Share
CHAPTER 38
Kaugnay na kabanata
FORGOTTEN CHAPTER 39
TOBI's POV"It's Kuya Vico." sabi ko saka ipinakita kay Zenice ang phone screen ko.She suddenly got attentive.Sinagot ko agad ang tawag at ni-loud speak yun.Pero mabilis na kinuha ni Zenice sakin yung phone."Kuya Vico?" agad na sabi niya."Z-Zenice..." rinig naming sabi ng nasa kabilang linya. Parang nagulat pa 'to na si Zenice ang sumagot.Ano ba talagang nangyayari??"Where's Isela? Did she contact you?""A-Ah... Y-Yes.. S-She just arrived in... M-Mexico---""W-Why?? Was it b-business related??" tanong agad ni Zenice.Hindi kaagad nakasagot si Kuya Vico."I actually... d-don't know...Wala siyang sinabi. S-She just said not to worry and I don't need to contact her." he said."What about me? H-Hindi niya ba 'ko b-binanggit?" umaasang tanong ni Zenice."It w
FORGOTTEN CHAPTER 40
VIAH's POV"Fck that business convention." I grumbled while walking out of the airport's exit.My phone rang as I grab a taxi way back in my condo."Yeah Uncle Zac?" walang gana kong sagot."Ang paborito kong pamangkin! Hahahahaha"Bahagya kong inilayo ang phone sa tenga ko."I'm really thankful Viah. I owe you big time! Hahahaha. So how's the convention? At bakit nga pala tumagal ka pa ng two days dun?" Uncle Zac asked.Oh by the way. He asked me a favor last time.A business convention held in Mexico that was supposed to be attended by my oh-so-great cousin, Uncle Zac's only son. I showed up instead as his representative."Admit it Uncle, you already know I can't say no... But I admit, the convention was quite... interesting. So it's okay. And I talked to some business moguls there, that's why I stayed for a bit. Thank me for telling them good words about you. I actually found some intereste
FORGOTTEN CHAPTER 41
VIAH's POVNaalimpungatan ako dahil sa nararamdaman kong may humahaplos sa mukha ko kanina pa.Dahan-dahan akong nagmulat at mukha ng isang dyosa ang naki--- wait.No. Stop it, Viah.She deceived you last night, right??Ha!Hindi talaga 'ko makapaniwala na---na. . .n-na binitin niya 'ko kagabi!Oo!That's my main punishment daw for leaving without saying anything.And damn! I can't do anything about it!Ang tagal ko ngang nakatunganga kagabi bago ko maproseso ang pag-iwan niya sakin sa ere."Is that a good-morning-look, Isela?" she asked while smiling sweetly.Nakatukod ang kanang kamay niya sa ulo niya habanag nakatingin sakin."Do you think I'd wake up with a good mood after what you've done?" mataray kong sagot but I still sound sleepy.She just gave me a soft laugh and damn... I love it.
FORGOTTEN PROLOGUE
"Tobi ano ba?! Pwede ba kahit ngayon lang??!" I yelled at my gay bestfriend as he tried to pull a glass of vodka from my hand.Tiningnan niya lang ako gamit ang ekspresyon na bilang lang niya ginawa since we became friends. Hindi ko alam kung anong nasa isip niya kapag ganoon ang mga matang ibinabaling niya sa'kin. Isa lang ang sigurado ako. Alam kong sobrang pag-aalala ang nararamdaman niya for me. Dahil sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nagkaganito.Ngayon lang ako nasaktan ng ganito..."I... badly need this... please..." I said, almost pleading.I saw his eyes caught on something or maybe on someone kaya nawala ang mga tingin niya sa'kin. And so I had the chance to drink it dahil kanina ko pa 'to gustong tunggain.Ibinagsak ko sa bar counter ang hawak kong baso pagkatapos kong inumin ang laman.I heard Tobi sighed deeply. Pero hindi ko siya pinansin at sumenyas pa sa bartender for another glass.Ba
FORGOTTEN CHAPTER 1
TOBI's POVNandito ako ngayon sa tabi ng babaitang hindi ko alam kung pa'no ko naging kaibigan.Dahil simula nang makilala ko 'to, mas lalong naging nakakaloka ang lokaret kong buhay.Pero noon pa man, baby sister na ang turingan namin sa isa't isa kahit na minsan eh nasasapawan na niya ang katarayan ng lola niyo.Sobra na rin ang stress ko. Yung feeling na nasa pagitan ako ng problema nilang dalawa ni baby girl Zenice.Naaksidente pa siya matapos niyang magpaharurot ng sasakyan niya paalis sa bar ilang araw na ang nakakalipas.Tulala lang na nakatingin sa kanya ang eyes kong malaki na rin ang eyebags.Hindi pa nga ako nagkaka-lovelife pero mamamatay na ata ako sa pag-aalala.Nagising ang pretty kong diwa nang gumalaw siya.Nakita ko ang pagpatak ng mga luha mula sa mga mata niyang nakapikit pa hanggang ngayon.Parang hindi ko kinakaya ang mga n
FORGOTTEN CHAPTER 2
VIAH's POV"Tell me it's not you Zenice... It's not you, right??" I said, pleading.I caressed her arms but she's just looking down.Sobrang sakit sa pakiramdam na 'yong mga matang halos hindi niya maalis sa pagtitig sa'kin dati, hindi na niya maiharap sa'kin ngayon."Zenice, look at me!" unti-unti nang lumalakas ang tono ng pagsasalita ko.Dahan-dahan siyang nag-angat ng tingin."Love... it's not you, right? Hmm??" sabi ko habang pilit na ngumingiti at tinitingnan siya ng nangungusap kong mga mata. Alam kong papatulo na rin ang mga luhang kanina pa nagbabadyang lumabas.I cupped her face with my hand. And the other one is holding her left hand tightly."I... I'm s-sorry Isela..." she said with a low voice, kasabay ng luhang bumagsak sa magkabilang pisngi niya.Tuluyan nang nawala ang mga ngiting pilit kong ipinapa
FORGOTTEN CHAPTER 3
THREE YEARS AFTER. . .VIAH's POV"Viah giiiiirl! I missed y--- Oh wow. Red! Love that!"'Yan ang bungad sa'kin ng baklitang si Tobi na sinugod na naman ako dito sa office.He's talking about my hair color.Yeah. I've been changing it for... three years.Three years... gano'n na pala katagal."Kinumpleto mo talaga ang ROYGBIV colors ah. Bongga! Hahahahaha!" he said while slouching back on the couch in my office.I just rolled my eyes on him.He looks tired. We haven't seen each other for days. He must've been busy with his botique."This would be my last Tobi. I'll change this into my natural black hair color... soon," seryoso kong sabi without looking at his eyes. Patuloy lang ako sa pagkalikot sa laptop ko.I casted a short glance at him and I saw th
FORGOTTEN CHAPTER 4
TOBI's POV"Viah giiiiirl! Walanghiya kang babae ka. Pinaghanap mo pa talaga 'ko! Pagkatapos mo 'kong bantaan na masasaktan ako 'pag nagtagal ako sa boutique? Tapos ikaw ngayon ang biglang nawala? Ikaw kaya saktan ko dyan?!" sabi ko sa kanya at hinarap siya habang hinahabol ang hininga ko.Sabi kanina sa bookstore, bigla na lang daw siya umalis nang walang sinasabi kung saan siya pupunta.I called her but she's not answering.Buti na lang nakita ko siya agad dahil sa nangingibabaw na kulay ng hair niya. Pft.Pero in fairness, kahit anong kulay ng hair nito eh feeling ko paganda pa rin siya nang paganda. Walang kupas ang isang 'to. Pero syempre. Kanino pa ba magmamana?Queen Tobi everyone! Hahahahahaha!Nawala ang maganda kong iniisip nang makita ko ang expression niya.Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa.Tulala. Parang nanghihina at--- nanginginig.Hinawa
Pinakabagong kabanata
