LIAM's POV:MAHIGIT two days ko nang kasama si Sheena dito sa bahay namin, pero pakiramdam ko sobrang nababagot ako.Hindi naman ako ganito dati. Ang totoo, kahit saglet ko lamang siyang hindi nakakausap noon ay namimiss ko na agad siya. Pinipigil-pigilan ko pa nga siyang umuwi sa bahay nila, kasi ayaw ko na mawala siya sa aking paningin. Pero bakit ngayon? Hindi ko na maintindihan ang nararamdaman ko. Para bang may nagbago sa akin. Hindi pa ako mapalagay. Bakit gusto ko na nga siyang umuwi sa kanila ngayon?Dahil hindi ko na maipaliwanag 'yong nararamdaman ko. Hindi ko alam kung guilt feeling lang ba ito dahil sa nangyari sa amin ng kaibigan niyang si Vera n'ong birthday party. 'Oh God! Am I fallen out of love na ba kay Sheena? What the hell was happening to me?'I heave a deep sigh. Kanina pa ako nagdalawang-isip kung papaano ko aaminin kay Sheena ang nangyari noong nakaraan. 'Kaya ko kayang aminin? o ililihim ko nalang ba ito?'Mababaliw na ata ako sa kakaisip.Mabigat ang d
LIAM' s POV:ABURIDONG- aburido ako habang nagmamasid sa kahabaan ng traffic. Kailan kaya ako babiyahe ng matiwasay. 'yong tipong smooth lang ang takbo ng mga sasakyan. Kung kailan ba naman kasi na malapit na ako sa bahay ay saka naman kami naabutan ng traffic. Walang katapusan na traffic. We'd been stuck up here for almost an hour na siguro. Tapos hindi pa ako mapakali dahil sunod-sunod na naman ang mga annoying texts ni Sheena. I know na galit na ito. Nag-ooverthink na naman ito ng sobra-sobra. And then all of a sudden, a light smack landed on my cheeks while I am busy replying my girlfriends messages..Kunot-noo ko itong nilingon ngunit nginitian lamang ako nito at nagwika, "you seems so upset. Bakit inaaway ka na ba ng aking kaibigan?"Imbes na sagutin ko ito ay dahan-dahan ko munang hinilot ang aking sintido. I must admit that I'm kinda sick and tired of my girlfriend's unexplainable attitude. Pero iba ang sinabi ko kay Vera."No, naiirita lang ako tuwing nastranded ako sa t
FAYE's POV:NANDITO ako ngayon sa tapat ng bahay ni Liam. Ang sabi kasi ng kaibigan kung si Sheena na dito siya magstay.Kung hindi lang talaga ito importante ay sa bahay na nila ako dumiretso. Kaso, my mother keeps bragging me to talk Sheena about this. Ewan ko ba at bakit hindi na ito makapaghintay na ipagpabukas ko na ang usaping ito. Kung tutuusin ay marami pa namang araw upang talakayin ang mga bagay-bagay. At mas appropriate kung sa bahay mismo nila Sheena ko ito idiscuss. Kaso hindi na ito makapaghintay. Akmang patawid na sana ako papunta sa harapan ng gate ni Liam, ng may namataan akong isang bulto ng nilalang na biglang sumulpot, punong puno ito ng confidence sa katawan na tumayo sa tapat ng bahay ni Liam. I stop for a while. Iniisip ko kung tutuloy ba ako o hindi. Masyadong confidential kasi ang ipakikiusap ng mommy ko kay Sheena. Ngunit, hindi ko rin maaring ipagpaliban ito dahil according to mommy, hindi na dapat maabutan ng bukas.Nakita ko ang pagbukas ng gate. Inil
VERA's POV:NAPAGDESISYONAN ko na pansamantala na munang itigil ang plano kong pagbawi kay Amelia. Muntikan pa naman kaming mahuli ni Faye n'ong nakaraan. Siguro, pahupain ko muna. Medyo kinabahan pa naman ako ng araw na 'yon. Akala ko ay mabubuking na kami ni Faye. Mabuti na lamang at nakalusot pa. Tiyak gulo ang kalalabasan kung nadulas ang isa sa amin ni Amelia. Mabuti na lang din at magaling din umarte itong si Amelia. Naaawa na lang talaga ako kay Faye ngh araw na 'yon. Wala naman akong intensyon na pakonsesiyahin siya kaso kaming dalawa rin ni Amelia ang malalagay sa alanganin. Sa ngayon mahirap pa ipaliwanag kay Faye at sa iba ko pang kaibigan kung bakit ko ito ginagawa. Hangga't maaari ay pananatilihin ko munang sekreto ang tungkol sa ginagawa ko. May tamang panahon ang pagsasabi ng totoo. At naktitiyak ako na maiintindihan nila. Ang pagkakabalahan ko muna ngayon, ay kung ano ang aking gagawin na surprise para sa nalalapit na birthday ni Sheena, my fake best friend.Two day
AM's POV:KATATAPOS lang namin mag-usap ni Vera, nang makatanggap ako ng message sa isang unknown number.'Gusto mo bang malaman ang totoong pagkatao ng iyong girlfriend? 'Napataas ang aking kilay dahil sa nilalaman ng text message na aking natanggap. People nowadays... Kung ano-ano na lang talaga ang pinagggagawa sa buhay para makapanloko.Inilapag ko muna ang aking cellphone sa cabinet table na nakap'westo sa gilid ng aking kama. At dahan-dahang sumandal sa headboard ng aking higaan. Iniisip ko na parang ang boring naman ng buhay ko for the last four years of my life. Not until, nang biglang dumating si Vera. Parang biglang nagkaroon ng excitement ang bawat paggising ko sa umaga. And I have never felt this way before kay Sheena. Sa four years naming magkarelasyon ay hindi ko man lang naramdaman ang ganitong level ng excitement. Tapos, all of a sudden, I came to a realization na all my life being with her all the time, wasn't great pala. Hindi pala siya okay. Ang gulo. Napakagulo
MAGANDA ang gising ko ngayon dahil maski sa panaginip ay kasama ko pa rin siya. May ngiti pa rin sa mga labi ko pagmulat ko ng mata. Finally, akin na siya. Malaya ko na siyang mamahalin nang hindi kinakailangan na magtago pa. Matagal ko na siyang pinapangarap na makuha. Matagal ko na siyang pinagdadasal na mapasa'kin siya. Siguro, hindi ko na mabilang ang mga pagkakataong nasaktan ako para lang makamit siya. I can't even imagined na magtitino na ako, na siya ang makapagpatuwid sa baluktot kung mundo. Isang mundong nababalot nang puro kasinungalingan. Isang pagkataong nag-aasam nang tunay na pagmamahal. Isang masalimuot na kahapon at isang matagumpay na ngayon. Naramdaman ko na siyang gumalaw, nagpapahiwatig na gising na rin siya. Kaya excited akong tumagilid nang higa para ang kariktan ko naman ang una niyang masisilayan. Kaso, nagtataka ako dahil nahihirapan akong kumilos. Parehong nakatali ang magkabilaang kamay ko. Nakaangat ito na nakatali sa ulunan ng higaan. Imbes na makar
NAGISING ako sa isang malakas na kalabog na nagmumula sa kabilang silid. Medyo inaantok pa akong nagdilat ng mata. Parang ordinaryo na lamang sa'kin ang ganitong mga scenario na nangyayari sa silid ng mga magulang ko. Kaya tamad na tamad akong bumangon. Kaagad na nagsuot ng tsinelas sa paa at dumiretso sa banyo. Nakatitig lamang ako sa harap ng salamin habang tinatant'ya ko ang sarili kong maghihilamos na ba ako o hindi. Pero, napaigtad na naman ako ng isang malakas na pagsalpok ang aking naririnig. Napabuntunghininga muna ako bago ko napagpasyahang maghilamos na. Pagkatapos magpunas ng mukha, ay wala ng suklay suklay, dumiretso na kaagad ako sa ibaba para makahingi ng pagkain kay ate Analyn. Si ate Analyn ay inaanak ni papa. Ulilang lubos na ito at sa bahay siya nakatira. Patuloy pa rin ang pag-aaway ng mga magulang ko sa taas, hindi ko rin naman naiintindihan ang pinag-aawayan nila. Siguro iiyak ang araw kapag hindi sila nagsisigawan at nagbabatuhan ng mga gamit. Pero kampante na
'Arf!' Nagising ang diwa ko sa pagkahol ng tuta. Oo nga pala. Hindi ko maintindihan kong bakit bigla na lamang akong nawala sa aking sarili. "Ayos ka lang ba, miss?" Ang boses niya ay parang sumasayaw sa aking pandinig. Ano bang nangyayari sa'kin? Mukhang naengkanto pa ata ako. Jusko, kaya ba may pag-aalala sa mukha ni kuyang guard kanina dahil may kakaiba sa lugar na ito. 'Oh no!' Pero mas hindi ko napaghandaan ang susunod na nangyari. Napahiyaw na lamang ako sa sakit nang mapangahas na hinawakan ng gwapong estranghero ang paa ko. Parang nagising ako sa pagkatulog. Naalala ko, na natapilok pala ako kanina dahil sa pasaway nitong tuta. "Kasalanan ng tuta mo kung bakit hindi ako makatayo ngayon. Bigla kasi siyang sumulpot sa dinadaanan ko kanina. " May himig paninisi ko sa cute na tuta na patuloy pa ring kumakawag ang buntot sa harapan ko. "Pasensya na po, bago ka lang ba rito? Ngayon pa lang kita nakita. " Paglalahad nito ng kamay sa harapan ko. Hindi na ako nag-atubiling hawaka