Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events, locales, and incidents are either the product of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.
CALI I left home. I may leave home, but my heart is with him. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kung bakit nagawa kong iwan si Axel. Sobrang sakit, akala ko kakayanin ko. Pero nang malaman na may tinatago saakin si Axel, 'yun ang pinakamasakit. Akala ko kasi wala ng taguan ng sekreto. Nag-antay akong sabihin niya saakin, pero tangina. Nataga niya saakin iyon sa loob ng tatlong taon. "Cali, we're here." Napatingin ako sa labas at nakita kong nasa condo na kami ni Cici. I chose to stay here. Malakas ang kutob kong may alam din si Yerin. Ayoko muna silang makasama. Gusto kong mapag-isa. Kinuha ni Gian si Luna saakin para makalakad ako ng maayos. "Alam niyo ba ito, Gian, Jacob?" Tanong ko sa kanilang dalawa, napayuko si Gian, feeling guilty, while Jacob stared at me without even blinking. "Alam mo, Gian, pero hindi mo sinabihan si Axel?" Actually, pagod na akong magsalita, pero gusto ko parin malaman. "I already know, noong panahong naabutan ka ni Axel na kasabay si Jack,
Nasa Starbucks ako habang nilalagay ni Axel ang mga pinamili namin sa grocery kanina ang mga pagkaing dadalhin sa Tagaytay. Ilang sandali lang ay dumating na si Yerin. "So tatlong araw ng nakalipas nang makauwi ka sa Pinas, pero hindi ka man lang nagtext o tumawag?" Pagtatampo ko kay Yerin. Ngumiti naman ito, "Sorry na, kakalapag ko pa nga lang sa airport e kinuha na ko ng mga bodyguards ni mama para umattend ng meeting." She smacked her lips at ngumuso. "So, how's you and Axel?" Tanong ni Yerin. Napangiti naman ako at pinakita ko ang singsing na nasa kamay. Napatakip naman ito ng bibig, "Oh my gosh. For real?" Hindi makapaniwalang tanong nito. Tumango ako. "Oh my god, babe! Congrats! I'm so happy for you!" Nag-usap kami ni Yerin about her life in South Korea, dahil hindi man lang ito nakakapagchat saamin. And dami nitong bawal gawin dahil nga’y CEO na siya ng Kanjin Group, at may fiancé narin ito na ang lola niya mismo ang nag-set up sa kanila. Kahit ayaw niya ay wala naman siy
Nakauwi na kami dahil may mga pasok pa kami – well, sila. Dahil Christmas season naman ngayon. Pero nasa school ako para sa enrollment for second semester."Cali!" Napatingin ako sa likod ko at nakita ko si Jacob. Nagpatuloy lang ako sa paglalakad hanggang sa makapunta sa cashier. Sumunod naman si Jacob saakin, at Hinayaan ko nalang. "This or this?" Pinakita ni Jacob saakin ang cellphone niya na may picture ng damit na pambata at laruan. "Alam mo Jacob, afford mo naman e. Why not buy all?" Iritableng kong sabi sa kanya. "Aga-aga e ang sungit." Napatigil ako, huminga ng malalim bago ko siya harapin."Sorry, okay? Meron kasi ako. Nawawala ako sa mood kapag meron ako. Okay?" Tumango naman ito. Kaya naglakad ako ulit cashier, para magbayad ng full tuition. Isasali ko na kay Axel dahil busy ulit ito sa trabaho. "Wala sa mood kasi walang baby?" Napatigil ulit ako at sinipa siya sa kanyang paa. Napahawak ito sa kanyang paa habang d*******g sa sakit. Sinamaan niya ako ng tingin. At sinamaan
CALI Nagising ako dahil sa ingay ng cellphone ko. Kinuha ko iyon at napatingin sa oras. Seriously? Two in the morning? Yerin's calling. Great. Minsan na nga lang tatawag nang ganitong oras pa? "What?" I grunt after answering her call. Maingay ang nasa background ni Yerin. Nakarinig ako ng siren, may mga umiiyak sa gilid, at pansin ko ring humihikbi si Yerin. Mahina pero rinig na rinig ko. I have been calling you several times already!] Napalayo ko ang cellphone ng sumigaw ito. Nice way to start the morning, ey? "What now? It's two in the morning for fucking sake, Yerin. I'm tired and sleepy. Spill it out now or I'll drop the call." [Come here! It's Axel!] Napatayo ako kaagad ng marinig ko ang pangalan ni Axel. What? "Anong nangyari kay Axel?" Kinakabahan kong tanong. Napatayo ako at pinuntahan si Axel sa kwarto nito, pero wala ito. Kasama ko lang siya kagabi, ah? Si Luna, wala din si Luna sa tabi ko. "Where are you, Yerin?" Tanong ko at kinuha ang jacket ko at susi bago lumabas
AXEL Napahilot ako ng sentido ko nang makatanggap ng report na nagkaroon ng aksidente sa construction site na pinapatayong building ni Yerin para sa new branch niya dito sa Pinas. “What happened, Axel?” Yerin barged into my office room, her voice is rising, but her expression remains calm. Yet, I can feel that she’s worried. I know, even I, worried too. Not because of the accident happened at the site, but to my future with Cali. Nakakatawang isip na lahat ng ito ginagawa ko para lamang kay Cali, hindi sa sarili, hindi para sa pamilya. “I haven’t received a full report, Rin. But I think there’s something wrong with the materials used.” Naningkit ang mga mata ni Yerin. “Bakit mo naman nasabi?” Huminga ako ng malalim. “The building collapsed.” Tumaas ang kilay nito. “Elaborate, Axel. Hindi ako engineer para maintindihan kaagad ang issues.” “The material used were light. Nagpa-investigate na ako dahil ni kailanman naging mahigpit ako sa materials budget. Kaya hindi ko maintindihan ku
AXELNanatili akong nakaupo sa sahig nakasandal sa dingding na namamagitan sa pwesto ko at sa kwarto ni Cali. Rinig ko ang bawat hinaing nito. Maging si Luna ay umiiyak din at ayaw tumahan."Kumain na kayo," wika ni Kuya Aaron pero hindi ko siya pinansin.Galit parin ako sa kanya. Kaya ko naman ipaliwanag kay Cali ang lahat. Kaya ko naman ipaintindi kay Cali. Pero bakit kailangan niyang makialam? Bakit kailangan niyang sabihin iyon?Akala ko siya itong makakaunawa saamin. Pero mali pala ako. Shit lang.Ilang sandali lang ay bumukas ang pintuan ni Cali, nakita kong buhat niya si Luna na umiiyak parin. Napansin ko ring may bitbit itong maleta.Nanlumo ako."Cali..." tawag ko sa kanya, napatayo ako at sinundan siya. Pero hindi niya ako nililingon.Fuck. Fuck. Fuck."Cali, please... Don't do this to me..." pakiusap ko. Pero nagpatuloy lang itong naglakad papuntang pintuan."Cali, please, don't leave me." Pagsusumamo ko sa kanya. Pero parang naging bato si Cali. Lahat ng pakiusap ko ay hind
CALI I left home. I may leave home, but my heart is with him. Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko kung bakit nagawa kong iwan si Axel. Sobrang sakit, akala ko kakayanin ko. Pero nang malaman na may tinatago saakin si Axel, 'yun ang pinakamasakit. Akala ko kasi wala ng taguan ng sekreto. Nag-antay akong sabihin niya saakin, pero tangina. Nataga niya saakin iyon sa loob ng tatlong taon. "Cali, we're here." Napatingin ako sa labas at nakita kong nasa condo na kami ni Cici. I chose to stay here. Malakas ang kutob kong may alam din si Yerin. Ayoko muna silang makasama. Gusto kong mapag-isa. Kinuha ni Gian si Luna saakin para makalakad ako ng maayos. "Alam niyo ba ito, Gian, Jacob?" Tanong ko sa kanilang dalawa, napayuko si Gian, feeling guilty, while Jacob stared at me without even blinking. "Alam mo, Gian, pero hindi mo sinabihan si Axel?" Actually, pagod na akong magsalita, pero gusto ko parin malaman. "I already know, noong panahong naabutan ka ni Axel na kasabay si Jack,
CALI"Cali..." napakagat ako ng labi ng marinig ko ang boses ni Yerin. Nanginginig ito at alam kong umiiyak ito kahit na hindi ko siya tignan.Ang hirap niyang harapin, lalo na sa sitwasyong ito.Muli akong napaiyak ng yakapin niya ako. "Yerin..." tawag ko sa kanya at napayakap narin ako sa kanya."Shh... Don't cry, Cali...""You... You sa-sacrificed a lot, Rin. Pa-paano ko masusuklian lahat ng iyon?" Tanong ko sa kanya habang nakabaon parin ang ulo ko sa balikat niya. Naramdamdaman kong umiling ito at hinahagod ang likod ko."Hindi ko kailangan iyon, Cali." Napaangat ako ng ulo."Tangina, Yerin. Lagi nalang kami itong iniisip mo, pero paano naman kaligayahan mo?" Tanong ko sa kanya. Hindi ko maaninag ng maayos ang kanyang mukha dahil sa tuloy-tuloy na pagbagsak ng mga luha ko. Nakita ko nalang na umiiling ito."Kayo... kayo ang kaligayahan ko, Cali. Kayo naging pamilya ko. Kayo nagpasaya saakin. Kayo nagbigay ng kulay sa mundo ko. Kaya wala akong ibang hinihiling kundi kaligayahan ng