Novel-novel oleh Azrael

His kiss was gentle—so gentle it felt like an apology.But it was that softness, that unbearable tenderness, that made her break.Tears streamed down Irina’s face.She hadn’t cried all day.Pinagkagat niya ang kanyang mga ngipin, itinataas ang ulo, at nilakad ang bawat malupit na sandali nang buo ang kanyang dangal. Malakas siya. Pero ngayon, sa kanyang mga bisig, sa wakas ay nagbigay siya.Walang sinabi ang lalaki. Tahimik lang niyang pinahid ang mga luha mula sa kanyang mga mata, isa-isa, at niyakap siya nang mas mahigpit, parang ang sakit na nararamdaman niya ay kanyang isinusuong.Nang bumaba si Alec mula sa eroplano kaninang araw, bumalik siya ng may galit sa kanyang mga ugat. Bumalik siya sa South City para sa isang layunin: kunin ang pinakabago niyang custom-made na baril at maghiganti.Pero nang pumasok siya sa bahay—nasilayan niya ang liham.Ang liham na iniwan niya. Ang sulat kamay ay eksaktong pareho ng note na isinulat niya anim na taon na ang nakalipas, noong unang magkak

On the other end of the line, Nicholas froze, completely stunned.Matapos ang mahabang katahimikan, nauutal na sinabi ni Nicholas, “Young Master? Hindi ba’t nasa Kyoto ka? Bakit ka—”“Bumalik ako nang maaga,” malamig na sagot ni Alec. “Pinagsamantalahan ang asawa ko.”“Asawa mo?” Napatigil si Nicholas, at unti-unting pumasok sa isip niya ang isang nakakatakot na pag-iisip, ngunit tinanong pa rin niya ito, nang walang lakas, naghahanap ng kumpirmasyon.“Irina,” sagot ni Alec nang walang alinlangan.Nakatayo si Nicholas, hindi makapaniwala.Clatter—Nalaglag ang telepono mula sa kanyang kamay at tumama sa sahig.Si Cassandra, na halos sugatan at bugbog, ay lumapit at nagtanong ng may pag-aalala, “Anong nangyari?”Ang mukha ni Nicholas ay naging puti parang multo. “Si Irina… at si Alec… nagpakasal sila.”“…Ano?” Mabilis na kumurap si Cassandra.At ilang sandali pagkatapos, ang sigaw ni Cassandra ay parang isang kutsilyo na tumagos sa silid. “Ano ang sinabi mo?! Nagpakasal si Young Master

Sa isang dako, mabilis na kinuha ni Alec ang telepono mula kay Irina at inilipat ito sa kanyang tainga.Sa kabilang linya, sumabog ang galit na boses ni Nicholas mula sa receiver."Tangina ka! Bakit ba hindi ka na lang namatay? Dapat matagal ka nang patay! Hindi ko nga alam kung paano ka nabuhay nang ganito katagal—swerte lang! Laging ang mga mababait ang maagang namamatay, samantalang mga basura tulad mo, parang hindi tumatanda! Pupunta ka sa kasaysayan bilang pinakamalupit na uri ng tao, Irina!”“Pakinggan mo ako—huwag mong akalain na ang mga maliit mong plano ay makakahadlang sa akin at sa asawa ko. Hindi mo kami matatalo! At kung sakali man na makuha ko ang mga kamay ko sa'yo, ipapangako ko sa'yo na huhubaran kita ng buhay!"Halos mangisay si Nicholas sa galit, halos naglalaway siya sa galit. Buong hapon siyang inaway ni Cassandra. Hindi nga niya natapos ang trabaho niya sa kumpanya.At hindi pa doon natapos—pag-uwi nila, lumala ang away at nauwi sa pisikal na sakitan. Akala ni Ni

Si Martha ang unang lumapit kay Irina. Noong una, tinitingnan niya ito nang may paghamak. Ngunit pagkatapos magbanta si Alec sa kanya, naging mas maingat siya. Kalaunan, sinubukan pa ni Martha na magpakita ng kabutihang-loob kay Irina. Ngunit hindi talaga magaling sa pakikisalamuha si Irina, at ang uri ng tao na ito ay siya mismo ang hindi gusto.Noong nakaraan, pinilit ni Irina na makisalamuha sa mga grupong tulad nito, lahat para sa kapakanan ni Anri. Kailangan ng anak niyang si Anri ng isang matatag na kindergarten, matatag na kapaligiran, at mga matatag na kaibigan. Ngunit agad na napagtanto ni Irina na kahit anong pilit niyang pagsisikap na mag-adjust, hindi talaga siya nababagay. Pakiramdam niya’y para siyang nasa dalawang magkaibang mundo—isa sa mga taong lumuluhod sa makapangyarihan at inaapi ang mga mahihina.Kaya't nagpasya siyang hindi na kailanman pipilitin ang sarili niyang magkasya. Tanging mga taong tunay niyang kinasisiya ang nais niyang makipag-ugnayan.Kaya ngayon, n

Habang hawak ni Alec ang kanyang asawa, si Irina, at sinundan ng kanyang assistant, ang tatlo ay naglakad palabas ng hotel. Ang mga reporters na matagal nang naghihintay ay nagpalitan ng maguguluhing tingin.Baka nakaligtas sila sa kamatayan nang ganito?Kung hindi dahil sa mga pag-iyak ng lalaki mula sa maliit na banquet hall, baka akala nila'y isang kakaibang panaginip lang ang lahat."Tulungan niyo ako, iligtas niyo ako, dalhin niyo ako sa ospital..." ang lalaki, na nakahiga sa kanyang sariling dugo, ay mahina na itinaas ang kanyang kamay at nakiusap sa mga reporters.Kitang-kita sa mukha ng mga reporters ang pagkabigla.Isa sa kanila, nang walang pag-aalinlangan, ay nagdagdag pa ng insulto: "Bobo ka! Karapat-dapat lang 'yan sa'yo! Nakita ko na tinatawagan mo si Irina ng walang tigil. Kung hindi ko alam, akala ko may relasyon kayo. Dapat matagal ka nang nawala!"Ang mga reporters, na sanay na magturo ng kamalian sa iba, ay hindi na napansin ang sarili nilang papel sa nangyari.Inup

Naroroon sa mga tunog ng desperadong pag-iyak at paghagulgol, wala ni isa sa mga reporter ang naglakas-loob magsalita.Si Alec, na naghubad ng lahat ng dignidad ng lalaki, ay walang kaba na iniabot ang gamit na hawak niya kay Greg, na parang tinatanggal lang ang abo ng sigarilyo."Inform the hospital that this man, who lives off others, will never be considered a man again. Don’t bother treating his injuries.""Yes, Young Master," Greg responded."Also, tell him to stop making so much noise," Alec added, his voice indifferent.Ang lalaking nakatagilid sa kanyang sariling dugo ay agad na tumahimik. Kumayod siya papunta kay Greg, nagsusumamo sa isang mahinang tinig, "Dahil ba mali ang mga sagot ko kaya nais akong patayin ng Young Master?"Inapakan ni Greg ang leeg ng lalaki, ang boses ay malamig at matalim, "Tinatawag mong lalaki ang sarili mo? Kung ang mga babae ay nagpasakit sa isa pang babae, hindi ba't lalaki ka? Nakita mo ba ang misis? May ginawa ba siyang masama sa iyo? Ginawa pa

"Anong oras ka uuwi? Puwede ba tayong mag usap, Flyn?”Ni hindi man lang nabaling ang atensyon niya sa akin kahit saglit at patuloy ang pag-aayos ng kanyang tie. Tila nahihirapan siya roon kaya agad na tumayo ako't lalapitan na sana siya upang tulungan siya roon ngunit agad siyang umiwas sa akin.Napaawang ang bibig ko ngunit hindi ko na iyon masyadong pinansin pa. Baka pagod lang siya. Gaya nitong mga nakaraang gabi ay late na rin siyang nakauwi kagabi. Palagi siyang over time. Naiintindihan ko naman dahil CEO siya at marami talagang ginagawa ang mga katulad niya."Huwag na. Late ako makakauwi mamaya," malamig niyang sagot sa akin at naglakad patungo sa aming walk-in closet kaya sinundan ko siya."Overtime ka ulit? Hindi ba masyado ka nang lunod sa trabaho? Kailangan mo rin ng pahinga, Flyn," untag ko sa kanya at sinilip ang kanyang mukha.He's pissed, I can tell. Kunot na kunot ang kanyang noo."Just you do you, Aeris. Mas makakapagpahinga ako kapag hindi mo ako pinapakialaman," ani

Itinapat ko ang sugat ko sa kamay sa umaagos na gripo para matigil hugasan at matigil ang pagdurugo non, ngunit habang tumatagal ay magkasabay nang umaagos ang dugo ko at ang tubig. Kagat-kagat ko ang labi ko habang unti-unting bumabalik sa alaala ko ang lahat ng nangyari.Bukod kay Flyn at sa magulang niya ay sinisisi ko rin ang sarili ko sa pagkamatay ng anak namin, ngunit hindi ko iyon ginusto. Hindi ko alam na buntis ako nang mahulog ako sa hagdan at hindi alam ni Flyn na kagagawan iyon ng mismong ina niya nang itulak ako nito.Tatlong araw akong walang malay non at nang magising ako ay ang galit at poot ni Flyn ang sumalubong sa akin. Sinubukan kong ipaliwanag sa kanya ang totoong nangyari, ngunit binantaan ako ni Mama Amora at binugbog nang gabing makauwi ako mula sa ospital.Lahat ng ito, ang sitwasyong ito ay kaparusahan dahil naniwala si Flyn sa sulsol ng kanyang ina na ginusto kong malaglagan ako dahil ayoko ng responsibilidad—gaya ng alam nila tungkol sa mga magulang ko. Ka

Napayuko ako’t nag iwas ng tingin sa lalaking ito. Mabilis kong pinunasan ng kamay ko ang noo ko at napanganga ako nang makita nga ang dugo roon.“Uh… P-pasensya na. Akala ko ay wala pang tao rito…” Nauutal kong sabi at hindi pinansin ang sinabi niya kanina.Hindi ako sigurado sa kung sino siya dahil ito ang unang beses na nakita ko siya, pero sa tingin ko ay ito ang importanteng bisita ni Flyn—at malaki itong tao. Ibig sabihin ay mas makapangyarihan ito kaysa kay Flyn pagdating sa estado ng buhay. Ramdam na ramdam ko iyon.“Come here,” utos niya bigla kaya muli akong napapitlag. “Let me see you clearly.”Sa halip na tumanggi ay tila may sariling buhay ang mga paa ko at nilapitan siya. Ramdam ko ang pamumuong bara sa lalamunan ko at mariing pumikit.“What happened to your forehead?” tanong niya na tila ba dapat kong sagutin iyon nang totoo.Umiling na lamang ako at nanatiling nakatingin sa mga paa ko. Ang mga kamay ko ay itinago ko sa likuran ko.Sigurado akong malalagot ako kapag naa

Aeris“Aeris! Nasaan ka ba?! Kanina pa kita tinatawag ah!”Lakad-takbo ang ginawa ko makapunta lang nang mabilis sa sala nang marinig ko ang galit na boses ng byenan ko. Muntik pa akong bumangga sa dulo ng kitchen island dahil nanggaling ako sa dirty kitchen sa likod ng bahay.“Bakit po, ‘ma? May problema po ba?” Tanong ko nang madatnan ko siya roon habang prenteng nakaupo.Agad na tumutok ang matalim niyang tingin sa akin. “Hindi ba’t sabi ko ay maghanda ka ng hapunan dahil darating ang mga amiga ko? Bakit hanggang ngayon ay wala pa ring pagkain?”“Uh… Wala naman po kayong sinabi na—”“At gagawin mo pa kong sinungaling ngayon? Ano ngayon ang kakainin namin ng mga amiga ko? Ilang minuto na lang ay darating na sila! Wala ka talagang kwentang babae ka!” Galit na galit na sigaw niya.Hindi pa man ako nakakasagot ay bigla na lang siyang tumayo at agad na lumipad ang palad niya sa pisngi ko.“Halika rito. Tuturuan kita ng leksyon para magtanda ka!” Sigaw niya at bigla na lang hinablot ang