CHAPTER 7
INIS kong pinamewangan ang amo kong hindi pa rin gustong bumaba sa kaniyang mamahaling kama.
"Isa, pag hindi ka babangon d'yan ay puwersahan kitang dalhin sa baba."Pagbabanta ko sa kaniya pero hindi man lang niya ako pinakinggan bagkus ay tinakpan nito ang kaniyang mukha ng bedsheet.
Napamura naman ako dahil sa inis. Bushit na among 'to sarap kalbuhin!
"Ayaw mong bumangon ha! Sige tignan na'tin kung aayaw ka pa."Sabi ko habang ang tono ay naiinis an may halong pananakot sa kaniya.
Balak kong maghubad sa harapan niya.
Jokis lang, wala akong planong maging isang pornstar. Ang ganda ko naman para gawing isang parausan lamang.
Umakyat ako sa kama niyang sobrang laki na halos pwede ka nang magapagulong-gulong sa sobrang laki. Halatang pangyayamanin.
Sana all talaga ang pamilyang Western.
Inis kong kinuha ang bedsheet na tinakip nito mismo sa kaniyang pagmumukha at saka matatalim na tiningnan siya.
"Babangon ka diyan o habang buhay ka nang nakahiga, pumili ka!"Inis na sabi ko sa kaniya.
Napupurwisyo ako sa among 'to. Ano ba kasi ang pinaglihi ni Ma'am no'ng ito'y nagbubuntis pa lamang. Nakakainis na kasi ang amo ko.
Kahapon ba naman no'ng naligo ay, ang naging shampoo ko ay ang colgate dahil kagagawan ng isang bushit na amo ko.
Pinalitan niya kasi ang lalagyan ng shampoo ko ng colgate kaya ang naging resulta ay ang nashampoo ko ay ang colgate na mentol.
Letsugas talaga ang among 'to! Halos hindi ko na mabilang ang pagmumura ko dahil sa kaniya e.
"Ano bang ginagawa mo dito? Umalis ka nga sa hinihigaan ko baka may virus kang dala."Mahinang sambit nito habang pilit pa akong tinutulak.
Bushit na among 'to! Anong virus? Ako, may virus? E mukhang siya pa nga ang may virus sa aming dalawa e, ang kapal naman ng packing face ng isang 'to!
Inis ko namang winakli ang kaniyang kamay na pilit akong tinutulak paalis.
"Pag ako mahuhulog dito na walang sasalo at tanging sasalo lamang sa'kin ay ang sahig, mapapatay talaga kita."Pananakot ko sa kaniya pero umingos lamang ito.
"Hindi mo ako matatakot sa pagbabanta mo. Umalis ka nga, ayoko ngang bumangon e!"Inis na sabi nito habang nakapikit pa rin ang kaniyang mga mata.
Napapikit naman ako dulot sa inis at saka sa purwisyo ng isang 'to.
"Alas diyes na ng umaga señorito, kailangan mo nang kumain, tanginaka."Aniya ko at saka inis ko naman hinawakan ang kaniyang braso at pilit itong pinabangon.
Napatili naman ako dahil imbes ako mismo ang magpabangon sa kaniya, ay ako na mismo ang nakahiga dahil sa paghihigit niya mismo sa aking mga kamay.
Nasa ibabaw na siya sa'kin na mas ikinanlaki ng mga mata ko dahil sa gulat at hindi inaasahan ang kaniyang paghigit sa'kin.
"A-Ano b-bang ginagawa mo! Umalis ka nga sa ibabaw ko! Kapal naman ng packing face mo! Akala mo magaan ka lang?! E ang bigat bigat mo nga e!"Inis na sabi ko kahit na kanina pa ako kinakabahan.
Mahabangin, tulungan niyo po ako baka ako na po mismo ang mangrape sa lalaking 'to.
"You've started it first. Isa pa, you disturbed my sleep and you have to pay it."Nakangising sabi niya na mas lalong ikinatambol ng puso ko sa kaba.
"A-Anong p-pay 'yang sinasabi mo?! May ginawa ba ako?! Sinunod ko lang naman ang utos ni Ma'am na gisingin ka at kailangan mong kumain ng agahan sa tamang oras para hindi ka malilipasan ng kain a! Tapos ako pa ang kailangang magbayad? Kung pwede lang hindi na sana kita ginising at hindi ko pinakikialaman ang handsome rest mo edi matagal ko na sanang ginawa!"Panunumbat ko sa kaniya.
Umagang-umaga ay naha-highblood na ako dahil sa amo kong may turnilyo sa utak.
"Tss. You're so noisy."Inis na sabi nito na talim ng tingin ko.
"Punyemas naman e! E ikaw pa talaga ang may ganang sabihan ako ng maingay? Alangan namang mananatili lamang akong tahimik habang may ginawa kang masama sa'kin?!"Inis na sabi ko sa kaniya na ikinapikit rin dito.
"Ano ba ang ginawa ko sa'yo?"Mahinahong sabi nito habang nasa ibabaw ko pa rin siya.
Kung hindi lang sana may cemento ang tuhod nito pababa sa kaniyang paa ay malamang kanina ko pa tinadyakan ang mukha ng isang 'to.
Iniripan ko naman ito at saka iningosan, "Akala mo nakakalimutan ko ang ginawa mo kahapon sa'kin?"
Inosente niya naman akong tiningnan mismo diretso sa mga mata ko. "Anong ginawa ko sa'yo? 'Wag mong sabihing nagsex tayo e hindi naman pwede kasi nga imbalido ang mga paa ko, at saka isa pa hindi magiging magaling ang performance ko pag may pumipigil sa'kin lalo na't imbalido ang tuhod ko hanggang paa."Sabi niya na mas ikinalaki ng mga mata ko.
Hindi ko maiwasang hindi mag-iinit ang buong mukha ko dahil sa kaniyang sinabi.
"Putcha! P-Pinagsasabi m-mo?! Letse naman! Umalis ka nga sa ibabaw kong tanginaka!"Inis na sabi ko sa kaniya pero hindi man lang niya ako pinakinggan.
"Ayoko nga, ginising mo ako e."Pagdadahilan nito na mas lalong ikinatalim ng tingin ko sa kaniya.
"Edi bumalik ka ulit sa pagtulog mo tapos 'wag ka na ulit gigising at mas lalong 'wag ka ng babangon ulit! Bushit na 'to!"Inis kong sabi sa kaniya.
"Bakit ba panay mura mo?"Tanong nito na ikina-irap ko naman.
"Bakit ba ang putangina mo?"Walang paki-alam na sabi ko sa kaniya.
"Alam mo bang masamang tingnan ang babaeng nagmumura?"Nakakunot na sabi nito sa'kin habang nasa ibabaw ko pa rin siya.
"Edi, Pakyu!"
"Oh, 'wag mong sabihing gagaya ka sa mga nobela na one cuss, one kiss."Dagdag ko pa na ikinalukot ng kaniyang mukha.
"At bakit naman ako gagaya sa nobelang 'yan? At sinong may sabi na hahalikan kita pag nagmumura ka? Bahala kang magmura at bahala ka ring mapunta sa impyerno."Sabi nito na ikinairap ko naman.
Kapal ng packing face ng isang 'to! Feeling malinis e mukha lang naman niya ang malinis e! Pati na rin katawan niya—bushit ka self! May tinatago ka palang landi! Punyemas!
"Edi kitakits nalang sa impyerno, ha?"Sarkastikong sabi ko sa kaniya.
"Ayoko ngang makipag-meet sa'yo sa impyerno, gusto ko sa langit."Sabi niya na ikinairap ko naman.
"Edi, kitakits nalang sa langit. Ay, pwede naman kitang dalhin sa langit a? Putchangama! Ako nalang ang mag-aadjust, kapal talaga ng packing face mo!"Inis na sabi ko sa kaniya.
"Talaga? Kaya mo akong dalhin sa langit?"Nakangising sabi niya na ikinairap ko naman.
"Abat, hinahamon mo ba ako? Oo naman, kayang kaya kitang dalhin sa langit— este umalis ka nga sa ibabaw ko baka hindi ko mapigilan ang sarili ko na rape— masaktan ko 'yang itlog mo, wait may itlog ka ba?"Pang-aasar ko naman sa kaniya.
"Ofcourse I have, wanna see?"Nakangising sabi niya.
"Ang landi mo! Umalis ka nga sa ibabaw ko at bumaba ka na para kumain, may niluto na ako doon sa hapagkainan! Pag hindi ka umalis sa ibabaw ko, ikaw mismo ang gawin kong agahan dahil hindi pa ako nag-agahan."Sabi ko rito na mas lalong ikinalawak ng kaniyang ngise.
"Gawin mo akong agahan? Hmm..."Pang-aasar nito na ikinairap ko naman.
"Oo, kaso lang mukhang hindi ka papasa e, mukhang hindi ka naman yummy kaya umalis ka na sa ibabaw ko o pwersahan kitang paalisin."Inis na sabi ko sa kaniya.
"What did you just say? Hindi ako yummy? Why? Do you want to taste me?"Nakangising sabi niya na ikinairap ko naman.
"Jusmeyo, pag ako napuno talaga, ikaw talaga ang lulutuin ko dahil kanina pa ako nagugutom!"Inis na sabi ko sa kaniya kaya agad naman itong umalis sa ibabaw ko kaya napahiga naman ito sa kama.
Obvious naman na hindi ito makakatayo e kaya nga nakawheelchair ito.
"Why didn't you tell me na kanina ka pala nagugutom?"Inis na sabi nito na ikinairap ko naman.
"Bushit ka talaga! Talagang sinisisi mo pa talaga sa'kin?! Kanina ko pa nga sinabi sa'yo na umalis ka na sa ibabaw ko pero nakinig ka ba? May pa patong patong ka pa sa'kin, akala mo naman magaan. Letsugas lang?"Inis na sabi ko sa kaniya na ikina-ingos naman niya.
Puwersahan naman niyang ipinaupo ang kaniyang sarili niya sa kama.
Napabuntong hininga naman ako at saka lumapit sa kaniya para tulungan siyang patayuin at saka kinuha ko ang wheelchair na nasa tabi ng kaniyang kama bago ko siya tinulongan na paupuin doon.
Ano kaya ang nangyari sa kaniya kung bakit nagkaganito siya?
Hindi ko maiwasang hindi maawa sa kaniyang kalagayan, dahil kung ako ang nasa kaniyang kalagayan malamang ay hindi ko rin alam ang gagawin ko at for sure na iisipin ko na isa akong pabigat at walang kwenta.
Mas lalong sasabihin ko sa sarili ko na wala akong ginawa kun'di lamang ay naka-upo lamang sa wheelchair na 'yan.
Napatigil naman ako dahil hinawakan nito ang pisnge ko at saka pinahid ang mga luha ko.
Hindi ko pala namalayan na umiiyak na pala ako.
"Stop crying."Malamig na sabi nito at ang tanging nagawa ko lamang ay ang tumango.
Bakit gano'n? Bakit ang sakit sa dibdib na makita siyang nagkaganyan?
•End of Chapter 7•
CHAPTER 8NAKABABA na nga kami, nasa hapagkainan na kami ngayon kasama ang kaniyang Mama na nakangiti habang nakatingin sa'ming dalawa."Bakit ang tagal niyong bumaba?"Nakangising tanong ni Ma'am na ikinabuntong hininga ko naman.Base na mga ngite ni Ma'am, alam kung iba ang iniisip nito."Naku po, 'yang anak niyo po ang sarap iuntog ang ulo sa pader, ang tagal bumangon."Paninisi ko sa kaniyang anak na mahina naman nitong ikinatawa."Talaga?"Nakangising sabi nito na ikinatango ko naman."Talagang talaga po. Kung pwede lang pong lasonin ang anak niyo, kanina ko pa ginawa."Mataray na sabi ko na ikinatawa naman nito ng malakas."You're funny, pero 'wag mo naman sanang lasonin ang anak ko."Natatawang sabi nito na mahina ko naman na ikinatawa."Oo naman po, wala naman po akong lason kaya hindi ko lalasonin ang anak niyo. Isa pa, baka mawalan p
CHAPTER 9MASAYA akong pumasok sa kwarto at saka niyakap ang bag na naglalaman na regalo ni Ma'am.Umupo naman ako sa isang silya na malapit sa laptop, binuksan ko naman ang laptop ko... kahit na mahirap kami, may pambili rin naman kami ng laptop. Laptop nga lang.Binuksan ko na bag na binigay ni Ma'am at saka nagningning naman ang mga mata ko ng makita ko ang mga laman nito.My baby chocolates!!Kinuha ko ang isang bar ng chocolate at saka binuksan bago ko ito kinain. Habang nagbabrowse ako sa internet tungkol sa mga chocolates... napakunot ang mga noo ko sa nakikita ko.This chocolates seems so familiar.CHOCOPOLOGIE CHOCOLATE TRUFFLE by Fritz Knipschildt, the most expensive chocolates, sells at $2,600Halos lumuwa ang mga mata ko dahil ang chocolate na kinakain ko ay ang chocopologie chocolate truffle.Mahabangin!Kung icoconvert ko ang dollar to pesos, mga 130,000 above pala ito.Jusmeyosantisima! Napatingin naman
CHAPTER 10HABANG kumakain ako ng chocolate, napatingin naman ang gawi ko kay Xiewez na nakatingin sa kaniyang laptop, mukhang naramdaman niyang tumingin ako sa kaniya, umangat ang tingin nila at nagtama ang aming mga mata."What?"Walang emosyong sabi niya na ikina-iling ko naman at saka nag-iwas ng tingin bago ko ipinagpatuloy ang pagkain ko ng chocolate."You like that chocolate?"Tanong nito na ikinatigil ko sa pagnguya.Tumingin naman ako sa kaniya, "Yes, I love it very very very much."Nakangiting sabi ko sa kaniya na ikinatango naman nito saka ibinalik ulit ang kaniyang tingin sa kaniyang laptop.Wala na naman si Ma'am dahil pumasok na ito sa kaniyang work. Busy kasi siya kasi sa dami ba naman ng kompanya nila, sinong hindi mabi-busy doon?Buti nalang at bawat kompanya niya ay may sekretarya na tutulong sa kaniya kaya medyo nabawas-bawasan ang kaniyang mga gawain.Actually, nagpaalam pa ito sa'min na hindi siya makakauwi ngayon at mamaya
CHAPTER 11HINDI na muli itong nagsalita bagkus ay ibinalik niya ang kaniyang tingin sa kaniyang laptop na ikinabuntong hininga ko naman saka pumunta sa isang sofa at humiga."Are you tired?"Tanong nito habang patuloy parin ito sa pagtatype ng kung ano-ano sa kaniyang laptop.Nagbuga naman ako ng hangin bago siya sinagot. "Hindi naman, mas bet ko lang talaga na humiga."Akmang magsasalita na sana ito ng bumukas ang pinto, niluwa nito ang isang matangkad na lalaki, medyo malalaki ang katawan nito saka macho.Ang walang emosyon nitong mukha ay napalitan ng ngite ng makita niya si Xiewez na ang talim na nang kaniyang mga mata."What the fuck are you doing here?"Malamig na sita nito sa lalaking kakadarating lang.Mahina namang natawa ang lalaki bago ito naglakad papalapit sa direksyon namin at saka umupo ito, mismo sa tabi ko kaya agad akong napaayos ng upo. Kung kanina ay nakahiga ako, ngayon naka-upo na."By the way, who's she?"Tanong ni
CHAPTER 12HINDI na ako nag-abalang magpalit ng damit total naka t-shirt ako na kulay gray na medyo may kalakihan, at saka naka-ripped jeans lang ako.Hindi ko na rin inayos ang buhok ko total Bar naman ang pupuntahan namin hindi kung anong fashion show.Actually, van 'yung ginamit ni Killian na maging transportasyon namin papuntang Myk's Bar na kung saan doon sila mag-iinoman kasama ang iba pa nilang kaibigan.Habang ako naman ay taga bantay lang ni Xiewez, parang naging bodyguard niya ako. Sumasideline rin pala ako bilang isang bodyguard, hindi lang isang katulong."Ano daw nangyari sa isang 'yon?"Tanong ni Xiewez. kay Killian, hindi naman ito nag-abalang lingonin si Xiewez dahil busy ito sa pagmamaneho."Na-busted ang gago at saka iniwan siya kaya ayon nagwawala, tapos si Ryuu naman ay inaya tayong mag-inoman para daw sa kaibigan nating sawi sa putang-inang pag-ibig na 'yan."Sabi nito na ikinatango naman ni Xiewez."Gago lang talaga
CHAPTER 13NAPATIGIL kaming dalawa ni Xiewez sa pagdaldal nang huminto na ang van ni Killian. Mukhang nakarating na kami sa aming destinasyon... sa kanilang destinasyon pala.Naunang bumaba na si Killian at saka tinulungan niyang makababa si Xiewez na nahihirapang bumaba dahil nakaupo lamang ito sa kaniyang wheelchair kaya ang ginawa ni Killian ay binuhat niya mismo ang wheelchair para makababa si Xiewez.Sumunod naman akong bumaba at saka isinara ang pinto ng van nito.Naunang naglakad si Killian at sumunod naman nito si Xiewez na walang emosyong nakaupo sa kaniyang wheelchair habang ang kaniyang kamay ay busy sa pagpipindot-pindot para gumana ang wheelchair at ito na mismo ang maging paa ni Xiewez pansamantala.Nang makapasok na kami sa Bar, lahat ng taong nandoon ay napunta sa'min ang kanilang mga atensyon, nagtatakha sila kung bakit daw may taong naka-wheelchair ang pumasok sa Bar.Rinig na rinig namin ang mga bulong-bulungan nila pero h
CHAPTER 14TUMIGIL naman ang Van ng nasa tapat na kami sa bahay ko. Bago pa ako makalabas ay nagsalita si Killian."Aren't you planning to go back as a Seaman? I know how much you value your job, so I was just thinking if you will go back to your job."He said and I looked at him flatly."Do you think that I can go back to my job?"Malamig na sabi ko.Hindi naman ako makakabalik sa trabaho ko dahil imbalido na ako. We've tried everything, I tried everything para mapagamot ako kaso wala paring nangyari.I'm still an invalid person and a worthless one.I can't never go back to my job."Your father—nevermind. Anyways, you should take her inside."Sabi nito at tumango naman ako."Oh wait, I can't carry her because of my condition, I hate to ask you for doing this but can you carry her to my room?"Malamig na sabi ko sa kaniya at tumango naman ito.Fuck! Kung hindi lang sana ako imbalido, hinding-hindi talaga ako hihingi ng tulong m
CHAPTER 15NAPAMURA naman ako dahil kanina pa ako luto ng luto ng soup para sa kaniya but still, it tastes horrible. So horrible that you could've imagine.Fuck! I even follow all the instructions yet it still taste that bad. Halos maka-limang subok na ako sa pagluluto, ngunit hindi pa rin ito naperpekto.I know, I can't cook but fuck... I didn't know that my cooking skills really tasted bad.I can't let her taste this! Baka ito pa ang maging dahilan sa paghimatay niya."Damn it!" I hissed when the last soup still tastes horrible."Shit! Shit! Fuck! Argh! I give up!"Inis kong sabi at saka kinuha ko ang mga plato na ginamit ko at saka hinugasan ito.Napabuntong hininga naman ako at saka napatingin sa kape. I guess, I don't have a choice. Atleast, coffee isn't that hard to make.NANG matapos na akong gawin ang kape, I make sure that it tastes good. Pumunta na ako sa kwarto ko kung saan nandoon si Yvey.Dala dala ko na ang kape na t