"Ready ka na, Anna?" Miss Lariva asked.
Huminga ako ng malalim. Mamayang alas sais na ang pageant at ngayon ay ang talent portion namin. Kabadong kabado na 'ko pero mas pinanatili kong maging kalmado. I don't want to disappoint my department. They chose me to be their candidate because they saw something in me.
I don't want to mess things up. I need to calm down.
"H-handa na po, Miss."
She held my hand. "Kaya mo 'to. Andito lang kami, hindi ka namin iiwan."
I smiled. "Salamat, Miss."
Ngumiti rin siya sa akin. Nilingon niya ang repleksyon ko sa salamin. Andito pa kami sa backstage dahil inaayusan pa ang iilan sa mga kandidatang kasam
Nanlaki ang mga mata ko at hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa ginawa niya. It was just a peck but I really did feel his lips on my lips. Itinayo niya 'ko at dinig na dinig ko ang palakpakan at hiyawan ng mga tao, but my attention wasn't on them.My eyes went to the guy who sang the song. Pero nakaramdam ako ng kurot nang makitang wala na siya roon. I scanned my eyes around to find him but I don't know where he is.Santrius."Oh, wow! That was a very romantic performance candidate number seven! Mukhang na-late lang ang partner mo nang dating," he said while walking towards our direction."Are you Francis Feliciano? Iyong pinapahanap niya kanina pa?" Tanong pa nito.Pa
Nagdaan ang mga araw pagkatapos ng intramurals ay agad naging abala ang lahat para sa finals. Santri and I used to exchange texts messages. Ngayon ay pareho kaming abala para sa finals ngayong semester kaya minsan na lang.After the intramurals ay mas naging malapit kaming dalawa. We're friends and we're both enjoying each other's company. Noong inamin niya na may gusto siya sa akin ay hindi ko iyon pinansin. Hindi ko naman kasi alam kong totoo ba 'yon kasi pagkatapos niyang sabihin iyon ay hindi ko na siya tinanong kong totoo ba 'yon.Nandito ako ngayon sa gazebo, nagre-review, hindi ko alam kong nasaan si Michelle ngayon. Ti-next ko na siya kanina pero hindi naman siya nagre-reply. Mukhang busy ata 'yon sa Aziel niya. Psh."Puta, sakit na ng ulo ko," inis kong bulong sa aking sarili.
Taas noo akong naglakad paalis sa kanila. Hindi ko sila uurungan, ano! Mga gano'ng uri ng tao dapat binibigyan ng leksyon. Mga walang magawa sa buhay kaya nangi-ngialam sa buhay ng ibang tao. Kaya kong magtimpi at habaan ang pasensya pero kapag dinamay nila ang pamilya ko, pasensyahan na lang tayo. Lalaban talaga 'ko.Pagkarating ko sa room ay halos naroon na sila. Pagkapasok ko ay sakto namang pumasok din si Sir Dee, before he gave the questionnaires ay may mga sinabi pa siyang instructions."Saan ka kanina?" Bulong ko sa katabi kong si Michelle."Dyan lang," aniya.I gave her a 'weeh?' look. Umirap lang siya sa akin at tumahimik. I pouted. Ano ba 'yan! Hindi na nagshe-share itong kaibigan ko! Marami akong gustong itanong pero mukhan
"Sabi ko naman kasi sa'yo huwag na, 'di ba?" Wika ko.Nasa harap ko ngayon si Santri. May dala siyang itim na bag at isang hand bag na mukhang laptop ata ang laman. He's wearing a white rounded t-shirt and black khaki shorts. Naka itim rin siyang sapatos.Uuwi lang naman pero malakas pa rin ang dating."Ana, tatlong araw kitang hindi nakita tapos 'yong kasunduan pa natin na walang mangungulit, walang tatawag at magte-text. Baby, tiniis ko 'yon," aniya at tunog nagtatampo pa.Kumunot ang noo ko. Sandali lang, ah! Bakit parang tunog boyfriend iyong pagkakasabi niya? Are we in a relationship? Bakit parang big deal sa kanya ito? Did he missed me?!"Alam mo, ikaw! Para kang..." Bwesit na
"Requesting all the passengers to please fasten your seat belt because two minutes from now we are about to land at the NAIA Terminal 3. This is your captain speaking, thank you for flying with us."Nang lumapag ang eroplano ay tumayo ako at kinuha ang aking gamit sa compartment ng eroplano. Tinanggal ko ang suot na earphones at naglakad na palabas. Nakahilera ang mga flight attendants sa labas habang nagpapasalamat sa amin. I smiled at them. Nang nasa loob na ko ng airport ay nakatanggap ako ng text message galing kay Auntie Sally.Auntie:Nasaan ka na, Anna? Andito kami sa labas.Isinukbit ko ang aking bag sa balikat at hinawakan ang malaki-laking handbag na dala. May iilang prutas at pasalubong na pinadala si Mama at Tito para sa k
"Why did you recorded it?!" Sigaw ko at agad siyang sinugod para kunin ang kanyang cellphone.My face was red and I all I want is to disappear right now because of the embarrassment! Kaya ayaw ko talagang nalalasing ako, eh! Kung ano anong sinasabi ko at agad ko ring nakakalimutan."Akin na 'yan!" Wika ko habang inaabot sa pa rin ang kanyang cellphone.Tumatawa pa siya habang nilalayo sa akin ang kanyang cellphone. Tumalon ako habang inaabot pa rin ito. At dahil kapre siya ay hindi ko magawang abutin iyon! Napipikon na rin ako dahil inaasar niya pa 'ko!"Abutin mo muna," nanunukso niyang sabi habang hawak hawak pa rin ang kanyang cellphone.Masama ang tingin ko sa kanya habang siya n
Pagkatapos ng date na 'yon, napagtanto ko kung ano ang nararamdaman ko sa kanya. Hinatid niya 'ko sa bahay at kinabukasan ay umuwi na siya sa kanila. Hindi ko alam kung ano ang trip niya, parang bumyahe lang siya mula Ormoc to Baybay.Lumipad lang siya ng Manila para masamahan akong pumunta sa Intramuros at sa mini concert ng Eraserheads.Alam kong niloloko ko lang ang sarili ko kung sasabihin kong hindi ako nakaramdam ng saya sa ginawa niya. Sobra sobra ang effort na ginawa niya para sa akin. Kung ibang babae lang siguro ay baka sinagot na siya agad pero natatakot kasi ako, eh. Natatakot akong sumugal ulit.Santrius:Happy New year, Ma'am!Ako:
"Kanina pa nga 'yan sa labas. Pinapapasok ko pero ayaw niya, aniya'y hinihintay ka raw niya." Kwento sa akin ni Ate Rose.Maingat kong pinunasan ang kanyang mukha. Gusto kong mainis sa ginawa niya kanina pero ano pang silbi ng inis ko kung nakahilata siya sa bed at inaapoy ng lagnat dahil sa ginawa niya kanina?! Mabuti na lang at pumayag si Ate Rose na patuloyin si Santri sa kwartong tinutuloyan niya."Ate, salamat po sa pagpapatuloy rito. Malakas pa kasi ang ulan at mahirap siyang dalhin sa dorm niya," wika ko."Ayos lang 'yon, hija. Ito, ipasuot mo sa kanya. Damit 'yan ng asawa ko na naiwan dito," aniya at ibinigay sa akin ang isang puting damit.Umawang ang labi ko. Nagdadalawang isip kong tatanggapin ba at ipapasuot sa kanya.