Home / Romance / FORBIDDEN DESIRES / Chapter 4: Discovery

Share

Chapter 4: Discovery

Author: Alores
last update Last Updated: 2025-08-30 11:02:53

Mag-isang nakaupo si Alaric sa kaniyang opisina, ang isang kamay ay nakapatong sa gilid ng kanyang mesa, at ang isa naman ay marahang tumatapik sa baso ng whiskey. Hours of meetings had ended, but his mind was still racing. For months, he had been waiting for this moment. For answers. For the truth that everyone else buried under lies.

Then his phone buzzed.

A single notification lit on the screen.

[Final Report – Rooftop Incident, Case Closed]

Umigting ang kaniyang panga. Mabagal niyang kinuha ang phone, in-unlock ang file na ipinangako ng private investigator niya. His gaze scanned the words. And then

He froze.

Last seen with the victim: AMARIZ SOLENE VALENTE.

Parang bala na tumama diretso sa dibdib niya ang pangalan. Para siyang mawawalan ng balanse.

“Amariz…” bulong niya

His face turned cold, pero kasabay noon ay nag-aapoy na galit sa kaibuturan niya.

Her.

The girl who had walked into his company like she belonged. The girl who hide her past behind a sweet smiles and her sharp eyes. The girl now sitting under his command, his new employee.

The same girl who killed Thalina.

Kumirot ang dibdib niya. as images rushed into his mind. Thalina’s laughter under the chandeliers of that gala. Her hand slipping into his, soft and warm. Her scream, God, that scream, echoing in the cold night.

Sinasabi ng lahat na aksidente iyon. Na nalasing, o nadapa. May mga bulung-bulungan ng selos, ng away. Pero hindi iyon kailanman tumugma. Hindi ganoon si Thalina, maingat siya, She would never have slipped.

At ngayon, hawak niya ang katotohanan.

Someone had tried to bury it, to twist it, to cover Amariz in innocence. But he had unearthed it. Piece by piece, connection by connection, until this final report sealed it.

Humilig si Alaric sa leather chair niya, nanginginig ang mga kamao habang hawak ang telepono.

“Amariz Solene,” bulong niya, malamig at nakamamatay. “You bitch!”

His lips curved into a smile, but it wasn’t one of amusement. It was sharp, cruel, filled with a grief sharpened into vengeance.

Tumayo siya, at naglakad papunta sa malalaking bintana. The city glittered below, traffic weaving like veins of fire through the darkness. Manila looked alive, unaware to the storm now raging inside its tallest tower.

She’s here. Under my nose. Walking these halls.

Naalala niya ang unang araw na pumasok si Amariz sa kanyang opisina. She carried herself with that strange mix of fear and defiance, She had smiled, small and hesitant. Introduced herself as if she were nothing more than the daughter of a maid.

And yet, there was something in her eyes that night. Something he couldn’t place. Not guilt. Not innocence. Something else.

His fists clenched.

Ang babaeng minahal niya, ang babae na pinangakoan niyang poprotektahan, ngayo’y nasa ilalim ng lupa habang si Amariz ay malayang humihinga.

How dare you, Amariz… How dare you step into my world as if you had not stolen her from me.

Muling tiningnan ni Alaric ang report. Mga witness statement.

A witness trembling confession:

"She was there… I saw her… she touched the victim before she fell…"

And Amariz’s voice, caught faintly in the background of a video, panicked, and broken. “I didn’t mean—”

His hand tightened around the phone

There it was. A proof enough.

He could end her now. One call, and she would be ruined. Her lies exposed, her name dragged through headlines until she had nowhere left to run.

But Alaric Ravenhart wasn’t a man of quick endings. No. That would be too merciful.

Predators didn’t pounce at once. They waited. They stalked. They toyed with their prey, watching the fear grow in their eyes.

He wanted her close. Gusto niyang makita ang bawat ngiti nito na mabahiran ng takot at pait, gusto niyang makita sa mala anghel nitong hitsura ang sakit, kung paano mawalan. Gusto niyang maramdaman ni Amariz ang presensya niya, na parang lubid na dahan-dahang sumasakal sa leeg niya.

He wanted her to break.

Dahan-dahan niyang ibinaba ang telepono, at binuksan ang drawer ng mesa. Nandoon ang isang velvet box. He opened it, revealing the diamond ring that had once been Thalina’s. It glittered coldly under the office lights, mocking him.

“Thalina,” bulong niya, his voice cracking just enough to betray the ache in his chest. “Hindi ako titigil hanggat Hinde ko nakukuha ang hustisya para sa’yo.”

His eyes darkened, his grief hardening once more.

“And Amariz… she’ll deliver it with her own hand”

Mariin niyang isinara ang kahon at ibinalik sa drawer. Tumayo siya, at naglakad ng dahan-dahan sa opisina, bawat yabag umuugong sa marmol na sahig.

Tomorrow, he would see her again. Sitting across from him in a meetings, pretending to be ordinary, pretending to be innocent.

And he would smile. He would test her. Push her. Hahayaang niyang mabasag ang maskara nito hanggang lumabas ang totoo nitong pagkato.

“She thinks she’s safe,” bulong niya habang iniikot ang natitirang whiskey sa baso. “Pero mali ka, Amariz. You walked straight into my hands.”

He raised the glass in a mock toast toward the empty room, the city sprawling behind him like a battlefield waiting to be claimed.

“To lies,” he whispered, drinking it down in one burning swallow. “And to the day I crush yours.”

At habang kumikislap ang mga ilaw sa ibaba, ngumiti si Alaric, isang ngiting malamig, mabangis, at walang awa.

The game had begun.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 10: Confrontation

    “I’m surprised you’re still alive,” malamig na bungad ni Alaric Tumalim ang tingin niya, diretso ang lakad hanggang sa mesa ni Alaric. “Thanks to you, muntik na akong mamatay.” Ang boses niya’y matalim, malamig, parang kutsilyong humihiwa.Tumayo si Alaric, mabigat ang bawat hakbang papalapit sa kanya. Huminto ito ilang pulgada lang mula sa kanya.“Dapat ba akong mag sorry? Or dapat bang magpasalamat ka? Because that task—” napakagat ito ng labi, halos nanggagalaiti, “—was supposed to break you. Pero nandito ka pa rin.”Tinapatan din ni amariz ang malamig na tingin na ibinigay ni Alaric “ kung balak mong sirain ako, Hindi kita pagbibigyan “ malamig na wika niya. Habang naka tingin sa matalim na mata ni Alaric.Nagulat si amariz ng mabilis na sinunggaban siya ni Alaric sa braso at hinila palapit, halos magdikit na ang kanilang mga labi. Ang kanyang hininga’y mabigat, at amoy alak .“You think you’re strong? You think you can just walk into my world and defy me?”“Let go of me, lysandr

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 9: Clash in the lobby

    Mabigat ang bawat hakbang ni Amariz nang bumalik siya sa Ravenhart Group. Kakatapos tapos lang niya sa unang task na ibinigay sa kanya, isang misyon na halos ikamatay niya. May mga gasgas pa siya sa balat na tinatakpan ng long sleeves, ngunit pinagsawalang bahala niya na lang ito, ang mga mata niya ay nananatiling matalim, walang bakas ng panghihina. The lobby gleamed with glass and marble, parang hotel na sobrang sosyal. The employees in corporate chic attire moved around with folders, coffee, and tablets. ramdam niya ang titig ng ibang empleyado. May mga bulong bulungan na agad kumalat, ngunit hindi niya iyon pinansin. Focus, Amariz. You’re back. Mission complete. Bitbit niya ang envelope ng mga dokumentong galing sa assignment na halos ikamatay niya. Diretso siyang nag lakad papuntang elevator. Pero sa isang iglap, may bumangga sa kanyang isang babae Splashhh! Mainit na kape ang tumapon, tumalsik sa sahig at bahagyang dumikit sa laylayan ng damit ni Amariz. “Oh my Go

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 8: The real player

    Habang lumiliko ang kotse palabas ng main road, biglang may umilaw na headlights sa salamin. Isang itim na SUV ang nakabuntot sa kanila at sobrang dikit… tapos isa pa ang sumulpot sa gilid.Napakagat-labi si Amariz.“Of course…” bulong niya, sa malamig ang tono.“Ma’am…” nauutal na sabi ng driver, at pawis na pawis, “para pong sinusundan tayo ng mga sasakyan—”“Just keep driving,” matigas niyang utos.Pero mabilis na hinarang ng SUV ang kalsada, at ang isa naman ay bumuntot para harangan ang daan nila. Ilang lalaking naka itim na jacket ang naglabasan, bitbit ang mga armas.“Baba sa kotse!” malakas na sigaw ng isa.Natigilan ang driver, at nanginginig. Napabuntong-hininga si Amariz, saka tinanggal ang seatbelt niya.“Dumapa ka lang. Huwag kang gagalaw.”Binuksan niya ang pinto, at sinalubong ang mainit at mabigat na hangin ng gabi. Bitbit pa rin ang case, tumayo siya sa gitna ng mga lalaking pinalibutan siya.“Ang aga niyo namang mag-effort,” malamig niyang sabi, habang nakataas ang k

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 7: The fight

    Inayos ni Amariz ang strap ng kanyang leather sling bag, ang kanyang mga daliri ay dumampi sa gilid ng kanyang telepono kung saan kita pa rin ang mga bilin ng sekretarya. Task: Retrieve the package. Deliver by midnight. Do not fail. It sounded simple. Too simple, and simple tasks often hid the sharpest teeth. Dumating siya sa tagpuan, isang abandonadong warehouse na may mga sirang bintana at graffiti na nakadikit sa mga dingding. Amoy kalawang at mamasa masa na semento ang hangin. Ang mga anino ay kita sa mga sulok Isang lalaki ang lumabas sa isang sulok mayroon itong peklat sa Mukha, iginaya siya nito papunta sa Isang kwarto ng bodega. Naningkit ang kanyang mga mata. This is too easy. Amoy kalawang at gasolina ang loob ng kwartong pinasukan nila. Isang bombilya lang ang nakasabit sa gitna, mahina ang ilaw at gumagalaw pa tuwing tatamaan ng hangin. Nakatayo si Amariz, malamig ang tingin sa lalaking kaharap niya. “Maupo ka” wika ng lalaki at itinuro ang upuan, naupo naman

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 6: A broken man

    Umiinom si Alaric sa dulo ng leather booth, maluwag ang kwelyo, namumula ang mga mata niya, nagliliyab pero walang tinatapunan ng tingin, kahit maraming nag papapansin, his silence was heavier than the music. Sa tapat niya, nakaupo ang tatlong pinakamalapit niyang kaibigan, si Damien, malamig ang mga mata at laging kalmado. si Rafael, siya ang pinaka rational sa grupo, at si Vincent, ang pinakabata pero loyal. Tahimik silang nagmamasid, knowing that tonight Alaric wasn’t a CEO, he was something raw, dangerous, on the edge. Biglang ibinagsak ni Alaric ang baso, dahilan upang kumalat ang laman sa mesa. “Alam n’yo ba kung ano’ng pakiramdam,” mababa at puno ng sakit ang boses niya, “na hawakan ang kamay ng babaeng pakakasalan mo, habang unti-unti siyang nawawalan ng buhay sa harap mo?” Natahimik sila. Kumuyom ang kamao ni Alaric sa baso, halos mabasag ito. “She begged me… begged me not to let go.” mapait siyang natawa. “hindi ko siya binitawan. Hinawakan ko ang kamay niya hang

  • FORBIDDEN DESIRES    Chapter 5: The task

    Ravenhart Tower shimmered against the pale sun, para itong tore na hindi mapapantayan ng kahit anong building sa siyudad. Employees in sharp suits rushed through its glass doors, bawat hakbang ay mabilis, bawat boses ay mahina, walang naglalakas loob na gumawa ng ingay. Lahat alam na ang gusaling ito ay hindi lang basta kumpanya, ito ang kaharian ni Alaric lysandre Ravenhart. At sa pinakamataas na palapag ng gusali, naghihintay ang hari. Nakaupo si Alaric sa leather swivel chair niya, nakaharap sa panoramic view ng siyudad. In his hand, a file folder lay unopened, though he didn’t need to read it. He had memorized every line of the report. Last seen with the victim: Amariz Solene. Parang sumpa ang pangalang iyon sa isip niya. Isang mahinang katok ang kaniyang narinig. “Come in,” malamig na wika niya .. Dahan dahang bumukas ang pinto. Pumasok si Amariz, hawak-hawak ang folder na mahigpit na nakasiksik sa dibdib niya. Ang heels niya’y marahang kumakalabog sa polished m

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status