Chapter Five: Meeting my father
Jack's Perspective
Hinihintay ko si Angel dito sa labas ng room nila, halos hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa sobrang saya ko. Sino bang mag-aakala na ang isang tulad niya ay bibigyan ako ng chance, I was the most luckiest man in the world.
Habang naghihintay ay narinig ko ang ring tone ng phone ko.
Beep!
"Bro, nasaan ka? Bigla ka na lamang nawala after dismissal, magpapasama sana ako, eh." - Zio
Hehe, tinakbuhan ko kase si Zio, nanigurado akong di niya ako makikitang lumabas, ayaw ko din namang ipaalam sa kanya na I am already courting Angel. Kase paniguradong kukulitin niya lamang ako tulad ng dati, he loves teasing people, and I don't have time dahil balak ko talagang sunduin si Angel.
"I should take this chance to win Angel's heart," I thought as I couldn't stop blushing.
Hindi rin gaano nagtagal nang makita ko na si Angel papalabas ng room niya.
"Hello," pangiting sabi ko as I wave my hands and she got surprised.
"Jack? Anong ginagawa mo dito?" Tanong niya at napangiti ako.
"Ano pa nga ba? I'm here to pick you up, sabay na tayong umuwi," pagpapaliwanag ko sa kanya and she smiled. Pero ang nakakatawa, nang mag-umpisa nang magsigawan ang mga kaklase niya. They started teasing us, yung iba kung makilig eh sobra-sobra pa, samantalang wala pa kami sa puntong in a relationship, haha pero doon din naman ito patungo, right?
Habang naglalakad palabas ng school, I grabbed Angel's bag, and what a shocking moment, ang bigat ng bag niya, haha.
"Anong laman ng bag mo, Angel? It feels like there's a gold inside this! Ang bigat!" Sabi ko at natawa siya.
"My books and other stuffs are in there, that's why, ginusto mo yang buhatin eh," sabi niya, haha, wow she was damn cute when she smile. Haiiist, kapag laging ganito pakiramdam ko matutunaw na nga talaga ako, bakit ba napakaganda niya.
"Hey, Jack. Ikaw hah! Kaya pala tinakasan mo ako dahil may kasama kang iba," rinig kong sigaw mula sa likod namin ni Angel.
We both turned around and saw Zio, mejo malayo siya at nagawa niya pa talagang sumigaw!
"Halika dito!" Sigaw niya at dahil alam kong hindi niya ako titigilan kulitin I decided to run. Kaya naman I grabbed Angel's hand at nagulat naman siya.
"Hey, what are you doing?" She asked.
I smiled at kinindatan si Angel, "Let's run!" Bulomng ko at hindi na ako nagdalawang-isp pa, hinila ko siya at tumakbo kami ng napakabilis ang naririnig ko si Zio na sumisigaw sa likuran habang hinahabol kami.
"Hey, Jack! Stop!" Sigawa niya at hindi ko mapigilan ang tumawa habang patuloy kaming tumatakbo.
Napakalayo na namin mula sa school, but my crazy best friend is still chasing us, hinahabol niya pa din kami at patukoy na sumisigaw.
"Hindi ba siya napapagod?" I sabi ko.
"He is crazy, isn't it?" Sabi ko kay Angel and we both laugh.
Halos naghihingalo na ako sa pagod nang biglang may huminto sa harapan naming kotse, buti na lang hindi kami nasagasahan.
"Jack? Why are you running?" Sabi ng lalaki mula sa kotse and when I looked who it was, si Dad pala kaya naman napatingin ako sa kotse.
"Yeah right, this is my father's car," bulong ko.
"Jack!" Rinig kong boses ni Zio and nang tignan ko siya medyo malapit na siya sa amin kaya naman...
"Dad, unlocked the door," sabi ko at ginawa naman ni Dad iyon, at agad kong binuksan 'yung pinto sa backseat.
"Go in," I smile as I tell her to go inside the car.
But I noticed na nahihiya si Angel kaya naman, I grabbed her again at agad na umupo sa loob ng sasakyan.
"Dad, faster, start the car," sabi ko.
"Why the heck are you ordering me around?" My Dad exclaimed.
"Dad, we've been followed by a crazy man, faster!" I yelled at ramdam ko ang pagpigil ni Angel sa tawa niya.
"Whatever Jack!" My father whispered and started the car. Halos matawa ako habang pinagmamasdan ang hitsura ni Zio sa side mirror, he looks tired and haggard.
"I'm sorry, bro," I whispered.
"Who was following you? Who was the crasy man, Jack?" My Dad asked and I cleared my throat.
"Hmm." I paused... "It was Zio, Dad," I answered honestly and my father paused and looked at me in the mirror.
"Zio, you're best friend?" He said.
I smirked awkwardly as I nodded my head, "Yes, Dad, it was him," I sheepishly smiled and he rolled his eyes.
"Why are you running away from him?" He bent his brows.
" Dad, you know that already," I said as I squizeed my mouth and he laughed.
"My son, you didn't change at all, grew up. He was just annoying sometimes but you know he cares for you as his own brother," My dad said and yes, I agree. Zio never left my side before when I went to a surgery because of heart failure, and until now he is always there for me, he even decided to go to the same school as mine, that is why we are classmates.
"OKay, Dad, aaminin ko na po, I just got annoyed, I'm sorry," I apologized and my Dad smiled again.
"That's okay, just don't leave him like that again, okay? He grinned.
"Yes, Dad, I promise," I answered back in a very soft voice.
"Thank you, Jack, however, I've been waiting for you to introduce to me that girl besides you since you got inside this car, but I think you have no plan to do that, so I'm gonna ask you, is she's your girlfriend?" Tanong ni Dad at napatahimik naman ako sa gulat, halos nanlaki din ang mga mata ko, but he has a point bakit ko naman kase hindi siya pinakilala.
"I'm sorry, sir. I'm his friend po," nahihiyang sabi naman ni Angel.
"Is that so, pero bakit kanina pa kayo magkahawak ng kamay simula ng sumakay kayo?" My Dad confronted sabay ngisi. At sa gulat namin ni Angel, napatingin kami pareho sa kamay namin, and yes magkahawak pa din kami ng kamay. Hindi ko na pala siya binitawan simula ng hilain ko siya paloob. Kaya naman agad ko siyang binitawan at parehas kaming namula ang pisngi dahil sa hiya.
"Haiist, binabawi ko na yung sinabi ko kanina,Jack. You actually grown up, you are now falling in love," tawa ni Dad and I glared at him.
"Dad, shut up. Pinahiya mo ako kay Angel eh," I exclaimed and he is annoying, tumatawa pa rin siya.
"Okay, so Angel is your name, iha? Nice meeting you," he said to Angel at ngumiti naman si Angel kay Dad nang marinig niya 'yon.
"Yes, sir. Thank you, nice meeting you also." Sagot niya.
Ewan ko pero ramdam ko ang pagkatuwa ko dahil nakita na ni Dad at nakilala si Angel. Hindi ko pa man nasasabi na she's the one I like, alam kong ramdam na iyon ni Dad, and he looks like he wants her for me. I'm so glad about it. Kaya naman hinayaan ko langg si Dad na tanungin si Angel ng mga patungkol sa kanya, I know that he want to know her well, and so do I. And I'm also glad dahil unti-unti na ding nagiging kumportable si Angel kay Dad. What a greatful day to see the persons I love are getting along together.
FINAL CHAPTER: Epilogue Jack's Perspective "Zhane! Zhane!" malakas na iyak ng ina ni Zhane habang inililibing namin ang bangkay ni Zhane. Well, yes, pagkatapos kong malaman ang tungkol sa mga sekreto niya, makalipas ng isang buwan ay napagkaalaman namin na hindi pa rin siya tuluyang gumaling, and my Dad extremely felt depressed about it, he felt embarrassed sa mga nangyayari and the end, after all the efforts and risks they couldn't save her anymore, hanggang doon na lang nga siguro, masakit para sa aming lahat pero iyon na nga ang huling araw na nakita namin si Zhane. Pero kahit pa hindi gumaling si Zhane sa kanyang sakit, tita, Zhane's mother appreciated my dad's loved for her daughter, and that she can't blame anyone about her death. She explained na wala namang may gusto sa nangyari. And she also feel glad na nakasama pa niya si Zhane kahit papaano sa tulong ni dad, because without the treatments she had baka mas maaga pa siyang nawala
Chapter 42: The Truth!Jack's PerspectiveAgad akong pumasok, hindi ko maalis ang kaba sa puso ko. Nalilito ako sa nakita ko and then, I checked her drawers and then I bursts out tears."Why didn't you tell me?" I sobbed quitely.My tears are falling non-stop, nang makita ko lahat ng sulat ko kay Star. Huhuhu.Hindi ko maintindihan kung bakit nasa drawer ni Zhane ang mga sulat ko kay Star and then, I saw her diary na nakapatong sa mga sulat."Dear Diary,I left a note at the park with a phrase saying," FIND ME" and guessed what? Someone left a letter for me. Haha. And I decided to answer his questions, until we became friends and he has the same name with the person I love, his name is Jack, funny right?""Dear Diary,
Chapter 41: The Marriage!Zhane's PerspectiveI can hear everyone shouted when the priest announced that Jack and Angel were now husband and wife. Lahat sila ay tuwang-tuwa sa kanila and of course, pati ako. Matapos akong bisitahin ni Jack before kinabukasan tinanggap ko na ang lahat.I come back from what I was before. Nagkaayos kami ni Jack and ayaw ko din naman sa araw ng kasal niya ay may sakit pa rin akong nararamdaman kaya naman, lahat ipinasa-Diyos ko na lamang. Naging masaya na lang ako para sa kanilang dalawa. All I wish for is that Angel will loves him as much as I do. Na she wil never let Jack unhappy.Hindi ko man makita ang bawat pag ngiti nila, every tears of joy coming out from theie eyes, I know they both happy.And as long as Jack is happy, masaya na rin ako."Congratulat
Chapter 40: Cold!Jack's PerspectiveI visited Zhane sa bahay nila, sinca wala naman masiyadong gagawin sa toy store.Nang nasa tapat na ako ng bahay nila ay nakita ko si Zhane na nakaupo sa may labas nila. Tahimik at napakahaba na din ng buhok niya.Tita is combing her hair at agad naman akong kumatok sa may kahoy sa may tabi ko."Oh, Jack, ikaw pala!" sabi agad ni tita nang linginon niya ako."Yes po, tita. May pasalubong po pala ako," sabi ko sabay bigay ng prutas kay tita."Nag-abala ka pa, Jack. Lagi ka na lang may pasalu
Chapter 39: Zhane: Painful Cries!Zhane's PerspectiveHuminga ako ng malalim habang nakapikit ang mga mata ko, all I can see is black, nothing more, and when I slowly open my eyes, it is also the same. Gusto kong umiyak pero pinipigilan ko. Naawa ako kay mama dahil nadagdag pa ako sa mga inaasikaso niya, well, next week maaari na din akong umuwi. Finally, I'm gonna leave this place, permanently. Hindi man nagawang gamutin ang mga mata ko, I am still thankful that I survived. Hindi rin naging madali sa akin lahat, I thought mamatay na ako.Ang sakit noong mga araw na hindi ako maitindihan ng lahat, sa isipan ko nasasabi ko ng maayos ang mga bawat katagang sinasabi ko, but I never imagined na hindi pala, the doctors let me hear my voices when I was talking to them before, since I couldn't watch the video.
Chapter 38: Welcome back to the Philippines!-The Surprise-Angel's PerspectiveI'm glad na ang uwi ni Jack is Sunday at nataon na wala akong pasok. I'm excited to see him again, dahil malaparanoid na ata ako sa tuwing hindi ko siya nakikita. I know I am extremely a weirdo, I cross the lines sometimes, accusing him that he has another girl is too much pero masisi niyo ba ako? I love him, and I didn't want to let him go. Dahil before naging kami, I already love him, and if I am not mistaken, I love him before we met.Yes, nakapagtataka ba? Okay, let me share it with you. Remember, the time na nagbuhusan ko ng drinks si Jack, and binilhan ko siya ng damit dahil super basa na 'yung puting t-shirt niya? That was all planned. Yes, I did that kase I want to be close to him. It's not an accident but a set up.Gusto ko na