CHAPTER 7

“Good morning po sir,” nakangiting bati ni Ciara sa bagong dating na amo.

Kunot ang noo ni Steve na hinarap si Ciara nang mapansin nitong mag-isa pa lang ang babae sa kanyang lamesa.

“Alone?”Seryoso ang mukha nitong tanong sa babae.

“Ah e, sir paakyat na raw po si Miss Loisa, medyo matagal raw po kasing naka-alis ang sinsakyan niyang jeep kanina kaya po nahuli siya ng kaunti,”mahabang paliwanang ni Ciara sa kanyang among lalaki na kay aga-aga ay masungit na naman.

“M-magandang u-umaga po sir,”hinihingal na bati ni Loisa kay Steve nang makita ito sa opisina nina Ciara.

“How good it is in the morning Miss Sanchez?” Walang ngiti sa mukha na wika nito sa babae.

“Fix yourself and follow me in my office,”dagdag pa nitong sabi.

Kinakabahan na naman si Loisa, gayunpaman ay sinunod pa rin nito ang utos ng kanyang boss. Saglit niya lamang inaayos ang kanyang sarili at tinanong ang kasama kung maayos na ba ang kanyang itsura.

“Okay na ‘yan Miss Loisa, maganda ka na sa ayos mo. Bilisan mo na lang ang mga kilos mo at pumasok ka na sa loob, tiyak nito sasabunin na naman tayo hanggang maghapon,”kinakabahang wika ni Ciara.

“Huwag kang mag-alala Miss Ciara, ipagtatanggol kita mula kay sir, ako naman ang may kasalanan kung bakit nakakunot naman ang noo ng taong ‘yon kaya sasaluin ko lahat,”pag-aalo nito sa babae.

“Talaga lang ha,”nakangiti na nitong sabi kay Loisa kasi batid ni Ciara na malabong mangyari ang sinasabi nito.

Ilang beses siyang kumatok bago narinig ang sagot ng kanyang boss, pinihit niya ang siradura at tuluyan na rin siyang pumasok. Kinakabahan man ay pinanatili niya pa ring maayos ang kanyang postura, nakatayo na siya ngayon na nakaharap sa lalaki at muli itong binati.

“Good morning po sir,”ngiting bati niya dito 

“Why are you late?”Ang baritonong boses ng kanyang boss.

“Ah e, k-kasi po sir matagal pong umalis ‘yong nakaparadang jeep na sinasakyan ko po papuntang bayan kanina,”kinakabahang sagot niya dito.

“Anong oras ka umalis sa inyo,”patuloy na usisa ni Steve habang nakatingin na sa kanyang laptop at nag-uumpisa na ring mag-type.

“A-ala sais po sir,”kabado niya pa ring sabi dito.

“Ilang oras ang biyahe mula sa inyo papunta rito sa opisina ko?”May bahid nang pagkainis sa mukha nito.

“H-humigit k-kumulang nasa kalahating oras po sir,”nanginginig niyang sagot dito, malakas ang kutob niya na galit na sa kanya ang kanyang among lalaki.

“Okay,ipagpalagay natin na isang oras ang biyahe mo galing sa inyo papunta dito sa opisina ko. Kung umalis ka sa inyo ng ala-sais dapat nandirito ka na kanina pang alas-siyete, tama ba ako?”Tanong nito kay Loisa na tila ba isang imbistigador.

“O-opo sir,”kabadong sagot niya dito.

“Kung ganon saan napunta ang isang oras at bakit nauna pa akong dumating dito keysa sa iyo, siguro naman sinabihan ka na ni Ciara kung ano-anu ang mga kinaiinisan ko?” Seryosong sabi nito sa babae at pagkatapos ay marriing tinitigan ito sa mata.

Pakiramdaman ni Loisa ay mawawalan siya dito ng hininga, kaya minabuti niya na munang pakalmahin saglit ang sarili at muling sinagot ang tanong ng amo.

“K-kasi po s…,” sasagot na sana si Loisa nang bigla tumayo si Steve at inihampas ang mga kamay nito sa kanyang lamesa.

“What the… pwede ba magsalita ka nang maayos huwag ‘yong nauutal ka para kang si tanga!”bulyaw sa kanya ni Steve ng hindi na nito mapigilan ang galit sa babae dahil nga sa nahuli itong pumasok.

Mahalaga sa kanya ang oras kung sana naging maaga itong dumating kaysa sa kanya di sana hindi na sila nag-aaksaya ngayon ng panahon.  Dahil sa pagkabigla ng babae ay nanginginig na naman ito sa takot at nang mapansin ‘yon ni Steve ay hinila nito pabalik sa kanya ang upuan na pansamantalang napaatras kanina nang bigla siyang tumayo at patalikod na rin itong naupo sa babae. Hindi niya mawari sa kanyang sarili kung bakit naiinis siya kapag nauutal ito kung kakausapin niya, ngunit sa tuwing nakikita niya naman ang panginginig ng mga kamay nito ay naawa naman siya. Ibang-iba sa sitwasyon sa tuwing napapagalitan niya si Ciara.

“S___t!”Mahinang mura niya sa sarili.

“S-sorry po sir, hindi na po mauulit, tsaka po sir patawarin nyo po ako kung nauutal ako kasi po kinakabahan po ako siguro naninibago pa po ako. Huwag po kayong mag-alala sir pipilitin ko pong maging maayos ang aking pananalita,”mahabang litanya sa kanya ni Loisa.

“Tungkol naman po doon sa isang oras sir hindi ko po na-expect kasi kanina na magtatagal sa paradahan po ang jeep. Kalimitan po kasi sir kahit hindi gaanong maraming tao ay umaalis na po ang sasakyan kaya lang po kanina medyo natagalan kami sir,”dagdag pa nitong sabi.

Dinampot ni Steve ang telepono at tinawagan si Ciara, hindi pa natatapos ng babae na nasa kabilang-linya ang ginawang pagbati ay sumingit na agad si Steve dito.

“Turuan mo nang mabuti itong kasamahan mo kung ayaw mong manatili diyan sa pwesto mo habambuhay, is that clear!”Galit na utos ni Steve sa batang sekretarya.

Hindi na nakuha pang sumagot ni Ciara dahil binagsakan na agad siya ng telepono nang kanilang boss.

“Ano pang ginagawa mo diyan Miss Sanchez, magtrabho ka na huwag mo ng sayangin ang oras ko lalong-lalo na ang malaking pasweldo ko sa iyo.”Wika ni Steve ng may diin ang pagkabanggit nang “malaking pasweldo”, sapat na upang maintindihan ni Loisa kung ano ang nais iparating ng kanyang amo.

“Okay ka lang ba Miss Loisa, inumin mo muna itong tubig oh,”alalang salubong sa kanya ni Ciara paglabas niya ng pinto galing sa opisina ng kanilang masungit na amo.

“Oo, Miss Ciara huwag ka ng mag-alala, hinding-hindi na mauulit ang pagpasok ko nang late dito sa opisina at saka pag-aaralan ko ring mabuti ang trabaho mo para makasama mo na sina Ma’am Abegail.”Paniniyak niyang sabi sa kasama na nakangiti.

“Pasensiya ka na ha, nadamay ka na naman tuloy,”hinging paumanhin niya dito.

“Ano ka ba, okay lang ‘yon, halika na nga umpisahan na nating magtrabaho,”nangingiting sabi nito sa kasamahan upang kahit papaano ay maibsan ang guilt na nararamdaman nito dahil sa nangyari.

Nasa kalagitnaan na sila ng ginagawang orientation tungkol sa polisiya ng kumpanya nang tumunog ang telepono. Sinagot iyon agad ni Ciara ng mabosesan ang nasa kabilang-linya ay agad niya na ring tinawag si Loisa, ang kanilang Ma’am Abegail ito at gusto makausap ang huli.

“Good morning po Ma’am Abegail,”bati agad ni Loisa sa among babae nang mahawakan ang telepono.

“Good morning too, Miss Sanchez balita ko ay late ka na raw pumasok?”wika ng kanyang boss na babae, ngunit sa tono ng boses nito ay alam niyang hindi ito galit.

“Opo ma’am, patawarin po ninyo ako hindi na po mauulit pangako po,”hinging paumanhin niya sa kanyang boss na babae.

“So totoo nga? kaya pala,”natatawa nitong sabi.

“Kaya pala ano ma’am, ano pong ibig ninyong sabihin?”Nagtataka niyang tanong sa amo.

“Sabihan mo si Ciara i-on ang button ng speaker nitong telepono nang kayong dalawa ang makakarinig sa instruction ko,”utos nito sa babae.

Dali-daling pinindot ni Ciara ang speaker button at ng ma-on na ito ay una siyang nagsalita.

“Good morning po, Ma’am Abegail si Ciara po ito,”bati niya sa among babae.

“Okay sige, makinig kayong mabuti Ciara at Loisa,”paunang sabi nito.

“Yes, po ma’am,” halos magkasabay na sagot ng mga sekretarya.

“Okay listen carefully, Ciara I’d like you to give actually the two of you, your residence sketch to Mang Nelson as soon as possible,” derektang sabi nito.

Nagtaka man ang dalawa ngunit wala ni isa sa kanila ang naglakas-loob na tanungin ang kanilang among babae.

“Yes,ma’am,” tanging namutawi sa bibig ni Ciara.

Nang magpaalam na ang nasa kabilang-linya ay saka pa lamang tinanong ni Loisa si Ciara kung bakit kilangan nilang ibigay ang kanilang residence sketch at sino naman itong si Mang Nelson.

“Hindi ko nga rin maintindihan Miss Loisa e, pero ang tungkol kay Mang Nelson sa pagkaka-alala ko ay dati itong driver ng namayapang misis ni Sir Steve.” Wala sa loob na sabi niya sa kasamahan.

“Ganon, ba?”Nagtataka pa ring tanong ni Loisa.

“O siya, miss Loisa umpisahan na nating gawin ang sketch kasi ayaw rin ‘yan ni Ma’am Abegail nang mababagal na kilos e,”yaya nito kay Loisa.

“Sige Miss Ciara,”turan niya naman dito.