ANNE POV
Gulat na gulat ako sa bilis ng pangyayari. Sa isang iglap tila nagbago ang aking kapalaran . Kahapon lang ay nag-aalala ako kung saan ako titira pagkatapos ng lahat ng kaguluhang ito, wala na akong balak na bumalik pa sa unit ng mga magulang ko, pero ngayon?..., kapit ko sa kamay ko ang titulo ng unit at lupa na nakapangalan sa akin. Kaya naman nakahinga na ako ng maluwag. Hindi ko inaasahang ang tiyuhin pa ni Vince ang makakapagbigay sa akin ng ganitong klaseng pakiramdam na ligtas ako. Naiinis ako dahil dun , bilang pasasalamat ay malumanay kong sinabi “Huwag kang mag-alala Hector, aalagan kita ng maayos.”“Okay” gumuhit ang nakakabighaning ngiti sa labi ni Hector. Itinulak ko ang wheelchair ni Hector papasok sa loob ng munisipyo. At sa tulong ni Renz mabilis naming nakuha ang aming marriage certificate. Medyo nahihilo pa ako kaya hindi ko na pinansin ang kakaibang pag ngiti ng lalaking kumukuha ng picture namin ni Hector bilang katibayan sa aming kasal. Pagkakuha namin ng Marriage certificate ay agad itong hinablot ni Hector sa kamay ko, hindi ko man lang niya nakita ang anumang detalye tungkol sa aming kasal. “Si Renz na ang bahalang magtabi ng Certificate natin, kakailanganin din iyan para sa pag-papabago ng mga dokumento mo. Kailangan ma update ang status mo sa system. Sasamahan na muna kitang bumalik sa unit niyo para kuhain ang mga importanteng gamit na kailangan mo.” Seryosong sabi ni Hector, pero alam ni Hector sa puso niya na hindi totoo ang sinasabi niya. Pinatabi niya lang kay Renz ang dokumento dahil ayaw niyang maisipan ni Anne ang magpa-annul sa kaniya. Sa isip niya ay hindi siya papayag na mangyari yun. Tumango lang ako sa kaniya “okay”.Mabilis lang kaming nakarating sa unit nila Mama. Pagdating namin sa tapat ng pintuan ay hindi ko na pinasama ni Anne si Hector sa akin. “Babalik din ako kagaad, saglit lang ako.” sabi ko sa kaniya“Okay walang problema.” sagot ni Hectir sa akin ng buong galang. Pagkapasok ko sa loob ay nakita ko sila Mama na nakaupo sa sofa at naghihintay sakin. “Ma, Pa. Kukuhain ko lang po ang ilang gamit ko.” Pagkasabi ko ay agad akong tumalikod. “Huminto ka Anne!” malakas na sigaw ni Papa. Mabilis itong tumayo at pinigilan ako sa pag-akyat. Huminto naman ako kaagad ngunit bago ako nakapag react ay walang habas na sumugod si Mama sa akin at malakas niya akong sinampal. Sa isang iglap umalingawngaw ang malakas na pagsigaw nito sa buong unit “Napakalandi mo! Talagang ginapang mo ang tiyuhin ni Vince? Napawalanghiya mo! Ngayon pano pa makakasal si Elaine kay Vince?”“Pakshit” bulong ko sa sarili ko. All this time. Hindi ako makapaniwalang gusto nilang sirain ang buhay na mayroon ako para sa interes ng kapatid ko. Kahit na alam kong gustong ipakasal nila Mama si Elaine kay Vince ay di ko pa rin maiwasang hindi masaktan. Habang iniisip ko iyon , lalo kong nararamdaman ang pagka-argabyado ko sa mga nangyari kaya alam kong kailangan kong ipagtanggol ang sarili ko.“Hindi ko ginapang ang tiyuhin ni Vince. Ma, Pa…biktima din ako sa nangyari!”“Biktima? Anong biktima?”Galit na galit sa akin si Mama “kahit ang manok pag ang palay na ang lumapit, hindi maaring hindi tutuka. Hindi pa nga kayo kasal ni Hector pero titira ka na sa unit niya? Pano ka igagalang ng iba kung ang sarili mo hindi mo kayang igalang?”“Hanggang ngayon hindi niyo pa rin alam ang totoong dahilan kung bakit ako titira sa ibang unit?” tumingin ako kay Mama ng mas matalim, nararamdaman ko na ang pagbagsak ng aking luha, ang tono ko ay mas matatag. Pilit kong tinignan ang mukha ni Mama dahil gusto kong makita kung kahit papano ay na-gu-guilty sila sa pagiging unfair nila pero sa kasamaang palad ay mukhang wala silang pakielam sa akin. Sa puntong ito ay umabot na ako ng hangganan! Tapos na ang oras ng walang katapusang pagpapahiya sa nila sa akin! Wala na ang dating Anne na anak nila na basta na lang hahayaan ang kung anong gusto nilang sabihin , subalita ang matatalim kong tingin ang lalong nakapag painit ng ulo ni Mama.“Ano yang tingin mong yan? Bakit sa tingin mo ba tama ang ginawa mo? Nagmamayabang ka? Sinira mo ang magandang samahan ng pamilya natin sa pamilya Valderama at ngayon kailangan namin linisin ang kalat na ginawa mo!”Muling itinaas ni Mama ang kaniyang kamay pero sa pagkakataong ito ay agad kong hinawakan ang kamay ni Mama at matapang kong sinabi “Nandiyan si Hector sa labas, sigurado ka bang gusto mo kong sampalin ulit ng hindi napapansin ang bakat nito sa mukha ko?” Nang marinig ni Mama ang pangalan ni Hector ay galit niyang binawi ang kaniyang kamay sa akin, hindi na ako nag-aksaya pa ng oras. Agad na akong umakyat sa aking kwarto at kinuha ang mangilan ngilang kong gamit. Walang lingon akong nag-impake sa aking maleta. Iniwan ko ang lahat ng mga pinaglumaang gamit na binigay sakin ni Elain. Tanging mga importanteng dokumento at mga prioriting gamit lang ang aking kinuha.Pagkababang-pagkababa ko ay narinig ko ang galit na sigaw ni Papa “P*****a kang bata ka! Sige sabihin na nating nagpakasal ka. Pero napakatanga mo talaga at nagpakasal ka sa isang imbalid. Anong silbi niyan sa buhay mo? Tatanungin kita. Nasaan na ang niregalo sayo ng lalaking iyon?” Sa pagkakasabing iyon ni Papa ay biglang pumasok sa loob ng unit si Hector habang tulak tulak ni Renz.May gusto sanang sabihin si Chairman Dave, pero pinigilan siya ni Mrs. Heidi.“Tama na. Hayaan mo munang makapagpahinga ang kapatid mo. Tingnan mo, pagod na pagod na siya, at buntis pa!”Maingat na pinisil ni Mrs. Heidi ang balikat ni Anne: “May gagawin ka pa ba ngayong hapon? Matulog ka muna rito.”“Hindi na. May appointment ako sa isang babae na posibleng pumayag tumestigo laban kay Joshua. Malapit na ang oras.”May pag-aalalang tumingin si Mrs. Heidi kay Anne: “Sige, pero mag-ingat ka. Huwag mong kakalimutang buntis ka pa rin.” Tumango si Anne at nagtungo kasama si Maika.Sa isang coffee shop, hindi mapakali si Maika: “Bakit hindi pa dumarating ang babaeng ‘yon? Kapag hindi siya dumating agad, baka mahuli na tayo!”Paulit-ulit siyang tumingin sa kanyang relo: “Walo na lang ang natitirang oras bago ang eleksyon ng vice chairman ng foundation!”Pagkalipas ng halos isang oras, unti-unting nawalan ng pag-asa si Anne.“Mukhang hindi na siya darating.”Pagkatapos huminga nang malal
Gayunpaman, handa na rin si Anne na umatras sa pakikipaglaban bilang vice chairman.Naramdaman niyang kailangan niyang ipaliwanag kay Mrs. Heidi, asawa ni Chairman Dave ang dahilan kung bakit siya aatras sa eleksyon bilang vice chairman kaya pumunta siya sa bahay ng pamilya Sanvictores.Pagdating niya roon, masaya siyang sinalubong ni Mrs. Heidi at may misteryosong ngiti sa mukha: “Anne, naghanda ako ng damit na susuitin mo!” “damit?” Napakunot ang noo ni Anne.Hindi maitago ni Mrs. Heidi ang tuwa: “Oo, isang hand made ito mula sa magaling na designer ng pamilya Sanvictores! Hindi pa ito dumarating noon kaya hindi ko pa nasasabi. Pero kanina lang, dumating na ito sa mismong pintuan! Tiningnan na namin ng ninong mo, ang ganda talaga!”Pagkakita ni Chairman Dave kay Anne, agad nitong ibinaba ang hawak na diyaryo at tumayo: “Tiyak na babagay sa’yo ‘yan!”Kinuha ni Mrs. Heidi ang damit at itinapat ito kay Anne. “Ang ganda talaga, akmang-akma sa katawan mo, at hindi pa halata ang pagb
Ngumiti si Anne, “Lagi kang umiiwas. Hindi masaya kung gano’n. Nakalimutan kong sabihin sa’yo, kami mga mayayaman may ganyang bisyo na gusto naming nanonood ng palo na hindi umiiwas ang tao.”“nililinlang mo naman ako niyan! Hindi mo naman sinabi kanina.” Nanginginig sa sakit ang kanyang boses, pati ang mga ngipin ay naglalaban sa panginginig.“Nilinlang nga kita—e ano ngayon?” malamig ang tingin ni Anne. “Kung ayaw mong umangal, puwede naman kitang paluin ulit ng 17 beses, 'di ba?”Sa puntong ito, lumabas ang matabang walong taong gulang na anak at itinuro ang ama habang sumigaw:“Paluin mo pa! 'Yung pera mula sa palo ay pag-aari ko!”Nang marinig ito ay napakagat-labi ang ama ni Melody sa kaba.Tiningnan siya ni Anne nang may panunuya at sinabi, “Kung anong klaseng magulang, gano’n din ang anak na mapapalaki.”Pagkasabi nito, dinala nina Anne at Maika si Melody sa ospital.Pagkatapos ng gamutan, magkatabi sa kama si Anne at Maika. Muling nagtanong si Anne, seryoso ang tono niya
Makinig ka sa nanay mo kung hindi ka isinilang para maging mayaman, huwag mong piliting maranasan ang buhay na para lang sa mayayaman. Dahil kapag bumagsak ka, mas masakit ‘yan.”Sa sobrang galit ni Anne, huminto siya at biglang lumingon.Gusto mo bang ipagpatuloy ko ang susunod na eksena kung paano siya sumagot o kung paano niya pinagsabihan ang ina ni Melody sa huling pagkakataon?“'Wag ka munang umalis!”“Paano kang naging ina? Gano'n na ang sinapit ng anak mo na durog-durog na, pero ang kaya mo pang gawin ay mang-insulto?”Napakakunot ng noo ng ina ni Melody, sabay sabing, “Kaunting latay lang ‘yan. Noong bata pa kami, nagsasaka kami sa bukid—mas grabe pa ro’n.”“Ah gano’n?” Ngumiti si Anne nang may sarkasmo, humila ng upuan, at umupo nang maayos. Pagharap kay Maika, kalmado niyang sinabi: “Kunin mo nga sa kotse ang latigo.”“Okay!” Alam ni Maika na maraming gamit sa sasakyan at matagal na rin siyang pigil na pigil sa mag-asawang 'to.Nang marinig ng ama at ina ni Melody ang
"Ina ka ‘di ba? At pinayagan mong gahasain siya ng isang hayop sa mismong bahay niyo?"Hindi makatingin ang ina ni Melody. Pursado ang mga labi niya at hindi makaimik."Kung hayop si Joshua, kayo naman ang kasabwat niya! Hindi kayo nalalayo sa kanya!"Yumuko ina ni Melody na puno ng kahihiyan.Biglang lumabas ang ama ni Melody na galit na galit."Bakit naging ganito ang pamilya namin? Dahil kasalanan mo ‘to!Ikaw ang nagturo sa anak kong magsumbong sa pulis!Kung hindi dahil diyan, hindi sana kami napahamak! Hindi niya sana na-offend ang mayaman!""Tumigil ka!" Sigaw ni Anne. "May ama bang tulad mo? Ginahasa na nga ang anak mo, gusto mo pang manahimik?Ginamit mo ang perang nakuha para mapalitan ng kidney ang asawa mo! At plano mo pang gamitin ang natira para bumili ng bahay para sa anak mong lalaki! Walong taong gulang pa lang ang bata, sinimulan mo nang sipsipin ang buhay ng sarili mong anak na babae!"Napangiti ama ni Melody, pero halatang natamaan siya. Gayunman, nagsalita pa
"Binabalaan kita. Kung gusto mong mamatay, hintayin mong umatras si Anne sa eleksyon. Kung magpakamatay ka ngayon, ilalabas ko ang lahat ng litrato mo sa mismong burol mo. Kahit patay ka na, hindi ka makakahanap ng kapayapaan. Ikakahiya ka ng buong pamilya mo at sa bawat kanto, pagtatawanan ka."Pagkatapos noon ay binitiwan niya ang leeg nito at tumayo, iniwan siya roon na wasak."Hayop..." bulong ni Melody, habang nakatingin sa likuran ni Joshua at puno ng galit ang kanyang mga mata.Paglabas ni Joshua sa silid, agad sumalubong ang mga magulang ni Melody na may pakunwaring ngiti."Mr. Joshua, sinunod na namin ang lahat ng gusto mo. Tungkol naman po sa kaso ng asawa ko...""Hindi ko na itutuloy," malamig na tugon ni Joshua. Saglit siyang tumingin kay Maika na nasa labas, tapos lumingon sa bahay, tumitingin kung saan siya pwedeng lumabas. "Eh... 'yung pera po?" tanong pa ng ama ni Melody."Ibibigay ko." Saka tumalon palabas ng bintana, ang mismong bintana ng kwarto ni Melody.Pumaso