(Jeff POV)
“Ano pong gusto niyo, babae o lalaki?”
Nasamid na din ako dahil nakangiti siyang nagtanong sa harapan ng pamilya ko.
Nang humarap sa akin, parang kakatayin ako ng buhay.
Napangisi na lang ako.
Okey, go with it Missamy. Trabaho mo yan.
(Missamy POV)
Parang gusto ko na nga talagang mangkatay ng baboy ngayon.
Walanghiya ka Jeff! Akala mo ano ka!
Umuusok na ilong ko. Ang Virgin kong pisngi na kahit nga sa beso beso, ilang ako na tumangap. Tapos hinalikan mo lang ng walang paalam?!
Talagang makakatikim ka ng isang ganti ng isang virgin na babae.
Walanghiya ka Jeff.
Kumain na nga sila ng tahimik hangang sa, bigla ata akong susubuan ni Jeff. Wow ang sweet talaga.
Kapag kinain ko ito pwede na atang langamin kami.
Syempre kinain ko.
Nang… Oh my gulay ang anghang! Whooooo
(Missamy Charm POV) Nang mapansin ko na nagpaka-abala na nga lang si Jean asikasuhin si Icy. Ang tahimik niya. Isa din siya na may hilig sa mga bata nga. Mahina niyang kinakausap si Icy, at di nakiki-alam sa usapan namin. Pero halatang nakikinig siya. Mabait naman talaga si Jean, ata? At kung natuloy yung arrange marriage namin, sana nga asawa ko na siya diba? Ahahaha. Joke lang. Wag kang assuming Missamy. Nakakahinayang pero okey lang dahil may Mr. Missamy Charm ka naman. Ipinapakita sayo ni Mr. Missamy Charm, kung ano ba ang klase ng isang tao na naghihintay. Nagsisimula muna sa kaibigan mode. At sana wag naman friendzone talaga. Napaangat paningin ko dahil dumating si Jay. “Master Jeff, everything already set sa pag-uwi niyo.” At narealize ko na ang una ko palang hahanapin sa pagbaba ko dito si Kuya Carlos. Magtatanong na sana ako ng maunahan ako ng Daddy n
(Jeff POV) “Tapos, grabe pinag-iisip ninyo sa akin. Yuck. Never ko magagawang mag make love sayo!” Napangisi na lamang ako. Kala ko ba tapos na ang issue na ito Missamy? Yuck pala. Don't worry you will love it sooner na may gumawa noon sayo. “Babae shuta mo. Tapos magkakaroon ka ng anak na babae. Tapos ganyan ka sa akin! Isusumbong kita kay Kuya!” She's totally a sumbungerang kapatid. Go! As if na mauupakan ako ni Juan Carlos ngayon. Tss. Di mo ba alam na pareho kayo sakit sa ulo ko? Tsk. (Missamy POV) Para na akong baliw sa tabi na napapareklamo kay Jeff. Di man lang niya ako pinapansin. Kaya natahimik na lang ako. Napamuni-muni. Sige Kuya, enjoy ka lang muna dyan sa France. Gagawin ni Bunso ang makakaya niya sa larong to. Fighting! Sana naman pamangkin na ito soon. Tumigil yung sasakyan
(Missamy POV) May kumatok sa pinto at wala pa akong sinabi bumukas na. Yung butler. “Hello po.” Bati ko sa kanya dahil nakakahiya naman diba? “Hello Miss Missamy, I'm Butler Nang. Master Jeff wants your presence now.” Kaya humakbang na ako palapit dito saka nga dinala ko yung phone ko. Baka may charger itong si Jeff. Pagdating namin sa kabilang silid. Wow ganda ng silid niya. Napaka-contradict ng silid nito sa silid ko. Paint black na napaka-elegante sa mode na white and black. Parang nasa chessboard lang ako nito. Pinaupo ako ni Butler Nang sa isang sofa at kumilos ito para puntahan si Jeff. Nang sumulpot kasama na nito si Jeff. Napa-excuse na lamang si Butler Nang ng maupo si Jeff saka siya lumabas. “Hahaha. Laro tayo Jeff ng chess.” Kaagad kong sabi sa kanya. “You're here dahil ipinadala na yung mga nata
(Jeff POV) Nang marinig ko ang mahinang katok sa pinto. Tuluyan na akong bumangon at nang buksan ko si Missamy Charm sa basahan niyang damit. “Did your P.A tell you na di mo kailangan isuot ang damit mong basahan sa pamamahay ko?” “P.A?” “Tss. Personal Assistant.” “Ahh. Yung mataray? Ano ka ba Jeff? Uuwi ako sa amin. No need magbihis ng minumungkahi nilang damit. Di ko yun kailangan kapag uuwi ako sa amin.” “Tss. As if marami ka pang beses na uuwi sa bahay ninyo.” “Oo naman. Saka Jeff iwas sanay din ako dito. Kasi kapag nasanay ako lagot na. Five months lang naman tatagal ang laro. Kaya no need ko talagang masanay sa magagarang bagay. Dumaan lang ako kasi, alis na ako.” “Did your P.A prepared the car for you?” “Ah. Commute na lang ako. Since tiwala ka naman ata sa mapa ni Dora. Ahaha.”
(Jeff POV) “Shin, napadalaw ka kaagad.” Bati ko sa kanya. “It just a while ago ng umuwi kami.” “Ahhh. Sorry. I can’t help myself sa mga ka-cuteness ng mga pamangkin ko. Ikaw kasi kahapon mo lang sa amin nilantad.” At narinig na nga niyang bumaba na sila Seven at Icy. “Here they are.” Mungkahi niya at pinapasok ko na nga siya. Is he spying on me? Tss. Galingan mo Shin. Naupo ako sa sofa habang si Shin nakipaglaro na nga ng tuluyan sa mga bata. He is energetic man. Matanda ako sa kanya ng limang taon. Kasing gulang lang niya si Missamy. Kaya siguro ang aura nila pareho. Then I realized, this house of mine bigla na lang makakarinig ka ng tawanan. Because the kids are happily playing with Shin. And Missamy smile brighten every nook of the corner. She has that aura. A positive one. Ang aura na di magpapatalo kahit kanino. Hina
(Missamy Charm POV) “Aling Agnes, nagtatanong kayo na kung alam ko ba ito?” Napailing ako. Obvious po Manang Agnes di ko alam ang tungkol sa bagay na ito. “Asaan Kuya ko?” Yun din ang tanong ko, noong di ko pa alam ang sagot. “Pagkatapos niya ako hatirin sa altar nawala na lang na parang bula.” Para na akong maiiyak dahil gusto ko na ngayon magsulat na lang ng kwento. Grabe sila sa akin. Ako ang biktima dito! Ultimate biktima. “Alam niyo po ang dami ng inililihim si Kuya sa akin.” “Hay naku, baka naman iha, may gusto ng makasama sa buhay kaya pinakawalan ka na niya at sinigurado lang na okey ka. Hayaan mo na kapatid mo. Talagang kailangan na niya maghabol ng oras.” “Manang Agnes, eh ang pinunta niya sa France, mag do-doctorate. Kaya nga—.” Opss! Wag sobra Missamy. Iwas emotional at baka mabuking pa tayo sa madrama mong bibig ngayon. Stop Missamy Charm
(Missamy POV) Ano kaya talaga ang pinaplano mo ngayon Kuya? Sana naman di mo pa ako sinisipa sa plano mo. Wala pa po akong asawa Kuya. Pasensya na kung laging nakarelay ako sayo. Pasensya na talaga. Ngayon iniisip ko kung ano ngang klaseng Jeff ang maabutan ko sa bahay niya. Kaawaan nawa ako Papa God. Bahala na po kayo kapag na-wrestling ko ang walanghiyang yun. Isinakay na namin ni Aling Agnes ang bagahe ko. Saka nagpa-alam na ako sa kanya. Huli na nang magsi-sulputan yung mga kapitbahay namin. Alis na po ako. Ba-byeeeee. Ini-instruct ko si Manong driver at dahil nga marami atang tumangi kay Aling Agnes na Taxi dahil di pa plantsyado masyado ang kalsada papunta sa bahay namin. Heto mahal ang singil sa akin ni kuya Driver. Kaya naman di talaga umaasenso ang Pilipinas. Pero sabagay may rason nga din si kuya driver. Nang maflatan kami. Medyo may kalayua
(Missamy Charm POV) Nang narinig ko may kumakatok sa bintana. Wag kang titingin Missamy. Multo yan panigurado. Multo! Kaya wag na wag! Maawa ka sa sarili mo. Bata ka pa! Malakas ng napapakatok sa pinto at baka si Manong driver? Kaya napabalikwas ako. Ngunit halos lamunin ako ng upuan dahil sa mga matang nakikita ko. At halos napatili ako sa loob ng sasakyan! Nagulat na lang ako ng basagin ni Jeff ng tuluyan ang bintana ng sasakyan sa pamamagitan ng siko niya. Binuksan ang nakalock na pinto at hinila ako palabas. “Are you crazy!” galit niyang sigaw sa akin. Wala na akong mapulot na salita dahil sa wakas nakahinga na ako ng sariwang hangin. Biglang napayakap na lang ako kay Jeff. Sobra akong natatakot. Di ba niya alam?! Naiyak na ako sa kanya. Wala siyang magawa bigla. Natigilan siya. (Jeff POV)