Share
CHAPTER THIRTY-SEVEN
Annie's POV:
Sa isang beach resort sa Batangas ako humantong sa pagmamaneho ko. Magulo ang isip ko at hindi ko alam kung saan talaga ako pupunta.
Mabuti na nga lang at dala ko ang bag ko at ang wallet ko na may laman lang na five thousand pesos.
Hindi ko magawang gastahin iyon, nakita ko na may credit card pala sa walet ko na hindi ko alam kung paano napunta doon.
Alam kong si Dave ang naglagay no'n. Dahil alam niyang hindi ko iyon tatanggapin kaya nilagay niya ng walang paalam. Nilagay niya nang hindi ko nakikita.
Napaiyak ako at nasubsub ko ang mukha ko sa manibela. Habang nakahawak ako doon ay patuloy akong umiiyak.
"Bakit kahit saan ako magpunta ikaw pa rin ang kumakalinga sa akin Dave!?" sambit ko habang malakas ang tinig na umiiyak.
Tuluyan na ngang um
Kaugnay na kabanata
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER THIRTY-EIGHT
Hinawakan ko ang kanyang kamay at bigla siyang na patingin sa akin. Nagtatanong ang mga mata niya at may lungkot dito, para tuloy siyang batang napangakuan ng candy pagkatapos ay binawi. Ngumiti ako ng matamis at saka ko siya biglang hinagkan, yung mabilis lang. Nanlaki ang mga mata niya sa akin. "Magpapakasal ako sa'yo," sabi ko na sinundan kong muli ng ngiti. "Talaga? Kaya lang baka hindi pa buo ang loob mong maging Mrs. Santivaniez ko." sabi niya na tiniyak ang aking desisyon. Umiling naman ako. "Syempre ako lang at wala nang iba pang dapat maging Mrs. Santivaniez!" deklara ko sa kanya. Tapos ay muli niya akong hinagkan. &n
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER THIRTY-NINE
DAVE'S POV:Pasado alas-dyes na nang gabi ng makarating kami sa aming bahay bakasyunan.Gaya ng dati ay bumusina lang ako ng isang beses at lumabas na kaagad si Mang Mario upang pagbuksan kami ng gate ng mansion.At nang makapasok ang sasakyan ay hininto ko na kaagad iyon at bumaba ako upang alalayan din si Annie.Masayang sumalubong sa amin si Mang Mario matapos niyang isara ang malaking gate ng mansion.May pamilya si Mang Mario ngunit tulog na ng mga oras na iyon. Wala na halos gising sa lugar na dinaanan namin, Si Mang Mario na lamang dahil sa tumawag na si Leo, bago pa kami pumunta.Sinabihan na siya ni Leo nang maaga pa lang kung kaya nakapag handa na ito at inayos na ang aming kwarto."Sir, kamusta po kayo, naku masyado na po kayong ginabi," bati nito sa amin."Naku, oo nga
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER FORTY
Annie's pov: Kinabukasan ay nauna akong nagising kay Dave. Tiningnan ko ang natutulog niyang muka. Nakapikit pa siya habang yakap niya ako ng mahigpit kahit na tulog pa siya. Samantalang pakiramdam ko ay lalagnatin ako. Para bang mainit ang pakiramdam ko at medyo masakit ang katawan ko. Marahil dahil sa magdamag kaming magkayakap ni Dave. At nang mapatitig na naman ako sa kanya ay pakiramdam ko ay nag-iinit ang mga pisngi ko. "Why? Do you have problem?" Nakita ko siyang nakabangon na pala. Umiwas naman ako ng tingin at sabay bangon kaagad. "A...I just want to go in the bathroom..." nasabi ko na lamang at patakbo na pumunta na sa banyo. Naiwan ko naman si Dave na natutulala at hindi alam kung ano ang nangyayari sa akin. Pero habang nagsa-shower ako ay bigla na lang akong nahilo at bumagsak sa sahig. Narinig
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER FORTY-ONE
Annie's POV:Pagkatapos ng ilang araw naming pamamalagi doon ay kinailangan na naming umuwi ng Manila dahil sa nakatanggap ng tawag si Dave mula sa kanyang secretary patungkol sa isang mahalagang bagay.Hindi naman ito pinapaalam sa akin ni Dave. Basta bigla na lang niyang sinabi sa akin na kailangan na naming umalis at tumungo kaagad sa Manila.Kaya naman agad na kaming umalis at magkasamang sumakay sa kanyang sasakyan.Hindi na namin nasabi sa mga naroon ang dahilan. Hindi na rin naman nagtanong ang mga ito dahil alam nilang abala talaga si Dave sa mga negosyo nito sa Manila."D-Dave ano bang nangyayari? Bakit parang balisa ka? May problema ba?" nagtataka kong tanong.Tahimik kasi siya at parang may malalim na iniisip.Alam kong hindi ako dapat ganito. Matapos ang kasal namin at ilang araw na pamamalagi
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER FORTY-TWO
DAVE'S POV: "What the hell he's doing to Salmon!" malakas kong sambit matapos naming mapanood ang video na ipinadala ni Edmon sa email ko. "Kailan mo pa nakita ang e-mail ko Leo?!" galit kong tanong. Samantalang nanginginig namang sumagot si Leo. "Kahapon ko lang po kasi na check yung e-mail Sir, naka spam po kasi," sagot nito na natatakot sa akin. Iyon ang unang pagkakataon na nasigawan ko si Leo sa maliit na pagkakamali. "Bayaw, calm down," sabi ni Dhino. "How! How can I calm?!" Malakas ko na namang na hampas ang lamesa ko na ikinagulat nilang lahat. Parang hindi ko kayang kumalma, gustong-gusto ko ng durugin ang buong pagkatao ni Edmon. Kitang-kita ko na masyado niyang ti-norture si Salmon sa video. Ilang taon nang nawawala si Salmon. Ibig sabihin ay ilang taon na rin ang nararanasan nitong paghihirap.
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER FORTY-THREE
Gabi na nang makabalik kami sa Manila. Sa hotel agad ako dumeretso. Nasa lobby pa lang ako ng hotel ay agad na akong sinalubong ni Annie. "Dave!" Malakas na tawag nito habang patakbong lumalapit sa akin. Napahinto naman ako sa paglalakad palapit sa kanya at ibinuka ko na lamang ng malaki ang dalawa kong mga braso upang i-welcome siya sa kanyang pagyakap. Bigla ngang yumakap sa akin si Annie. Napanganga naman ang mga kaibigan at kapatid nito na nakatingin lang sa amin. Habang kami ni Annie ay magkayakap. "Hala siya! Parang taon nang hindi sila nagkita ah," sabi ni Joan. "Humm... Nagsalita, e ganyan ka rin kay Philip diba!" bali naman ni Shiela sa mga sinabi ni Joan. At nagtawanan na lamang silang mga nakakarinig. Habang nakatanaw sa amin ni Annie. Hanggang sa mga sandal
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER FORTY-FOUR
Kinaumagahan ay nakatanggap na ako ng tawag mula kay Edmon. "What are you waiting for, Mr. Santivaniez? Ano na, kailan mo ba bibilin ang matabang isda ko rito? Mabubulok na'to!" may galit sa tinig ni Edmon habang sinasabi iyon. Alam kong may ibig siyang upakahulugan sa akin. Gusto niyang maglabas ako nang malaking halaga para kay Salmon. Ito na ang hinihintay naming pagkakataon. Ang pagtawag niya! "Okay, I'll be there," mahinahon kong sagot sa kanya. "Kung may binabalak kang masama; 'wag mo nang ituloy pa. Lalong 'wag mong isipin
HE IS OLDER THAN ME CHAPTER FORTY-FIVE
"Bakit mo naman naisipang sabihin na mga tauhan ko ang mga iyan?" lakas loob kong tanong. Dumura muna sa lupa si Edmon at tumingin sa akin ng masama. Yung titig na animo'y kakain nang buhay na hayop. Alam kong nanggagalaiti na ito sa galit sa akin dahil sa nangahas akong itakas ang bihag niyang si Salmon. "Bakit mo ba ito ginagawa? Dahil ba gusto mong mag pa-impress sa mahal mong si Annie?" Dumura ito nang walang laway at tanging hangin lang ang lumabas sa bibig. At saka ngumisi na tila isang aso. "O ano naman sa'yo?" tugon ko sa mga salita niyang para sa akin ay walang kwenta. "Alam mo bang hindi ka magagawang mahalin ng babaeng 'yon!? Ang isang tulad niya hindi marunong magmahal!" sabi ni Edmon na ngumisi pa. "Lahat ba'to ginagawa mo para lang mapansin ka ng asawa ko!?" Diniinan ko ang salitang asawa, at nakita kong
Pinakabagong kabanata
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER NINETY
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGHTY-NINE
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGHTY-EIGHT
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EGHTY-SEVEN
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGHTY-SIX
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGHTY-FIVE
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGHTY-FOUR
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGHTY-THREE
- HE IS OLDER THAN ME CHAPTER EIGTY-TWO
