Chapter 47

Via

Unang mulat ko ng mata ay halos hindi ko maanigan ang mga taong ngayon ay nasa harapan ko. Malabo at halos hindi ko makilala. Pinikit kong muli ang mata ko at dahan dahan na minulat.

Nilibot ko ang paligid at puro puti ang nasa paligid ko. Nang medyo luminaw ang paligid ko ay tiningnan ko ulit ang mga taong nasa tabi ko ngayon.

"Via." napunta ang tingin ko kay Gail. "Kamusta pakiramdam mo? Nakikilala mo pa naman ako noh?" paninigurado niya.

Tiningnan kong muli ang paligid. Nilibot.

"Bakit ako nandito?" tanong ko. Binalik ko kay Gail tingin ko. "Nasaan sila mama? Si papa?" Agad na taranta ko ng maalala sila.

"Via." malungkot nitong sambit sa akin.

Agad akong bumangon na medyo kinahilo ko at hawak sa ulo ko. May bandahe itong nakapapulot.

"Iha. Huwag ka munang bumangon. Mahina ka pa."

Tiningnan ko si tita Del. Ang mama ni Gail. Nanubig ang mata ko.

"Tita, si mama at papa po? Nasaan?" tanong ko.

Malungkot akong tinitigan ni tita. Mahigpit ang pagkahawak niya sa kamay ko na parang gust