Share

Chapter 2

CHAPTER 2 ~ A Stranger’s Kiss

NAPAIGIK si Bea ng igalaw niya ang kaniyang kaliwang paa. Kaagad niya itong tiningnan ay nakitang may bubog na nakatarak sa paa niya. She tried to move her left leg but it just hurts even more.

Kaagad niyang tinapunan ng masamang tingin si Raphael sa kasalukuyang nakatingin sa paa niya. He just stared at her blankly, na para bang wala itong nagawang kasalanan.

"Kasalanan mo 'to." Inis na sabi ni Bea pero nagkibit-balikat lang ang binata.

"I know," bulong nito pero hindi niya yun narinig.

"Anong sabi mo?!" Galit na asik ng babae habang pilit na iginagalaw ang kanyang paa.

"Stop moving it, baka lumala." Napairap nalang siya dito at inabot ang bubog para sana hilain yun sa balat niya.

Pinigilan siya ni Raphael. "The doctor is coming, just wait for him and don't make any bullshits Bea, I'm warning you." Pagkasabi ay tumayo ito at naglakad palabas ng  silid.

"Hoy! Iiwan mo 'ko dito?" Hindi makapaniwalang tanong ni Bea sa kanya.

"Oo, may gagawin pa ako and besides, wala naman akong alam sa mga ganyan-ganyan." He answered in a bored tone of voice.

"Walanghiya ka talaga, sa tingin mo... sinong may kasalanan—" hindi na natuloy ni Bea ang sasabihin dahil walang paalam na lumabas si Raphael sa silid.

"Damn!" She hissed when she stomped her left foot.

Gusto nalang maiyak ni Bea dahil sa sakit na nararamdaman niya.

Mas masakit pa 'to sa ginawa ng ex-fiancee ko.

Nag-angat siya ng tingin ng biglang bumukas ang pinto at inuluwa nun ang isang pamilyar na lalaki.

Pinanliitan niya ng mata ang lalaking nasa harap niya. Parang nakita na niya ito peri hindi niya maalala kung saan at kailan.

He's handsome though, he's wearing a white plain tshirt paired with a pants and leather shoes. Bakat na bakat ang maskulado nitong katawan dahil hapit na hapit ang suot nitong damit sa katawan niya. 

May tattoo rin ito sa kanang braso papunta sa leeg.

She stilled when that man carefully checked her left foot. Napakainit ng mga malalaking palad nito na maingat na tinitingnan ang paa niya.

She didn't bother to say a word, all she did is to stare at the man who is currently pulling the glass on her left foot.

"Uhmm..." ungol niya ng matanggal ang bubog sa kaliwang paa niya.

The man raised his head and looked at her. She see the lust in the man's eyes and his hands became more heathens.

Mabilis na tinakpan ni Bea ang bibig niya gamit ang kanang kamay.

"S-Sorry, m-masakit lang." Paghingi niya ng paumanhin at nagpatuloy na ang lalaki sa paggamot sa kanya.

Palihim niyang pinagalitan niya ang sarili dahil sa ginawa niya. She shouldn't have do that, nakakahiya!

"It's okay, actually it turns me on." Biglang sabi ng lalaki sabay haplos sa kanyang paa pataas kaya naman ay mabilis niyang inagaw ang paa at agad ding nagsisi sa ginawa dahil mas lalong sumakit ang sugat niya.

"Ahh!"

Kaagad na naging alerto ang lalaki at maingat na kinuha ang kaliwang paa niya pero hindi niya ito hinayaan.

"G-Get out of here, manyak ka!" Sigaw ni Bea.

Tinaasan lang siya ng kilay ng lalaki.

"Kung manyak ako malamang kanina mo pa inuungol ang pangalan ko." Nakangising sambit nito na ikinatayo ng balahibo niya.

Fear is visible to her face. May trauma siya sa mga ganitong bagay, she had an experience back then. When she was just a student, men on the street tried to raped her but luckily, there's someone who saved her. And that is Vain. Dahil kay Vain ay buhay at buo pa siya ngayon at utang na loob niya iyon sa kanya.

But she can still remember how those men touched and kissed her like she was like a lump of juicy meat that would be eaten by hungry and crazy wolves.

Bea embraced herself, trying to protect it from the man who's staring in front of her. She's shaking at mukhang napansin iyon ng lalaki kaya naman ay nawala bigla ang kapilyuhan nito.

Dali-dali siyang lumapit sa babae at nang hahawakan na sana niya ito ay bigla nalang itong umiyak. He may not see her face because she bury her face on her knees while embracing herself, dinig niya ang paghagulhol nito.

"Sorry, I didn't mean to scare you."

"G-Go. . .away, I-I'm s-scared." Nahihirapang pag-amin nito.

"Hush, please don't cry. I was just joking earlier." He tried to stop her from crying but it didn't work.

Why is she scared of him? Wala naman siyang ginawang masama dito ah. Does she have a phobia?

"Kaibigan ako ni Guy. Siya ang nagpapunta sa akin dito para gamutin ka, he trusted me so kailangan pagkatiwalaan mo rin ako." Please.

Nag-angat ng tingin ang dalaga sa kanya. May takot parin sa mga mata nito.

"Don't worry, my intentions are clean. I won't hurt you, I won't do anything bad to you. I promise." He raised his right hand to promise.

"Just. . . don't do that a-anymore," nanginginig parin na sabi nito.

"Okay. . . okay, sorry again. Hindi ko alam na may takot ka pala sa ganun." He slowly walked towards her and grab her left foot carefully.

***

"DONE!" The man said after he finished putting a bandage on Bea's left foot. 

Nag-angat ng tingin ang binata at nakita ang magandang mukha ng dalaga na mahimbing na natutulog. She looks to tamed while sleeping, so peaceful that makes calm.

He reached for Bea's face and caressed her other cheek. 

"Three years, baby. . . three years. I've waited for three years and now you're here, right in front of me and I won't let you go away from me again." Mahinang sambit niya na siya namang ikinagising ng diwa ng dalaga pero hindi pa ito nagmulat.

She wants to hear what he is saying. She really have this feeling na parang nagkakilala na sila ng binata, she can't just remember where and when. 

"I shouldn't have let you go that day. When I met you three years ago, I said to myself that I will keep you, I will have you, and spoil you." 

Three years ago? 

Three years ago was about her wedding day na hindi natuloy dahil sa walang kwenta niyang ex. She can't really remember it, pinilit niyang kalimutan ang araw na iyon. That's nothing important, that day is the worst day of her life. Iyong araw na yun ipinangako niyang hindi na siya magpapalokong muli, she promised to protect her heart at all cost. 

"But all of that suddenly disappear. Iniwan mo ako, tinakbuhan which makes me go insane." He said frustratedly and chuckled.

"My friend even introduces me to a psychiatrist, baka daw nabaliw na ako. Well, half of that is true. Every night, I dream of you and me. . . talking happily, sharing each other's thoughts, cuddling." She heard him sighed, still caressing her cheeks.

"But I know, at the end of the day, panaginip lang yun. And it's not going to happen but now, andito ka na sa harapan ko, I'll make sure to make my dreams come true."

With that, the man crushed his lips into Bea's lips. He kissed her slowly, passionately, and sweetly. Ninamnam ng binata ang bawat pagdampi ng labi niya sa labi ng dalaga.

Bea's closed eyes widen in shock but couldn't say anything. Basta nanigas lang siya.

She stared at the man who is currently kissing her passionately. Nakapikit ito, para bang pinapabatid nito sa kanya na importante siya dito.

Bea don't know how to respond, she just can't. Hindi niya nga kilala ang lalaking 'to so why she would respond? What's the reason?

Then why are you letting a stranger kiss you?

Her eyes widen when a voice in her mind speaks. Yeah, why is she letting someone she doesn't know kiss her?

Maybe it's because she likes it. Maybe her body easily reacts and turns her on. Maybe the feeling she feels seems familiar.

There are many maybes in her mind but minutes later, Bea found herself kissing the man back at the same ferocity and speed. She started copying his moves earlier which makes him moan her name between their kisses.

                                                                                                  To be continued...

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status