Share

CHAPTER 11

VIAH's POV

"Tumahimik ka! Mabuti pa ay umalis ka nalang bago ko pa makalimutan na may utang na loob ako sayo sa pagtulong mo sa amin noon! At pwede ba?? Itigil mo na ang kahibangan mo at umuwi ka nalang kung saan ka man nagmula! Ilaan mo nalang yan na oras mo sa pagtanggap sa pagkawala ng kung sino mang kinakabaliwan mo!"

Kusang tumulo ang mga luha ko dahil sa mga naririnig ko.

Hindi ako makapaniwala.

She's literally yelling at me. With pure anger.

Na ngayon lang niya ginawa.

Ang sakit pala...

Ang sakit marinig at makitang hindi ka pinaniniwalaan ng taong mahal mo.

Ganito ba ang naramdaman niya noon nang hindi ko inalam ang totoong nangyari?

Noong agad lang akong naniwala at basta nalang nagpadala sa sarili kong emosyon?

I'm so sorry Zenice.

Everything was my fault.

I'm deeply sorry if I ruined your life. I'm sorry if I let you go through all this pain and sufferings on your own.

I'm sorry if...

...if I broke your heart that time.

This might be that thing called 'karma'.

And yes, it'
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status