are we doing, Mr. Salvador?" "You," bulong nito, mapanukso ang ngiti. "Just… you." Mainit ang halik na sumunod, pero hindi nagmamadali. Isa-isa nitong tinatanggal ang mga butones ng suot niyang pang-itaas habang patuloy silang nagbibiruan. "Nakaka-pressure ka kapag ganyan ka tumitig," pabulong niyang reklamo. "Good," sagot nito na may kasamang ngisi. "Gusto kong maramdaman mong babae ka. Hindi lang asawa. Hindi lang trophy wife. Just… my Sarah." Sa pagkakataong iyon, natawa siya — pero sa halip na mawala ang mood, lalo lang siyang napalapit dito. "Harrison Salvador," mahinang saad niya habang hinahaplos ang buhok nito. "Kung hindi pa rin tayo makabuo ngayong gabi, kasalanan mo." "Huh," natatawang sagot nito habang dumudulas ang mga halik pababa sa kanyang leeg. "Challenge accepted." Nagpatuloy ang musika sa background, natabunan ng halakhak at mga mahinang ungol ang buong kwarto. Tumayo si Harrison at hinila siya para sumayaw sa gitna ng kwarto. Nakayakap ang braso sa leeg nito, at dahan-dahan silang umiindayog na parang bumalik sila sa first dance nila noong kinasal sila. “I miss this,” bulong ni Sarah habang nakapikit, inaamoy ang cologne nito na halo na sa natural na amoy ng balat. “I miss you,” sagot ni Harrison, mas malalim ang tinig, halos pabulong. Naglakbay ang kamay nito pababa sa baywang niya, dumudulas sa kurba ng balakang. Dahan-dahan siyang pinihit nito at ngayon nakatalikod siya dito, nakasandal sa dibdib niya. Hinila nito ang kanyang buhok sa gilid at hinalikan ang batok niya, mabagal, mainit, at paulit-ulit hanggang maramdaman niya ang pagbilis ng tibok ng puso niya. “Harap ka sa’kin,” utos nito, mababa ang boses. Pagharap niya, kinuha nito ang laylayan ng kanyang blusa at marahang hinubad, parang sinasamba ang bawat pulgada ng balat na lumalabas. Hindi nagmamadali si Harrison — parang gusto nitong maalala niya ang bawat segundo. Nang matanggal ang suot niya, dinampi nito ang labi sa pagitan ng kanyang mga suso, hindi para pasiglahin agad, kundi para pasalamatan ang katawan niya na palaging nagbibigay sa kanya ng kaginhawaan, kahit pagod. “Beautiful,” bulong niya, halos parang panata. Dahan-dahan din niyang tinanggal ang butones ng polo ni Harrison, isa-isa, habang nakatingin sa kanya na parang ito ang pinaka-gwapong lalaki sa mundo. Nang mahubad ito, naamoy niya ang init ng balat nito, at hindi niya maiwasang hagurin ang matigas nitong dibdib at balikat. “Hindi ba tayo dapat…” tanong niya pero naputol ang salita nang halikan siya nito ulit — mas mainit, mas gutom, pero hindi pa rin nagmamadali. Hinila siya nito papahiga sa kama, maingat, para bang mahalagang ritual ang bawat kilos. Nasa ibabaw na ito ngayon, ang isang kamay ay nakahawak sa kanyang pisngi, ang isa naman ay dahan-dahang humahaplos pababa sa kanyang tiyan. “Relax,” bulong nito. “Tonight, walang schedule. Walang tracker. Walang mission. Just us.” Ramdam niya ang init ng hininga nito sa kanyang balat habang dumudulas ang mga halik nito pababa sa kanyang leeg, balikat, at tiyan. Hinaplos niya ang buhok nito at napakagat-labi, isang mahinang ungol ang lumabas sa kanya nang maramdaman ang labi nitong dumaan sa puson niya. Hinaplos ni Harrison ang kanyang hita bago marahang hinila pabuka. Hindi bastos, hindi marahas — parang sinasabi nito na gusto niyang sambahin ang lahat ng parte niya. “Sarah,” bulong niya, nakatitig sa kanya. “I’m going to make you forget everything tonight.” At doon nagsimula ang mas mabagal pero mas mainit na gabi nilang dalawa.Lara Mae & AngeloANG BAWAT halik ay pawang nakakapaso, ang bawat haplos ay dala'y kiliti at ang feather na dumadampi sa balat niya ay dulot ay kasabikan. Tinanggal nito ang nipple pad niya at diniladilaan nito ang kanyang utong, napasinghap si Lara Mae sa kung paano tuksuhin ng daddy niya ang kanyang tuktok. Nakakanginig ng kalamnan ang supsop, bahagyang kagat at nakakakiliti ang paglalaro gamit ang dila ng kanyang daddy. Halos mabaliw siya sa ginagawa nito sa kanya. Napaungol si Lara nang ipasok ng kanyang daddy Angelo ang daliri nito sa kanyang pagkababae. Napakapit siya sa malamig na kadena at napaarko ang balakang niya. "Feel that baby girl? You're fucking so wet, baby." Nag retract ang kadena at napahampas siya sa may kama nang naramdaman niya na may mainit na likido siyang nilabas. "Ah... Lara Mae, god! That was your first orgasm." Dinig niya ang malumanay na baritonong boses nito. Dinilaan ito ni Angelo at nilasap ang unang orgasm ng kanyang baby girl.Tinanggal naman ni Ang
Lara Mae & AngeloUMIWI na si Lara sa apartment nila. Hindi niya na pinansin ang ina niya dahil kung ano ang dinatnan niya kagabi ay ganun pa rin ito. Nadagdagan lang ng isa pang lalaki ang isa nakikipag laplapan dito ang isa naman nakasalubong niya pa nang uminom siya ng tubig sa kusina. Mabilis niya ito iniwasan."Ang ganda pala ng anak mo." Sabi ng lalaki. Nang maramdaman niya na lalapit ito sa kanya— kinuha niya ang kutsilyo at tinutok ito sa lalaking papalapit."Sige lumapit ka." Pinandilatan ng mata ni Lara ang lalaki."Chill ka lang." Nakangisi nitong sambit at nakataas ang ang kamay senyales ng pagsuko.Dahan-dahan ang paghakbang ni Lara habang nakatutok pa rin dito ang kutsilyo nang malapit na siya sa kanyang kuwarto ay mabilis niyang binuksan ang pinto at nang makapasok ay ni- lock niya agad ito.Huminga ng malalim si Lara. Nilapag niya ang kutsilyo at kinuha niya ang maleta niya. Nag empake siya ng mabilis. Hindi niya na inayos ang gamit niya, kung ano na lang ang mahablot
TUMAYO si Lara at nagtungo sa kanyang kotse at binuhay niya ang makina nito. Hindi niya alam kung saan siya pupunta basta na lang niya binagtas ang kalsada ng walang patutunguhan. Sobrang sakit ng pakiramdam niya ngayon. Narating niya ang BGC at huminto sa isang bar na may karatulang, Siren's Bar mukhang classy kaya nag-park siya sa parking space malapit dito. Nang makapasok siya rito, hindi nga siya nagkamali ng pagpili para makalimot sa problema niya. Sinalubong siya ng malumanay at nakakarelax na jazz music. Maganda rin ang ambiance, soft dim lighting na inaanyaya ka na magmunimuni at kalimutan ang lahat ng sakit. Sinalubong siya ng isang magandang server. May name plate itong 'Mira'. "Hello, ma'am. Shall I take you to your seat?" Magalang na tanong nito. Napangiti siya kay Mira at sumunod siya dito. Kaunti lang ang tao sa naturang Bar, maybe because it's Monday sa isip ni Lara. "Sa bar counter na lang ako." Untag niya. "Okay po. Right this way." Nilahad ni Mira ang kamay ni
Lara Mae & Angelo LUMIPAS ang sampung taon na wala silang naging kumunikasyon ng daddy Angelo niya. Minsan bumibisita siya dito sa social media pero wala ito ni isang post sa loob ng sampung taon. Binabati niya ito twing Birthday nito kaso seen lang siya. Maging kada may okasyon tulad ng Christmas at New Year. Wala talaga itong paramdam, siguro nga'y pati sa kanya galit din ito. Pero hindi pa rin nawawalan ng pag- asa si Lara Mae. Alam niya sa sarili na hindi siya matitiis ni daddy Angelo niya. Pasalamat pa rin siya na kahit wala ito, ay naiahon niya ang pag-aaral niya. Naging scholar siya noong college, pinilit niya makasali sa varsity team para makakuha ng full scholarship. Noong una hindi siya sanay. Nasanay kasi siya sa marangyang buhay na binigay sa kanya ng daddy Angelo niya. Nakatira sa isang mansion, maraming katulong sa bahay, pag galing ng school may nag- aasikaso sa kanya na kasambahay at mas lalong na miss niya kapag off duty ang daddy Angelo niya, inaalagaan siya nito
Lara & Angelo Six years old lang si Lara Mae Salazar nang mamatay ang tatay niyang sundalo na si Manuel Salazar. Masyado pang bata noon at hindi niya pa naiintindihan ang lahat. Noong nag- seven years old siya, nag- asawa muli ang kanyang ina. Pinakilala siya rito ng Nanay Laura niya. Si Daddy Angelo Romero isa ring sundalo. Naging magaan agad ang loob niya rito dahil mabait ito sa kanya. Close din sila nito kapag off duty kasi ito ay madalas siyang sunduin sa school niya nito at ginagampanan ang tungkulin bilang isang tunay na ama sa kanya. Pinagluluto siya ng paborito niyang ulam na Sinigang. Simple lang naman kasi ang kaligayahan ni Lara noon. Madalas din siya nito turuan sa mga assignment niya. Present din ito kapag may family day sa school nila. Lalo na noong graduation niya noong nag elementary siya. Si Daddy Angelo niya ang nagsabit sa kanya ng medalya. Naging maayos ang pamilya nila. Hindi naman sila nagkaanak ng nanay Laura niya kaya naging solo siyang anak. "Lara." Ta
Sarah & Harrison NAGISING si Sarah sa amoy ng kape at pancakes. Nakahain na sa maliit na tray — fresh fruits, itlog, crispy bacon, at isang maliit na vase ng bulaklak. Harrison was sitting at the edge of the bed, shirtless, hawak ang tasa ng kape. Nang makita niyang dumilat ang asawa niya, ngumiti ito. “Morning, love,” bati nito. “How’s my favorite wife?” Sarah groaned and rolled onto her back, kita pa rin ang mapupulang marka sa bewang niya na gawa ng kapit ni Harrison kagabi. “Masakit but in a very good way. Parang hindi na ako makalakad.” Tumawa si Harrison, dahan-dahang pumatong sa kanya. “Gusto mo ng breakfast… or gusto mo muna akong kainin?” Napakagat-labi si Sarah, tumawa at hinatak siya pababa para halikan. Hindi na sila nag-aksaya ng oras — doon mismo sa kama, sa gitna ng breakfast tray, nag-quickie sila. “Love, may bacon pa sa bibig mo—” tawa ni Sarah habang pinipilit siyang halikan ni Harrison. “Then eat it,” sabi nito bago siya hinalikan ulit. Napaka wild a