Ten Million , layuan mo ang anak ko.

Sa isang mamahaling sasakyang nakaparada sa isang madilim na eskinita ay naghihintay ang isang ginang sa kaniyang kakausapin. Medyo naiinip na siya sa halos bente minutos na pagiging late nito sa kanilang usapan. Siya lang sa loob ng sasakyan, pinalabas niya pansamantala ang driver at hinayaang magbantay sa labas ng sasakyan.

Nagbago na sana ang isip nito sa pakikipagtagpo sa kung sino nang may kumatok sa windshield ng sasakyan. Narito na ang lalaking hinihintay niya.

“Pasensiya na madam nalate ako,” pagsalampak nito sa tabi ng kinauupuan niya.

“Kailan ka ba magbabago sa pagiging huli mo? Konti pa’y mapapalitan na kita,” ani ng mayamang ginang. Dahil sa madilim at kaunti lang ang liwanag sa mga posteng nasa kalsada ay hindi rin masyadong maanig kung sino ang mga nag-uusap.

“Sus, para namang magagawa mo ‘yan ‘dam. Marami kang sikreto na nalalaman ko. Hindi mo hahayaan na lumabas ang mga iyon, hindi ba?”

Hindi nakaimik ang ginang, tumiim pa ang bagang nito sa inis na naramdaman.