Home / Romance / FORBIDDEN DESIRES / Chapter 5: The task

Share

Chapter 5: The task

Author: Alores
last update Last Updated: 2025-08-30 14:23:13

Ravenhart Tower shimmered against the pale sun, para itong tore na hindi mapapantayan ng kahit anong building sa siyudad. Employees in sharp suits rushed through its glass doors, bawat hakbang ay mabilis, bawat boses ay mahina, walang naglalakas loob na gumawa ng ingay. Lahat alam na ang gusaling ito ay hindi lang basta kumpanya, ito ang kaharian ni Alaric lysandre Ravenhart.

At sa pinakamataas na palapag ng gusali, naghihintay ang hari.

Nakaupo si Alaric sa leather swivel chair niya, nakaharap sa panoramic view ng siyudad. In his hand, a file folder lay unopened, though he didn’t need to read it. He had memorized every line of the report.

Last seen with the victim: Amariz Solene.

Parang sumpa ang pangalang iyon sa isip niya.

Isang mahinang katok ang kaniyang narinig.

“Come in,” malamig na wika niya

..

Dahan dahang bumukas ang pinto. Pumasok si Amariz, hawak-hawak ang folder na mahigpit na nakasiksik sa dibdib niya. Ang heels niya’y marahang kumakalabog sa polished marble, bawat hakbang ay kontrolado, kahit ramdam ang bilis ng tibok ng puso niya.

Alaric did not move. ang balikat nitong matipuno ay parang pader na nakaharang sa liwanag ng umaga.

Parang bumagal ang mundo para Kay amariz.

Kahit likod lang nito ang nakikita, parang lumiliit ang espasyo sa paligid. Hindi niya maipaliwanag kung bakit kumakabog ang dibdib niya o kung bakit nanunuyo ang lalamunan niya.

Then…

The chair began to turn.

Slow. Deliberate. As though time itself obeyed him.

Ng tuluyang makaharap si Alaric. Sa isang iglap, parang nakalimutan ni Amariz kung paano huminga

Napaka gwapo nito, mayroong matulis na panga, mga matang madilim na para bang tumatagos hanggang kaibutoran niya, mga labi ay nakapirmi na parang laging may dalang utos o panganib ngunit mukhang napaka lambot at masarap halikan.

Mabilis na napailing si amariz sa kanyang mga iniisip.

“What the actually fvck is this, why am i imagining such things “ mahinang bulong niya

Alaric leaned back in his chair, arms crossed, eyes fixed on Amariz as she entered. He didn’t speak. He didn’t need to. His gaze alone was heavy, measuring, predatory.

Lumapit ang secretary dala ang sleek leather folder. “Miss Valente, this is your first assignment. I’ll go over the details.” Medyo alanganin ang tono, halatang may kaba.

Tumango si amariz , her fingers brushing against the edge of the folder. “Yes, sir.”

Hindi inalis ni Alaric ang tingin sa kaniya. Pinag-aralan ang bawat kilos niya, ang kamay niya'y bahagyang nanginginig, parang nanlalambot siya dahil sa mga tingin na binibigay nito

Binuksan ng secretary ang folder. “You are tasked with retrieving sensitive information from a client. They are unpredictable and observant. Ikaw lang ang makikipagkita sa kanila. Your job is to negotiate, extract, and report back. No mistakes allowed, Miss Valente.”

Bahagyang bumilis ang tibok ng puso ni Amariz. “I understand. I’ll follow instructions exactly.”

Bahagyang yumuko si Alaric pasulong, ang mga mata’y nanlilisik, parang tinitimbang ang mismong kaluluwa niya. Ang katahimikan niya'y mas malakas pa sa kahit anong salita. Amariz could sense it, a constant pressure pressing down on her chest

The secretary continued, unaware, or perhaps choosing not to acknowledge, the electric tension in the room. “You are not allowed to share details with anyone. Not colleagues, not friends. You must remain discreet at all times. Your observations, your questions, your every move, document them carefully and report only to him.” wika nito at tinuro ang lalaking kanina pa Hindi maalis ang tingin sa kaniya. “He will expect precision. Absolute discretion.”

Napalunok si Amariz, sinusubukan pakalmahin ang sarili, ngunit tumagos ang tingin ni Alaric sa kanya. Pakiramdam niya ay nalantad siya, na para bang nakikita nito ang kanyang totoong pagkatao, na pilit niyang itinatago.

“Understand?” tanong ng secretary.

“Yes, sir.” sagot ni Amariz, kahit mayroong kaba sa dibdib.

Dahan-dahang sumandal si Alaric, na may bahagyang ngiti sa gilid ng labi . Hindi iyon ngiting natutuwa, kundi ngiting parang may binabalak na kailan ma’y hindi mo magugustuhan

The secretary continued her briefing, listing logistical details, meeting points, and potential complications, but Amariz barely heard them. All she could feel was the weight of Alaric’s attention. Each glance, each subtle narrowing of his eyes, was a test.

She could almost feel the words forming in his mind, though he hadn’t spoken a single one: Will you survive this? Can you handle what comes next?

Ng matapos ang sekretarya, isinara nito ang folder at tumingin din sa kanya. “That’s everything you need to know. The rest… you will encounter as it comes. Remember, discretion is key, and you report only to him.” binigyan niya ng maikling tango si Amariz bago umupo ng tuwid.

Nanatiling tahimik si Alaric, katahimikan ang namutawi sa buong silid. Hindi nito kailangang maglabas ng mga pagbabanta; sapat na parusa ang kanyang tingin para kay amariz. Tila mas bumigat ang bawat paghinga niya, mas malakas ang bawat pintig ng puso, umalingawngaw sa kaba.

“Did you understand the weight of this task?” sa wakas ay nagsalita na ito, mababa ang tono ngunit may diin. “make sure to do your job properly, if you fail, it will not be forgotten.”

Nanginig nang bahagya ang mga daliri ni Amariz habang hinahawakan ang folder “I… I understand, sir.”

“why the hell I'm stammering” she ask in her mind.

“Bakit sa tuwing siya ang nagsasalita ay nanlalambot Ako, na para bang gusto kong kumapit sa mga bisig niya, talandi amp0ta” parang baliw na wika niya sa kanyang isip

Alaric leaned forward, resting his chin on his hand, hindi inaalis ang tingin sa kanya. “Good. Because the world does not forgive mistakes, Amariz. And neither do I.” tango naman ang isinukli ni amariz sa sinasabi nito

“Good, you may now leave” malamig na utos nito sa kanya.

tumango muli siya at bahagyang lumonok, feeling both intimidated and… strangely alive under his watchful gaze. She turned to leave, heels clicking softly on the floor, she clutched the folder tightly.

As she walked out, Alaric’s eyes followed every step, memorizing every twitch, every adjustment, every attempt of composure.

The secretary lingered near the doorway, aware of the tension but careful not to speak.

Humugot ng malalim na hininga si Alaric, halos may bakas ng ngiti sa labi. She doesn’t know yet… but she will. And by the time she returns, she’ll understand what it truly means to work under me.

“Purong parusa ang ipaparamdam ko sayo” bulong nito

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • FORBIDDEN DESIRES   Chapter 12: Friend

    Nagising si amariz mula sa liwanag na tumatama sa kanyang mukha, unti-unti niyang minulat ang kanyang mata.Napaisip siya kung bakit ang elegante ng kwarto niya, ngunit bigla siyang napabalikwas ng bangon ng maalalang maliit lang ang apartment niya, nanlaki ang mapupungay niyang mata ng maalala kung nasaan siya. “Shit” bulong niya sa sarili, malakas na napa buntong hininga siya ng makita ang punit niyang damit.Nasa sofa pa rin siya, nakabalot sa blazer ni Alaric na bahagyang nakalaylay sa balikat niya. Ramdam pa niya ang bigat ng kamay nito kagabi, ramdam pa rin niya ang halik na hindi niya ginusto, pero hindi rin niya maalis sa isip.Napahawak siya sa labi niya, pero mabilis din binawi ang kamay. "Ano ba ‘to, Amariz… Why are you thinking about him?!” saway niya sa sarili.Umupo siya ng diretso, at kinagat ang pang ibabang labi. Naramdaman niyang tuyo na ang lalamunan niya, at gusto niyang uminom ng tubig, ngunit walang ref sa loob ng opisina ni Alaric.Tumingin siya sa pintuan ng o

  • FORBIDDEN DESIRES   Chapter 11: Drawn

    “Alaric” Tawag sa kaniya ni Regina at mabilis na lumapit sa kaniya, habang naka kunot ang noo. “I just heard something… something happened inside your office. Tell me it’s not true, na hindi totoo yung mga naririnig ko.”Tumaas ang kilay ni Alaric, ngunit malamig ang tingin. “And what exactly did you hear, Regina?”“Na you’ve been… entertaining that cheap woman. That employee.” Madiin ang boses nito, na may halong panlalait. “Don’t forget, Alaric, people are expecting us. Everyone knows I’m the one—”“Stop. Don’t spread nonsense. At kung may balitang kumakalat na ikaw ang susunod kong fiancée. Siguraduhin mong hindi ko malalaman na galing sayo mismo ang chismis na yun, Dahil kung oo, I’ll make sure you'll regret it.” malamig na na sabi ni Alaric.Natigilan si Regina. Hindi siya sanay na tinatanggihan, lalong-lalo na sa harap ng mga empleyado na ngayon ay nagkukunwaring abala pero patagong nakikinig. “You can’t talk to me like that, Alaric! My father—”“Then tell your father to cut of

  • FORBIDDEN DESIRES   Chapter 10: Confrontation

    “I’m surprised you’re still alive,” malamig na bungad ni Alaric Tumalim ang tingin niya, diretso ang lakad hanggang sa mesa ni Alaric. “Thanks to you, muntik na akong mamatay.” Ang boses niya’y matalim, malamig, parang kutsilyong humihiwa.Tumayo si Alaric, mabigat ang bawat hakbang papalapit sa kanya. Huminto ito ilang pulgada lang mula sa kanya.“Dapat ba akong mag sorry? Or dapat bang magpasalamat ka? Because that task—” napakagat ito ng labi, halos nanggagalaiti, “—was supposed to break you. Pero nandito ka pa rin.”Tinapatan din ni amariz ang malamig na tingin na ibinigay ni Alaric “ kung balak mong sirain ako, Hindi kita pagbibigyan “ malamig na wika niya. Habang naka tingin sa matalim na mata ni Alaric.Nagulat si amariz ng mabilis na sinunggaban siya ni Alaric sa braso at hinila palapit, halos magdikit na ang kanilang mga labi. Ang kanyang hininga’y mabigat, at amoy alak .“You think you’re strong? You think you can just walk into my world and defy me?”“Let go of me, lysandr

  • FORBIDDEN DESIRES   Chapter 9: Clash in the lobby

    Mabigat ang bawat hakbang ni Amariz nang bumalik siya sa Ravenhart Group. Kakatapos tapos lang niya sa unang task na ibinigay sa kanya, isang misyon na halos ikamatay niya. May mga gasgas pa siya sa balat na tinatakpan ng long sleeves, ngunit pinagsawalang bahala niya na lang ito, ang mga mata niya ay nananatiling matalim, walang bakas ng panghihina. The lobby gleamed with glass and marble, parang hotel na sobrang sosyal. The employees in corporate chic attire moved around with folders, coffee, and tablets. ramdam niya ang titig ng ibang empleyado. May mga bulong bulungan na agad kumalat, ngunit hindi niya iyon pinansin. Focus, Amariz. You’re back. Mission complete. Bitbit niya ang envelope ng mga dokumentong galing sa assignment na halos ikamatay niya. Diretso siyang nag lakad papuntang elevator. Pero sa isang iglap, may bumangga sa kanyang isang babae Splashhh! Mainit na kape ang tumapon, tumalsik sa sahig at bahagyang dumikit sa laylayan ng damit ni Amariz. “Oh my Go

  • FORBIDDEN DESIRES   Chapter 8: The real player

    Habang lumiliko ang kotse palabas ng main road, biglang may umilaw na headlights sa salamin. Isang itim na SUV ang nakabuntot sa kanila at sobrang dikit… tapos isa pa ang sumulpot sa gilid.Napakagat-labi si Amariz.“Of course…” bulong niya, sa malamig ang tono.“Ma’am…” nauutal na sabi ng driver, at pawis na pawis, “para pong sinusundan tayo ng mga sasakyan—”“Just keep driving,” matigas niyang utos.Pero mabilis na hinarang ng SUV ang kalsada, at ang isa naman ay bumuntot para harangan ang daan nila. Ilang lalaking naka itim na jacket ang naglabasan, bitbit ang mga armas.“Baba sa kotse!” malakas na sigaw ng isa.Natigilan ang driver, at nanginginig. Napabuntong-hininga si Amariz, saka tinanggal ang seatbelt niya.“Dumapa ka lang. Huwag kang gagalaw.”Binuksan niya ang pinto, at sinalubong ang mainit at mabigat na hangin ng gabi. Bitbit pa rin ang case, tumayo siya sa gitna ng mga lalaking pinalibutan siya.“Ang aga niyo namang mag-effort,” malamig niyang sabi, habang nakataas ang k

  • FORBIDDEN DESIRES   Chapter 7: The fight

    Inayos ni Amariz ang strap ng kanyang leather sling bag, ang kanyang mga daliri ay dumampi sa gilid ng kanyang telepono kung saan kita pa rin ang mga bilin ng sekretarya. Task: Retrieve the package. Deliver by midnight. Do not fail. It sounded simple. Too simple, and simple tasks often hid the sharpest teeth. Dumating siya sa tagpuan, isang abandonadong warehouse na may mga sirang bintana at graffiti na nakadikit sa mga dingding. Amoy kalawang at mamasa masa na semento ang hangin. Ang mga anino ay kita sa mga sulok Isang lalaki ang lumabas sa isang sulok mayroon itong peklat sa Mukha, iginaya siya nito papunta sa Isang kwarto ng bodega. Naningkit ang kanyang mga mata. This is too easy. Amoy kalawang at gasolina ang loob ng kwartong pinasukan nila. Isang bombilya lang ang nakasabit sa gitna, mahina ang ilaw at gumagalaw pa tuwing tatamaan ng hangin. Nakatayo si Amariz, malamig ang tingin sa lalaking kaharap niya. “Maupo ka” wika ng lalaki at itinuro ang upuan, naupo naman

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status