4 parts tayo tonight! Sana naman sapat iyon para sa inyo. So, ayon, binibilisan ko na ang pacing para makarating na tayo sa story ni Yvonne at ni Archie. I'm also excited for them!
Dahil sa pagtestigo ni Ada, Alhaj, at Teresa laban kay Natasha ay naging mabilis ang pag-usad ng kaso. Hindi rin nagamit ng abogado nito ang tungkol sa mental health issue ni Natasha. Gusto sana ipagpaliban ng abogado ng mga Entrata ang trials dahil hinihintay pa ang resulta ng schizophrenia test ni Natasha. Ngunit ayon sa husgado, hindi pa rin matatakasan ni Natasha ang bigat ng kaniyang kaso kahit pa may problema ito sa pag-iisip, dahil maayos ito noong panahon ng pagsasagawa ng krimen. “Ysabela.” Ililipat ng correctional si Ada kasama si Tere ngayong araw, dahil tapos na ang kaso ni Natasha. Kasama ng mga pulis si Ysabela, Greig, at Atty. Reinella. Tumigil sa kanilang tapat si Ada, samantalang tumuloy si Teresa sa van na sasakyan nila. “Alam kong malaki ang kasalanan ni Natasha sa inyo. Ganoon din ako… pero nakikiusap ako, sana matingnan niyo ang kalagayan niya. She’s barely hanging on there. Wala nang ibang mag-aalaga sa kaniya kung hindi ang sarili na lamang niya.” N
Kagaya ng kanilang plano, maagang nagsara ang restaurant ni Archie sa downtown para sa selebrasyon mamayang gabi. Alas tres pa lang ng hapon ay pinasara na niya ang restaurant upang paghandaan ng mga empleyado ang selebrasyon na gaganapin mamayang gabi.Ilan lamang silang pupunta, kaya naisip ni Archie na sa likod na lamang sila ng restaurant pupupwesto para maganda ang ambiance. Pinaayos ni Archie ang likod ng restaurant sa isang professional decorator upang makasigurado na maganda ang lugar. Gusto niyang gawing intimate ang gabing ito para sa mag-asawang Greig at Ysabela.Nangako siyang ilang bisita lamang ang papasukin niya para kasama nilang magdiwang sa pagkapanalo ng kaso.Kaya inihanda niya rin ang loob ng restaurant para sa ilang bisita na makakasama nila.Alas sais ng palitan ni Ysabela si Athalia ng damit. Tapos na si Niccolò kaya bumaba na ito para sumunod kay Greig at sa Lolo Rene nito.“Mom…” marahan nitong tawag.Naayos na niya ang huling butones sa likod ng dress nito k
Dumating sila sa restaurant ni Archie nang alas syete y media. Marami na rin ang tao at ang ilan ay bumati sa kanila nang makita sila.“Congratulations, Greig.”“Congratulations, Ysabela.”Ngiti at pasasalamat na lamang ang ginagawad nila sa mga taong bumabati.May ilan na hindi talaga kilala ni Ysabela, pero nginingitian na lamang niya para matapos na.Sinalubong sila ni Archie at iginiya sa likod ng restaurant. Naiwan ang mga bisita sa loob, ngunit tila walang problema sa bagay na iyon.“Good evening, Tita Gret. Good evening, Tito Rene.” Bati ni Patrick sa mag-asawa.Pagkatapos na humalik sa pisngi ni Gretchen at makipagkamay kay Rene. Bumaling naman sa kaniya si Patrick at ngumiti.“Hey.” Bati ni Patrick saka nito hinalikan ang kaniyang pisngi.Nakipagkamay naman si Patrick kay Greig.“I hope we’re not yet late?” Natatawa niyang tanong sa dalawa.Tumawa si Patrick at umiling.“Sakto lang.” Sagot nito.“Hey, beautiful.” Nagbaba naman ito ng tingin kay Athalia.“Did you miss, Tito Pa
The night ended peacefully. Nakatulog na si Athalia at Niccolò sa likod. Panay ang sulyap ni Ysabela sa rearview mirror para tingnan ang kanilang mga anak. Nakasunod ang sasakyan ng mga magulang ni Greig sa kanilang sasakyan. Nakainom sila, pero kaonti lang, kaya ligtas pa rin na nakakapag-drive si Rene. Nauuna nga lang sila upang makasigurado na hindi ito maaaksidente. Kahit paano, may hindi maipaliwanag na kapayapaan at saya sa puso ni Ysabela. Siguro tapos na lahat. Ito na iyon, natupad na ang pangarap niya… ang umuwi sa isang tahanan kasama si Greig at ang kanilang mga anak. Sinulyapan siya ni Greig, nakita nito ang kaniyang pinipigil na ngiti. “Napagod ka ba?” Tanong nito. Umiling siya. Nakakatuwa na may ilan silang kasama sa pagdiriwang ng kanilang pagkapanalo, ngunit hindi sila ginulo sa likod ng restaurant. Bagkus, binigyan sila ng pribadong oras kasama ang matatalik na kaibigan at pamilya. “Ilang araw din na hindi tayo pinatahimik ng press.” Saad niya. “Akala ko hind
Isang matamis na ngiti ang gumuhit sa labi ni Greig nang makita ang kaniyang mag-iina sa top deck ng yate. Nakaupo si Ysabela sa gitna ng mahabang sofa, sa tabi nito ay ang kambal na naglalambing at nag-aasaran.Sobrang gaan sa pakiramdam na sila araw-araw ang kaniyang kasama.Noon, akala niya hanggang sa panaginip na lang ang lahat. Akala niya imposible nang makasama muli si Ysabela.Akala niya, habang buhay na siyang magiging miserable at hindi na kailanman makakahanap ng kapayapaan sa buhay.“Sigurado ka ba sa plano mo, Greig?!” Sumunod sa kaniya ang kaniyang ina nang bumaba siya sa hagdan.“Greig, I’m talking to you!”“What else could I do, Mom?” Humarap siya sa babae.Blangko ang ekspresyon ng kaniyang mukha, ayaw niya nang makipagdiskurso pa dahil buo na ang kaniyang pasya.Tatlong taon nang wala si Ysabela. Tatlong taon nang madilim ang kaniyang mundo, ano pa ba ang magiging mas malala sa bagay na iyon?“We could just give her money! We could help their company without you havi
Noong una, ayaw niyang umasa. Ayaw niyang isipin na si Ysabela ay buhay at nasa ibang bansa, dahil parang imposible.Ganunpaman, pinagbigyan niya ang kaniyang sarili. Upang matuldukan na ang kaniyang paghihirap at magkaroon na ng kapayapaan, sumunod na rin siya kay Archie para makita ng personal si Bella Jimenez.Thanks God, he made a right decision!Kaya ngayon, nasa harap na niya ulit si Ysabela… kasama ang dalawang anghel na siyang umayos sa kaniyang buhay.Hindi niya maisip kung saan pa siya pupulutin kung hindi niya nahanap ang kaniyang mag-iina. Sigurado na hanggang ngayon, madilim at malamig pa rin ang kaniyang mundo. Ramdam niya pa rin ang kawalan ng halaga sa kaniyang sarili.Patuloy pa rin niyang sinisisi ang sarili. Hindi niya pa siguro napatawad ang kaniyang sarili sa mga nangyari.“Papa, come here! Join us!” Nakangiting tawag ni Athalia sa kaniya nang makita siya sa may hagdan.Ngumiti siya. Sobrang gaan na ngayon ng kaniyang dibdib.Parang nakalaya na siya sa tanikala na
“But you know… I still feel so insecure.” Mababa ang boses na sabi niya. Kumunot ang noo ni Ysabela. Umayos ito ng upo para magkaharap sila ng tuluyan. Sinulyapan niya ang kambal at napansin na abala pa rin ang dalawa sa pagkain. Ngayon naman, ang cake ang pinagdidiskitahan. “Insecure of what?” Tanong ni Ysabela. Ibinalik niya ang tingin sa babae at tiningnan ito sa mga mata. Nakita niya ang pag-aalala sa maganda nitong mga mata. Pinilit niya ang sarili na huwag ngumiti. “I’m still insecure because… we got married in bizzare way.” Sagot niya. “What do you mean?” “What I mean is… kung hindi dahil kay Lolo, hindi mo sana ako pinakasalan.” Malungkot niyang saad. “What?” Nagtaas ng kilay si Ysabela. “Alam mo ba kaya hindi ako nagtrabaho sa isang design studio kahit na design naman ang kinuha kong kurso ay para makita ka araw-araw? Naging assistant mo pa ako para lang mapalapit ako sa’yo!” Ngumuso siya, pilit pa sinusupil ang kaniyang ngiti dahil sa tahasang pag-amin ni Ysabela.
Habang-buhay na maaalala ni Yvonne ang maingat at magaan na haplos ni Archie sa kaniya. Bawat halik nito'y parang kasinggaan lamang ng balahibo.Bata pa siya at hindi pa alam ang kahulugan ng totoong pag-ibig, pero unang kita pa lamang kay Archimedes Garcia ay talagang napahanga na siya ng husto.Guwapo ito, matangkad, matalino, maganda ang pangangatawan at tila nakakadala ang mga ngiti.“You will soon marry Archie Garcia,” nakangiting sabi ng kaniyang Mommy.Kinagat niya ang ibabang labi at napakunot-noo.Hindi ba't ayaw niyang maikasal ng maaga? Ayaw niya sa arrange marriage na iyan, pero bakit may kumikiliti sa kaniyang puso?Bago pa man sila magkakilala, itinakda na silang ipakasal sa isa’t isa. Hanggang sa hindi namamalayan ni Yvonne na nahuhulog na siya nang tuluyan kay Archie.Mabait ito, maalaga at kung minsan ay mapang-asar. Walang araw na hindi niya pinangarap na makita ang binata, kaya minsan ay tumatakas pa siya sa university nila para lang puntahan ang kalapit na universi
Nang mawala sa kaniyang paningin si Agatha ay saka lamang siya bumalik sa kasalungat na pasilyo kung saan naghihintay si Archie sa impormasyon na ibibigay niya. Mabagal ang bawat niyang hakbang habang inaalala ang tensyunadong ekspresyon ng mukha ni Agatha.Bakit nga ba magiging tensyunado si Agatha?Wala naman siguro siyang nagawang kasalanan? Bulong niya sa hangin. Muli niyang naabutan si Archie na tulalang nakaupo sa bench. Malayo ang tingin nito at walang partikular na bagay na tinitingnan. Halatang malalim ang iniisip nito. Pagkalapit sa kaibigan ay naupo na siya sa katabing upuan nito. "The patient's name is Malia Coleen." Panimula niya para makuha ang atensyon ni Archie. At kagaya ng kaniyang inaasahan, mula sa pagkatulala, ay napaangat ito ng tingin sa kaniya. Napansin din sa wakas ang kaniyang presensya, at tila ngayon pa lamang naputol ang sumpa nito na matulala sa kawalan. "Malia Coleen Javier Galvez is her fulle name. She's still young. Her biological father is Riz
Pagkatapos na makuha ang impormasyon ng pasyente ay lumabas si Patrick para kausapin muli si Archie. Sigurado siya na hindi aalis ang kaniyang kaibigan hangga't hindi nito nakukuha ang gusto.At alam niya kung gaano kadesperado sa impormasyon ngayon si Archie.Alam niya ang pakiramdam nito ngayon. Dahil kagaya ni Archie, hindi rin siya mapakali noon nang malaman niyang may anak si Suzzane.Alam niyang kung may anak ito ay malaki ang tyansa na kaniya ang batang iyon.Ngunit kahit gaano kadesperado ang kaniyang kaibigan na makilala ang batang pasyente ay hindi niya maaaring hayaan na lamang itong gawin kung ano ang maisipan nitong gawin. Istrikto ang ospital. Malaking bagay ang privacy ng mga pasyente sa ospital na ito.Kaya kung papasok ito sa isang pribadong silid para lamang makita ang pasyente nang walang pahintulot mula sa pasyente o sa pamilya ng pasyenteng ay magdudulot lamang ng malaking gulo.Pabalik na siya sa upuan kung saan naghihintay si Archie, nang bigla siyang matigilan
Napahinga na lamang ng malalim si Patrick, alam niya sa kaniyang sarili kung ano ang tumatakbo sa isip ngayon ni Archie. Hindi nito maituloy ang gustong sabihin dahil magiging sinsitibo lamang ito pagpinag-usapan na ang tungkol sa pagkakaroon ng anak. Kahit hindi sabihin sa kaniya ng kaibigan, alam niyang nagsisisi ito ng husto sa nangyari noon kay Yvonne. Sinisisi pa rin nito ang sarili hanggang ngayon. Lalo pa at hindi lamang isang tao ang nawala sa buhay nito nang mangyari ang insidente noon. Nagdadalang-tao si Yvonne. Sabay na nawala sa kaniya ang kaniyang mag-ina. Dahil sa kagagawan niya. Kaya siguro ganito na lamang si Archie kung umakto. Maybe he’s thinking that he could also experience Greig’s luck. Maybe he's considering the idea that Yvonne is alive and the child also was able to survive. Sa kanilang tatlo, si Greig ang pinakamaswerte sa lahat. Kung kailan akala nila ay wala na talagang pag-asa na maging maayos pa ang buhay nito ay saka naman aksidenteng natagpuan ni
“What’s wrong with you?” Ibinaba ni Patrick ang dala-dalang chart at tinitigan ng matiim si Archie. Hindi nito napansin na nakalapit na siya dahil sa sobrang lalim ng iniisip. Sa malayo pa lang ay natanaw na niya si Archie. Sa laki ng katawan nito ay agad na mapapansin ang lalaki, lalo pa't mag-isa lamang ito sa mahabang upuan at nakatulala sa kawalan. Kung hindi niya kilala ang lalaki ay baka naisip na niyang wala na ito sa katinuan. Nang marinig nito ang kaniyang boses ay agad na tumayo si Archie at hinarap siya. Umawang ang bibig nito, ngunit halatang hindi alam ang sasabihin sa kaniya, kaya nagsalubong naman ang kaniyang kilay. He looks confused and f*ck*d. What happened? Bulong ng kaniyang isip habang pinagmamasdan ang reaksyon ng kaniyang kaibigan. “Hindi ka pa ba aalis? Kanina ka pa ah?” Sita niya sa kaibigan. Itinikom ni Archie ang bibig dahil sa kaniyang sinabi. Mahigit tatlong oras na ito sa may bench, naghihintay na mapadaan siya sa koridor para makapag-usap sila.
"I don't want to cause trouble—" "Then, don't do this." Putol agad sa kaniya ng babae. Nakita niyang nagtagis ang bagang nito bago matalim siyang tiningnan. "Don't trouble us. And if it's not too much, please, don't make a scene. I don't know you, and I don't even know why you want to take me when obviously I don't know you! May batang naghihintay sa amin. Kaya kung ayaw mo naman pala ng mangugulo, then let us go." Lumingon ito kay Rizzo at humawak sa braso. Hinila nito ang lalaki at tuluyan na naglakad. Walang siyang nagawa nang lagpasan na lamang siya ng babae at ni Rizzo pagkatapos niyang matulala dahil sa mga sinabi nito. Nanigas ang kaniyang katawan sa gulat at pagtataka. Hindi niya inaasahan na ganoon siya kakausapin ng babae. Oo at kamukhang-kamukha ng babae iyon si Yvonne, ngunit sa pananalita at kilos ay ibang-iba ito. This woman is fearless. She's cold and straight forward. She isn't afraid of anything. She's not afraid of me. Isip niya. Kung si Yvonne, alam niya
There was confusion. Then fear.Ngunit mabilis na kumurap ang babae kaya nawala iyon. Ang pagkalito at takot na saglit niyang nasulyapan ay napalitan ng lungkot at pagsisisi.Humakbang ito palapit kaya naman nahigit ni Archie ang kaniyang hininga.She's definitely the woman I've been dreaming of. Bulong niya sa sarili.Sigurado siya na ang babaeng ito ay si Yvonne. Dahil kung hindi si Yvonne ang nasa harap niya, bakit bumibilis ang tibok ng kaniyang puso?Bakit nabubuhol ang kaniyang dila?Bakit nagiging mababaw ang kaniyang paghinga?"Hon." Mahina nitong sambit.Umawang ang kaniyang labi at tuluyang nawalan ng hangin ang kaniyang baga.Isang hakbang pa'y inaasahan na niyang titigil ito sa harap niya ngunit nabasag lamang ang kaniyang pagpapantasya nang humakbang pa ito at nilagpasan siya nang tuluyan na para lamang siyang isang hangin."Hon." Tawag muli ng babae.Nang lingunin niya ito para sundan ng tingin, nakita niyang sinalubong ng babae si Rizzo Galvez na nagmamadaling lumapit.
Maraming tao sa loob ng ospital. Maliban sa mayroong pila ng check-up para sa mga buntis sa may entrance ay kapansin-pansin din na paroo't parito ang mga pasyente, nurse at mga doktor sa koridor.Hindi makapagtanong si Mexan sa hospital staff dahil abalang-abala ang lahat. Kaya naman dumiretso ang kaniyang assistant sa nurse station para ipagtanong kung saan ang pediatric ward."Sa kaliwa, Sir." Sagot ng attending nurse sabay turo sa pasilyo."Mayroong elevator sa dulo, sa second floor sa kanan na koridor ang pediatric ward. Pinakadulo naman ng koridor ang private pediatric ward." Imporma nito.Nang marinig niya ang sinabi ng nurse, hindi na niya hinintay na ulitin pa ni Mexan ang impormasyon. Naglakad na siya patungo sa direksyon na itinuro nito.Nakahabol naman agad sa kaniya ang assitant nang nasa elevator na siya.Nang sumarado na ang elevator ay saka naman niya tiningnan ang oras sa suot na relo.It's already 9:45 in the morning. Bulong ng kaniyang isip.Alas dyes ay may meeting
Naiwan siyang nakatulala nang umalis si Lindsy.Ang sugat na matagal nang nakakubli ay tila inalisan ng harang. Nalantad iyon ay humapdi dahil sa mga matatalim na salita ng babae. Ngayon niya napagtanto na mas malalim pala ang sugat kumpara sa kaniyang iniisip. O baka mas lumalim iyon dahil hinayaan niyang nakakubli?Maybe she was right. Bulong niya.Maybe I've been so guilty for the past years that I no longer care about money. It means nothing to me. Humugot siya ng malalim na hininga at nang mapuno ng hangin ang kaniyang baga ay sumikip naman ang kaniyang dibdib.Noon pa man, alam na niya na nagkakaroon lamang ng halaga ang pera kapag nagagamit niya iyon sa may kabuluhang bagay.Kagaya na lamang nang magpagawa siya ng mausoleum.Milyones ang inilabas niyang pera para lamang maging maganda ang libingan ni Yvonne. Binayaran niya rin ang ilang pulitiko at mambabatas para lamang mabigyan siya ng legal na permiso na hukayin ang labi ng babae at ilipat iyon sa mausoleum na kaniyang pina
The hurt was visible in Lindsy's eyes, but Archie didn't show regret at all.Nang malaman niya ang ginawa ni Lindsy kay Yves, tuluyan niyang napagdesisyunan na tapusin na lamang ang relasyon nilang dalawa ni Lindsy.It's not like we're still in a relationship, but I was considering the idea to offer her friendship. But after what she did, I don't think I want to stay friends with her. Bulong ng kaniyang isip.Sa naunang tatlong taon ay lihim niya pa rin na tinutulungan ang mga Alcazar sa abot ng kaniyang makakaya. Hindi niya nakalimutan na may utang na loob siya kay Fernando Alcazar, ngunit hindi niya rin hinayaan na dahil sa utang na loob na iyon ay itutuloy niya pa rin ang pagpapakasal kay Lindsy.Simula nang malaman ng mga kakompetinsya nila sa industriya na hindi niya itinuloy ang kasal, naging easy target na lamang ng mga malalaking kompanya ang mga Alcazar at pilit na pinabagsak ang mga negosyo nito dahil nagiging banta sa pag-angat ng ibang negosyo't korporasyon.Noong mga pana