"So you're saying that anybody can kill her?"
Taka kong tanong kay Apollo. Hindi naman sya sumagot at agad na hinawakan ang kamay ko. Sumunod naman ako sa kanya dahil nakita namin si Zenia na lumabas na ng hall. Hindi nya na kasama yung lalaki.
Nakatayo lang sya doon at parang naghihintay ng sasakyan. I looked at Apollo and he nodded at me so I called Zenia.
"Zenia!" Sigaw ko kaya napalingon naman sya kaagad. Tumatanda na talaga sya.
"Oh, it's rare to see you here." She said and smiled at little. Tumango na lamang ako at tinignan si Apollo.
"Nagpasundo kasi si Apollo. Gusto mo bang sumabay na sa amin?" I kindly asked her and she nodded immediately.
"Gusto ko na ding umuwi." She said so I chuckled. Huminto na si Apollo sa harap namin kaya pumasok na ka
"W-what-how-." I can't even construct a sentence while looking at Zenia's cold body on the floor. May dugo sa damit nya at ulo, umaagos. Her eyes is wide opened, and there is a hole on his forehead. Sa noo sya binaril... I felt Apollo's warmth when he hugged me. Hindi ako makapaniwala, hindi pwede. "Breath." Apollo whispered but I don't know what to do. My eyes were bloodshot when I turned to him. "H-Hindi to pwede..." I said that made him closed his eyes tightly. Huminga sya ng malalim at tumango tango sa akin. "Everything will be fine. We'll go back from the past and save her again, okay?" Sabi nya na tinanguan ko. Hindi to pwedeng mangyari. Binuksan nya na ang portal at nakayakap sya sa aking pumasok doon.
"We already tried it a lot of times, Apollo." Nanghihinang sabi ko. We're now the day of her death, we're just repeating what happened.Nagtataka ako kung bakit buhay pa kami kahit na sumabog ang kotseng kinalalagayan namin but it's the least of my concern now. Like what happened to Hannah-Zenia's also death on arrival.He shooked his head, "We'll save her this time. Don't think of using that damn ability of yours, Avabelle." Seryosong sabi nya. I sighed and just go with his plans.Nasa labas kami ngayon dahil baka daw maiba ang mangyayari. We're now in the house of the senators, working. Nasa gitna namin si Zenia na walang pake sa paligid at nagbabasa o nagsusulat lang.I can't concentrate because of tiredness but I kept myself awake and aware of my surroundings. We need to save her."Atty. Falcon." Napalingon kami sa tumawag sa kanya. It's the same person who called her the las
I'm still bothered about what he said yesterday night. But because of tiredness, I fell asleep."Wake up, now. I'm sorry." I heard Apollo said while giving me kisses on the cheeks. Natawa naman ako at bumangon na."Why are you saying sorry, huh?" I said with my morning voice. He's like a puppy because he's now hugging me tightly while his head is on my chest."I know you're tired. I really can't bear it seeing you tired." Inis nyang sabi na nagpatawa na naman sa akin."Palagi mo nga akong pinapagod." I jokingly said but he looked at me with brows furrowed."That's different." Pagtatanggol nya sa sarili kaya natawa ako."That's no different. I'm still tired." Irap ko sa kanya kaya para syang bata na sumiksik na naman sa akin. I laughed and brushed his hair with my fingers."I'm just kidding.
Apollo's POVI waited for 10 years for her to be reincarnated again. I fucking waited without assurance.Galit ako sa tadhana dahil bakit palagi syang kinukuha sa akin? Hindi ba pwedeng dumating ang panahon na sabay kaming mamamatay, at hindi sya nauuna?I'm mad but it's automatically vanishing the moment I saw the new her. Hinding hindi ako magsasawa na mahalin at hintayin sya ng paulit ulit."I'm Avabelle Shivani but you can call me Avani." Sabi nya sa maliliit na boses. Gusto kong pisilin ang pisngi nya dahil sobrang cute nya.Nilahad nya pa sa akin ang maliliit nyang kamay. I bit my lower lip to restrain myself."Hi, Avi.""It's Avani, not Avi." I blinked when she rolled her eyes on me. Gusto kong pitikin ang noo nya dahil sa mangha.
Tanginang buhay 'to.I cursed inside my head and punch the guy in front of me. Sinipa ko naman ang nasa likod ko at umikot para masipa ang nasa harap ko naman. Tumalon ako na kasing taas ng mukha netong tangang to at sinipa sya. I sighed before punching his face that made him unconscious."Kaya pa?" I turned to the man who went near me and rolled my eyes."This is so nakakapagod!" Reklamo ko na ikinangiwi nya."Ang arte mo. Palagi naman to nangyayari, but you're still doing it kahit nakakapagod." Sabi nya na nginisian ko."Because I don't have any choice, duh?"Lumapit sya sa akin at nilagay ang kamay sa ulo ko, he then smiled softly that made me froze."Sit down there and watch me finish them." Mayabang na sabi nya at tinuro ang patong patong na kahon sa hindi kalayuan. Hindi ko pa din maalis sa isip ko ang ginawa nya kaya wala sa sarili akong naglakad papunta sa tinuro nya at umupo doon.I
"Eat more." I groaned when he keeps on putting foods on my plate. Hindi ko na nga maubos ang nilagay nya doon kanina at dinagdagan nya na naman?"Look, you're so thin." Turo nya pa sa katawan ko na ikinairap ko. Palagi nalang syang ganito!"Tatay ba kita ha? Kung maka asta ka daig mo pa ang magulang." Inis na sabi ko at galit na tinusok ang karneng nakahiwa na din sa plato ko.He laughed, "I'm not your father but you can call me daddy."His eyes widened and immediately gave me water. Hinimas himas nya ang likod ko na akala mo ay hindi sya ang may kasalanan kung bakit ako nasamid!I glared at him and continued eating. Ayokong makipagtalo dahil-basta.I should draw a line between us.
"Wala tayong mission today?" I asked when I saw him in the living room, watching television. Lumingon sya sa akin at ngumiti."Good morning. It's our free day today." Sagot nya at pinatay ang TV. Tumayo sya sa pagkakaupo at lumapit sa akin. I'm just watching him as he pulled me to the kitchen."Eat first. We'll go somewhere." Sabi nya na tinanguan ko nalang. As a said, ganyan naman sya palagi. He's a walking red flag but at least he's consistent, right?Halos mapairap ako sa naisip. Marupok na naman ata ako ngayong araw. Umiling nalang ako at tinapos ang pagkaing hinanda nya para sa akin. Paakyat na sana ako ng bigla syang bumaba na nakabihis na.I pursued my lips when I saw him looking so pogi as always. Naiinis na ako! Hindi ako marupok ha?He smiled when he saw me, "Get ready prin
"You have a new mission."I almost groaned when I heard that. Pinagpahinga lang nila kami ng isang araw tapos meron na naman ngayon.We're just standing straight with a blank face while listening to our boss. I don't know if he's a good or bad man. Pero wala na akong pake don, mamamatay din naman ako."You have to travel time and bring back the late Senator Zenia Falcon." He said that made us shocked. This is our first mission that includes our abilities."What?" Hindi makapaniwalang tanong ko. Our boss nodded and slightly moved in his swivel chair."Yes, since Apollo can travel time and you-Avani can take give lives. You can only do it." Dagdag nya. Tahimik lang si Apollo sa tabi ko habang ako ay hindi makapaniwala.