(Missamy POV)
Hangang sa biglang nawala yung video sa screen na ipinapakita para nga sa tribute sa nagawa ng Elder sa termino niya.
Pumalit isang lalaki na nakamaskara.
“Binabati ko ang bagong Elder ng pamilyang Lee Chan ngayon. Hindi nga lang personal, ngunit naparating ko naman ang regalo ko sa inyo.”
At ipinakita ang nanagyayari sa labas. May nagbabarilan.
“Sila ang una mong mapapatay Jeff sa termino mong ito. Goodluck at talagang gagawa ako ng paraan para maibalik ang lahat na dapat ay akin.”
Hindi naman siya si Jean diba? Andito siya… Si Jude?
Nang hinila na ako ni Jay, akay ng tauhan sila Icy at Seven.
“Drive them safely Jay.”
“Jeff.”
“Sa ganito kayong paraan na makakalabas ng ligtas.”
“Ikaw?”
Ngumiti na lang siya sa
(Missamy POV)“Jude! Wag mo itong gagawin! Parang awa mo na!”Saka nga niya pina-ilawan ulit.“Ahh… Oo nga pala sasama ka sa lalaking nirerespeto ka. Yun pala ang pinagmamalaki mo sa akin. Well, I'll do it. Pasalamat ka Missamy, mahal kita.” ngisi niya.“Kaya lang dahil umepal sa buhay mo si Jeff, ayan nagulo tayong dalawa. Let test kung hangang saan nga ang pagmamahal ni Jeff kesa sa akin Missamy.”Pinakita niya sa akin sa pamamagitan ng malaking screen ang mga kinuhang larawan habang nakatulog ako.“Jude!”“Pili ka ng ipapadala ko sa kanya, at larawang ipapakalat namin. Tiyak masisira ang pangalan mo sa Jeff na yan. Diba? Wala akong ginawa sayo Missamy. Nirerespeto din kita. Mas malaki ang respeto ko sayo. Matagal na tayong magkasama diba? Habang kayo ni Jeff di pa nga mag-iisang taon. Haha. Ang bilis
(Missamy POV)Jude, ano itong ginawa mo sa akin. Mahal ko si Jeff. Di na kailangan na patunayan na mahal niya ako.Ang importante, mahal ko siya. Ako ang nasasaktan Jude.Hindi ako natutuwa. Aanihin ko ang resultang ito.Bahagyang kong binuksan ang pinto, at nasilip ko siyang naka-akyat na ng hagdan. Mukha nito na napagod sa boung maghapon.Jeff…“Daddy Jeff!” sigaw ni Icy at napakarga nga kay Jeff.Naalala ko noon na binabaliwala ko ang mga nangyayari sa paligid namin ni Jeff. Ngayon, parang ako na ang nawala sa larawan.Gusto ko man ipaliwanag ang sarili ko, ngunit sinarhan na niya ang tenga para sa akin.Tumulo ang luha sa aking pisngi.“How's your day little Icy?”“Just fine. Mommy Missamy teach me how to make a paper flower. Try to look it! I made a lot Daddy Jeff!”Hinihila na nga
(Missamy POV)Naki-usap sa akin si Butler Nang ulit na wag magpapa-abot kay Jeff. Kaya nga napilitan akong umakyat.Hangang sa nanatili ako sa labas ng silid ko, para nga dito na lang siya salubungin.Kagustuhan ko ito at di niya maaring sisihin si Butler Nang.Ngunit walang umakyat.Kaya nakinig na lang ako sa pinag-uusapan nila. Nang aksidente ko ngang marinig ang tungkol kay Kuya. At di ko inaasahan na marinig ang mga salitang yun kay Jeff.Napapagastos siya ng dahil sa aming magkapatid.Kuya Carlos, anong gagawin ko…Pumatak ang luha sa aking pisngi. Nanghihina ako na bumalik sa silid.Napasandal sa pinto. At napa-upong tahimik na umiiyak.Sorry Jeff… I'm sorry.(Jeff POV)Di ko na nga napigilan ang mga salitang lumabas sa bibig ko.
(Missamy POV)Nakikiramdam lang ako. Di talaga ako mapakali.Hangang sa pumunta ako sa may terrace, at halos mabasag ang puso ko ng makita ko ngang ang saya nila habang naglalaro sa labas.Kung dati rati si Jeff at Ivy ang iniingit ko, ngayon.. ako na ang kawawang nakakulong na parang si Rapunzel.Nang madapa si Icy, at lumapit si Jeff. Biglang sumulpot palapit sa kanila ang isang babae na may kagandahan nga din talaga.Di ko alam ang pinag-uusapan nila. Hangang sa makita ko na lang na napangiti ito kay Jeff.Kilala ko ang babae.Ito yung… si Lily. Ang dapat na asawa ni Jeff.Di ko na nakayanan, pumasok na ako. Halos sumabog na sa sakit ang puso ko.Wala na Missamy. Talagang niluwagan na ni Jeff ang pagmamahal niya sayo.Pinalaya na niya.(Jeff POV)“Di ka nag-iingat.”&nb
(Jeff POV)At isinagot sa akin ang pagkawala ng malay niya na nasalo ko naman kaagad.“Missamy?!”Tinawag ko nga si Butler Nang at si Jay.“Magpapunta kayo ng doctor!”Saka ko siya ipinasok sa silid niya. Inihiga sa kama nito.Di maaring buntis ka Missamy.Na ikinasapo ng ulo ko.Shit.Saka lalabas na sana ako sa silid dahil di ko alam ang magagawa ko sa kanya, ng bigla akong madulas. Dahil sa kalat ng lipstick nito sa sahig. At ilan pang make up products.Argh!Nang makita ko ang isang bote ng alak sa harapan ng mesa.Yun ba ang naamoy ko?Nagsuka siya dahil hindi siya buntis diba?Kundi naka-inom ito. Diba?At ng dumating nga ang doctor tinignan siya.“Buntis ba siya?”Umiling ang Doctor na parang pagtatawanan ako.“Nakainom lang ang Misis niyo
(Jeff POV)“But we want to eat with Mommy Charm. Kung ayaw niyo siyang makaharap, we want.”Heto na naman nga ang pagiging spoiled ni Icy. Nagmana ka nga sa Daddy mo na still ngayon, nahihirapan kung nasaan ba kayo.Mahirap din pala ang maging matalino.“Let me talk with Mommy Charm.”“Huh? Kakausapin ninyo siya?!”“Yes.”“Okey, let's go seven, we need to give them a privacy. Daddy Jeff, you both suits together.”Hila si Seven na kinukusot pa ang mata nito.Bumaba na ako.Nadatnan ko si Butler Nang at ilang katulong na nag-aahin.Nagulat sila kaya nagsitigil ng sumulpot ako. Napayuko.“Hindi pa bumababa si Missamy?”Siyang kinakabahan nga ako na magpakita sa kanila kanina. Dahil makikita ko na naman ang mulat
(Jeff POV)Kaya naalarma ang bumubuo ng pamilya namin. Marami ang naiinis sa akin dahil hindi ko pa nga hinaharap si Missamy sa publiko.Sana nga talaga tigilan na kami ng Jude na yan. Kahit anong kaguluhan ang gawin niya, talagang mahal ko si Missamy.I know Juan Carlos, malalagpasan namin ng kapatid mo ang issue ngang ito.Sumakit ang ulo ko after the conference.Nahalata ito ni Jay dahil namumula na ang mukha ko.“Master Jeff, kailangan niyong magpahinga. Baka may masama pang mangyari sa inyo.”“Where is Missamy right now?”“She's playing with the kids at the kindergarten.”Napangiti na lang ako.She loves kids, I know.Kumuha ng gamot si Jay, at inilapag yun sa mesa ko.“In order to protect your love ones Master Jeff, ang kailangan natin unahin yung health nga naman mun
(Jay POV)Papunta na sana ako sa lugar na pagkakainan na hinanda ko nga sa babaing special sa akin.Nang biglang tumunog ang phone ko.At halos mapa-uturn ako dahil nga sa balitang natangap ko galing sa ibang bansa.Juan Carlos just passed away.(Missamy POV)Biglang umulan ng malakas at nagsitakbuhan ang mga tao. Napatakbo na din ako. Nang biglang may grade student na lalaking nadapa. Dahil napatakbo din para sumilong.Nilapitan ko ito at tinulungan.Nabasa na din ako.May sugat ang tuhod niya.Nang nanumbalik ang ala-ala ko kung paano nga naiyak si Kuya noon dahil sa pagkawala ng magulang namin.Akala ko di siya iiyak kung di nga talaga biglang nanghina ang tuhod at nadapa.Sinabi pa niya sa akin.Masakit talaga.Kuya… Alam kong di ako noon ang nad