Chapter 4

Chapter 4: He's cute...

Angel's Perspective

Haha, natawa na lamang ako nang mahulaan niya ang balak kong gawin. Well, sa totoo lang nabilib talaga ako, ang tanga ko sa oras na ito, bakit nga ba sinabi kong bibili ako ng damit na para sa akin? If I can tell him that it is supposed to be for my father. Urgh! Angel, this is so embarrassing!

"Ano na, tara na," sabi ni Jack sa akin at napakunot noo naman ako.

"Tara? Saan?" Agad kong tanong.

"Tara na, uwi na tayo, ihahatid na kita," sabi niya sa akin and honestly, kinilig ako dun.

"Pero hindi pa kita nabibilhan ng damit?" I insisted.

"Ano ka ba, I told you already, I'm fine," ngiti niya.

Pero syempre di ako papatalo sa kanya, haha.

Agad kong hinila ang kamay niya and I noticed that he got surprised and he just blush. Oh my! This is the very first time that I saw a man blushing, at ang cute pala nilang tignan sa tuwing nagblublush, akala ko babae lang pero pati din pala ang katulad niya, haha. At aaminin ko, he's handsome and cute as well.

***

Habang namimili ako ng damit ay hindi rin siya tumigil sa kakasabing okay lang siya, and I keep on ignoring him, basta ako, I will do what I want.

Maya-maya ay may nakita akong isang light blue na long sleeve and it is so cute, nakakaagaw pansin yung damit, simple lang ito pero napakaganda kaya I took it t agad na inabot sa kaniya.

"Try this," sabi ko at tumingin siya sa mga mata ko, well dahil mas matangkad siya sa akin ay nakatango ako sa kanya, haha.

"Haiisst..Okay nga..."

"Please, di matatahimik ang konsensya ko kapag hindi mo ako pinagbigyan," I pleaded and then he sigh.

"Okay, I guess I have no choice since kanina pa kita pinipigilan but you also keep on insisting," sagot niya sa akin and he pouted his mouth, how cute, hihi.

"Ate saan po yung dressing room?" Tanong ko agad sa iang sales lady at ngumiti siya sa akin.

"This way, ma'am," the sales lady said and assist us. Wow, impressing customer service.

"...dali pasok na!" Sabi ko kay  Jack habang itinutulak siya papasok sa dressing room.

"Okay, heto na, haha," sabi niya at agad na pumasok sa loob. Nang makapasok siya ay agad naman niyang isinara ang pinto ng dressing room.

Wala pang ilang minuto ay lumabas na si Jack mula sa dressing room.

"Bagay ba?" Tanong niya sa akin sabay ngiti at napansin ko na may dimple pala siya.

Ang bilis ng tibok ng puso ko habang nakatitig sa kanya.

"Ayos ka lang? Bakit ka nakatulala? I look handsome, that's why, isn't it?" Pagbibirong sabi niya and I cambe back to my senses.

"Haha, oo na, you look great with that long sleeve," I honestly answered.

"Wow, hindi ko inaasahan na sasang-ayon ka sa akin, haha."

"Well, I'm an honest person, that's why," I said and he grin.

"Really?" Pang-aasar niya.

"Oo kaya, do you want me to lie? Dahil kapag sinabi kong; you look ugly, then I am lying," sabi ko agad sa kaniya at natawa   naman kaming pareho.

"Oo na, awat na madam, naniniwala na po, huwag ka nang    magalit, hindi ako papalag sayo," sagot niya, and my heart fluttered.

***

After naming mabili yung damit ay lumabas na kami sa mall, well, nakailang pagtatalo na kami sa loob kanina, he kept telling me na siya na daw ang magbabayad sa damit na isinuot niya. Almost all of the crowds' eyes are on us kanina, parang kaming magjowa na nagtatalo, haha. But in the end I won, I paid the bill and hahaha, wala pa din makakapalag sa akin. 

"Ako na diyan sa bag mo," sabi ni Jack sa akin at nagilat naman ako dahil hindi pa lang ako nakakapagsalita ay hinila niya mula sa akin ang bag ko.

"Hey, you're naughty!" I exclaimed.

"And so you are, you kept insisting a while ago in front of the counter," he answered back, and I think I'm unlucky, haha, he won and I let him carry my bag.

"Anyway, I've been wanting to ask you this," he paused.

"What is it?" I asked.

"Hmm..." Another paused at natawa ako sa kaniya.

"Haha, ano ba yun? Just ask me?" I  giggled.

"Okay..." He said and cleared his throat, "Angel, do you have a boyfriend?" Diretsyong tanong niya, napalunok naman ako sa gulat. Seriously, that's what he wanted to ask me?" Haha. 

Hindi ko sana siya sasagutin sa tanong niyang iyon, pero bigla siyang nanahimik sa tabi ko.

"I don't have, I'm single," I answered in a low voice and he look at me.

"Sa ganda mong 'yan, wala kang boyfriend?" Mabilisang sabi niya.

"Wow, do I need a  boyfriend?" I yelled in a good way, at natawa lamang siya 

"Eh, ikaw ba?" Tanong ko. "Wala din," natawang sagot niya.

"See, even you, sa gwapo mong 'yan wala kang girlfriend?" Sabi ko at napangisi siya.

"Hey, binabalik mo sa akin yung sinasabi ko, at least ako may hinihintay lang," sagot niya.

"Really, who is that unlucky girl?" Pagbibiro ko, haha.

"If I told you its you? Maniniwala ka ba?" Nang marinig ko ang sinabi niya ay agad naman akong napahinto sa paglalakad.

"Hah?" Tanging sambit ko.

"Angel, I really like you, matagal na," dagdag niya.

Why too straight forward, I thought at kinakabahan na ako.

"Will you give me a chance?" Tanong niya.

"Waah! Hindi ko alam ang sasabihin ko, ang bilis naman ata ng pangyayari.

" Okay, you don't have to answer me..."

"Yes..." Hindi pa lang siya natatapos magsalita ay sinagot ko na siya.

Napatitig siya sa akin at lumapit.

"What do you mean by yes?" He nervously asked.

"Yes, as in yes you have a chance," pagpapaliwanag ko.

"Really, seryoso, Angel?" Malakas na sabi niya.

"Oo nga, ikaw kapag ayaw mong maniwala, it's up to you," sabi ko at nagulat naman ako nang hawakan niya ang kamay ko, pero mas nagulat ako nang titigan niya ang mga mata ko, and he's facial expression is so serious.

"Angel?" He said at umiling ako. "Hmm, yes?"

"Thank you," he sincerely said at heto na naman ang pagbilis ng tibok ng puso ko, he's face, he's mood and how he called my name was so sweet. 

"Thank you for what?"

"Thank you for giving me a chance, I promise I will be the best man for you," he said and I just smiled at him.

Matapos ang hindi inaasahang pangyayari ay hinatid na ako ni Jack dito sa bahay.

"Thank you, Jack," sabi ko bago pa ako pumasok sa loob at inabot niya ang bag ko sa akin.

"No, ako dapat ang mag thank you, thank you for this day, mag-iingat ka," sabi niya, and I nodded hanggang sa nagpaalam na siya.

Pinagmasdan ko lang siya habang papalayo siya ng papalayo, nang hindi ko na siya matanaw agad akong tumakbo sa kwarto ko at napasigaw. Hindi ko alam pero hindi ko din inaasahan na bibigyan ko siya ng chance, well it is because he is kind and sweet, waah!

Hindi ko mapigilan ang sumigaw at isinubsob ko ang mukha ko sa unan bago pa ako marinig ni mama, nakakahiya iyon kapag nagkataon.

"Waah!" Patuloy kong pagsigaw habang inaalala ang mga nangyari kanina.