"Did you know the guy?" sobrang focus at ang tahimik ng lahat habang kumakain marahil sa sobrang gutom lang ito, kaya naman na isipan ng haligi ng tahanan na mag salita.
Napatigil sa kinakain si Carmelita at tinaas ang ulo at inilagay ang tingin sa deriksyon ng ama. Magkahalong saya at lungkot ang nadama niya sa nagawa. "Hindi".
Nang marinig ito ng kanyang ina at kapatid ay agad nila binigyan ng masayang tingin si Carmelita. "That's good to hear, Hindi na yan problema" sabi ng kanyang ina. Dumagdag din sa usapan ang kanyang kapatid na may hawak hawak na red wine. Nakasanayan na ng lahat, sa tuwing kumain si Cynah hindi talaga mawawala ang alak. "Paano kung namumukhaan ka niya?"
Inilagay ni Carmelita ang tingin sa kapatid. "Sobrang lasing niya ng gabi na yun and I'm sure mahihirapan niya akong mamukhaan."
Binigyan ng matamis na ngiti ni Cynah si Carmelita dahil alam niya na hindi na mahihirapan ang kapatid.
"Wala ka bang planong gantihan ang gumawa sayo niyan? Wala ka bang planong hanapin?"
Natigilan ang lahat at inilagay ang deriksyon ng mga mata sa ilaw ng tahanan. Ang mga salita ng ina ay nagpalungkot nina Cynah at ng ama. Binigyan ng natural na ngiti ni Carmelita ang ina at itinuloy ang ginagawa.
"Yes I can find that person but then, Do you think the police, attorneys will support me with this unbelievable situations? I am just waisting my energy and efforts. I wont take revenge. Let karma do all the works."
•••
Sa natirang oras sa umaga inihanda nila ito sa mga pagkain na dadalhin sa mansion ng kanilang lolo at lola. Doon kasi sila magtatanghalian at may important na rin nasasabihin ang mga matatanda.
Mahabang-habang biyahe ang ginawa ng pamilya patungo sa mansion. Pagdating agad nila ay agad sinalubong sila ng mga katulong at binati. Sobrang ganda ng mansion na maihahalintulad sa isang palasyo. Kahit sino man ang makapasok dito ay makakadama talaga ng pagiging prinsesa o prinsipe.
Tamang- tama ang dating ng pamilya dahil nagpupuntahan na ang lahat sa magarang mesa. Present lahat ang mga kapatid ng ama ni Carmelita.
Ang pangalawang anak ng pamilya Silverio ay isang babae, nagtatrabaho ito sa korte. Single pa rin ito sa ngayon. Nandoon rin ang pangatlong anak at pang-apat. Mga magigiting na ginoo ang mga ito, pulis ang kinuha. May mga pamilya na ang mga ito at kagaya ng kanilang ama masaya at kontento na ang mga ito. Hindi rin nawala sa kainan ang kanilang bunsong kapatid na babae kagaya ng pangalawa single din ito. Nakatapos na ito ng pag-aaral sa pagiging nurse ngunit wala itong planong mag trabaho kaya siya ang naiiwan sa bahay at nag-aalaga sa mga matatanda. Hindi na dinala ng kanyang mga tito ang kanilang mga anak kaya sampu lang ang naka-upo sa hapag-kainan.
"Salamat sa pagdalo niyo" masayang sabi ng lolo ni Carmelita na dahilan ng pagtingin ng lahat sa deriksyon ng matanda.
"Pinapunta ko kayo dahil pupunta kami ng Amerika ng ina niyo, Magbabakasyon kami" dagdag na sabi ng matanda na nagpangiti ng lahat maliban ni Lucy, bunso sa magkakapatid. Nakita ito ng kanilang ina at kinuha ang wine glass sa tabi ng kaniyang plato at ininum. " Maiiwan dito si Lucy" nang marinig ng lahat ang sabi ng matandang babae, inilagay nila ang deriksiyon ng mga mata kay Lucy at nag-simula ng magtawanan.
"Agree"
"Magandang plano yan ina"
"Tama, Sagabal lang yan doon"
"Dadagdag lang yan sa budgets"
Walang laban si Lucy at napasimangot nalang ito. Nadagdagan pa ito ng magsalita ang matandang lalaki. "Cynah, Carmelita kaya kayo wag niyong tularan sina Lucy at Lillia. Lalo kana Carmelita wag kang tumulad, maganda ka maraming magkakagusto sayo".
Nagbigay lang ng matamis na ngiti si Carmelita sa matanda dahil si Lucy ang sumagot. "So, Pangit ako? Kasi wala akong jowa? Hindi ba pwedeng wala lang akong plano sa mga ganyan, Dad pwede ba sarili ko muna mahalin ko, there's no need to be rush." natahimik ang lahat at napaisip na tama nga naman si Lucy. Hindi nga naman tatakbo ang pag-ibig pero may punto rin ang kanyang lolo, Itong buhay na ito ay hiram lang, dominate and create happiness to yourself and to others.
3pm ng nakauwi sina Carmelita sa kanilang tahanan. Sa buong maghapon na iyon ay puro pag-uusap at pangungumusta ang nagawa ng lahat. Minsan lang kasi silang kompleto kaya they cherished every moment of it.
Pagdating sa tahanan agad dumiritso si Carmelita sa kanyang silid-tulugan at dumapa sa magarang kama, parang lantang gulay si Carmelita sa pagod. Idinilat muna ni Carmelita ang mga mata at kinuha ang telepono sa kanyang shoulder bag at nagsimulang mag set ng alarm. Kahit kalahating oras na pahinga sapat na yun sa katawan ng dalaga.
Pagkalipas ng kalahating oras ay agad nagtungo sa banyo si Carmelita. Nag simula siyang maghilamos ng kanyang maamong mukha ng sampung secondo at tiningnan ang refleksiyon ng sarili sa salamin. Nagbigay ng buntong-hininga at inilabas ang sarili sa banyo. Tumayo muna siya ng ilang minuto sa labas nito, Nang aakma na sana siyang lalakad napansin niyang namumula at may malaking sugat pala ang kanyang heta. Nanlaki ang mata niya at binalikan ang mga pangyayaring maaring pinagmulan nito. Habang pinabalikan ang nangyari sa gabi na iyon, makikita sa kanyang mga mata ang lungkot at takot sa nagawa. Napa-isip siya na simula nga kagabi ang kanyang sarili ay nagbago na. Mabigat napakiramdam ang dala-dala niya patungo sa brownish closet.
•••
Nanlaki ang mga mata ng magulang ni Carmelita pati na ang kanyang kapatid. Nang lumabas kasi ito for the first time nakasuot ng high heels at nakasuot ng red fitted dress that shows the curved of her skinny body. Natulala ang lahat ng makita nilang naka-make up pa ito. Those lips of her painted with red that makes her looks so hot.
"Aa..Aalis ka na??" salitang galing sa ina na dahilan ng lahat na matauhan.
Nilingon nito ang ina at binigyan ng ngiti at ipinunta ang sarili sa labas ng bahay at nagtungo sa direksyon ng kanyang itim na sasakyan.
Mahirap pigilan ito at nakakapanibago rin ito sa kanila. Nagkatinginan lang ang tatlo at sabay bigay ng buntong-hininga. Ang ilaw ng tahanan napuno ng takot ang nadama ay agad nagtungo sa kusina, habang ang haligi ng tahanan ay inaupo ang sarili sa sofa, ang kanyang nadama ay halong lungkot at takot para sa anak, nalulungkot siya sa kanyang anak dahil sa panahon ngayon ang mga lalaki ay sarap lang ang hanap. Natatakot siya na ang sitwasyon na ito ay magdadala sa kamatayan ng kanyang anak. Kahit hindi mawawala ang pagkabirhen ng anak ang pag-aalala ang nangingibabaw sa kanila. Nang makita ni Cynah ang ama na puno ng pag-aalala ang mukha ay agad niya itong pinuntahan. Napagaan ang pakiramdam ng ama sa salita ng panganay na anak "Dad, She's like you. She's Strong".••• "1 bottle of wine, Please" nakakatuksong tinig na galing kay Carmelita. Agad binigay ng waiter a
"It's FREE, BABY BOYS""HEY BABY BOYS!""Don't Run!" Napatawa si Carmelita sa nagawa ng tatlo. "First time siguro natalo ng mga yun, HOW WEAK! hehe" sabi niya sa kanyang sarili. Nadagdagan ang kaligayahang nadama ni Carmelita ng may natanaw siyang taxi sa hindi kalayoan. Hinintay ito ni Carmelita na huminto sa harapan. Pagkahinto agad pumasok si Carmelita at sinabi ang direksiyon."Miss, Maybugbogan bang naganap?"nakalilitong tanong ng driver."HUH?" sagot ni Carmelita na ubod ng malilitong pangyayari ang isilan, nagawa pa niyang magsalita sa kanyang sarili sa kabila nito. "Ako po yung nambugbog" Napabuntong hininga si Carmelita at agad ipinikit ang mga mata.Makikita sa mukha ng driver ang takot. "Miss, Ang dami niyong pasa" Nagpatuloy sa ginagawa si Carmelita. Nagpatuloy siy
" Ang laki na ng binagbago niya, Ba't mo naman sinampal?"" Bastos eh""Huh?"" Pwede ba daw niya akong maging jowa, Ang kapal niya sobra, kaya naman hindi ako pumayag. Feeling niya makukuha niya lahat ang swerte naman niya. I'm not that easy woman" nadama ni Ankara ang galit. "Alam mo nung hindi ako pumayag, Ang galing sinabihan niya ako ang kapal ko, Gumanda lang naging mayabang. So ayun hindi ko na napigilan ang sarili na sampal ko talaga siya. Tang*na niya nananahimik na ako". dagdag ni Ankara. Galit ang nangingibabaw sa kanya at dahilan ng nakaraan nawalan na siya ng interest sa mga kalalakihan."Naku, Mabuti ang ginawa mo...Tama lang yun sa kanya.""Kalimutan na natin yung unggoy na yun.""By the way, Hindi ba't may sasabihin ka saakin, Ano iyon?""Yah..Brilliant.. May girlfriend na ako"
"Magkano ka ba?Ha!""Ba't hindi ka sumasagot!"" Bingi ka ba?" Kitang-kita sa mata ng lalaki ang pangamba sa sabi ng babae marahil first time nitong nakatagpo ng dalaga na ganito magyaya at ganito ang lakas ng loob. Hindi lang ang lalaki nangangamba pati na rin si Carmelita. "Ankara? Diba inuwi na kita? Anong ginagawa mo rito?" ang mga salitang inihanda ni Carmelita na sasabihin sa babae. Nawala lahat ang plano ni Carmelita ng may lalaking lumapit kay Ankara. Ang kanyang mukha ay puno ng galit sa ginagawa ni Ankara. Tinitigan nito ang mga mata ni Ankara at hinakan ng mahigpit ang kanang kamay. Agad silang pumunta sa direksyon ng lalaking katabi ni Carmelita. "Yedd?" sabi ni Carmelita sa kanyang sarili."Pasensiya ka na, Nakainom kasi ito" sabi ni Yedd sa lalaki sabay tapik sa balikat nito."I understand.. Anyways she's not my ty
Kasing ganda ng araw ang babaeng nakahiga sa kama. Pilit niyang binuksan ang mga mata at lumaban sa mga patalim ng araw. Pagkagising niya ay gising na rin ang lalaking katabi niya, hindi na ipinangamba ni Carmelita na makita siya ng lalaki sa huling sandali dahil iibahin rin naman niya ang kanyang itsura sa mga darating na araw at hinding-hindi na ibabalik itong porma at ayos. "Can I get your number?" sabi ni "Maxx" ang pangalan ng lalaki. Agad binigyan ni Carmelita ang hiling nito at tuluyan ng nilisan ang lugar.•• Nang idilat ni Ankara ang mga mata makikita sa mukha nito ang pagkainis hindi dahil sa mga sugat na natamo kundi bakit hindi siya natuluyang namatay. Pilit inabot ni Ankara ang cellphone niya ng walang inggay na maririnig upang hindi magising ang bumabantay sa kanya ngunit nagkamali ang dalaga, nang maramdaman ni Yedd nagising na ang kanyang binab
Pagbaba ng telepono agad tumayo si Ankara sa kinahihigaan at nagtungo sa terrace ng kwarto. Nagbigay siya ng buntong-hininga, nagmamasid sa paligid bago bumalik upang magbihis. Wearing with a hooded sweatshirt paired with jeans, dagdagan pa ito ng mask sa mukha na maihahalintulad siya sa isang artista na nagtatago sa mga fans at reporter. Pagkatapos magbihis nilisan niya ang kwarto na bukas pa ang ilaw. Alam niyang hindi siya mapapansin ng mga nurse and staff lalo't na sobrang busy ng mga ito. Sa hagdan na siya dumaan para iwas sa mga tao at para mapadali ang paglabas. Tumalon sa tuwa si Ankara dahil successful ang kanyang plano. Gumawa siya ng tawag gamit ang kanyang telepono sa isang kaibigan."Send mo yung address..Pupuntahan ko""Okay..No problem""Nang diyan na ba?""Oo..S
Ang mga salitang galing sa ina ang nagpabalik kay Carmelita sa kanyang pandama . "Ang maruming sarili ko na bahala dun, Magpapahinga lang ako" agad umupo si Carmelita sa puting sofa at isinara ang dalawang mata na matamlay."May problema ba, Anak?" sabi ng ina habang tumatabi sa anak."Tumakas kasi si Ankara kagabi sa hospital at hanggang ngayon hindi pa ito nakakauwi. Natatakot na ako Mom." hindi kayang pigilan ni Carmelita na maiyak, sobrang mahalaga sa kanya ang kaibigan. Patuloy sa pagsasalita si Carmelita habang umiiyak sa piling ng ina. "Pinagtangkaan niya ang kanyang buhay ngunit nabigo siya, hindi ko kayang tanggapin sa pagtakas niya natuluyan na siya.""Mom, Si Ankara lang ang nag-iisang kaibigan ko, ayaw ko siyang mawala..Tanda ko pa ang huling gabi namin ipapakilala niya ang girlfriend, HAHAHA. Nang malasing ito tanda ko pa ang kanyang tunay na nararamdaman." mas masakit pa sa nagdud
"Deal or No Deal?" natutuksong mga salita galing kay Carmelita. Nasisiyahan si Carmelita sa kanyang ginagawa at hindi na kayang maghintay. Inalis ni Yedd ang kamay ni Carmelita at tumayo. "NO DEAL" ang tunog ng kanyang boses ay sobrang galit na ikinagulat ng dalaga. Lumisan ito sa lugar na walang pakialam sa mga nangyayari sa kanyang paligid. Ikinagulat man ni Carmelita ito pero nagaganahan siya sa kanyang ginagawa. It's challenging her to do more. "Makukuha rin kita, Yedd" masayang sabi ni Carmelita habang tinitingnan ang binata na lumalabas sa pintuan."Nagtatrabaho ka ba dito?" salitang galing sa likod ni Carmelita. Hindi na nito hinintay si Carmelita lumingon at umupo ito sa kinauupuan ni Yedd kanina. Nang makita ng dalaga na nagulat si Carmelita nagbigay ito ng matamis na ngiti. Ang suot ng dalaga ay fitted na damit kagaya kay Carmelita ngunit iba ang kulay at desenyo. "HI, I'M MARTHA.""CARMELITA, Co