Kabanata 006

HECTOR POV

Hindi ko iniisip ang kung anumang sinasabi ni Anne ngayon. Nagsisisi akong  inalis ko  kaagad ang aking  daliri sa leeg ni Anne. “Tang ina ang sarap sa pakiramdam!” Bulong ko sa sarili ko. Ang lambot at ang kinis talaga ni Anne. Bahagya kong itinulak ang aking salamin , kailangan kong magtimpi. “Chill Hector. Alalahanin mo gentleman ka ngayon.” Pagpapaalala ko sa sarili.

“Uhm.. ganito kasi yan Anne, siguro nung mga kapabataan ko , hindi talaga ako pasensyosong tao. Palagi akong napapa trouble pero hindi ko kailanman sinuway ang batas. Sakin dala lang yun ng mga trouble ng kabataan.”

Nang mapatingin ako kay Renz pasimple ko siyang pinanlakihan ng mata. Pero makikita ang pag ngisi nito. Natatawa na lang din ako sa sarili ko. Bakit parang nababahag ang buntot ko pagdating kay Anne.

To be honest, isa sa mga pang asar sakin ni Renz ay hindi daw ako nakikipag bubugan lang. Once na ako ang kinabangga , siguradong patay kagad. 

“Anne, yung mga negosyong pinapatakbo ko , yang mga bars at entertainment areas ay hindi namin kailanman hinahaluan ng kahit na anong illegal na gawain . IsAnnen sa mga prinsipyo ko.”

Sa tingin ko naman ay naniwala sa akin si Anne. Nagulat ako ng bigla na naman siyang nagsalita. 

“Hmp! Kagaya ng palaging  paala samin ng teacher ko , na wag na wag makikipag away , dahil masama ang makipag away. “

“Okay Madam Anne”

“Okay. Makikinig ako sayo Teacher Anne…”

Natural na biglang humawak ang aking kamay sa kamay ni Anne ,sa di ko inaasahang dahilan ay giliw na giliw talaga ako sa kaniya. Samantalang ang mukha ni Anne ay tila nanigas sa kawalan sa pagkahiya. Pulang pula siya na animo’y tinutukso siya sa mga simpleng pagsagot ko.

“Mukhang hindi dapat ako nagmamaneho ngayon boss….  Dapat siguro lumubog ako ngayon sa kinauupuan ko.” seryoso pero may pilyong ngiti ni Renz “biro lang Ma’am Anne” sabi pa nito ng titignan ko siya. Pilit na napangiti din si Anne.

Hinaplos ko ang kamay ni Anne, at bahagyang gumamit ng aking pwersa para pigilan siya sa kaniyang paglayo.

Sa tagpong iyon ay seryoso ko siyang tinanong “mayroon ka pa bang gustong itanong sa akin?”

Dalawang beses siyang napapikit, at nahihiyang nagsalita “meron… meron akong dalawang kondisyon.”

“Hindi ba’t sabi mo normal lang na magkaruon ng kondisyon sa isang kasal?” dagdag pa niya.

“Oo.. sige ano yun?”

Bahagya akong nakahinga ng maluwag. Hindi ako nagulat sa reaksyon niyang pagkunot ng noo dala ng pagtataka. Kahit ako sa sarili ko ay hindi ko na din maipaliwanag. Ako na pinuno ng pinaka malaking gangster sa Tondo na kinatatakutan ng lahat ay biglang dinaga sa nais na sabihin ni Anne.

Huminga siya ng malalim at nagsalita “Gusto ko ng maliit na unit. Hindi naman kinakailangan na malaki ang lugar, kahit maliit na unit lang okay na sakin. Pero dapat sakin nakapangalan ang titulo ng unit.  Pagkatapos ng kasal natin, ayoko ng tumira sa unit ng mga magulang ko. Sa unit na ibibigay mo sakin na ako mananatili. At kung sakali mang maisipan nating magpa-annul… ang unit na ‘to ay mananatili sakin. Hindi mo na ‘to pwedeng bawiin.”

Talagang sinigurado niyang magiging maayos ang kinabukasan niya. Pero ng marinig ko ang salitang “annulment”, pakiramdam ko ay sinasksak ang puso ko . “e, ano naman ang pangalawang kundisyon mo?” tanong ko sa kaniya.

“Pag nakasal na tayo gusto kong ipabago na ang ang rehistro ng pangalan ko sa unit nAnnen. Gusto kong maging residente ako kung saan ako nakatira.”

Talagang ayaw na niyang magkaruon ng kahit na anong koneksyon sa pamilya niya, alam kong hindi lang simpleng gusot sa kanilang pamilya dahil sinigurado niyang may sarili na siyang unit na matutuluyan. Kahit hindi niya sabihin ay basang-basa ko na ang nangyayari sa kaniya. Pagkatapos niyang sabihin ang kaniyang mga kondisyon ay malumanay akong nagsalita.

“Wag kang mag-alala Anne, kahit na may kapansanan ako, mayroon naman akong sapat na pera para ibili ka ng unit.”

Pagkasabi ko nuon ay sinulyapan ko si Renz . “Ilipat mo kaagad ang unit ko sa Forbes Park sa pangalan ng asawa ko.”

“Okay Boss” pagkasagot ni Renz ay kinuha niya ang telepono at agad na tinawagan ang aming Atty.

“Attorney. Pinag-uutos ni Boss na ilipat ngayon din sa Pangalan ni Ms. Anne Mendoza ang property sa Forbes Park. Isesend ko sayo ang details. Salamat” sa pagkabigla ay napatingin sa akin si Anne. Naiintindihan ko ang mga tingin nAnnen. Kilala ang Forbes Park bilang pinaka-mahal na subdivision sa Pinas. At kahit na maliit lang na unit ay inaabot na ng 300million Pesos. Kaya naiintindihan ko kung nagulat siya at ganun-ganun ay pinilipat ko ang property kong iyon sa kaniya.

Ilang sandali lang ay dumating na din kami sa Munisipyo. Pagkababang-pagbakaka ni Anne sa kotse ay lumapit na samin ang isang matabang lalaki na hinihingal pa kapit ang isang envelope at inabot ito kay Renz.

“Good Afternoon, Sir Renz. Binilisan ko talagang ayusin ang lahat kagaya ng pinag-utos mo.” sabi ni Atty. Saabedra

Kinuha ito ni Renz at inabot kay Anne ng buong paggalang. “Miss Anne, ito nAnneng property na pingako ni Boss sayo, please take it. In addition, ang rehistro ng pangalan ninyo sa unit na ito ay kasunod na ding isasagawa, sa susunod na araw ay gagawin na ito ni Atty.”