Hello, salamat sa pagbasa ng kabanata na ito! Please vote Gem and also follow me in the profile here. And add my other books in your library. Thank you! Salamat sa mga nagbigay ng Gem and also gifts. Grabe ang saya ko.
3rd Person's Point of View* Nakarating ngayon si Trisha sa entrance kung nasaan ngayon ang condo ni Leo. Matagal na niyang hindi nakikita si Leo at gusto din niya itong makausap tungkol sa nangyari sa card niya na biglang lumiit ang balance doon. Sa limang taon na hawak niya ang card na yun ay ang kapalit nun ay hindi niya kukulitin si Leo. Pero ngayon bigla na lang nagkakaganun. Inilapit niya muna ito sa bangko pero ang sabi ay si Mr. Rossi mismo ang nagpautos sa bagay na yun kaya ngayon ay pupuntahan niya ito ngayon sa condo niya. Pero hindi niya alam pakiramdam niya na parang may something na mangyayari. Alam naman niya na ayaw ni Leo ng mga babae so safe siya sa bagay na yun at di siya nagseselos dahil alam niya na wala si Amara at siya lang ang nakakalapit kay Leo. Lumakad siya papunta sa elevator nang biglang may humarang sa kanya na mga lalaki. "Sinabi po ni Master na wag na wag niyo po siyang e-estorbohin." Napakunot naman ang noo niya dahil sa sinabi nito. "Teka, hin
3rd Person's Point of View* Seryosong nakahiga si Luna habang katabi niya ang kapatid niya na kanina pa siya kinukulit kung sino ang lalaking nag-donate ng dugo nito para sa kanya. Napatingin naman si Luna sa nagbabantay sa kanila na mahimbing na natutulog sa unahan sa mga sofa. "Tulog na ba sila?" Napatingin naman si Sol sa kanila at napatango naman ito. "Yes, tulog na sila. Sabihin mo na sa akin para malaman ko ang information niya." "Bakit gusto mong nalaman kung sino siya?" "Dahil para malaman ko kung okay ba o malinis ba ang dugo niya na binigay sayo. Mahirap na baka may aids ang lalaking iyon." Natawa naman si Luna sa sinabi nito. "Walang ganun noh. Alam mo naman na idadaan ang lahat ng iyan sa proseso. Anong akala mo na ganun na lang yun? Pagkuha sa dugo ay pasa na agad sa akin? Lulutuin pa nila yun noh?" "I'm just trying to be sure na he's healthy. Imposible naman kasi na may same tayong dugo dito." "Possible noh kaya nga buhay pa ako dito." "Sino nga si
Amara's Point of View* "We're still married. Nilaban ko sa court ang bagay na yan, wife." Natigilan naman ako at di pa din ako makapaniwala habang nakatingin ako sa kanya. Ang akala ko na tuluyan na akong nakatakas sa kanya. Hindi pa pala. Tinulak ko siya at napalayo ako sa kanya. "I don't believe you, Leo." "Walang imposible sa akin. Lahat ay kaya kong gawin dahil in the first place ay binigay mo na ang sarili mo sa akin na maging Asawa mo. Hindi si Trisha ang babae para sa akin kundi ikaw mismo, my wife." Ang bilis ng puso ko ngayon na parang lalabas na habang nakatingin sa kanya. "Do I really look like a monster to you? You always look like that when you're with me." Damn! Ibig sabihin nito ay di na kami makakabalik sa America nito! Napabuntong hininga naman siya at napatingin sa akin. "Wife." "Oh..." "Please, don't make that face." Nakikita ko ulit na nasasaktan ang siya ngayon habang nakatingin sa akin. Nababaliw na ba siya? Kanina para siyang psycho at ngayon para
Amara's Point of View* Nagising ako kinabukasan at nagulat ako dahil nasa higaan na kami ngayon at hindi ko nakikita si Leo kung nasaan siya. Kailangan ko na palang pumunta sa hospital dahil kailangan din naming nagpalit ng shift dahil pagod na siguro ang dalawang iyon. Napatingin ako sa orasan at alas 8 na pala. Napabuntong hininga na lang ako. Babalik na naman kami sa dati nito. Kailangan ko ding puntahan ang registration kung kasal ba talaga kami ni Leo o baka joke lang niya yun para maghiganti sa akin. Kung totoo man ang sinasabi niya ay ibig sabihin ay hindi sila makakasal ni Trisha. Paano na lang kung babalikan kami ng anak ko para maghiganti? Hindi ko naman kasalanan na ginawa iyon ni Leo! Napabuntong hininga na lang ulit ako at umupo sa kama. Bababa sana ako sa higaan nang makita ko ang magandang dress na nasa higaan at may letter na nakalagay doon. Dahan-dahan ko iyong kinuha at binasa ko iyon. 'Good morning, my wife, matapos mong maligo ay itong dress ang soutin
Amara's Point of View* Naglalakad kami palabas ng condo ni Leo at siya ang nanghawak ngayon ng lunchbox na kakainin namin mamaya sa hospital. Habang sa kabilang kamay naman niya ay nakahawak sa kamay ko. Naka-interwise pa yun para hindi agad maghiwalay ang mga kamay namin. Ang lambot ng kamay niya at naaamoy ko din ang mabangong amoy niya na kina-a-addict ko noon pa man. Nararamdaman ko din ang bilis ng puso ko habang naglalakad kami na parang bagong magkasintahan kami ngayon. Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa pinapakita niya o hindi. Natatakot ako na baka isa na naman itong peligro sa buhay namin ng mga anak ko. Ayokong malagay sila sa kapakanan lalo na ang ama nila ay hindi pa handa na magkapamilya. "Wife." Napatingin ako sa kanya at nakikita ko ang pag-aalala niya sa mukha niya. Ngayon ko lang napansin na nasa loob na pala kami ngayon ng elevator. "Any problem?" "Nag-aalala ako na baka makita tayo ng fiancee mo." Nakita ko na napakunot ang noo n
Amara's Point of View* Gulat na gulat na nakatingin si Trisha sa akin na parang nakakita ng kaluluwa ngayon. "Amara..." "What are you doing here?" naramdaman ko ang malamig na boses ni Leo habang kinakausap niya si Trisha. "N-No way, bakit ka bumalik?!" Nanlalaki ang mga mata ko nung sumigaw siya at napayuko ako na parang ako pa ang kabit sa position namin ngayon. Inilagay ako ni Leo sa likuran niya. "Wag na yang papasukin dito." "You can't do this Leo! Engage na tayo tapos kasama mo pa yang babaeng yan! Kaya pala nawala na ang laman ng bank account ko dahil inilagay mo na yan mismo sa babaeng yan! Gold digger!" Nanlalaki ang mga mata ko dahil sa sinabi niya. Nagsumikap ako tapos sasabihan lang niya akong gold digger? May mga taong nakatingin sa amin ngayon at kinukunan kami ng video. "Di ka makasalita noh? Gold digger ka naman kasi." Akmang sasampalin sana siya ni Leo pero pinigilan ko siya at ako ang lumapit kay Trisha at malakas siyang sinampal na kinatumba niya sa sah
3rd Person's Point of View* Nakakagat ngayon sa kuko si Trisha dahil sa nangyayari ngayon. Ang akala niyang hiwalay na silang dalawa at kahit kailan ay hindi na babalik si Amara. Pero underestimate niya ang babaeng akala niya hindi na babalik. Nakikita din niya na hindi na ito yung Amara na nauuto niya noon. Ibang Amara na ang; nakikita niya. Nagiging palaban na ito. "Damn that b*tch!" sigaw niya habang may panggigigil. Doon niya na-realize na kaya wala na siyang pera dahil bumalik na ang babaeng iyon. Nakikita din niya sa mukha ni Leo kanina na parang natutuwa pa sa ginawa ni Amara. "Hindi ako kailanman nakakatanggap ng pagkatalo. Leo is mine at walang ibang babaeng aangkin sa kanya kundi ako lang!" Napakamao siya ngayon at kinuha niya ang phone niya at may dinial siya doon. 'Hello?' "Alamin mo ang background ni Amara Zuri Bennette. Ngayon mismo!" 'Diba hindi ka na niya iniistorbo sa lalaki mo?' "Nagbalikan sila ngayon! At mukhang mas lalong naging okay ang relasyon n
Amara's Point of View* Napatakip ako sa bibig ko habang nakapikit. Nararamdaman ko na nanginginig ang katawan ko sa nakikita ko ngayon. Ito nag unang beses na nangyari sa akin na may walang awa na pinatay sa harapan ko. Yes, kalaban siya siguro ni Leo pero buhay pa din ang pinag-uusapan dito. "Wife..." Baka marami pang kalaban dito. Ang mga anak namin baka madamay! "Wife! Wake up!" Napatingin ako kay Leo at nakahawak na siya sa balikat ko. "L-Leo, baka madamay ang mga anak natin." Umiiyak na ani ko sa kanya at natigilan naman ako sa sinabi ko dahil wala sa sarili kong nasabi ang bagay na yun. "We will talk about that later, wife." Nanlalaki ang mga mata ko nung tinayo niya ako. "But first aalis muna tayo dito sa hospital." "A-Ang mga anak ko..." "Si Watt na ang bahala sa kanila. Dadalhin natin sila sa isang safe na lugar. Please, trust me." "For my children." "Hmm." Binuhat niya ako at grabe ang kapit ko sa kanya. At narinig ko na nagputukan na naman na kinatili ko.
3rd Person's Point of View*Nakita ni Henry ang isang babae na di niya kailanman aakalain na makikita.Nakita niya ulit si Amara pero ang pinakamalala ay masaya na ito sa ibang lalaki.Gusto niya na puntahan sana si Amara at pinigilan naman siya ni Bianca pero hindi siya nagpapigil pero nagulat siya nang makita niya ang mga mata ng lalaki na parang papatayin siya sa mga tingin nito sa kanya.Napalunok naman siya habang nakatingin doon at napaatras. Nakita niya na mas lalong humigpit ang yakap nito kay Amara.Na nagsasabi na sa kanya lang ito.Napakamao naman siya at nagulat siya nang humarap si Bianca sa kanya."Ano ba, Henry!"Napatingin naman si Henry kay Bianca at napakunot ang noo niya."What?""What the hell are you doing," malamig na ani Bianca sa kanya. "N-Nothing... Akala ko na diyan ka sa loob bibili ng alahas for reunion?"Napakunot ang noo ni Bianca habang nakatingin sa kanya."Alahas o si Amara?""Amara?" patay mali na lang niyang sabi kay Bianca at naningkit ang mga mata
3rd Person's Point of View*Nakita ni Henry ang isang babae na di niya kailanman aakalain na makikita.Nakita niya ulit si Amara pero ang pinakamalala ay masaya na ito sa ibang lalaki.Gusto niya na puntahan sana si Amara at pinigilan naman siya ni Bianca pero hindi siya nagpapigil pero nagulat siya nang makita niya ang mga mata ng lalaki na parang papatayin siya sa mga tingin nito sa kanya.Napalunok naman siya habang nakatingin doon at napaatras. Nakita niya na mas lalong humigpit ang yakap nito kay Amara.Na nagsasabi na sa kanya lang ito.Napakamao naman siya at nagulat siya nang humarap si Bianca sa kanya."Ano ba, Henry!"Napatingin naman si Henry kay Bianca at napakunot ang noo niya."What?""What the hell are you doing," malamig na ani Bianca sa kanya. "N-Nothing... Akala ko na diyan ka sa loob bibili ng alahas for reunion?"Napakunot ang noo ni Bianca habang nakatingin sa kanya."Alahas o si Amara?""Amara?" patay mali na lang niyang sabi kay Bianca at naningkit ang mga mata
Amara's Point of View* "Woah! Talaga, okay, let's exchange numbers." Pero hindi ko kinuha ang phone ko at binigay ko lang ang calling card ko sa kanya. "Sorry, this phone is for personal. Only family." Nagtataka naman siyang napatingin sa akin. Magsasalita sana siya nang biglang tumunog ang phone niya. "E-Excuse me." Sinagot naman niya ang tawag sa harapan ko. "Hello, baby? Nandito ako sa may jewelry. Ah oo nakikita na kita ngayon." "You can go now. May date pa kayo. Nice to see you again, Bianca." Napatingin naman siya at dahan-dahan na napatingin sa akin. "O-oh... I will call you pagpupunta tayo sa reunion." Ngumiti ako at tumango. Lumakad na siya palabas ng shop at nakita ko na niyakap pa niya si Henry na parang nanglalandi pa sa harapan ko. Hindi naman napansin ni Henry ang presensya ko dito. Wala na akong pake sa kanya. Lumabas naman si Leo at napatingin siya sa akin. "Wife, may problema ba?" "I want to hug you." Tinaas ko ang kamay para yakapin siya at mahina n
Amara's Point of View* "Guess who's here?" Walang kabuhay-buhay ko siyang tiningnan at kinuha ko ang wine at sumandal habang nakatingin sa kanya. Agad pumasok sa isipan ko na baka ibu-bully na naman niya ako. Kaya kailangan kong baguhin ang ugali ko dahil ibang iba na ako ngayon. "And you are?" Nakita ko na nagulat siya dahil sa sinabi ko. Mukhang exciting ang mangyayari ngayon huh? "Ohh, kinalimutan mo na agad ako?" Akmang lalapit siya sa akin at pinigilan naman siya ng mga gwardya na nasa paligid ko. Actually mukhang VIP ang shop ngayon kaya walang kahit sino ang makakapasok ngayon dito. "Ohh, my gwardya ka na pala. Hindi ko alam na bigatin ka na pala?" "Uhmm... Hindi naman masyado. Just let her go, baka acquaintance ko siya noon pa man." Binitawan naman siya ng gwardya at nagtataka pa rin siyang napatingin sa akin na parang di siya makapaniwala sa nangyayari. Ininom ko ang wine na nasa wine glass. Damn! Ang pait pero may after taste siya na sweet pero hin
Amara's Point of View* Nakarating kami ngayon sa isang jewelry shop at nakakunot ang noo ko kung bakit kami nandidito ngayon. "Anong ginagawa natin dito?" mahinang bulong ko sa kanya lalo na nung nakikita ko ang mga nagmamahalang mga alahas. "Hmm.. matutulog?" Sinamaan ko siya ng tingin at pinalo ang braso niya. "Wife, ano pa ba ang gagawin natin dito 'di ba? Edi bibili." "Ang mahal dito." Natawa na lang ng mahina si Leo dahil sa sinabi ko. "You forgot already. Sino ba ang asawa mo?" Natigilan ako sa sinabi niya. Hala oo nga pala, bakit nakalimutan ko na siya ang pinakamayaman sa buong mundo? Sinampal atah ako ng dollar bills eh! "Edi wow." Nag-roll eyes ako na kinatawa niya at mahina niyang pinisil ang pisngi ko. Nakita ko na gulat na nakatingin sa akin ang mga employees dito. Ngayon lang kasi nila ako nakita na kasama ko ang lalaking ito. "Good noon, Mr. Rossi and---" Napatingin sa akin ang parang manager doon. "My wife." Nagulat naman ang lahat na nandidito dahil s
Amara's Point of View* Naglalakad kami ngayon at may kasama ang dalawang mga anak namin na tig-isang bodyguard para hindi siya mapahamak at hindi ito naka-uniform para hindi mahalata na bodyguard ang mga ito. Nakangiti lang ako habang nakatingin sa dalawang anak namin na masayang namimili ng gusto nilang school supplies. Nakaalalay naman sa akin sa bewang ko si Leo. Grabe nahiya atah ang hangin sa amin sa sobrang lapit namin. "Choose whatever you want, kids." "Hindi kami kids." Napatingin ako kay Sol na nakakunot ang noo. "Babies." Napa-pout naman si Sol sa sinabi ko. "Okay, acceptable kay mom." Mahina na lang akong natawa sa pagsuko ni Sol at natawa rin si Luna at maski si Leo. "Wife." Napatingin ako kay Leo na mahinang bumulong sa tenga ko at nanindigan naman ang mga balahibo ko at napatingin sa kanya. "Bakit ba ang lapit mo sa tenga ko?" Naka-pout ako ngayon at ang init ng mukha ko. Ang daming tao kaya dito! "You look like our son when you are pouting." Napakunot n
3rd Person's Point of View* Galit na galit si Nicole na umuwi sa bahay nilang mag-asawa at tinapon niya ang bag niya at tumingin sa partner niya. "Ano 'yun? Tunganga ka lang? Wala kang ibang ginawa para protektahan kami sa kahihiyan?" sigaw ni Nicole sa kanya. Hindi naman nakapagsalita ang lalaki tungkol sa lalaking nakita niya kanina dahil delikado 'yun kung ito ang makakalaban. Hindi naman talaga niya alam ang katayuan nun pero binalaan na sila sa boss nila na wag na wag gagalitin si Mr. Rossi. Kakilala kasi ito ng boss nila sa kompanyang pinagtatrabahuan niya. "Tinakasan ka ng dila mo?!" "Please, wag na wag mong gagalitin ang lalaking 'yun." "At bakit? Wala akong pake kung sino man siyang nilalang na yan! Pinahiya niya ako sa school pa ng anak natin! Sa isang sikat na school pa! Tapos ano? Wala ka man lang ginawa?!" "Papa, mama, nag-aaway ba kayo?" Napatingin naman si Nicole sa anak na naiiyak na. "Isa ka pa!" Agad namang binuhat ni Kyler ang anak nito para hindi pagbuh
Amara's Point of View* Nanlalaki ang mga mata ni Nicole dahil sa ginawa ko sa kanya dahil kahit kailan hindi ko siya sinampal. "Hey, what do you think you're doing to my wife!" "Wife mo mukha mo. Live in lang kayo lalo na't may iba kang pamilya. Alam ko background mo." Nanlalaki naman ang mga mata ni Nicole dahil sa sinabi ko. "Damn you! Wala siyang ganun!" Akmang lalapit na naman siya sa akin pero sinampal ko ulit siya sa kabilang pisngi niya at marami ng nakatingin sa aming mga tao dito. "Mommy!" umiiyak ngayon ang anak ni Nicole habang nakatingin sa mama niya. "Ano ba nag mapaglalaki mo? Yang pera mo!" "Pamilya ko. Ibang iba ang pamilya ko ngayon kaysa sa ginawa ninyo sa akin noon. Your family, my foot. Wala kayong kwenta. Let's go, Luna." "Hindi pa tayo tapos, babae." Napatingin ako sa ka-live in ni Nicole na papalapit sa amin nang isang iglap ay bigla na lang itong natumba sa sahig na kinatili ng lahat ng nandidito. "Are you okay, wife?" Hinawakan ni Leo ang kamay ko
Amara's Point of View* "Don't tell me wala 'yang ama?" Napakunot ang noo ko habang nakatingin kay Nicole dahil sa sinabi niya kay Luna. Hindi ko nagugustuhan ang tabas ng dila ng babaeng ito. Hindi ko kailanman makakalimutan ang mga ginagawa niya noon pa man sa akin. Simula ng mga bata kami hanggang sa lumaki kami. "Wala ka talagang kwenta, noh? Ano 'yun? Matapos ang lahat ng ginawa nila papa at mama sa'yo ay yun lang ang higanti mo sa kanila? Lalayasan mo kami?" Kalma akong nakatingin sa kanya at nag-sign ako kay Luna na wag ng maingay dahil alam ko ang bibig ng batang ito. "Tapos ito nakikita namin na nagkakaroon ka ng anak tapos ano? Wala namang ama." Natatawang ani niya sa akin at napa-smirk lang ako habang nakatingin sa kanya. "Hindi pa naman huli ang lahat para bumali ka sa bahay. Like you know our parents are kind at pasalamat ka na sa bagay na 'yun." Bakit ko naman pasasalamatan ang mga taong nagpahirap sa akin ng ilang taon na parang basura lang ang trato sa akin?