Sa loob ng kwarto, nakita ni Irina ang hindi bababa sa 20 o 30 kalalakihan na nakaupo, ngunit ang tanging pamilyar na mga mukha ay sina Duke at Zeus.Ang natitirang mga lalaki ay isang nakakatakot na halo—may ilan na may bleached na buhok, ang iba ay nakasuot ng heavy metal-style na damit, at marami sa kanila ang nag-iinuman at nagsisigarilyo. Nakatutok ang mga mata nila kay Irina, parang tinitingnan siya bilang isang hayop na maaaring prey.Sa tapat ng grupo ng mga lalaki, nakaupo ang tatlong babae, lahat naka-isang balikat na miniskirt na halos wala nang natitirang imahinasyon.Isang mabilis na sulyap lang ang ginawa ni Irina sa buong kwarto, at agad niyang naramdaman na mas masahol pa ang sitwasyon dito kumpara sa mga naranasan niya sa cruise ship. Wala nang kalagoy-lagoy, nagdesisyon siyang umalis.Ngunit bago pa siya makagawa ng kahit isang hakbang, hinarang siya ng isa sa tatlong babae na may nakakalokong ngiti.“Oh, tingnan mo, may bagong kasamahan na tayo! Pumasok ka at umupo.
"Hindi maaaring mangyari!"Ngayon, determinado si Duke na ipakita kay Irina kung gaano siya kalupit—isang kalupitan na hindi matatawaran, higit pa sa pinsan niyang si Alec. Isang mapanirang ngiti ang nakadikit sa kanyang mukha habang tinititigan niya si Irina.Nang magsalita si Irina, nanginginig ang kanyang boses, nawawala ang tapang."Pasensya na, Mr. Evans. Hindi ko kaya ito. Hindi ko na sana ipinahayag ang nararamdaman ko sa'yo. Nangako akong hindi na kita istorbohin. Paalam na!"Lumingon siya at humarap sa pinto, ngunit pagkatapos ng ilang hakbang, bumagsak ang kanyang puso—napansin niyang hindi mabuksan ang pinto.Naramdaman niya ang panic nang muling bumalik ang kanyang tingin sa loob ng silid, nakikita ang mga mata ng mga tao na puno ng panunuya at kalupitan.Nakaupo si Duke, nakapahilig sa upuan, at tawang madilim ang narinig mula sa kanya. "Alam mo ba ang sinasabi nila? Madaling pumasok, mahirap lumabas."Ang mukha ni Irina ay tumigas, at ang takot ay napalitan ng matinding
Paglabas ni Irina mula sa pribadong kuwarto at pagkalabas ng elevator, halos madapa siya. Ang mga luha ay dumaloy nang hindi niya mapigilan. Si Duke na lang ang natitirang init sa puso niya, at hindi niya inakalang ipagkakanulo siya nito ng ganito. Nang makarating siya sa basurahan, itinatapon niya ang isang hiringgilya na puno ng manok na dugo kasama ang karayom, sabay salosalo ng kanyang katawan patungo sa harap, naguguluhan.Paglapag niya sa labas, isang matinding pakiramdam ng pagkahilo ang bumangon sa kanya. Sumandal siya sa ilalim ng lilim ng isang tanim at nagsusuka, ang tiyan niya'y magkasunod na kumikirot.Habang pinapahid niya ang bibig, isang boses ang umabot sa katahimikan, matalim at hindi sinasadya. Bumaling siya sa pinagmulan ng tunog. Isang lalaking nakasuot ng itim ang nakatago sa anino, nagsasalita sa telepono."Henry, sigurado ka bang nandoon sa pribadong kuwarto sa pinakamataas na palapag si Duke?" tanong ng lalaki.Sinubukan niyang makinig, ngunit pabulong ang kab
Nang magmulat ng mata si Irina, napansin niyang nasa isang ambulansya siya, minamadali patungo sa operating room. Habang dahan-dahan ang pag-ikot ng stretcher, mahina niyang hinawakan ang kamay ng doktor.“Pakiusap... huwag niyo akong bigyan ng anesthesia. Huwag po.”Tumingin ang doktor sa kanya, naguguluhan.“Buntis po ako,” bulong ni Irina, habang ang mga luha ay patuloy na dumadaloy sa kanyang mukha. “Gusto kong iligtas ang anak ko. Wala na akong pamilya—ang anak ko lang ang pamilya ko. Pakiusap, humihingi ako... huwag po ng anesthesia.”Si Zeus, na nakatayo malapit, ay nagmukhang magulo ang emosyon, ang panga’y nakatikom.Nag-atubili ang doktor, pagkatapos ay marahan niyang tinanong, “Sigurado ka bang kaya mong tiisin ang sakit?”Matatag ang tinig ni Irina. “Kaya ko po. Kakayanin ko.”Tumango ang doktor. “Sige.”Ipinasok siya sa operating room.Mula sa labas, naririnig ni Zeus ang mga sigaw ni Irina na sumasakit, dumadaan sa mga pader. Ang tunog ay puno ng sakit at hindi matiis, a
“Ikaw na babae ka! Anong gusto mong mangyari?” sigaw ni Don Hugo, itinuro si Irina ng may galit.“Gusto mo bang kumapit sa pamilya namin? Una, nakialam ka sa apo kong si Alec, at nang hindi iyon magtagumpay, dumaan ka sa pang-iinsulto kay Duke? Hayaan mong sabihin ko sa’yo, babae, kung mangahas ka pang kumapit sa isa pang lalaki sa pamilya namin, ipaparanas ko sa’yo ang mas masahol pa sa kamatayan!”Lalo pang pumutla si Irina, ngunit hindi nagbago ang kanyang determinasyon. Tiningnan niya si Don Hugo ng mata sa mata, tahimik na puno ng pagsuway.“Pasensya na po, Mr. Beaufort, pero hindi ko pinagsamantalahan ang apo ninyo na si Alec, at wala rin akong ginamit na kapangyarihan kay Duke. Sa kabaligtaran, iniligtas ko ang buhay ni Duke.”“Nailigtas mo ang buhay ng anak kong si Duke?” isang matalim na tinig ang sumingit.Pumasok ang ina ni Duke, ang mukha ay puno ng galit.“Kung hindi dahil sa’yo, hindi sana napahamak ang anak ko! Akala mo ba hindi ko alam? Ang tanging dahilan kung bakit i
"Talaga ba!"Ang tinig ni Zoey ay nagkaroon ng mapaglarong tono habang tanong niya, "Alec, nandito ka ba para isama akong magtuloy ng mga damit pangkasal ngayon? Ako kasi… parang tumaba ako nitong mga nakaraang araw. Lalo na sa tiyan, parang palaki nang palaki. Kapag mas tumagal pa, baka hindi na ako magkasya sa magandang damit pangkasal!""Si Greg ang susundo sa'yo bukas para magtuloy ng mga damit pangkasal." Malamig na tugon ni Alec."E di ngayon..." nabitin ang boses ni Zoey, biglang sumigla ang tibok ng puso. Nandito ba siya para makasama siya?Bigla, nag-iba ang tono ni Alec at tinanong, "Nagkaroon na ba ng ugnayan ang pamilya mo kay Henry?"Nanlaki ang mata nina Zoey at ng kanyang ina na si Cassandra, sabay silang napatingin sa isa’t isa, bahagyang nanginginig sa tanong.Bakit niya ito tinanong?Mabilis na sagot ni Cassandra, nauutal, "Ikaapat na Ginoo, alam niyo namang tapat ang pamilya namin sa inyo. Hinding-hindi kami makikipag-ugnayan sa isang tulad ni Henry, lalo’t alam nam
Nag-freeze si Zeus sandali, pagkatapos ay mabilis na tumingin kay Irina bago magpilit ng ngiti kay Alec."Young Master...""Hindi ko gusto ang paulit-ulit," sabi ni Alec, ang tono ay kalmado pero tiyak at matigas.Agad na tumayo si Zeus at umalis. Alam na alam ni Zeus kung gaano kalupit si Alec. Ang kalmadong hitsura? Maaari itong maglaho sa isang iglap, at maaaring ang buhay mo na ang nasa panganib sa susunod na segundo.Pagkaalis ni Zeus, lumapit si Alec kay Irina, ang ekspresyon ay malamig at hindi mabasa.Tinutok ni Irina ang mga mata sa kanya nang hindi kumurap at tanong, "Mr. Beaufort, nandito ba kayo para tapusin ang diborsyo? Dahil ngayon..." Sumulyap siya sa kanyang sugatang braso, at isang saglit ng hindi komportableng ekspresyon ang dumaan sa kanyang mukha.Umarko ang labi ni Alec sa isang bahagyang mapanuyang ngiti."Ang husay mo, Irina. Minsan ako, tapos si Marco, pagkatapos si Duke, at pati si Henry. Ngayon naman, si Zeus ang nagpapakain sa'yo ng sabaw?"Nagkunot-noo si
"Pwe!" biglang sumuka si Zeus, nagtipon ng bihirang tapang. "Kayong lahat—si Duke, Marco, Henry, at pati na rin si Young master—pare-pareho lang kayo! Wala ba kayong hiya? Ang tunay na lalaki hindi nananakit ng isang walang kalaban-labang babae, ginagamit siya ayon sa gusto niyo. Hindi ba’t nakakahiya?"Huminto siya sandali, ang boses ay naging mas matatag. "At lalo na si Young Master—maging ang nanay niya hindi makapasok sa mga pintuan ng pamilya Beaufort noon. Isang mahirap at walang kapangyarihang babae rin siya. Wala ba siyang kahit kaunting awa?"Tinutok ni Zeus ang tingin kay Greg, puno ng pagtutol ang mga mata.Noong una, hindi siya naglakas-loob na ipahayag ang mga iniisip na ito, kahit matagal nang nag-aalab sa kanyang puso. Pero dahil sa pag-uugali ni Greg kanina, napilitan siyang magsalita at iparating ang lahat, kahit ano pang mangyari."Assistant Greg, kung nais mo talagang kunin ang buhay ko, gawin mo na. Ang tanging hiling ko lang, huwag isali ang pamilya ko sa lahat ng
Juancho was unfazed. “Relax, they’re just a few photos—what’s the big deal? I, Juancho, am not afraid of Young Master.”Pumait ang mukha ni Marco at mariin siyang pinagalitan, “Baka hindi ka natatakot, pero ako takot! At pati na si Irina! Ayokong magkaroon ng maling impresyon si Young Master tungkol sa kanya. Sobrang dami na ng pinagdadaanan niya. Tama na—huwag nang magkuha pa ng mga larawan!”Tinutok ni Juancho ang kamera at tumawa. “Huli na. Nakapagkuha na ako ng ilang set bago mo pa ako napansin. Marco, sobrang higpit mo naman. Tsk.”Sinamaan siya ni Marco ng tingin, hindi makapagsalita.Habang patuloy na kumukuha ng litrato si Juancho, mahinang sinabi sa sarili, “Ang gaganda ng tatlong babaeng 'yan. Paano ko hindi 'yan napansin dati?”Tumawa siya at bumaling kay Marco. “Alam mo, talagang nagiging parang yung mga kasama mong tao. Dati, pag nakikita ko si cousin ng cousin mo—si Miss Queenie—gusto ko nang magsuka. Akala ko, isa lang siyang probinsyanang walang kaalam-alam na nagpapan
Maingat na pinunasan ni Queenie ang maliit na kahon na bakal sa kanyang kamay bago siya nagsalita, medyo nahihiya ang tono.“Ah… medyo luma na ang itsura, pero ang laman nito ay maganda talaga. It’s, uh… rat pup oil.”Nabulunan si Mari sa iniinom niya. “Pfft… ano’ng sabi mo?”Pati si Irina ay tila natigilan.Kumuha pa si Queenie ng isang malaking subo ng maasim na isda, ngumunguya nang mabagal, saka ipinaliwanag, “Gawa ito sa bagong silang na mga daga—yung wala pa talagang balahibo. Ibababad sila sa langis ng linga nang ilang buwan, tapos saka sasalain ang langis.”Hindi makapagsalita si Mari.“Para saan naman ‘yan, ha? Queenie, huwag mong sabihing kaya ka pala mainitin ang ulo, mahilig mang-insulto, at parang reyna kung umasta ay dahil sa kakaibang panlasa mo sa pagkain? Yung iba, toyo, suka, o bawang ang ginagamit pampalasa—ikaw, langis ng daga?!”Hindi naman nagalit si Queenie sa pang-aasar ni Mari.Sanay na kasi siyang wala masyadong kaibigan.Ang pinsan niyang pormal at palaging
Sumunod si Queenie kay Irina at Mari, ang ulo’y nakayuko, at ang kanyang self-esteem ay nahulog na parang isang sirang coat na hinihila ng hangin.Si Mari, na hindi natatakot magsabi ng opinyon, ay nagmungkahi na pumunta sila sa isang marangyang buffet—999 bawat tao.At sa gulat ni Queenie, hindi man lang kumurap si Irina.Talaga nga, dinala sila roon.Halos 3,000 para sa tatlo—para lang sa lunch.Ang buffet restaurant ay napakalaki. Sa loob, ang dami ng mga putahe ay nakakalito. Mga mamahaling delicacies tulad ng orochi, sea urchin, sashimi, iba't ibang seafood, at pati na ang bird’s nest soup ay nakadisplay ng maganda. Pati ang “ordinaryo” na mga putahe ay may kasamang caviar sushi at spicy pickled fish na kayang magpagising ng patay.Nakatigil si Queenie at Mari sa harap ng pinto, nakabukas ang mga mata, kalahating bukas ang bibig.Hindi pa sila nakapunta sa ganitong klase ng lugar.Samantalang si Irina, kalmado lang.Hindi siya mapili sa pagkain. Lumaki siya na itinuro sa kanya na
“Hindi ko lang talaga gusto ang mga taong katulad mo. Kung hindi kita gusto, wala akong pakialam sa iniisip mo.”Kahit na namumula at nagiging asul ang mukha ni Lina dahil sa hiya, nanatiling kalmado si Irina.Matiyagang hinati ni Irina ang mga gawain sa kanyang mesa at iniabot kay Lina.“Ito ang assignment mo para sa linggong ‘to. Kung may mga tanong ka, huwag mag-atubiling itanong sa’kin.”Hindi nakasagot si Lina.Ngunit bago pa man siya makapagsalita, tumalikod na si Irina at lumabas ng opisina nang hindi lumilingon.Paglabas ni Irina, nagkagulo ang buong opisina.Si Lina ang unang nagsalita, may halong pag-iyak sa boses.“Gusto ba ni Mrs. Beaufort na maghiganti sa’kin?”Mabilis na sumagot si Zian, “Hindi ganyan si Irina!”“Eh bakit hindi niya ininom ang milk tea na binigay ko?” reklamo ni Lina.Suminga si Xavier, isang kasamahan na lalaki. “Bakit naman kailangan niyang inumin ang milk tea mo?”Nagyukay si Yuan, “Ha, nilagyan mo ba ‘yan ng mga petal o kung ano?”Si Zian, ang pinaka
Sa kabilang linya, nag-alinlangan si Mari.“Irina… Mrs. Beaufort... sorry talaga. Hindi ko alam kung sino ka noon. Baka may nasabi akong hindi maganda, at… sana mapatawad mo ako.”Matalim ang boses ni Irina nang sumagot, “Mari! Kailan ka pa natutong utal-utal magsalita?”Hindi nakaimik si Mari. Takot na takot siya! Pero sa totoo lang, may bahid din ng inis sa puso niya para kay Irina.Naawa siya rito noon, nakaramdam pa nga ng simpatya—ni hindi niya alam na asawa pala ito ni Alec. Palihim pala ang pagkatao nito! At dahil doon, parang naramdaman niyang niloko siya.Boss pala ito sa simula pa lang!Maya-maya, lumambot na ang tono ni Irina, pilit inaalo si Mari.“Mari, higit isang buwan na tayong magkasama. Ni minsan, hindi kita narinig na nauutal. Kung hindi mo sasabihin kung ano talagang nangyayari, aakyat ako riyan at kakausapin ka nang harapan.”Agad na nataranta si Mari at napabulalas, “Huwag kang aakyat! Sobrang dami kong ginagawa ngayon! Kailangan ko na talagang bumalik sa trabaho
He was choking too—on his own breath this time. Twice in one morning, Irina had caught him off guard. Who would’ve thought she had such a knack for teasing?Earlier, with just one sentence—“She’s your child too.”—she had shaken him so much, he nearly skipped work altogether.And now? In front of Greg, she leaned in close, naturally resting against him as she fixed his tie.Parang… mag-asawang matagal nang nagsasama. Isang misis na nahuling palabas ang asawa nang medyo magulo ang ayos—at walang pag-aalinlangan, inayos agad ang kuwelyo nito.Napaka-natural ng kilos ni Irina. Parang likas na likas. At sa simpleng sandaling iyon… may kumislot sa loob ni Alec.Bihirang magpakita si Irina ng ganoong lambing. At si Alec—bihira ring hayaang maramdaman sa sarili na siya ay asawa nito. Pero ang munting pagbabagong ito… mas matindi ang epekto kaysa inaasahan niya.Para sa isang lalaking nakapatay na ng buhay, nanatiling kalmado kahit sa gitna ng kaguluhan… ito ang nagpapabilis ng tibok ng puso n
Nang mapansing sandaling natigilan ang lalaki, biglang narealize ni Irina na baka nagmistulang nanliligaw siya sa sinabi niya kanina.Muli siyang namula sa hiya.Ngunit hindi na pinansin pa iyon ng lalaki. Tumayo ito at nagsabing, “Male-late na tayo—kailangan na nating umalis.”Tumango si Irina. “Sige.”Hinawakan nilang dalawa ang kamay ni Anri, at sabay-sabay silang lumabas ng bahay—isang pamilyang magkasama.Sa likuran nila, napabuntong-hininga nang magaan sina Yaya Nelly at Gina.Mahinang bulong ni Yaya Nelly, “Napakabait talaga ni Madam. At kahit tahimik lang si Sir, ni minsan hindi siya naging masama sa amin bilang mga kasambahay. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit may mga tao pa ring nagpapakalat ng masasamang tsismis tungkol sa kanya online. Kung alam ko lang kung sino, baka harapin ko pa sila.”“Hindi na kailangan iyon, Yaya Nelly,” sagot ni Gina nang kalmado. “Kanina lang ng umaga, binura na lahat ng mga public post. Kapag bumabalik si Sir, agad na inaayos ang lahat.”La
Her kiss was still clumsy—awkward and hesitant. She pressed her lips to his several times, unsure what to do next, pausing often, her mind stalling like a short-circuited wire.She was utterly lost.Her uncertainty made Alec nearly lose his patience.With a swift motion, he pulled her back with one arm and cradled the back of her head with the other, forcing her to look up at him. His tone turned cold.“Stupid,” he snapped.Pinagtitinginan siya ni Irina, medyo nabigla.“Matagal na kitang tinuturuan, at hindi mo pa rin kayang humalik nang maayos?” tanong niya.Bahagyang bumuka ang labi ni Irina, walang masabi. Paano niya ipagtatanggol ang sarili?Kasalanan ba niya?Tuwing lumalapit si Alec sa kanya, hindi naman talaga pagtuturo ang nangyayari—pinapalakas siya ni Alec. Bawat pagkakataon, hindi lang niya kinukuha ang kanyang hininga; pati na ang kanyang mga isip. Nagiging blangko ang utak niya, at sumusunod na lang siya sa kanyang gabay, walang kakayahang matutunan ang anuman.Kailan pa
“Irina! Wala kang utang na loob! May konsensiya ka pa ba?” galit na sigaw ni Zoey mula sa kabilang linya. “Sinalo ka ng mga magulang ko at inalagaan ng halos walong taon, tapos ganito ang isusukli mo? Pag-aawayin mo pa sila?”Kahit pa si Alec ang napangasawa ni Irina, hindi siya natatakot dito.Pumunta siya ng Kyoto kasama ang kanyang lolo para sa gamutan nito, at hindi siya umalis sa tabi nito kahit isang araw. Sa panahong ‘yon, nasaksihan niya kung gaano kalalim ang koneksyon ng kanyang lolo sa mga makapangyarihan sa kapitolyo.Doon niya lubusang naunawaan kung bakit mataas ang pagtingin sa kanya sa syudad—kung bakit pati si Alec ay nagbibigay-galang sa kanya.Hindi pinalalaki ang sinasabi tungkol sa impluwensiya ng kanyang lolo. Konektado ito sa mga pinakamaimpluwensyang tao sa buong bansa.At dahil doon, wala siyang dahilan para matakot kay Irina—kahit pa napangasawa nito ang isang diyos.Samantala, kalmadong naglinis ng lalamunan si Irina bago tumugon sa mahinahon ngunit matigas