CHAPTER 7

"No. . . no. . . sir please help me. I'm begging, I-ll I'll give money. Please let me run for my life. . ." I'm being desperate and begging to them na patakasin ako ngunit nagmistula itong mga robot na walang naririnig kahit ano.

Halos buhatin na ako kanina pasakay sa kotse habang nagmamakaawa akong sinisigaw ang pangalan ni tita. But no. . . no one ever dare to help me. Nasa isang kotse ako kasama ang apat na lalaki.

Habang si Mr. Vigilianco ay sa isang kotse nakasakay. Sinilip pa ako nito sa loob bago ako bigyan ng matagumpay na ngisi. Lalo akong nanghihina. He's face that were smirking and his hands. . . his hands that holding a gun.

Nanghihina kong ipanahinga ang likod sa sandalan ng upuan. Kahit anong pagmamakaawa ko, kahit siguro lumuha pa ako ng dugo walang tutulong sa akin.

Napaiwas ako ng tingin ng mapansing kanina pa ako tinitingnan ng lalaking nagd-drive sa salamin. Nahuli ko pa itong ngumisi.

" It explains why his always monitoring you, your gorgeous as fuck, " bulong nit