Ngumisi nang may pangungutya si Zoey."Hmph! Ano, natatakot ka na, Irina? Hulaan moโsa tingin mo ba, ipapasa na kita sa ibang lalaki sa loob ng isang minuto?"Pagkasabi noon, tumingin siya sa apat na matitikas at seryosong lalaking nakasuot ng itim na nasa loob ng sasakyan.Sa mapanuksong tinig, sinabi niya, "Kayong apatโbuong buhay kayong naglingkod sa lolo ko. Alam kong napakahigpit niya sa mga tauhan niya, kaya malamang, hindi pa kayo nagkakaroon ng pagkakataong magpakasaya kasama ang isang babae. Ano, gusto niyo bang regaluhan ko kayo ngayon?"Hindi gumalaw ni kumibo ang apat na bodyguard.Sanay silang sumunod sa disiplina at may matalas na pag-iisipโmga katangiang kailangang taglayin ng personal na bantay ni Don Pablo. Hindi man sila kabilang sa matataas na lipunan, mahigit isang dekada na silang nasa tabi ng matanda, kaya alam na alam nila ang hindi sinasabing batas ng kapangyarihan.Ang babaeng nasa loob ng sasakyan ngayon ay galing mismo sa marangyang tirahan ni Alec. Ilang be
Nanahimik ang buong silid, bawat mata nakatutok sa pinto. Si Zoey ang unang gumalaw, isang mapanuyang ngiti ang lumitaw sa kanyang labi kasabay ng malamlam na halakhak."Aba, sino'ng dumating? Young Master Duke?" aniya, may halong panunuya sa kanyang tinig.Mabilis na tinawid ni Duke ang silid, ang tingin niya'y matalim at walang bahid ng pag-aalinlangan habang huminto sa harapan nina Zoey at Irina. Malamig at nakamamatay ang tono niya nang magsalita."Bitiwan mo siya."Hindi na itinulak ni Zoey si Irina pababa, pero hindi rin siya umatras. Sa halip, ngumisi siya kay Duke, ang boses niya'y punong-puno ng panlilibak."Oh, Young Master Duke, akala mo ba may karapatan ka pa sa kanya? Noon siguro, noong itinuturing mo lang siyang laruan. Pero ngayon? Ngayon, pagmamay-ari na siya ng fiancรฉ ko. At syempre, akin na rin."Iniling ni Zoey ang ulo niya, kitang-kita ang aliw sa kanyang mukha."Pero dahil pinsan kita, magpapaka-generous ako. Kung gusto mong sumali, hindi kita pipigilan. Sa katuna
"Makinig kang mabuti, Zoey. Wala akong pakialam kung sino ka o kanino ka ipinagmamalaki mong pag-aari. Ang alam ko lang, bilanggo ako ni Alecโisang taong wala nang halaga, isang patay na naglalakad. Kaya sabihin mo saโkin, bakit ko kailangang bigyan ng kahit katiting na atensyon ang isang tulad mo?"Malamig at matalim ang tono niya, walang bahid ng takot o pag-aalinlangan."At kung sakaling dumating ang araw na magkaroon ako ng pagkakataonโฆ" Dumilim ang titig ni Irina, bahagyang ngumisi bago muling bumagsak ang kanyang paaโdiretso sa mukha ni Zoey. "Hinding-hindi kita palalagpasin."Maitim na galit ang namuo sa mukha ni Zoey habang pumailanlang ang kanyang sigaw. Nanginginig siyang gumapang palayo, takot na takot na baka hindi na gumaling ang kanyang mukha. Nagpilit siyang lumayo, ngunit kahit saan siya lumiko, sumasabay ang paa ni Irina, paulit-ulit siyang hinahampas nang walang awa."Tulungan niyo ako!" pasigaw niyang pagmamakaawa.Tahimik na nakamasid si Duke sa isang sulok, hindi
Napasabak si Irina sa gitna ng maingay at magulong grupo, labis na nahihiya sa pang-aasar nila.Ganoon din ang pakiramdam ni Dukeโhalata ang pagkailang niya. Sanay na siyang pagbalingan ng kung anu-anong biro at pangungutya, pero ang diretsahang pambabastos kay Irina ay tila isang tahasang insulto.Sa sandaling iyon, lumapit ang dalawang matipuno at batang lalaki. Sabay nilang inakbayan si Irina, isa sa kaliwa at isa sa kanan."Aba, miss! Andito ka na sa may pintuan, ayaw mo pang pumasok at umupo? Hindi mo ba alam ang patakaran dito? Ano nga โyung kasabihan? Ahโkahit ano pang pagpapakabanal ang gawin mo, hindi 'yan uubra rito, tama ba?""Tara na, samahan mo naman kami sa inuman... isang tagay lang!"Nanahimik si Irina. Halos hindi siya makahinga sa pagkakaipit sa pagitan ng dalawang lalaki. Pilit siyang nagpumiglas, pero hindi siya makawala gaano man kalakas ang kanyang pagsisikap. Sa huli, nagpanggap na lamang siyang kalmado, pilit na ngumiti at nagsabing,"Sige! Walang problema! Per
Matagal na katahimikan ang bumalot sa pagitan nila bago sa wakas ay nagsalita si Duke."Abala ang pinsan ko sa kumpanya tuwing araw.""Ayos lang.""Ha?"Walang pag-aalinlangan si Irina nang sagutin siya. "Pupunta na lang ako sa kumpanya."Napabuntong-hininga si Duke. "Sumakay ka na. Ihahatid kita."Walang pag-aalinlangan, sumunod si Irina at umupo sa passenger seat. Pagkaandar ng makina at pagsibad nila sa daan, saka lamang muling nagsalita si Duke."Irinaโฆ Ikaw at si Zeusโฆ naging maayos ba kayo nitong mga nakaraang taon?"Sa sandaling marinig ang pangalan ni Zeus, nanlabo ang mga mata ni Irina, namula ang gilid ng kanyang mga mata. Lumingon siya kay Duke, nanginginig ang tinig."Mr. Evansโฆ Alam kong noon pa man, gusto mo lang akong paglaruan pero hindi mo nagawa. Kung iyon pa rin ang gusto mo, hindi na ako lalaban."Napakuyom ang kanyang mga kamay sa kandungan habang pilit na itinutuloy ang kanyang mga salita."Pero pakiusapโฆ Matutulungan mo ba akong alamin kung nasaan ang kapatid ko
"Duke, bakit mo ipinipilit na maging magkaibigan tayo?"Napakuyom si Duke sa manibela, nangingintab sa puti ang kanyang mga buko."Hindi! Irina, huwag mong sabihin โyan sa sarili mo!" bulalas niya, basag ang tinig sa dami ng emosyong pilit niyang pinipigil."Mas marangal ka pa kaysa sa kahit sinong babaeng nakilala ko! Hindi ikaw ang sinasabi nila! Huwag mongโhuwag mong ibaba ang sarili mo nang ganito!"Isang mapait na tawa ang kumawala mula kay Irina, walang sigla ang kanyang mga mata."Pero hindi baโt iyon ang totoo?"Mababa ang kanyang tinig, garalgal sa mga luhang hindi niya kayang ipatak."Hindi ko kailanman ginusto na mapabilang sa mundo ninyong mga mayayaman. Hindi ko ginusto ang mga laro ninyo."Ibinaling niya ang tingin sa labas, pinagmamasdan ang mabilis na pagdaan ng mga lansangan."Pero sa loob ng dalawang buwan, ano ako sa inyo? Isang laruan. Isang bagay na pinaglalaruan at ipinapasa kung kanino niyo gusto."Mahigpit niyang isinara ang mga palad, bumaon ang kanyang mga ku
Malamig at matigas ang boses ni Irina."Mauuna ka na."Nanigas ang receptionist. Samantala, ang eleganteng babae mula kaninaโang nagsalita sa kanya nang may pangmamaliitโay tila napatigil sa kanyang kinatatayuan. Bahagyang kumunot ang kanyang perpektong hinugis na kilay, waring hindi makapaniwala sa narinig."Ikawโฆ si Irina?" May halong pagdududa at pagsusuri ang kanyang tinig.Matalas na tumawa si Irina bago niya ini-cross ang kanyang mga braso."At sino ka naman?" Pagkatapos, may bahagyang ngiti sa kanyang labi, dinugtungan niya, "Ah, pero huwag na. Wala naman akong obligasyong sagutin ka."Nakakatawa. Bakit ba iniisip ng lahat na may karapatan silang kontrolin siya? Wala siyang utang na loob kanino man. Kahit kay Alec. Dahil kung tutuusin, siya ang nagligtas sa buhay nito.Siya ang nagdala ng anak nito sa kanyang sinapupunan. At kung hindi lang nito hawak na bihag si Anri, hindi siya kailanman pupunta rito.Biglang dumilim ang ekspresyon ng babae. "Ikawโ"Ngunit hindi na siya pinan
Mabilis na yumuko ang receptionist. "Salamat po, Chief."At sa isang iglap, nagmamadali siyang lumayo, halatang gusto nang makatakas sa tensyon sa silid.Samantala, nanatiling nakatutok ang tingin ni Jigo sa babaeng kaharap niya. May kakaibang katahimikan ditoโmalamig, parang walang emosyonโngunit sa ilalim nito, nahagip niya ang isang bagayโฆ isang galit na pinipigilan ngunit tila sasabog anumang oras.Napangisi siya nang banayad, may bahid ng panunukso."Balae, sa wakas nagpakita ka rin? Akala ko ipipiit ka na lang habambuhay ng mahal nating kapatid sa kanyang gintong hawla."Bahagyang namula ang mukha ni Irina, ngunit nanatiling matatag ang kanyang tinig."Pasensya ka na, pero hindi mo ako balae. Narito ako para sa anak ko."Mabilis siyang lumingon kay Alec, kitang-kita sa kanyang mga mata ang pag-aalala."Alec, kararating lang ni Anri sa city. Hindi pa siya sanay sa pagkain dito, at lampas na ng tanghali. Pakiusap, sabihin mo na kung nasaan siya! Nagmamakaawa akoโsabihin mo lang!"
On the other end of the phone, Alexander was so stunned by Alecโs reply that he nearly choked.It took him a long moment to regain his breath.โSo,โ he finally said, voice tight with disbelief, โyouโre planning to make your relationship with Irina public to the entire city?โโItโs already public,โ Alec replied calmly.Alec added nonchalantly, โAs for the wedding ceremony, Iโll pick another day.โTumaas ang boses ni Alexander, puno ng hindi pagkakasunduan.โAt sa tingin mo ba ang kasal moโisang napakahalagang kaganapan sa buhay moโay hindi nararapat ipabatid sa iyong mga loloโt lola, tiyahin, at sa akin, lahat tayo sa lumang bahay?โTahimik na sumagot si Alec, hindi nagmamadali.โHindi baโt dinala ko si Irina sa lumang bahay kalahating buwan na ang nakalipas? Ipinaliwanag ko na lahat. Binigay pa nga ng matandang babae ang kanilang pamanaโang yellow wax stoneโkay Irina. Dad, nakakalimutan mo na ba bago ka pa mag-seventy?โโIkawโ!โ Si Alexander ay nawalan ng salitang kayang ipagsalita, h
Ang dalagang nasa litrato ay nakangiti nang maliwanagโanimo'y sumisikat na araw. Mistulang isang mirasol ang dating niyaโpunรด ng init at liwanag. May mga biloy siya sa magkabilang pisngi, at ang mumunti niyang labi, kulay rosas, ay bahagyang nakabuka, ipinapakita ang pantay-pantay at mapuputing ngipin. Lahat ng iyon ay malinaw na kuha sa larawan.May singkit na talukap si Irina at malalaking matang punรด ng damdamin. Kapag siyaโy ngumiti, tila walang kamalay-malay sa kasamaan ng mundoโisang inosente at masiglang dalaga.Minsan lang nakita ni Alec ang ganoong ngiti mula kay Irina. Anim na taon na ang nakalilipas, sa isang bihirang sandali ng kapayapaan sa pagitan nila. Dalawa o tatlong araw lang iyon, pero sa panahong โyon, ngumiti siya sa kanya nang ganoon katamis.Ngunit sandali lamang ang lahat.Nang akalain ni Alec na may balak si Irina laban sa pamilya ni Zoey, hindi siya nagdalawang-isipโitinaboy niya ito nang walang kahit kapiranggot na awa.Simula noon, hindi na muling bumalik a
Juancho was unfazed. โRelax, theyโre just a few photosโwhatโs the big deal? I, Juancho, am not afraid of Young Master.โPumait ang mukha ni Marco at mariin siyang pinagalitan, โBaka hindi ka natatakot, pero ako takot! At pati na si Irina! Ayokong magkaroon ng maling impresyon si Young Master tungkol sa kanya. Sobrang dami na ng pinagdadaanan niya. Tama naโhuwag nang magkuha pa ng mga larawan!โTinutok ni Juancho ang kamera at tumawa. โHuli na. Nakapagkuha na ako ng ilang set bago mo pa ako napansin. Marco, sobrang higpit mo naman. Tsk.โSinamaan siya ni Marco ng tingin, hindi makapagsalita.Habang patuloy na kumukuha ng litrato si Juancho, mahinang sinabi sa sarili, โAng gaganda ng tatlong babaeng 'yan. Paano ko hindi 'yan napansin dati?โTumawa siya at bumaling kay Marco. โAlam mo, talagang nagiging parang yung mga kasama mong tao. Dati, pag nakikita ko si cousin ng cousin moโsi Miss Queenieโgusto ko nang magsuka. Akala ko, isa lang siyang probinsyanang walang kaalam-alam na nagpapan
Maingat na pinunasan ni Queenie ang maliit na kahon na bakal sa kanyang kamay bago siya nagsalita, medyo nahihiya ang tono.โAhโฆ medyo luma na ang itsura, pero ang laman nito ay maganda talaga. Itโs, uhโฆ rat pup oil.โNabulunan si Mari sa iniinom niya. โPfftโฆ anoโng sabi mo?โPati si Irina ay tila natigilan.Kumuha pa si Queenie ng isang malaking subo ng maasim na isda, ngumunguya nang mabagal, saka ipinaliwanag, โGawa ito sa bagong silang na mga dagaโyung wala pa talagang balahibo. Ibababad sila sa langis ng linga nang ilang buwan, tapos saka sasalain ang langis.โHindi makapagsalita si Mari.โPara saan naman โyan, ha? Queenie, huwag mong sabihing kaya ka pala mainitin ang ulo, mahilig mang-insulto, at parang reyna kung umasta ay dahil sa kakaibang panlasa mo sa pagkain? Yung iba, toyo, suka, o bawang ang ginagamit pampalasaโikaw, langis ng daga?!โHindi naman nagalit si Queenie sa pang-aasar ni Mari.Sanay na kasi siyang wala masyadong kaibigan.Ang pinsan niyang pormal at palaging
Sumunod si Queenie kay Irina at Mari, ang uloโy nakayuko, at ang kanyang self-esteem ay nahulog na parang isang sirang coat na hinihila ng hangin.Si Mari, na hindi natatakot magsabi ng opinyon, ay nagmungkahi na pumunta sila sa isang marangyang buffetโ999 bawat tao.At sa gulat ni Queenie, hindi man lang kumurap si Irina.Talaga nga, dinala sila roon.Halos 3,000 para sa tatloโpara lang sa lunch.Ang buffet restaurant ay napakalaki. Sa loob, ang dami ng mga putahe ay nakakalito. Mga mamahaling delicacies tulad ng orochi, sea urchin, sashimi, iba't ibang seafood, at pati na ang birdโs nest soup ay nakadisplay ng maganda. Pati ang โordinaryoโ na mga putahe ay may kasamang caviar sushi at spicy pickled fish na kayang magpagising ng patay.Nakatigil si Queenie at Mari sa harap ng pinto, nakabukas ang mga mata, kalahating bukas ang bibig.Hindi pa sila nakapunta sa ganitong klase ng lugar.Samantalang si Irina, kalmado lang.Hindi siya mapili sa pagkain. Lumaki siya na itinuro sa kanya na
โHindi ko lang talaga gusto ang mga taong katulad mo. Kung hindi kita gusto, wala akong pakialam sa iniisip mo.โKahit na namumula at nagiging asul ang mukha ni Lina dahil sa hiya, nanatiling kalmado si Irina.Matiyagang hinati ni Irina ang mga gawain sa kanyang mesa at iniabot kay Lina.โIto ang assignment mo para sa linggong โto. Kung may mga tanong ka, huwag mag-atubiling itanong saโkin.โHindi nakasagot si Lina.Ngunit bago pa man siya makapagsalita, tumalikod na si Irina at lumabas ng opisina nang hindi lumilingon.Paglabas ni Irina, nagkagulo ang buong opisina.Si Lina ang unang nagsalita, may halong pag-iyak sa boses.โGusto ba ni Mrs. Beaufort na maghiganti saโkin?โMabilis na sumagot si Zian, โHindi ganyan si Irina!โโEh bakit hindi niya ininom ang milk tea na binigay ko?โ reklamo ni Lina.Suminga si Xavier, isang kasamahan na lalaki. โBakit naman kailangan niyang inumin ang milk tea mo?โNagyukay si Yuan, โHa, nilagyan mo ba โyan ng mga petal o kung ano?โSi Zian, ang pinaka
Sa kabilang linya, nag-alinlangan si Mari.โIrinaโฆ Mrs. Beaufort... sorry talaga. Hindi ko alam kung sino ka noon. Baka may nasabi akong hindi maganda, atโฆ sana mapatawad mo ako.โMatalim ang boses ni Irina nang sumagot, โMari! Kailan ka pa natutong utal-utal magsalita?โHindi nakaimik si Mari. Takot na takot siya! Pero sa totoo lang, may bahid din ng inis sa puso niya para kay Irina.Naawa siya rito noon, nakaramdam pa nga ng simpatyaโni hindi niya alam na asawa pala ito ni Alec. Palihim pala ang pagkatao nito! At dahil doon, parang naramdaman niyang niloko siya.Boss pala ito sa simula pa lang!Maya-maya, lumambot na ang tono ni Irina, pilit inaalo si Mari.โMari, higit isang buwan na tayong magkasama. Ni minsan, hindi kita narinig na nauutal. Kung hindi mo sasabihin kung ano talagang nangyayari, aakyat ako riyan at kakausapin ka nang harapan.โAgad na nataranta si Mari at napabulalas, โHuwag kang aakyat! Sobrang dami kong ginagawa ngayon! Kailangan ko na talagang bumalik sa trabaho
He was choking tooโon his own breath this time. Twice in one morning, Irina had caught him off guard. Who wouldโve thought she had such a knack for teasing?Earlier, with just one sentenceโโSheโs your child too.โโshe had shaken him so much, he nearly skipped work altogether.And now? In front of Greg, she leaned in close, naturally resting against him as she fixed his tie.Parangโฆ mag-asawang matagal nang nagsasama. Isang misis na nahuling palabas ang asawa nang medyo magulo ang ayosโat walang pag-aalinlangan, inayos agad ang kuwelyo nito.Napaka-natural ng kilos ni Irina. Parang likas na likas. At sa simpleng sandaling iyonโฆ may kumislot sa loob ni Alec.Bihirang magpakita si Irina ng ganoong lambing. At si Alecโbihira ring hayaang maramdaman sa sarili na siya ay asawa nito. Pero ang munting pagbabagong itoโฆ mas matindi ang epekto kaysa inaasahan niya.Para sa isang lalaking nakapatay na ng buhay, nanatiling kalmado kahit sa gitna ng kaguluhanโฆ ito ang nagpapabilis ng tibok ng puso n
Nang mapansing sandaling natigilan ang lalaki, biglang narealize ni Irina na baka nagmistulang nanliligaw siya sa sinabi niya kanina.Muli siyang namula sa hiya.Ngunit hindi na pinansin pa iyon ng lalaki. Tumayo ito at nagsabing, โMale-late na tayoโkailangan na nating umalis.โTumango si Irina. โSige.โHinawakan nilang dalawa ang kamay ni Anri, at sabay-sabay silang lumabas ng bahayโisang pamilyang magkasama.Sa likuran nila, napabuntong-hininga nang magaan sina Yaya Nelly at Gina.Mahinang bulong ni Yaya Nelly, โNapakabait talaga ni Madam. At kahit tahimik lang si Sir, ni minsan hindi siya naging masama sa amin bilang mga kasambahay. Hindi ko talaga maintindihan kung bakit may mga tao pa ring nagpapakalat ng masasamang tsismis tungkol sa kanya online. Kung alam ko lang kung sino, baka harapin ko pa sila.โโHindi na kailangan iyon, Yaya Nelly,โ sagot ni Gina nang kalmado. โKanina lang ng umaga, binura na lahat ng mga public post. Kapag bumabalik si Sir, agad na inaayos ang lahat.โLa