บทที่ 40 ไร้ร่องรอย

วันขึ้นศาลมาถึง ช่อพิกุลมาถึงตามเวลานัดหมายช่วงเช้า ใบหน้าหวานแต้มเครื่องสำอางค์บางเบาผิวขาวละเอียดตัดกับชุดสีดำคุมโทนกางเกงยาวขากระบอกเสื้อโค้ทคลุมถึงเข่า

เป็นไปตามคาด คริสโตเฟอร์ส่งตัวแทนและทนายมาดำเนินการแทนและฟ้องร้องการผิดนัดชำระหนี้ต่อธนาคารในเครือของตระกูลเฮมเวิร์ท ช่อพิกุลยอมรับอย่างใจเย็น เวลานี้เธอต้องใช้สติให้มากที่สุด เตรียมข้อมูลมาชี้แจงต่อศาลและตกลงว่าจะดำเนินการชำระหนี้ทั้งหมดภายในเจ็ดวันก่อนจะลงลายมือในฐานะตัวแทนของบริษัทอิตาเลียนวู้ดส์

ทุกอย่างเป็นไปตามแผนที่คริสโตเฟอร์วางไว้ ตระกูลเบลลามี่หมดตัวสูญสิ้นทุกอย่างภายในระยะเวลาไม่ถึงปี ไม่ว่าเธอพยายามสักแค่ไหนก็พ่ายแพ้แก่ตระกูลเฮมเวิร์ทอยู่ดีและเธอก็เตรียมใจไว้แล้ว

ช่อพิกุลเดินลงจากอาคารที่ทำการศาลก่อนจะขึ้นก้าวขึ้นรถมุ่งหน้ากลับบริษัททันที ร่างบางนั่งในห้องทำงาน ดวงตากลมโตกวาดมองข้าวของต่างๆ ที่ถูกจัดวางไว้อย่างเป็นระเบียบก่อนจะเริ่มเก็บเอกสารสำคัญใส่กระเป๋าจนกระทั่งเวลาผ่านไปจนถึงค่ำในที่สุดข้าวของสำคัญก็เต็มกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ห้าใบตั้งเรียงกัน

"เอาไปไว้ที่บ้านนะคะ" เสียงหวานเอ่ยบอกคนขับรถ

"ค