Home / All / Fate / Chapter 5

Share

Chapter 5

Author: N.Bernardo
last update Last Updated: 2021-09-06 23:04:01

He keeps on rubbing my back while I'm busy vomiting.

"Isusuka mo na ba ang internal organs mo?" Tanong nya dahil hindi pa din ako tumitigil.

Tangina, ano ba yon?

"Hindi na ako papasok don!" Angal ko na nagpatawa sa kanya.

"Okay. Iwan kana dito sa taong 1967." I froze at his words and slowly turned to him unbelievably.

"What is that look? We already discussed that we'll visit her birthdate first." He said and fix my hair. Napatango tango naman ako pero hindi pa din makapaniwala. Hindi pa ako buhay sa panahon  na to!

I excitedly run and tried to find people but he stopped me.

"They can't see you with that outfit of yours. Come here." He hissed and pulled me with him. May kinuha sya sa sampayan na nagpalaki sa mga mata ko.

"Magnanakaw!" Angal ko na nginisian lang nya.

"Shh." He said and pushed me to one of the houses.

"Hoy!" Angal ko at pinalo sya sa braso. Tumatawa lang syang binigay sa akin ang damit. Wala na akong nagawa dahil nandito na ako at wala akong alam sa panahon nato!

I stared at myself in the mirror na nandito sa bahay. What the hell...

"Manang!" Tili ko habang nakaturo sa sarili sa salamin. What the fuck?

"Jejemon pala sila dati-." I was cutted when I felt Apollo pulled me and signed me to keep quiet.

"That is the fashion trend this days. And please, behave." Sabi nya at hinila na naman ako. Nang maka alis kami doon sa bahay ay naglakad lakad lang kami. Sinusundan ko lang sya dahil sya naman ang may alam dito. I stopped walking when I saw his attire. I bit my lower lip while preventing myself to laugh. But I can't so I laughed!

"What am I gonna with you woman." He whispered and just pulled me again. Tawang tawa pa din ako dahil para syang manong.

"Ang breezy mo naman pare." I said while giggling. Hindi nya ko pinansin at pumasok sa isang hospital. Natahimik ako at napalingon sa paligid. Masyado na ngang malaki ang pinagbago ng Pilipinas.

"Andito na ba sila?" I asked him and he shooked his head.

"Let's wait for some time." He said and looked at his watch. Napapadyak ako dahil suot ko pa din yung rubber shoes na galing sa hinaharap. I giggled at the thought. Para akong alien dito sa panahon nila. Kung sabihin ko kaya sa kanila ang future?

Sabay kaming napalingon sa entrance ng hospital ng may wheel chair doon na pumasok na maraming nagtutulak at nagaasikaso. Nilipat nila yung babaeng buntis sa wheel bed na panay ang sigaw na manganganak na daw sya. Napangiwi ako dahil mukhang masakit nga.

"That's her." Apollo pointed at the pregnant woman.

"That's Zenia?" I jokingly asked and acted as shocked. Weirdo syang tumingin sa akin at nilagay ang kamay sa noo ko na parang tinitignan ang temperature ko.

"Kelan kapa naging palabiro?" Hindi makapaniwala nyang tanong na inirapan ko nalang. Papansin naman to. I just feel like I'm free here! Walang organization, responsibilities, kailangan patunayan, kahit na nasa mission din naman kami. Basta...malayo ako sa kanila. Pakiramdam ko kasi ay para akong ibon na nakakulong kapag andon ako. But now? I feel free!

I giggled and pinched Apollo's arm before following the doctors.

"I'm sorry ma'am, hindi po kayo pwede dito." Sabi ng isang nurse kaya huminto nalang ako sa labas ng Emergency Room at umupo sa isa sa mga bleachers.

"What will we do next?" I asked the man beside me. Hihintayin lang naman namin lumabas si Zenia mula sa sinapupunan ng nanay nya at aalis na din kami. Yun lang ang alam ko at sya na ang nag plano ng iba.

"We'll proceed to the year 2013." He said that made my brows furrowed. He sighed before turning to me.

"We need to monitor her whole year of service in the senate for us to know who's the suspect of her death." He explained that made me nodded. Hours had passed ng lumabas ang doctor sa ER kasunod ng nanay ni Zenia na natutulog sa wheel bed at sya na buhat ng mga nurse.

I turned to Apollo and he nodded before holding my hand. Nagpunta kami sa likod ng hospital kung saan isang bakanteng lote bago nya buksan ang portal. Nagdasal muna ako sa lahat ng santo bago pumasok. But since I'm a great adapter, nasanay na kaagad ako sa nakakahilong ride na yon.

"Pwede ba tayo dyan?" I whispered while looking at the huge building in front of us.

Apollo chuckled, "Ofcourse." he said that made my eyes widened.

"Talaga?" Hindi makapaniwalang tanong ko dahil hindi na kami mahihirapan kung ganoon!

He laughed again, "Yeah, kung dyan tayo nagta trabaho." he added that made me frowned.

"Paasa ka talaga kahit kelan." I whispered na mukhang hindi nya naman narinig.

"Paano na tayo ngayon?" I asked instead and turned to him.

"We need to be a senator." My eyes widened at his words.

"Tangina ka ba?" I unbelievably asked him but he just looked at me like telling me, 'sige, may naisip ka pang paraan?'

"Pero kahit na! Ilang months lang yung binigay sa atin tapos yung pagiging senator aabutin ng ilang taon!" maktol ko na nagpa iling sa kanya.

"Have you forgotten that we are a time traveler? Mage enroll lang tayo sa law school na pinasukan ni Zenia. And then we'd make the time faster para maka graduate na kaagad. We just need a diploma and ID anyways." Tamad nyang paliwanag na ikinatulala ko. What the fuck?

"Are you for real?" Tanong ko at umirap lang sya bago naglakad na paalis. Tangina hindi ko pinangarap maging senator!

Paano kapag nalugi ang pinas dahil sa akin? Sobrang dami ko ng kasalanan dadagdagan ko pa ba? I groaned and followed that asshole.

"KAPAG AKO BUMAGSAK SA LAW SCHOOL NA SINASABI MO, BAHALA KA SA BUHAY MO." I shouted dahil malayo na sya sa akin. Napapadyak ako dahil hindi man lang sya huminto kaya no choice ako kung hindi humabol.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Fate   Kabanata 30

    Apollo's POVI waited for 10 years for her to be reincarnated again. I fucking waited without assurance.Galit ako sa tadhana dahil bakit palagi syang kinukuha sa akin? Hindi ba pwedeng dumating ang panahon na sabay kaming mamamatay, at hindi sya nauuna?I'm mad but it's automatically vanishing the moment I saw the new her. Hinding hindi ako magsasawa na mahalin at hintayin sya ng paulit ulit."I'm Avabelle Shivani but you can call me Avani." Sabi nya sa maliliit na boses. Gusto kong pisilin ang pisngi nya dahil sobrang cute nya.Nilahad nya pa sa akin ang maliliit nyang kamay. I bit my lower lip to restrain myself."Hi, Avi.""It's Avani, not Avi." I blinked when she rolled her eyes on me. Gusto kong pitikin ang noo nya dahil sa mangha.

  • Fate   Chapter 29

    I'm still bothered about what he said yesterday night. But because of tiredness, I fell asleep."Wake up, now. I'm sorry." I heard Apollo said while giving me kisses on the cheeks. Natawa naman ako at bumangon na."Why are you saying sorry, huh?" I said with my morning voice. He's like a puppy because he's now hugging me tightly while his head is on my chest."I know you're tired. I really can't bear it seeing you tired." Inis nyang sabi na nagpatawa na naman sa akin."Palagi mo nga akong pinapagod." I jokingly said but he looked at me with brows furrowed."That's different." Pagtatanggol nya sa sarili kaya natawa ako."That's no different. I'm still tired." Irap ko sa kanya kaya para syang bata na sumiksik na naman sa akin. I laughed and brushed his hair with my fingers."I'm just kidding.

  • Fate   Chapter 28

    "We already tried it a lot of times, Apollo." Nanghihinang sabi ko. We're now the day of her death, we're just repeating what happened.Nagtataka ako kung bakit buhay pa kami kahit na sumabog ang kotseng kinalalagayan namin but it's the least of my concern now. Like what happened to Hannah-Zenia's also death on arrival.He shooked his head, "We'll save her this time. Don't think of using that damn ability of yours, Avabelle." Seryosong sabi nya. I sighed and just go with his plans.Nasa labas kami ngayon dahil baka daw maiba ang mangyayari. We're now in the house of the senators, working. Nasa gitna namin si Zenia na walang pake sa paligid at nagbabasa o nagsusulat lang.I can't concentrate because of tiredness but I kept myself awake and aware of my surroundings. We need to save her."Atty. Falcon." Napalingon kami sa tumawag sa kanya. It's the same person who called her the las

  • Fate   Chapter 27

    "W-what-how-." I can't even construct a sentence while looking at Zenia's cold body on the floor. May dugo sa damit nya at ulo, umaagos. Her eyes is wide opened, and there is a hole on his forehead. Sa noo sya binaril... I felt Apollo's warmth when he hugged me. Hindi ako makapaniwala, hindi pwede. "Breath." Apollo whispered but I don't know what to do. My eyes were bloodshot when I turned to him. "H-Hindi to pwede..." I said that made him closed his eyes tightly. Huminga sya ng malalim at tumango tango sa akin. "Everything will be fine. We'll go back from the past and save her again, okay?" Sabi nya na tinanguan ko. Hindi to pwedeng mangyari. Binuksan nya na ang portal at nakayakap sya sa aking pumasok doon.

  • Fate   Chapter 26

    "So you're saying that anybody can kill her?" Taka kong tanong kay Apollo. Hindi naman sya sumagot at agad na hinawakan ang kamay ko. Sumunod naman ako sa kanya dahil nakita namin si Zenia na lumabas na ng hall. Hindi nya na kasama yung lalaki. Nakatayo lang sya doon at parang naghihintay ng sasakyan. I looked at Apollo and he nodded at me so I called Zenia. "Zenia!" Sigaw ko kaya napalingon naman sya kaagad. Tumatanda na talaga sya. "Oh, it's rare to see you here." She said and smiled at little. Tumango na lamang ako at tinignan si Apollo. "Nagpasundo kasi si Apollo. Gusto mo bang sumabay na sa amin?" I kindly asked her and she nodded immediately. "Gusto ko na ding umuwi." She said so I chuckled. Huminto na si Apollo sa harap namin kaya pumasok na ka

  • Fate   Chapter 25

    Ilang araw pa naming ginawa ang pamimigay ng mga relief goods bago kami tumigil.Today is the day where the people will vote for the one they want. Hindi naman ako umaasa na mananalo ako kasi hindi naman talaga ko sikat o ano man. Pero kasi mission namin to kaya kahit ayaw ko ay wala akong pagpipilian."Kahit hindi na ako manalo basta manalo si Angelica." Narinig kong sabi ni Xander.I saw how Zenia rolled her eyes too. Natawa naman si Apollo."Nakakatanga pala ang pag ibig. Ayoko na tuloy magmahal." Sabi ni Zenia na ikinatawa namin."Masarap mag mahal, subukan mo kasi." I commented but she just shooked her head."Hindi ko makita ang sarili ko na may asawa at anak." Dagdag nya na ikinanguso ko. Lumingon ako kay Apollo."May nabasa ka ba nung nag research tayo na may pamilya si Zenia?" Bulon

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status